XIX. yüzyılın ikinci yarısında Avrupa'da güçler dengesi
The Power balance Europe in the second half of the 19 th century
- Tez No: 132660
- Danışmanlar: DOÇ. DR. GÜMEÇ KARAMUK
- Tez Türü: Yüksek Lisans
- Konular: Tarih, History
- Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
- Yıl: 2003
- Dil: Türkçe
- Üniversite: Hacettepe Üniversitesi
- Enstitü: Sosyal Bilimler Enstitüsü
- Ana Bilim Dalı: Tarih Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
- Sayfa Sayısı: 100
Özet
ÖZET 19. yüzyıl artık Fransız Devrimi'nin yaşanmış bir gerçek olarak bulunduğu bir dönemdir 19 yüzyılın ilk yarısında, özellikle Hürriyetçilik (Liberalizm) ve Milliyetçilik (Nasyonalizm) kavramları ve bu kavramlardan doğan akımlar ve hareketler, yüzyılların kurumlaşmış otoriter ve mutlakıyetçi rejimlerini korkutmuştur. Bunların, bu yeni akımlara sert tepki göstermeleri ise, önce hürriyet fikirleri ve sonra da milliyetçilik hareketlerini bütün Avrupa'da daha da güçlendirmiştir. 1856-1871 arasında Avrupa politikasına egemen olan iki önemli gelişme, İtalyan ve Alman milli birliklerinin kurulmasıdır. 1871'de Fransa'nın Almanya'ya yenilmesi ve Orta Avrupa'da büyük bir Alman devletinin kurulması, 1713 Utrecht barışından beri var olup Napoleon zamanında bozulduktan sonra Viyana Kongresi ile yeniden kurulmuş bulunan Avrupa dengesini altüst etmişti. Almanya'nın ortaya çıkışı ile Avrupa diplomasisinin görüntüsü ve yapısı değişmiş, Avrupa dengesi bambaşka bir şekil almıştır. Yenilen, toprak yitiren ve doğusunda güçlü bir Almanya kurulan Fransa, 1870'lerden sonra sömürge faaliyetini hızlandırmıştır. Prusya'ya yenilerek Orta Avrupa'da iddiası kalmayan Avusturya ise gözlerini doğal yayılma alanı olarak gördüğü Balkanlar'a çevirdi. İtalya'dan da daha önce çıkmak zorunda kalarak deniz bağlantısı Adriyatik kıyısıyla sınırlanan Avusturya bu tarihten başlayarak I. Dünya Savaşı'na kadar Balkanlar'da Rusya ile sürekli çatışacak ve bu çatışma, dönemin siyasi tarihinin ana teması olacaktır. Fransa'nın 1871 yenilgisini ve Avusturya'nın zayıflamasını fırsat bilen Rusya ise,“Panslavizm”i bayrak yaparak Balkanlar'da genişleme yolunu seçecek ve burada Avusturya ile sürekli anlaşmazlığa düşecektir. Böylece, Balkanlar'da 1. Dünya Savaşı'na kadar sürecek olan büyük devlet çatışması başlayacaktır. Bu çatışmadan en çok zarar gören devlet ise Osmanlı İmparatorluğu olacaktır. Balkanlar'daki topraklan büyük bir hızla elden çıkacaktır.Alman birliğinin kurulmasında birinci derecede rol oynayan kişi Otto von Bismarck'dı. Bismarck iktidarda bulunduğu döneme (1862-1890) adını verdirecek ve damgasını vuracak derecede güçlü bir devlet adamıydı. Dış politikasında, Alman birliğinin kurulmasını, 1871'den sonra da bu birliğin sürekliliğini sağlamak istemiştir. Bu amaçla da önce savaş, sonra da barış taraftarı bir politika izlemiştir. Bu nedenle de onun için, sürekli düşmanlıklar veya dostluklar yoktu, önemli olan Almanya'nın çıkarlarıydı Bismarck', Fransa ile Rusya'nın birbirlerine yaklaşmasıyla doğabilecek“iki cepheli savaş”durumundan kurtulmayı, bunun içinde Fransa'yı müttefıksiz bırakmayı,Alman dış politikasının temeli yaptı. İngiltere bütün bu dönem boyunca sömürgelerine ağırlık vermiş, Avrupa'da ise çıkarları zedelenmediği sürece“şahane yalnızlık”ilkesine uygun bir şekilde davranmıştı.
Özet (Çeviri)
SUMMARY The 19. century is a period basing on the historical fact of the French Revolution. In the first half of the 19. century, especially the concepts of liberalism and nationalism and the trends and activities resulting from them alarmed the authoritarian and absolutist ancient regimes. Their hard reaction against these new trends fortified firstly the idea of freedom and then the nationalist movements in Europe. The Italian and German national unifications were the two important formations which were dominant in the European politics between 1856 and 1871. The defeat of France against Germany in 1871 and the foundation of a great German power in central Europe destroyed the European balance, formerly established at Utrecht in 1713 and rebuilt at the Congress of Vienna after its destruction in the aera of Napoleon. With the emergence of Germany the appearance and structure of the European diplomacy changed and the European balance got a totally different form. France, which was defeated and lost territory, getting into the neighbourhood of a strong Germany in its eastern border, accelerated its colonial activities after 1870. Austria, which lost its pretensions in centra.1 Europe after its defeat against Prussia aimed at the Balkan as an appropriate territory for expansion. Austria, which formerly had to leave Italy and whose maritime connection was reduced to the Adriatic littoral clashed with Russia in the Balkan and this conflict became the main subject of this period. Russia, which utilized the occasion of the defeat of France from 1 87 1 and the weakness of Austria with reference to Pan-Slavism tended to expand at the Balkan and permanently fell into conflict with Austria. So a great international conflict began at the Balkan, lasting until World War I. In this war the Ottoman Empire sustained the biggest damage, loosing rapidly its territories at the Balkan. The person who played the first role in the German Unification was Otto von Bismarck. Bismarck was the powerful statesman who marked his official period (1862-1890) With his foreign policy he aimed at the foundation of the German Unity and after 1871 at the strenght of this unity. In accordance with this purpose, he firstly practised a war policy and then he proceeded to a pacific policy. Therefore in his concept there were nor durable enmities nor friendships, important were only the interests of Germany. As the basis of German foreign policy. Bismarck tended to a political isolation of France in order to avoid a war on two fronts that could have resulted from an approach between France and Russia. In this period, the main orientation of British policy tended to the colonies, whereas in Europe England acted according to its principle of“splendid isolation”so long as its self-interest was not disturbed.
Benzer Tezler
- 1877-1878 Osmanlı-Rus savaşı'nın ikmal ve iaşesi
The supply and the subsistence of Ottoman-Russian war of 1877-1878
YÜKSEL BAYIL
- La Vie artistique litteraire culturelle et sociale l'Izmir en langue Française (du XVII'eme siecle a nos jours)
Fransızca'da İzmir'in sanatsal edebi kültürel ve toplumsal yaşamı (XVII'inci yüzyıldan günümüze)
HASAN ZORLUSOY
Doktora
Fransızca
1993
Fransız Dili ve EdebiyatıDokuz Eylül ÜniversitesiFransız Dili ve Edebiyatı Ana Bilim Dalı
PROF. DR. EROL KAYRA
- II. Meşrutiyet'ten Cumhuriyet'e Türkiye'de Frengi ile mücadele (1908-1933)
The Fight against Syphilis in Turkey from the Second Constitutional Period to the Republic (1908-1933)
HASAN DEMİRCİ
Doktora
Türkçe
2024
Deontoloji ve Tıp TarihiAtatürk ÜniversitesiTarih Ana Bilim Dalı
PROF. DR. SELAMİ KILIÇ
- Çarlık Rusyası'nın Türkistan sahasını işgalinde bir Rus general: Mihail Dimitrieviç Skobelev
A Russian general in the tsarist Russia's occupation of Turkestan: Mikhail Dimitrievich Skobelev
MURAT ÖZKAN
- Osmanlı salnamelerine göre 19. yüzyılda Menteşe Sancağı'nın ekonomik ve sosyal durumu
According to Ottoman empire annuals Menteşe State's economic and social life in the 19. century
HÜLYA CANTÜRK