Turkey-European union relations: Helsinki European council (December 1999)-Brussels European council (December 2004) with a special emphasis on the fulfillment of the political criteria
Türkiye-Avrupa Birliği ilişkileri: Siyasi kiriterlerin tamamlanmasında özel atıfta Helsinki Avrupa Konseyi (Aralık 1999) Brüksel Avrupa Konseyi (Aralık 2004)
- Tez No: 158449
- Danışmanlar: DOÇ. DR. AHMET DEMİREL
- Tez Türü: Yüksek Lisans
- Konular: Uluslararası İlişkiler, International Relations
- Anahtar Kelimeler: Türkiye-AB İlişkileri, Kopenhag Siyasi Kriterleri, İlerleme Raporları, AB Genişleme Süreci, Kıbrıs Sorunu iv, Turkey-EU Relations, Copenhagen Political Criteria, Progress Reports, EU Enlargement Process, Cyprus Issue u
- Yıl: 2005
- Dil: İngilizce
- Üniversite: Marmara Üniversitesi
- Enstitü: Sosyal Bilimler Enstitüsü
- Ana Bilim Dalı: Siyaset Bilimi ve Uluslararası İlişkiler Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
- Sayfa Sayısı: 180
Özet
ÖZET Kırk yılı aşkın süredir devam eden Türkiye- AB ilişkileri 1999 Helsinki Zirvesinde Türkiye'nin adaylığının kabulünden sonra yeni bir döneme girmiştir. Özet olarak, 1950 ve 1960'larm Soğuk Savaş ortamında Türkiye- AB ilişkilerinde öncelik“güvenlik”haline verilirken; 1970'lerde ortaya çıkan uluslararası ekonomideki çalkantılar sonucunda önceliklerde bir değişiklik olmuş ve ağırlık“ekonomiye”tahsis edilmiş; ve özellikle 1980'lerin sonunda“demokrasi”kavramı ikili ilişkilere damgasını vurmuştur. 1993 yılında Kopenhag Kriterlerinin ilan edilmesiyle daha belirli bir hale gelen AB'nin demokrasi ve insan haklan talebi, Türkiye- AB ilişkilerinin seyrini etkileyen en önemli etken olagelmiştir. Türkiye'ye tam üyeliğe aday ülke statüsünün verildiği 1999 Helsinki Zirvesinden sonra Türkiye-AB ilişkileri belirlilik kazanmıştır. Bu belirlilik Türkiye'deki siyasi erkin demokrasiye odaklanmasını sağlamıştır. Aralık 1999 Helsinki karan Türkiye'ye tam üyelik olanağı sunarak, Türkiye'nin iç siyasetinde değişim için güçlü bir hız sağlamış ve demokratlaşma safında bir dizi radikal reformun teşvik edilmesine yardımcı olmuştur. Bu itibarla, DSP-MHP-ANAP koalisyon hükümeti Aralık 2002 Kopenhag Zirvesine kadar, Mart 2001 de Ulusal Programı sunmuş, Ekim 2001 ve Ağustos 2002 de iki önemli Anayasal Paketi kanunlaştırmış, pek çok mevzuatı değiştirmiş ve Kasım 2001 de Türkiye'nin 75 yıllık Medeni Kanununu gözden geçirmiştir. Kopenhag Zirvesinden sonra, AKP Hükümeti Kopenhag Siyasi Kriterlerini yerine getirme adına, 5 siyasal reform paketini kabul etmiş ve Mayıs 2004 Anayasa değişikliğini kanunlaştırmıştır. Nihayet, Türkiye'nin bu geniş kapsamlı reform sürecindeki kararlı ilerleyişi AB tarafından olumlu karşılanmış ve Aralık 2004 Brüksel Avrupa Konseyi, Türkiye ile katılım müzakerelerinin 3 Ekim 2005 tarihinde açılmasına karar vermiştir. Bu çalışmada, Türkiye-AB ilişkilerinde özellikle önemli gelişmelere sahne olan 1999 Helsinki ve 2004 Brüksel Zirvesi arasındaki dönem incelenecek, ayrıca bu dönem arasında iktidarda olan üçlü koalisyon (Nisan 1999-Kasım 2002) ve AKP (Kasım 2002 ve sonrası) hükümetlerinin Kopenhag Siyasi Kriterlerini yerine getirmelerindeki mbaşarısı özellikle Avrupa Komisyonu'nun 1998'den bu yana yılda bir kere yayımladığı İlerleme Raporları baz alınarak analiz edilecektir. Çalışmada özellikle AB'nin Türkiye'yi tarihsel olarak diğer ülkelerden farklı bir statüde değerlendirdiği, AB'nin Türkiye'nin tam üyelik sürecinde diğer ülkeler için görülmeyen farklı yaklaşımlar sergilediğinin altı çizilecektir. Bunun yanısıra, çalışmada, Türkiye'nin demokratik, insan haklarına ve hukukun üstünlüğüne saygılı bir ülke olma yolunda gerçekleştirmesi gereken Kopenhag Siyasi Kriterlerini sadece Türk siyasi yaşamına ve Türk halkına getireceği yenilikler değil, aynı zamanda Türkiye'nin etrafında ceryan eden bazı dış unsurlara yönelik olarak da ülke için arzettiği önem gösterilmeye çalışılacaktır. Bu bağlamda, Türkiye'nin Kopenhag siyasi kriterlerini yerine getirmeyi AB'ye tam üyelik yolunda bir“araç”olarak değil; demokratik, halkının yaşam seviyesini, refahım, özgürlüklerini arttırmayı ve korumayı hedefleyen, bulunduğu coğrafyada güçlü bir ülke olma yolunda“asıl amaç”olarak algılaması gerekliliği görüşü savunulacaktır.
Özet (Çeviri)
ABSTRACT The European Union (EU) and Turkey relations that have been continuing for over 40 years entered a new era after the acceptation of Turkey's candidacy to the Union at the 1999 Helsinki Summit. To summarize; in Turkey-EU relations during the cold war environment of 1950's and 1960's priority was given to the aspect of security; turbulences in the international economy emerging in the 70' s resulted in a change of priorities where economy was allocated more weight; and especially as of the late 80' s the concept of 'democracy' marked the bilateral relations. EU's demand for democracy and human rights, which was ever more specific with the declaration of the Copenhagen criteria in 1993, has been the most important factor affecting the course of Turkey-EC relations. Since the Helsinki Summit of 1999 at which Turkey was granted the status of a candidate country for full membership, Turkey-EU relations have gained certainty. This certainty has provided the political actors in Turkey to focus on democracy. By offering Turkey the possibility of full membership, the Helsinki decision of December 1999 provided a powerful impetus for change in Turkey's domestic politics and helped to instigate a series of radical reforms on the democratization front. In that respect, until the Copenhagen Summit of December 2002, the DSP-MHP- ANAP coalition government introduced the National Program in March 2001, enacted two important constitutional packages in October 2001 and August 2002, changed numerous laws and regulations and revised Turkey's 75-year old Civil Code in November 2001. After the Copenhagen Summit, the AKP government, in the name of fulfilling the Copenhagen political criteria, passed five major political reform packages and enacted constitutional amendment of May 2004. Eventually, the decisive progress made by Turkey in its far-reaching reform process was welcomed by the EU and it was decided in the Brussels European Council of December 2004 to open accession negotiations with Turkey on October 3, 2005. In this work, the period between the 1999 Helsinki and 2004 Brussels Summits, which have witnessed important developments of significance in Turkey-EU relations, will be explored. Further, the success of the governments in power in this period,namely the three coalition government (April 1999-November 2002) and the AKP (as of November 2002), with regards the realization of the Copenhagen Political Criteria will be analyzed by taking especially the annual Regular Reports published by the European Commission as of 1998 as the basis. In this work, special emphasis will be placed on EU's assessment of Turkey that places the country historically in a different status than the other candidate states and it will underlined that the EU has adopted different approaches in Turkey's full membership process that were not displayed for the other countries. Furthermore, this work will try to show the reforms that the Copenhagen Political Criteria -which need to be fulfilled for Turkey to become a democratic country respectful of human rights and the supremacy of rule of law- will bring to the political life in Turkey and for its people. It will also be argued that these Criteria pose significance for Turkey with regards certain external factors occurring around the country. In this respect, it will argued that the fulfillment of Copenhagen Political Criteria needs to be regarded not as a“tool”on the way to full EU membership, but as the“main goal”on the way to becoming a democratic and strong country in its region that aims to protect and improve its people's living conditions, welfare and freedoms.
Benzer Tezler
- 1999 Helsinki Zirvesi sonrası Avrupa Birliği-Türkiye ilişkileri
After the 1999 Helsinki Summit European Union-Turkey relations
BEHİYE BEYZA TANRIVERDİ
Yüksek Lisans
Türkçe
2019
Uluslararası İlişkilerUfuk ÜniversitesiUluslararası İlişkiler Ana Bilim Dalı
PROF. DR. MUSTAFA NAİL ALKAN
- Türkiye ile Yunanistan arasında Ege Denizi'nde uluslararası hukuktan kaynaklanan sorunların Türkiye'nin AB'ne giriş sürecine etkileri
How the problems between Turkey and Greece on the Ageaen Sea which were related to international law will affect Turkey's accession to EU
KUBİLAY ERDİNÇ KAMACI
Yüksek Lisans
Türkçe
2006
Uluslararası İlişkilerHarp Akademileri KomutanlığıStrateji ve Stratejik Araştırmalar Ana Bilim Dalı
PROF.DR. FERİT HAKAN BAYKAL
- Avrupa Birliği su çerçeve yönergesi ve yönergenin Türkiye'de uygulanması: Büyükçekmece havzası örneği
European Union water framework directive and implementation of the directive in Turkey: Buyukcekmece basin case
MUHAMMET MOROĞLU
Yüksek Lisans
Türkçe
2007
Çevre Mühendisliğiİstanbul Teknik ÜniversitesiÇevre Mühendisliği Ana Bilim Dalı
Y.DOÇ.DR. MUSTAFA SAİT YAZGAN
- Türkiye'nin Avrupa Birliği'ne tam üyelik sürecinde ortaklık ilişkisinin konumu ve Gümrük Birliği
Place of association relationship in the process of Turkey's full membership to the European Union and Customs Union
NURİYE TÜRK
Yüksek Lisans
Türkçe
2007
Uluslararası İlişkilerDokuz Eylül ÜniversitesiAvrupa Birliği Ana Bilim Dalı
Y.DOÇ.DR. HACI CAN
- Türkiye'nin Avrupa Birliği'ne yönelik dış politika oluşum süreci: Avrupa Konseyi'nin Lüksemburg (Aralık 1997)-Helsinki (Aralık 1999) zirveleri arası dönem
Turkey's foreign policy making process regarding the European Union: The period between European Council's Luxembourg (December 1997) and Helsinki (December 1999) summits
ERHAN DOĞAN
Doktora
Türkçe
2002
Uluslararası İlişkilerMarmara ÜniversitesiSiyaset Bilimi ve Uluslararası İlişkiler Ana Bilim Dalı
PROF. DR. CENGİZ OKMAN