Geri Dön

The effect of inclination angle in fixed photovoltaic system applications

Sabit fotovoltaik sistem uygulamalarında eğim açısının etkisi

PDF İndir

  1. Tez No: 956328
  2. Yazar: ABDALAZIZ TAREK ABDALAZIZ EBRAHEEM RAGAB
  3. Danışmanlar: PROF. DR. CENK YAVUZ
  4. Tez Türü: Yüksek Lisans
  5. Konular: Elektrik ve Elektronik Mühendisliği, Electrical and Electronics Engineering
  6. Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
  7. Yıl: 2025
  8. Dil: İngilizce
  9. Üniversite: Sakarya Üniversitesi
  10. Enstitü: Fen Bilimleri Enstitüsü
  11. Ana Bilim Dalı: Elektrik ve Elektronik Mühendisliği Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
  13. Sayfa Sayısı: 91

Özet

Güneş enerjisi, fosil yakıtlara olan bağımlılığımızı azaltmamıza ve iklim değişikliği sorununun bir kısmını çözmemize yardımcı olabilecek temiz ve yenilenebilir bir enerji kaynağıdır. Güneş teknolojisi ilerledikçe ve daha uygun fiyatlı hale geldikçe, çatı PV panelleri gibi güneş paneli sistemlerinin mümkün olduğunca verimli çalışmasını sağlamak kritik önem taşımaktadır. Bu çalışma, Türkiye'deki Sakarya Üniversitesi Elektrik ve Elektronik Mühendisliği çatısına inşa edilen güneş enerjisi sistemi gibi sistemlerin verimliliğini optimize etmeye ve en üst düzeye çıkarmaya odaklanmaktadır. Bölgenin genişleyen güneş potansiyeli ile ilgili olarak, kirlenmenin etkisi altında güneş ışınımı ve PV panellerinin çıktısı hakkında sınırlı ölçülmüş ve gözlemlenmiş veri bulunmaktadır. Güneş paneli performansında eğimin etkisini anlamak için kullanabilecek ilk yöntem, optimum eğim açısını tahmin etmek ve hesaplamaktır. Bu optimum açı kritiktir çünkü bir panelin yıl boyunca toplayabileceği güneş radyasyonu miktarını doğrudan etkiler. Optimum eğim açısı, bir güneş panelinin yüzeyinde en fazla toplam güneş enerjisini alabilmesi için eğilmesi gereken açıdır. Bu optimum yönelime ulaşmak, enerji verimliliğini artırmak ve güneş kaynaklarının kullanımını en üst düzeye çıkarmak için kritik öneme sahiptir. Optimum eğim açısını belirlemek için, panele gelen toplam güneş radyasyonunun ayrıntılı bir analizini yapmak gerekir. Bu, doğrudan veya ışın radyasyonu, dağınık radyasyon ve yerden yansıyan radyasyon olmak üzere üç ana bileşenden oluşan toplam güneş radyasyonunun matematiksel modelinin değerlendirilmesini içerir. Bunlar arasında, dağınık güneş radyasyonu, özellikle daha fazla bulut örtüsü veya hava saçılması olan bölgelerde veya mevsimlerde özellikle önemlidir. Güneşten düz bir çizgide ilerleyen doğrudan radyasyonun aksine, dağınık radyasyon atmosferdeki moleküller ve parçacıklar tarafından saçılır ve panele birçok açıdan çarpar. Toplam güneş radyasyonunu tahmin etmenin en iyi yöntemi, doğrudan ölçümler almak için özel araçlar ve sensörler kullanmaktır. Dağınık radyasyon dâhil olmak üzere güneş radyasyonunun her yönü için bu ölçümler güvenilir ve doğru bilgiler sunar. Bu tez çalışması kapsamında ölçüm araçlarına erişim şansı olmadığı için önceki araştırmalara dayanarak yeni dağınık güneş radyasyonu denklemleri oluşturulacak, mevcut denklemlere ve modellere dayanan farklı bir yaklaşım kullanılacaktır. Bu modeller, gözlemlenen veya hesaplanan verilere dayandıkları için gerçek koşullara yakın bir yaklaşım sunar. Güvenilirliği ve doğruluğu artırmak için önceki çalışmalardan 34 model seçerek kapsamlı bir strateji izlenmiştir. Farklı koşullar altında dağınık güneş radyasyonunu tahmin eden çeşitli denklemler. Her modeli kullanarak dağınık güneş radyasyonunu hesaplayarak, çeşitli yaklaşımlar ve varsayımlar arasındaki farklılıkları yakalayarak çeşitli sonuçlar ortaya koymaktadır. Tahmini daha da iyileştirmek için bu 34 sonucun ortalaması hesaplanmıştır. Sakarya şehrindeki dağınık güneş radyasyonu için varsayılan“ölçülen değer”ortalama değer olacaktır. Bunu düzenlemek için, 34 denklem özelliklerine, veri gereksinimlerine veya matematiksel yapılarına göre beş ayrı gruba ayrılmıştır. Bu gruplar modelleri kategorize etmeye, analizi kolaylaştırmaya ve farklı yaklaşımların performansını ve doğruluğunu karşılaştırmaya yardımcı olur. Beş grup, berraklık indeksi (H/ H0) ile hesaplanan dağınık kesir (Hd/H), güneşlenme kesri (S/S0), ile hesaplanan dağınık kesir (Hd/H), güneşlenme kesri (S/S0) ve berraklık indeksi (H/ H0), ile hesaplanan dağınık kesir (Hd/H), berraklık indeksi (H/ H0) ile hesaplanan dağınık katsayı (Hd/H0) ve güneşlenme kesri (S/S0) ile hesaplanan dağınık katsayı (Hd/H0) 'dır. H0 ve S0 sırasıyla dünya dışı güneş radyasyonu ve maksimum güneşlenme saatidir. Dünya dışı güneş radyasyonu ve maksimum güneşlenme saati, dağınık güneş radyasyonu hesaplamadaki ana bileşenlerdir. Aylık ortalama günlük dünya dışı güneş radyasyonu H0 hesaplanmıştır, dünya dışı güneş radyasyonu enerjisinin mevcudiyeti aydan aya değişmektedir. Ocak ayı 4.11 kWh/m²/gün değerini verir, yılın başında düşük güneş ışınımı olduğunu gösterir. H₀ seviyeleri zamanla istikrarlı bir şekilde yükselerek sırasıyla Mart ayında 7.52 kWh/m²/gün ve Şubat ayında 5.51 kWh/m²/gün ile zirveye ulaşır. Nisan ayına gelindiğinde, sayı 9.56 kWh/m²/gün'e çıkarak büyük bir güneş enerjisi potansiyeli gösterir. Güneş ışınımı Haziran ayında 11.60 kWh/m²/gün ile zirveye ulaşır, ardından Temmuz ayında hafifçe düşerek kışın 11.28 kWh/m²/gün'e iner. Değerler yılın ikinci yarısında azalmaya devam ederek Eylül ayında 8.20 kWh/m²/gün'e ve Aralık ayında kademeli olarak 3.68 kWh/m²/gün'e düşer. Bu model, güneş enerjisi mevcudiyetinin mevsimsel yapısını vurgular; en yüksek değerler yaz aylarında, en düşük değerler ise kış aylarında görülür. Aylık ortalama maksimum güneş ışığı saatleri S0 hesaplanmıştır. Sonuçlar, açık bir günde belirli bir yerde erişilebilen teorik maksimum gün ışığı miktarını gösterir. Maksimum değer 14.88 saatle Haziran ayındayken, en düşük değer 9.12 saatle Aralık ayındadır. Bu değişim, Dünya'nın eksen eğikliği ve Güneş etrafındaki yörüngesinden kaynaklanan değişen gün uzunluğunu yansıtır. Veriler, güneş bulunabilirliğindeki mevsimsel değişimleri anlamak için kritik öneme sahiptir. Maksimum güneş ışığı saatleri coğrafi konumdan, özellikle enlemden etkilenir. Dünya dışı güneş radyasyonu ve güneşlenme süresi değerlerini elde ettikten sonra, 34 model kullanarak dağınık güneş radyasyonu hesaplanmıştır. 34 modelin ortalama değeri tahmini ölçülen değer olarak kullanılmış ve MATLAB kullanarak Sakarya için yeni dağınık güneş radyasyonu modelini oluşturmak için regresyon yöntemleri uygulanmıştır. Model dağınık güneş radyasyonunun aylık ortalama günlük değişimlerini vermektedir, en düşük değer Aralık ayında (0.79 kWh/m²/gün) ve en yüksek değer Haziran ayında (2.39 kWh/m²/gün) olmak üzere mevsimsel değişim gözlemlenebilir. Dağınık radyasyon, kıştan yaz başına doğru kademeli olarak artar ve atmosferik saçılmanın en fazla olduğu en güneşli aylarda zirveye ulaşır. Yeni model dağınık güneş ışınımının değerleri dikkate alınarak, bu değerler eğimli yüzeydeki toplam güneş ışınımını hesaplamak için kullanılmıştır. Ocak ayında, ortalama günlük toplam güneş ışınımı 2.15 kWh/m²/gündür ve optimum eğim açısı 57.16 derecedir. Şubat ayında, güneş ışınımı 51.04 derecelik optimum eğim açısıyla 3.20 kWh/m²/güne yükselir. Mart ayında, değer 36.94 derecelik eğim açısıyla 3.86 kWh/m²/güne daha da artar. Nisan ayında, ortalama günlük güneş ışınımı 20.83 derecelik optimum eğim açısıyla 4.63 kWh/m²/güne ulaşır. En yüksek güneş ışınımı, sadece 0.10 derecelik minimum eğim açısıyla Haziran ayında 6.01 kWh/m²/gün olarak gerçekleşir. Haziran ayından sonra değerler kademeli olarak azalmaya başlar; örneğin, Temmuz ayında 3.19 derecede 5.85 kWh/m²/gün, Ağustos ayında ise 16.65 derecede 5.44 kWh/m²/gün kaydedilir. Eylül ayında 33.47 derecelik optimum eğim açısıyla 4.81 kWh/m²/gündür. Ekim ayında 48.65 derecede 3.91 kWh/m²/güne düşer ve Kasım ayında 57.20 derecede 2.61 kWh/m²/güne düşer. Son olarak, Aralık ayında 60.42 derecelik en dik eğim açısıyla 2.10 kWh/m²/gün ile en düşük güneş radyasyonu vardır. Yıllık ortalama optimum eğim açısı 32.64 derecedir. Yıllık ortalama optimum eğim açısı 32,64° olarak belirlenmiştir. PV simülasyon yazılımı olan PVSOL kullanılarak yapılan analizlerde, yıl boyunca güneye bakan paneller için optimum eğim açısının 32° olduğu, doğu ve batı yönelimli paneller için ise optimum eğim açısının 8° ile 9° arasında değiştiği görülmüştür. Bu sonuç, tarafımızca analitik olarak belirlenen 32,64°'lik optimum eğim açısıyla oldukça uyumlu olup, simülasyon sonuçları ile hesaplamalarımız arasında anlamlı bir örtüşme olduğunu göstermektedir. PVSOL yazılımına göre, PV sistemi yıllık bazda şebekeye 5660 kWh enerji vermektedir. PVSOL simülasyon sonuçları ile saha ölçümleri karşılaştırıldığında, yıl boyunca benzer bir eğilim izlendiği görülmektedir. En düşük hata oranları Mayıs ve Haziran aylarında yaklaşık %0,34 fark ile elde edilmiş olup, oldukça yakın sonuçlar sunmaktadır. En yüksek hata oranları ise Şubat ayında %52,13 ve Aralık ayında %29,94 olarak gözlemlenmiştir. En yüksek enerji üretimi ise beklendiği üzere Haziran, Temmuz ve Ağustos gibi yaz aylarında gerçekleşmiştir. Genel olarak PVSOL yazılımı, %0,68 gibi oldukça düşük bir toplam hata oranıyla güvenilir sonuçlar sağlamaktadır. Gerçek saha verilerine dayalı olarak yapılan güney, doğu, batı ve yatay panel karşılaştırmasında, doğu ve batı yönelimli panellerin yatay panellere benzer miktarda enerji üretebildiği, bazı aylarda ise yatay panellerden daha yüksek üretim değerlerine ulaşabildiği tespit edilmiştir. Bu durum, PV*SOL yazılımının önerdiği gibi 8° ile 9° arasında küçük bir eğime sahip doğu veya batı yönelimli panellerin ya da mevcut sitedeki doğu ve batı yönelimli panellerin, düz yerleştirilen panellere kıyasla daha avantajlı bir seçenek olabileceğini göstermektedir. Ayrıca bu panellerin daha az temizlik gerektirmesi ve bakım maliyetlerinin daha düşük olması da uzun vadede ek bir avantaj sağlamaktadır. PVSOL, güneye bakan panellerin farklı yönelimler ve yatay paneller arasında en iyi sonuçları ürettiğini göstermektedir. Güney yönelimli paneller 1645.69 kWh/m² ile en fazla güneş ışınımını almış, %82.56 ile en iyi performans oranına sahip olmuş ve yılda en fazla elektriği 1632.53 kWh üretmiştir. Sıfır derece eğim açısı her yıl 1421.22 kWh enerji üretirken, özgül çıktısı 1184,35 kWh/kWp'dir. Doğuya bakan paneller düz panellerden biraz daha az enerji üretmiştir; sırasıyla 1371.92 kWh/yıl, 1143.27 kWh/kWp ve %81.90 performans oranına sahiptir. Batıya bakan paneller en düşük sonuçları üretmiştir. Yılda sadece 1234.60 kWh ve %79.89'luk en düşük performans oranını üretmişlerdir. Bu bulgular, panellerin güneye yönlendirilmesinin güneşten en fazla enerjiyi yakalamak için en iyi seçenek olduğunu göstermektedir. İstanbul'da yapılan bir deney, temizlenmemiş panellerin 3 gün sonra güçlerinin yaklaşık %0.4'ünü kaybettiğini, ancak yağmursuz geçen 24 günün ardından %3.0'a kadar güç kaybettiğini göstermektedir. PV çatı sisteminde, panellerin eğim açısı kirlenmeyi azaltmada önemli bir etkiye sahiptir. Yatay paneller daha fazla toz toplama eğilimindedir ve daha yavaş bir kar erime hızına sahiptir, bu da temizleme gerksinimini artırır. Uygun bir eğim açısına ayarlanan paneller daha az bakım gerektirir, özellikle Sakarya'da Kasım'dan Mayıs'a kadar yoğun yağışlar görüldüğünden, bu da panellerin doğal olarak daha temiz kalmasına yardımcı olur. Ancak yaz aylarında, kirlenmenin etkilerini azaltmak için tüm paneller için düzenli bir temizlik rutini gereklidir.

Özet (Çeviri)

Solar energy is a clean and renewable source of energy that can help reduce our dependency on fossil fuels and solve a part of the climate change problem. As solar technology advances and becomes more affordable, it is critical to ensure that solar panel systems, such as our rooftop PV panels, operate as efficiently as possible. This study focuses on optimizing and maximizing the efficiency of the solar energy systems which built on the roof of the Electric and Electronics Engineering at Sakarya University, Turkey. Regarding the region's expanding solar potential, there is limited measured and observed data on solar irradiance and PV panels output under the impact of soiling. The first method used to understand the effect of inclination on solar panel performance is to estimate and calculate the optimal tilt angle. This optimal angle is critical because it directly affects the quantity of solar radiation a panel can collect throughout the year. The optimum tilt angle is the angle at which a solar panel should be tilted in order to receive the most total solar energy on its surface. Achieving this optimal orientation is critical for increasing energy efficiency and maximizing the utilization of solar resources. To determine the optimum tilt angle, it is necessary to conduct a detailed analysis of the total solar radiation incident on the panel. This involves evaluating the mathematical model of total solar radiation, which consists of three major components which are direct or beam radiation, diffuse radiation, and ground-reflected radiation. Among these, diffuse solar radiation is particularly important, especially in areas or seasons with higher cloud cover or air scatter. Unlike direct radiation, which travels in a straight line from the Sun, diffuse radiation is scattered by molecules and particles in the atmosphere and strikes the panel from many angles. The best method to estimate the total solar radiation is to use specialized tools and sensors to take direct measurements. For every aspect of solar radiation, including diffuse radiation, these measurements offer reliable and accurate information. Unfortunately, the measurement tools are not available. Therefore, a different approach that is based on existing equations and models that through the study develop new diffuse solar radiation equations depending on pervious researches has been used. These models offer a close approximation to actual conditions because they are based on observed or computed data. The study takes a comprehensive strategy by choosing 34 models from previous studies in order to improve reliability and accuracy. The variety of equations that estimate diffuse solar radiation under different circumstances. Give us a variety of results by computing diffused solar radiation using each model, capturing variances across various approaches and assumptions. The study calculates the average of these 34 models to further improve the estimation. Our presumed“measured value”for diffuse solar radiation in Sakarya city be this averaged value, which presumed as measured value. To organize this, 34 equations have been divided into five distinct groups based on their characteristics, data requirements or mathematical structure. These groups help categorize the models, facilitating analysis, and enabling us to compare the performance and accuracy of different approaches. The five groups are diffuse fraction (H_d/H) calculated by clearness index (H/ H_0), diffuse fraction (H_d/H) calculated by sunshine fraction (S/S_0), diffuse fraction (H_d/H)calculated by sunshine fraction (S/S_0) and clearness index (H/ H_0),diffuse coefficient (H_d/H_0)\ calculated by clearness index (H/H_0)\ and diffuse coefficient (H_d/H_0)\ calculated by sunshine fraction (S/S_0).H_0 and S_0 are extraterrestrial solar radiation and is maximum sunshine hours respectively. Extraterrestrial solar radiation and maximum sunshine hours are the main components in our diffuse solar radiation calculation. We have calculated monthly average daily extraterrestrial solar radiation (H_0) the availability of extraterrestrial solar radiation energy varies by month. January's give a value of 4.11 kWh/m²/day shows low solar irradiation at the start of the year. H₀ levels steadily rise over time, peaking at 7.52 kWh/m²/day in March and 5.51 kWh/m²/day in February, respectively. By April, the number increases to 9.56 kWh/m²/day, showing great solar energy potential. Solar irradiance peaks in June at 11.60 kWh/m²/day, then decreases slightly in July to 11.28 kWh/m²/day during the winter. The values continued decreasing in the second half of the year, dropping to 8.20kWh/m²/day in September and gradually decreasing to 3.68 kWh/m²/day in December. This pattern emphasizes the seasonal nature of solar energy availability, with the highest values occurring during the summer months and the lowest during winter. The monthly average maximum sunshine hours (S_0) have calculated in this study. The results numbers show the theoretical maximum amount of daylight accessible at a specific place on a clear day. The maximum value is in June with 14.88 hours, while the lowest is in December with 9.12 hours. This variation reflects the changing length of the day caused by the Earth's axial tilt and orbit around the Sun. The data is critical for understanding seasonal variations in Sun availability. Maximum sunshine hours are affected by geographical location, particularly latitude. After obtaining the values of extraterrestrial solar radiation and maximum sunshine hours, the next step was calculated the diffuse solar radiation using 34 models. The average value of 34 models has been used as our estimated measured value and by using MATLAB the regression methods have been applied to create our new diffuse solar radiation model for Sakarya. In the monthly average daily of new model diffuse solar radiation, seasonal variation can be observed, with the lowest value in December (0.79 kWh/m²/day) and the highest in June (2.39 kWh/m²/day). Diffuse radiation gradually increases from winter to early summer, peaking during the sunniest months when atmospheric scattering is greatest. By using the values of the new model diffuse solar radiation, the values have been used to calculate total solar radiation in inclined surface. In January, the average daily total solar radiation is 2.15 kWh/m²/day, and the optimum tilt angle is 57.16 degrees. During February, the solar radiation increases to 3.20 kWh/m²/day with an optimum tilt angle of 51.04 degrees. In March, the value increases more to 3.86 kWh/m²/day at a tilt angle of 36.94 degrees. By April, the average daily solar radiation reaches 4.63 kWh/m²/day with an optimum tilt angle of 20.83 degrees. The highest solar radiation occurs in June at 6.01 kWh/m²/day with a minimal tilt angle of only 0.10 degrees. After June, the values begin to decrease gradually; for instance, in July it is 5.85 kWh/m²/day at 3.19 degrees, and August records 5.44 kWh/m²/day at 16.65 degrees. In September, it is 4.81 kWh/m²/day with an optimum tilt angle of 33.47 degrees. October sees it decrease to 3.91 kWh/m²/day at 48.65 degrees, and November drops further to 2.61 kWh/m²/day at 57.20 degrees. Finally, December has the lowest solar radiation at 2.10 kWh/m²/day with the steepest tilt angle of 60.42 degrees. The yearly average optimum tilt angle is 32.64 degrees. Using PV*SOL, PV imulation software, it shows that the optimal tilt angle for a panel facing south throughout the year is 32 degrees. The optimum tilt angle for east and west-facing panels is from 8 to 9 degrees. This result is very similar to our determined optimum tilt angle of 32.64 degrees, showing a significant agreement between simulation results and our analytical approach. According to the PV*SOL software the PV system exports energy to the grid with a value of 5660 kWh/Year. The comparison between PV*SOL simulation results and real site measurements shows a similar pattern throughout the year. The smallest errors appear in May and June with about 0.34% difference, showing very close agreement. The largest differences occur in February with a 52.13% error and in December with a 29.94% error. The highest energy production happens in summer months like June, July, and August, which is expected due to stronger sunlight. Overall, PV*SOL provides reliable results with a total error of just 0.68%. A comparison between south, east, west, and horizontal panels based on real site data shows that east and west-facing panels can produce similar energy to horizontal panels. In some months, east and west-facing panels can even produce more than horizontal panels. This means east or west-facing panels with a small tilt like 8° to 9° as PV*SOL suggested or even the east and west site facing panels in the site can be a better choice than flat ones, as they need less cleaning efforts and cost less to maintain.PV*SOL shows that the panels facing south produced the best results between different orientations and horizontal panels. South oriented panels received the most Sun radiation with 1645.69 kWh/m², had the best performance ratio 82.56%, and produced the most electricity in a year 1632.53 kWh yearly. Zero degrees tilt angle generates 1421.22 kWh of energy each year, with a specific output of 1184.35 kWh/kWp. East-facing panels produced a little less energy than flat panels, with 1371.92 kWh/year, 1143.27 kWh/kWp, and an 81.90% performance ratio. The west-facing panels produced the lowest results. They produced only 1234.60 kWh per year and the lowest performance ratio of 79.89%. These findings indicate that orienting panels to the south is the greatest option for capturing the most energy from the Sun. An experiment in Istanbul indicated that uncleaned panels lost approximately 0.4% of their power after 3 days, but up to 3.0% after 24 days without rain, in our PV roof system, the tilt angle of the panels has a considerable impact on decreasing soiling. Horizontal panels tend to collect more dust and have a slower snow-melting rate, increasing the amount of effort to clean. The panels set at an appropriate tilt angle require less care, especially as Sakarya sees heavy rains from November to May, which naturally helps keep the panels cleaner. However, during the summer, all panels require a regular cleaning routine to reduce the impacts of soiling.

Benzer Tezler

  1. Tez No

    542382

    Türkiye'nin farklı iklim bölgeleri için optimal fotovoltaik panel eğim açılarının belirlenmesi

    Optimal photovoltaic panel tilt angle determination for different climate zones of Turkey

    ÖMER GÖNÜL

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2018

    Enerjiİstanbul Teknik Üniversitesi

    Enerji Bilim ve Teknoloji Ana Bilim Dalı

    DR. ÖĞR. ÜYESİ BURAK BARUTÇU

  2. Tez No

    706931

    Türkiye'de farklı güneş karakteristikleri için güneş takip sistemlerinin incelenmesi ve ekonomik analizi

    Technical and echonomical analysis of solar trackers with the different solar characteristics in Turkey

    MUHAMMED FATİH YAZAR

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2021

    Enerjiİstanbul Teknik Üniversitesi

    Enerji Bilim ve Teknoloji Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. ÖNDER GÜLER

  3. Tez No

    713814

    Farklı azimut açılarındaki teras çatı fotovoltaik sistemlerinin karşılaştırmalı optimizasyonu

    Comparative optimization of terrace roof photovoltaic systems in different azimuth angles

    CÜNEYT KARANİ CÖCEN

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2022

    Enerjiİstanbul Teknik Üniversitesi

    Enerji Bilim ve Teknoloji Ana Bilim Dalı

    DR. ÖĞR. ÜYESİ BURAK BARUTÇU

  4. Tez No

    715610

    Kar yağışı ve buzlanmanın şebeke bağlantılı dize ve mikro inverterlerin enerji üretimine etkisinin araştırılması

    Investigation of the effect of snowfall and ice on energy generation of grid connected string and micro inverters

    BURAK KARAÇAM

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2022

    Elektrik ve Elektronik MühendisliğiKonya Teknik Üniversitesi

    Elektrik-Elektronik Mühendisliği Ana Bilim Dalı

    DR. ÖĞR. ÜYESİ MEHMET ALİ ANADOL

  5. Tez No

    2127

    Sabit çıkış projeksiyon alanı ve lüle yüksekliğine sahip dairesel kesitli üç boyutlu hava yastıklarının mukayeseli etüdü

    A Comparative study of three-dimensional air cushions with circular cross section, exit projection area and constant nozzle height

    ARMAĞAN İNALHAN

    Doktora

    Türkçe

    Türkçe

    1985

    Uçak Mühendisliğiİstanbul Teknik Üniversitesi

    PROF. DR. AHMET NURİ YÜKSEL

Geri Dön