Molecular investigation of type 2 diabetes (T2D) and its relationship with interleukin regulation
Tip 2 diyabetin (T2D) moleküler araştırması ve interlökin regülasyonu ile ilişkisi
- Tez No: 845931
- Danışmanlar: DOÇ. DR. IRMAK POLAT, DR. ÖĞR. ÜYESİ SHİLAN KHAYRULA JABBAR
- Tez Türü: Yüksek Lisans
- Konular: Biyoloji, Biology
- Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
- Yıl: 2023
- Dil: İngilizce
- Üniversite: Çankırı Karatekin Üniversitesi
- Enstitü: Fen Bilimleri Enstitüsü
- Ana Bilim Dalı: Biyoloji Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
- Sayfa Sayısı: 94
Özet
Tip 2 diyabet (T2DM), insülin direncinden ve insülinin sekresyonunun bozulmasından kaynaklanan hiperglisemi ile karakterize edilen çok faktörlü bir metabolik bozukluktır. T2DM etiolojisi hem genetik hem de çevresel faktörler tarafından etkilenir ve son araştırmalar, bu karmaşık hastalığın patogenezinde interleukin (IL) genlerinin rolünü aydınlatmıştır. Interleukinler, bağışıklık tepkisini ve iltihaplanmayı düzenlemede önemli bir rol oynayan bir grup sitokinlerdir. Araştırmalar, IL-6, IL-1β, IL-10 ve diğerleri gibi spesifik interleukin genlerinin T2DM duyarlılığı ve ilerlemesi ile ilişkili olduğunu göstermiştir. Bu genlerin düzensizliği, kronik düşük dereceli iltihaplanmaya katkıda bulunabilir, bozuk glukoz homeostazisine, insülin direnciye ve beta hücre disfonksiyonuna yol açabilir. Interleukin genleri ve T2DM arasındaki etkileşimle ilgili mevcut bilgi durumu hala keşfedilmeyi bekliyor. Bu çalışma, immunolojik biyomarkerlerin (IL-10 ve IL-18), moleküler teşhis (IL10 ve IL18 genleri) ve hematolojik parametrelerin (HbA1c) T2DM'li bireylerde sağlıklı kontrollerle karşılaştırıldığında öngörülebilir önemi araştırmayı amaçlamıştır. Buna ek olarak, IL genlerinde genetik değişikliklerin T2DM'ye karşı bireysel duyarlılık üzerindeki etkisini ve prognostik biyomarkörler olarak olası rollerini inceliyoruz. Araştırma, 35 T2DM hastası grubunda (A Grubu) ve 15 kontrol grubunda sağlıklı kişilerle 50 katılımcıyla gerçekleştirildi. (Group B).Sonuçlar, kontrol grubuna kıyasla hastalar grubunda önemli ölçüde daha yüksek HbA1c seviyelerini ortaya koydu. Gen ekspresyon analizi, kontrol grubu ile karşılaştırıldığında T2DM grubundaki IL-10 ve IL-18 genlerinin daha yüksek ifadesi seviyelerini gösterdi. Bu sonuçlar, her iki interleukin de ilgili kontrolleri ile karşılaştırıldığında artan konsantrasyonları gösterdiğinde ELISA tekniği kullanılarak Protien seviyelerini incelendiğinde daha da doğrulanmıştır. Her iki teknikte de, IL-18 düzeyleri, T2DM'nin anti-inflamatuar sitokin yerine iltihaplanmayı teşvik ettiğini gösterirken, birbirlerine kıyaslandığında IL-10 düzeylerinden daha yüksekti. Bu sonuçlar T2DM ile ilişkili moleküler ve immünolojik değişiklikleri vurgulamaktadır.Bu çalışma IL-10 ve IL-18'nin potansiyel markörler olarak T2 DM teşhisi, prognoz ve terapötik müdahaleler için önemini vurguluyor. Bulgular, T2DM ve bu immünolojik faktörler arasında önemli bir bağlantı olduğunu ve bu faktörlerin klinik uygulamalarını keşfetmek için daha fazla araştırma gerektirdiğini göstermektedir. Bu biyomarkerlerin rolünü anlamak, T2DM olan bireyler için kişiselleştirilmiş tedavi stratejileri ve risk değerlendirmesi geliştirmeye katkıda bulunabilir. Ayrıca, T2DM yönetimi için interleukin sinyal yollarını hedeflemekle ilgili potansiyel terapötik etkiler hakkında daha fazla araştırma öneririz. İlaç müdahaleleri veya yaşam tarzı değişiklikleri yoluyla interleukinlerin aktivitesini modüle etmek, iltihaplanmayı hafifletmek ve etkilenen bireylerde glikemik kontrolü geliştirmek için umut verici olabilir. Böylece, IL-18 ve IL-10 sinyal yollarını hedeflemek bu tür araştırmalara daha fazla katkıda bulunacaktır. Sonuç olarak, tip 2 diyabet ve interleukin genleri arasındaki karmaşık bağlantıyı çözmek, hastalığın patofizyolojisine değerli bilgiler sunar ve önleme ve tedavi için daha hedefli ve kişiselleştirilmiş yaklaşımlar için yol açabilir. Bununla birlikte, ilgili mekanizmaları tam olarak açıklamak ve T2DM'yi etkili bir şekilde yönetmek için interleukin modülasyonunun potansiyelini kullanan yeni terapötik stratejileri tanımlamak için daha fazla araştırma gerekmektedir.
Özet (Çeviri)
Type 2 diabetes mellitus (T2DM) is a multifactorial metabolic disorder characterized by hyperglycemia resulting from insulin resistance and impaired insulin secretion. The etiology of T2DM is influenced by both genetic and environmental factors, and recent research has shed light on the role of interleukin (IL) genes in the pathogenesis of this complex disease. Interleukins are a group of cytokines that play a pivotal role in regulating the immune response and inflammation. Studies have shown that specific interleukin genes, such as IL-6, IL-1β, IL-10, and others, are associated with T2DM susceptibility and progression. The dysregulation of these genes can contribute to chronic low-grade inflammation, leading to impaired glucose homeostasis, insulin resistance, and beta-cell dysfunction. The current state of knowledge regarding the interplay between interleukin genes and T2DM is still await to be uncovered. This study aimed to investigate the predictive significance of immunological biomarkers (IL-10 and IL-18), molecular diagnostics (IL-10 and IL-18 genes), and haematological parameters (HbA1c) in individuals with T2DM compared to healthy controls. Additionally, we examine the impact of genetic variations in IL genes on individual susceptibility to T2DM and their potential role as prognostic biomarkers. The research was conducted on 50 participants, with 35 in the T2DM patient group (Group A) and 15 healthy individuals in the control group (Group B).The findings revealed significantly higher HbA1c levels in the patient group compared to the control group. Gene expression analysis demonstrated higher expression levels of IL-10 and IL-18 genes in the T2DM group compared to the control group. These results were further confirmed when Protien levels were examined using ELISA technique when both interleukins show increased concentrations compared to their relavant controls. In both techniques IL-18 levels were higher than IL-10 levels when compared to each other indicating that T2DM drives the pro-inflamatory rather than anti-inflamatory cytokine. These results highlight the molecular and immunological alterations associated with T2DM.The study emphasizes the importance of IL-10 and IL-18 as potential markers for T2DM diagnosis, prognosis, and therapeutic interventions. The findings suggest a significant connection between T2DM and these immunological factors, warranting further research to explore their clinical applications. Understanding the role of these biomarkers may contribute to the development of personalized treatment strategies and risk assessment for individuals with T2DM. Furthermore, we suggest more research on the potential therapeutic implications of targeting interleukin signaling pathways for managing T2DM. Modulating the activity of interleukins through pharmaceutical interventions or lifestyle changes may hold promise in attenuating inflammation and improving glycemic control in affected individuals. Thus, targeting IL-18 and IL-10 signaling pathways would add more to this kind of rsearch. In conclusion, unraveling the complex link between type 2 diabetes and interleukin genes provides valuable insights into the pathophysiology of the disease and may pave the way for more targeted and personalized approaches to prevention and treatment. However, further research is warranted to fully elucidate the mechanisms involved and to identify novel therapeutic strategies that exploit the potential of interleukin modulation in managing T2DM effectively.
Benzer Tezler
- TNF-ilişkili apoptoz-indükleyici ligand'ın (TRAIL) obezite ve tip 2 diyabet sürecindeki etkilerinin C57Bl6 hayvan modellerinde araştırılması
Investigation of the effects of TNF-related apoptosis-inducing ligand (TRAIL) on the process of obesity and type 2 diabetes in C57BL6 animal models
ÖZLEM YILMAZ
Doktora
Türkçe
2023
GenetikAkdeniz ÜniversitesiTıbbi Biyoloji ve Genetik Ana Bilim Dalı
PROF. DR. AHTER DİLŞAD ŞANLIOĞLU
- Tip 2 diyabet gelişiminde pankreatik beta-hücre fonksiyon kaybının araştırılması
The investigation of pancreatic beta-cell dysfunction in type 2 diabetes development
MERVE ERÇİN
- Diyabet modeli oluşturulmuş sıçan hipokampusünde alzheimer ilişkili adamts4, TIMP3, reln, bcan genlerinin ekspresyon profillerinin incelenmesi
İnvestigation the expression profiles of alzheimer associated genes,adamtS4, timp3, RELN, BCAN in the hippocampus of experimantal diabetic model rats
LÜTFİYE ÖZPAK
Doktora
Türkçe
2019
Tıbbi BiyolojiÇukurova ÜniversitesiTıbbi Biyoloji Ana Bilim Dalı
PROF. DR. AYFER PAZARBAŞI
- İnsülin direnci gelişiminde pankreatik β-hücre farklılaşmasının moleküler mekanizmasının in vitro araştırılması
The in vitro investigation of molecular mechanism of pancreatic β-cell differentiation in the development of insulin resistance
MERVE ERÇİN
- Tip 2 diyabet hastalarında Rev-erb beta gen dizisindeki varyasyonların klinik fenotiple ilişkilerinin araştırılması
Investigation of associations of Rev-erb beta gene variations with clinical phenotype in patients with type 2 diabetes
BENGÜ TOKAT
Doktora
Türkçe
2018
Endokrinoloji ve Metabolizma Hastalıklarıİstanbul ÜniversitesiMoleküler Tıp Ana Bilim Dalı
PROF. DR. HÜLYA YILMAZ AYDOĞAN