Geri Dön

Hemodiyaliz membranlarının biyouyumluluğunda PAF ve lökotrienlerin rolü

Başlık çevirisi mevcut değil.

  1. Tez No: 69402
  2. Yazar: CANER KABASAKAL
  3. Danışmanlar: PROF. DR. SEVGİ MİR
  4. Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
  5. Konular: Nefroloji, Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları, Nephrology, Child Health and Diseases
  6. Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
  7. Yıl: 1997
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: Ege Üniversitesi
  10. Enstitü: Tıp Fakültesi
  11. Ana Bilim Dalı: Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Çocuk Nefrolojisi Bilim Dalı
  13. Sayfa Sayısı: 146

Özet

ÖZET Son dönem böbrek yetmezliği nedeniyle KHD programında olan hastalar, özellikle HD sırasında membran biyouyumsuzluğuna bağlı olduğu düşünülen birçok olumsuzluk yaşamaktadır. Erken ve geç dönemde ortaya çıkan değişiklikleri minimuma indirmek için, daha uyumlu membran arayışı sürmektedir. Bu çalışmada hemodiyaliz membranlaraun biyouyumsuzluğunu değerlendirmede, PAF ve LTB4 mediatörlerinin, kullanılan diğer parametrelere göre etkinliğinin, etkilenmede öncelik sırasındaki yerinin ve farklı membranların biyouyumluluğunun değerlendirilmesindeki yerinin araştırılması amaçlanmıştır. Çalışmaya Ege Üniversitesi Tıp Fakültesi Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları ABD, Çocuk Nefrolojisi Bilim Dalı'nda kronik FID programında izlenen 4'ü kız, T si erkek olmak üzere toplam 11 hasta çocuk alınmıştır. Hastaların yaş dağılımları 8-18 yıl arasında olup, yaş ortalamaları 13,6 ± 3,3 yıldır. Olguları kronik böbrek yetmezliğine götüren nedenler olarak 4 olguda reflu nefropatisi, 2 olguda genetik sendrom, 1 olguda RPGN, 1 olguda kronik glomerulonefrit, 1 olguda renal hipoplazi ve 1 olguda nefrolitiasis tamları saptanmıştır. Çalışmaya 9'u kız, 3'ü erkek olmak üzere 12 sağlıklı çocuk kontrol olarak alınmıştır. Yaş dağılımları 2-12 yıl arasında olup, ortalama 8,2 ± 3,5 yıldır. 118Olgular her iki diyalizer ile ikişer hafta diyalize alınmış, çalışılacak örnekler, 2. haftanın son seansında alınmıştır. Kan örnekleri HD başlangıcında (0') arteriel iğneden, HD'm l'inci dakikasında (T), diyalizer sonrası venöz tüpten ve 2,5 saatlik HD seansının bitiminden 1 saat sonra (210 ') venöz yoldan alınmıştır. Kan örneklerinde KKH, Hb, Hct, MCV, MCH, MCHC, trombosit, lökosit elektronik sayıcı ile kantitatif olarak sayılmıştır. Giemsa ile boyanan periferik yaymadan elde edilen formül lökosit yardımıyla, lenfosit ve nötrofillerin sayıları hesaplanmıştır. Lenfosit alt grupları“dual color.flowcytometric”yöntemle saptanıp, sayısal lenfosit değerleri yardımıyla subgraplann sayısal değerleri bulunmuştur. CRP, C3, C4 nefelometre ile, PFB, PAF ve LTB4 düzeyleri HPLC + RIA yöntemi ile çalışılmıştır. Sonuçlar student t testi ile değerlendirilmiş; aynı membran ile zamana göre değişiklikler aranırken de paired t test kullanılmıştır. Birinci dakikada komplemanın alternatif yolunun elemanı olan PFB'nin kuprofan membran ile C3'e yansımayan bir değişme gösterdiği ve her ila membran ile geçici karakterde trombositopeni ve nötropeniye bağlı lökopeninin başladığı görülmüştür. Her iki membran ile hastaların T, B, CD4 ve CD8 lenfosit sayılan, normale göre düşük bulunmuş; ancak HD sırasında değişiklik görülmemiştir. B lenfositler için“plaque forming cell helper”hücreler olan CD4+Leu8+ T lenfositlerin her iki membran ile de düşük saptanmasının, B lenfositlerde görülen düşüklüğün nedeni olabileceği düşünülmüştür. Supresör indüser olan CD4+Leu8- hücrelerin bazal değerlerinde kuprofan membran ile görülen 119düşüklüğün, supresör hücrelerde indükleme yetersizliğine yol açabileceği düşünülmüştür. Kuprofan membran ile diyaliz, aktif T lenfositlerde zamana göre ve IL-2R ekspresyonunda kontrol grubuna göre artışa ve NK hücrelerde kontrola göre sayısal azalmaya neden olmuştur. Bu özellik membranlar için biyouyumsuzluk kriteri olarak görülmüştür. Lökositlerin adhezyon molekülü olan LFA-1 taşıyan lenfosit sayısal düzeyinin her İM membran ile de normalden düşük iken, kuprofan membran ile diyaliz sonrasında bir miktar yükseldiği görülmüştür. PAF ve LTB4 mediatörlerinin bazal değerleri her iki membran ile normalden yüksek bulunmuştur. HD'in birinci dakikasında Ku membran ile daha belirgin olmak üzere, anlamlı artış saptanmıştır. HD sonrası ve HD öncesi alman bazal değerlerin normalden yüksek bulunması aktivasyonun HD sonrasında da tamamen yatışmadığım düşündürmektedir. Sonuç olarak, bu çalışmada elde edilen bulgularla HD'in çok erken döneminde biyouyumsuzluğu değerlendirmede trombosit, PAF ve LTB4'ün değerli ve erken göstergeler olduğu kabul edilmiştir. Ancak farklı membranların biyouyumsuzluğunu ayırt etmede sadece PAF ve LTB4'ün daha güçlü parametre oldukları kanısına varılmıştır. 120

Özet (Çeviri)

Özet çevirisi mevcut değil.

Benzer Tezler

  1. Tez No

    33191

    Hemodiyaliz membranlarının biyouyumluluğu

    Başlık çevirisi yok

    MUSTAFA BAK

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    1993

    Çocuk Sağlığı ve HastalıklarıEge Üniversitesi

    Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. SEVGİ MİR

  2. Tez No

    339008

    Farklı hemodiyaliz membranlarının nötrofillerdeki oksidatif patlama ve plazma mda seviyeleri üzerine etkileri

    Başlık çevirisi yok

    UFUK TAN ÜNLÜ

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2004

    BiyokimyaAkdeniz Üniversitesi

    Biyokimya Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. GÜLTEKİN YÜCEL

  3. Tez No

    232152

    The effect of dialysis environment and reprocessing procedure on the mechanical and structural stability of high flux polysulfone membrane

    Diyaliz ortamının ve tekrar kullanılmak üzere hazırlama sürecinin yüksek akım polisülfon membranlarının mekanik ve yapısal stabilitesi üzerindeki etkileri

    BENGİ YILMAZ

    Yüksek Lisans

    İngilizce

    İngilizce

    2008

    BiyomühendislikBoğaziçi Üniversitesi

    Biyomedikal Mühendisliği Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. CUMA BİNDAL

    PROF. DR. HİKMET ÜÇIŞIK

  4. Tez No

    342971

    Preparation and characterization of hemodialysis membranes with improved biocompatibility through anticoagulant, antioxidant and enzyme immobilization

    Antikoagülan, antioksidan ve enzim immobilizasyonu yöntemleri ile biyouyumluluğu iyileştirilmiş hemodiyaliz membranlarının hazırlanması ve karakterize edilmesi

    FİLİZ YAŞAR MAHLIÇLI

    Doktora

    İngilizce

    İngilizce

    2012

    Biyomühendislikİzmir Yüksek Teknoloji Enstitüsü

    Kimya Mühendisliği Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. SACİDE ALSOY ALTINKAYA

  5. Tez No

    129436

    Comparative analyses of artificial kidney membranes and influences of in vivo utilization on their properties of the materials and hemodialysis treatment

    Yapay böbrek membranlarının ve in vivo kullanımlarının hemodiyaliz tedavisi ve performansları üzerindeki tesirlerinin mukayeseli analizleri

    BURUK ARMAĞAN KONDUK

    Doktora

    İngilizce

    İngilizce

    2002

    Tıbbi BiyolojiBoğaziçi Üniversitesi

    Tıbbi Biyoloji Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. A. HİKMET ÜÇIŞIK

Geri Dön