Earthquake cycle of the North Anatolian fault along the rupture zone of the august 17, 1668 great Anatolian earthquake
17 ağustos büyük Anadolu depreminin kırığı boyunca Kuzey Anadolu fayının deprem döngüsü
- Tez No: 711351
- Danışmanlar: DOÇ. DR. FATİH BULUT
- Tez Türü: Yüksek Lisans
- Konular: Jeodezi ve Fotogrametri, Geodesy and Photogrammetry
- Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
- Yıl: 2021
- Dil: İngilizce
- Üniversite: Boğaziçi Üniversitesi
- Enstitü: Kandilli Rasathanesi ve Deprem Araştırma Enstitüsü
- Ana Bilim Dalı: Jeodezi Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Jeodezi Bilim Dalı
- Sayfa Sayısı: 110
Özet
Bu çalışmada, GPS ölçümlerini ve deprem kayıtlarını birleştirerek 17 Ağustos 1668 Büyük Anadolu Depremi'nin (M8.1) kırılma zonu boyunca deprem döngüsünü inceledik. 1668 M8.1 depremi, KAFZ'nin 450 km'lik bölümünü kırmıştır. Tarihsel ve paleo deprem kayıtlarına dayanarak, 1254'ten beri üç tam ve bir tamamlanmamış deprem döngüsü tespit ettik. KAFZ boyunca bireysel fay segmentlerinin kayan (krip eden) ve kilitli aşamalarını elastik geri tepme teorisi ile ayrıntılı bir şekilde inceledik. Mevcut tüm GPS ölçümlerini birleştirdik ve segment bazlı kayma oranlarını ve kilitleme derinliklerini eşzamanlı olarak tahmin etmek için arc-tanjant yaklaşımı kullanarak bunları modelledik. Fay segmentlerinin ana şoklardan hemen sonra tamamen kilitlendiğini varsayarak inter-sismik kayma birikmesini tahmin etmek için kayma oranlarını kullandık. Ko-sismik kaymalar ile tarihsel depremlerden beri biriken inter-sismik kayma arasındaki uyumsuzluklar, fayın büyük bir depremden sonra bir süre kaymayı biriktirmediğini göstermektedir. Analizimiz hem zaman hem de uzayda kayan (krip) ve kilitli kısımların bulunduğunu göstermiştir. Sadece segmentlerden biri boyunca, 1943 (M7.7) kırığı, istisnai olarak kayma, sismik döngü sırasında (%0,1) küçük bir rol oynamıştır. 1939 (M7.9), 1957 (M7.0), 1967 (M7.2) ve 1999 (M7.5) kırıkları boyunca, kayma ¨onemli bir rol oynamıştır (sırasıyla %16.9, %22.2, %17.9 ve %22.4). 1942 (M7.1), 1944 (M7.4), 1999 (M7.1) kırıkları boyunca, sismik döngünün neredeyse yarısını kaplayarak kayma önemli bir rol oynamıştır (sırasıyla %54.4, %44.0 ve %48.3). Segmentler, benzer deformasyon oranlarına (19,5±0,5 – 24,2±0,3 mm/y arasında değişen) maruz kalmalarına rağmen, farklı kayma/kilitlenme oranlarına sahip oldukları için halihazırda farklı deprem potansiyellerine sahiptir. Bu çerçevede, KAFZ şu anda 1939 (M7.9), 1943 (M7.7) ve 1944 (M7.4) kırılma bölgeleri boyunca M7+ depremler, 1942 (M7.1), 1957 (M7.0), 1967 (M7.2) ve 1999 (M7.5) kırılma zonları boyunca M6.5+ depremler ve 1999 (M7.1) kırılma zonu boyunca M6+ deprem üretebilmektedir. Sonu¸clarımız, GPS ile elde edilen kayma oranlarının doğudan batıya doğru sistematik olarak hızlandığını göstermektedir. GPS ile elde edilen kilitleme derinlikleri sistematik bir eğilim göstermemiştir. Orta KAFZ boyunca daha derin ve diğer alt segmentler boyunca daha sığdırlar. KAFZ'nin kırılması muhtemelen batı segmentlerinde 239±3 yıl içinde sona erecektir. Son üç tamamlanmış ve mevcut tamamlanmamış döngüler sırasındaki depremlerin uzay-zaman modeli, KAFZ'nin kırılmasının doğudan başladığını ve depremlerin yavaşlayan bir davranışın ana hatlarını çizerek sistematik olarak batıya göç ettiğini doğrulamaktadır.
Özet (Çeviri)
In this study, we investigated the earthquake cycle along the rupture zone of the August 17, 1668 Great Anatolian Earthquake (M8.1) combining GPS measurements and earthquake records. The 1668 M 8.1 earthquake ruptured 450 km section of the NAFZ. Based on the historical and paleo earthquake records, we detected three complete and one incomplete earthquake cycles since 1254. We elaborated on elastic rebound theory investigating the creeping and the locked stages of the individual fault segments along the NAFZ. We combined all available GPS measurements and modeled them using arctangent approach to simultaneously estimate segment-based slip rates and locking depths. Slips rates are then used to estimate preliminary inter-seismic slip storages assuming fully locked fault segments right after the mainshocks. The misfits between co-seismic slips and preliminary inter-seismic slip storages of historical earthquake indicate that the fault does not store slip for a while after a major earthquake. Our analysis showed that there is a partitioning of the creeping and locked stages both in time and space. Only along one the segments, the 1943 (M7.7) rupture zone, exceptionally creep played a minor role during the seismic cycle (0.1%). Along the 1939 (M7.9), 1957 (M7.0), 1967 (M7.2), and 1999 (M7.5) rupture zones, creep played a considerable role (16.9%, 22.2%, 17.9% and 22.4%, respectively). Along the 1942 (M7.1), 1944 (M7.4), 1999 (M7.1) rupture zones, creep played a substantial role, and covered almost half of the seismic cycle (54.4%, 44.0% and 48.3%, respectively). The segments host currently different earthquake potentials as they have distinctive creeping/locking rates despite the fact that they are exposed to similar deformation rates (ranging between 19.5±0.5 – 24.2±0.3 mm/y). In this frame, the NAFZ is currently able to generate M7+ earthquakes along the 1939 (M7.9), 1943 (M7.7), and 1944 (M7.4) rupture zones, M6.5+ earthquakes along the 1942 (M7.1), 1957 (M7.0), 1967 (M7.2), and 1999 (M7.5) rupture zones, and an M6+ earthquake along the 1999 (M7.1) rupture zone. Our results show that the GPS-derived slip rates systematically accelerate from the east to the west. GPS-derived locking depths do not demonstrate a systematic trend. They are deeper along the central NAFZ and shallower along the other sub-segments. Failure of the NAFZ will probably end at the western segments within 239±3 years. The space-time pattern of the earthquakes during the last three complete and the current incomplete cycles confirms that the failure of the NAFZ starts from the east, and the earthquakes systematically migrate to the west outlining a decelerating behavior.
Benzer Tezler
- Analysis and modeling of crustal deformation using InSAR time series along selected active faults within the Africa-Eurasia convergence zone
Afrika-Avrasya sıkışma zonu içerisindeki seçilmiş aktif faylar boyunca meydana gelen kabuk deformasyonunun incelenmesi ve modellenmesi
ESRA ÇETİN
Doktora
İngilizce
2015
Jeoloji Mühendisliğiİstanbul Teknik ÜniversitesiJeoloji Mühendisliği Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. ZİYADİN ÇAKIR
PROF. DR. MUSTAPHA MEGHRAOUI
- Marmara Bölgesi'nin güncel gnss hız alanının belirlenmesi ve sonlu elemanlar yöntemi ile ana Marmara Fayı'nın sismik potansiyelinin ortaya konulması
Determining the contemporary gnss velocity field of the Marmara Region and revealing the seismic potential of the main Marmara Fault using the finite element method
MUSTAFA FAHRİ KARABULUT
Doktora
Türkçe
2023
Jeodezi ve FotogrametriYıldız Teknik ÜniversitesiHarita Mühendisliği Ana Bilim Dalı
PROF. DR. VAHAP ENGİN GÜLAL
- Deformation of the central part of the East Anatolian fault examined in the light of space-based geodesy
Doğu Anadolu fay zonundaki tektonik hareketlerin anlaşılmasında uzay-temelli jeodezik gözlemlerin rolü
SELVER ŞENTÜRK
Doktora
İngilizce
2023
Jeodezi ve Fotogrametriİstanbul Teknik ÜniversitesiKatı Yer Bilimleri Ana Bilim Dalı
PROF. DR. ZİYADİN ÇAKIR
- Deprem etkisindeki şevlerde stabilitenin incelenmesi
Stability analysis of slopes subjected to eartquakes
BİLGE GÖKMİRZA SİYAHİ
- Yüksek çözünürlüklü deprem lokasyonları ile Kilikya bölgesindeki aktif yapıların belirlenmesi
Identification of active structures in The Cilician region using high resolution earthquake location
KÜBRA HOCAOĞLU
Yüksek Lisans
Türkçe
2015
Jeofizik Mühendisliğiİstanbul Teknik ÜniversitesiJeofizik Mühendisliği Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. GONCA ÖRGÜLÜ