Geri Dön

Lösemi ve lenfomalarda serum kalsiyum, fosfor, magnezyum, ürik asit ve elektrolit değişiklikleri

Başlık çevirisi mevcut değil.

  1. Tez No: 159728
  2. Yazar: MELİHA URAL
  3. Danışmanlar: Belirtilmemiş.
  4. Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
  5. Konular: Onkoloji, Oncology
  6. Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
  7. Yıl: 1984
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: İstanbul Üniversitesi
  10. Enstitü: Tıp Fakültesi
  11. Ana Bilim Dalı: İç Hastalıkları Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
  13. Sayfa Sayısı: 95

Özet

- 76 - ÖZET Lökoz ve lenfomalı 35 hastayı (22 lökoz ve 13 lenfoma vakası) kemoterapiden önce ve bunlardan 28'ini (18 lökoz ve 10 lenfoma vakası) kemoterapi uygulandıktan sonra serum kal siyum, fosfor, magnezyum, ürik asit ve elektrolit değişiklikleri yönünden izledik. Vakalarımızda kemoterapiden önce hiperf osf atemiyi % 53.1, hipokalsemi ve hiperürisemiyi % 31.4, hipermagnezemiyi % 25, hipomagıtezemiyi % 16.6, hipof osf atemiyi % 9.3, hiperpo- tasemi, hipopotasemi ve hiponatremiyi % 8.5, hiperkalsemiyi % 5.7 oranında bulduk. Kemoterapi uygulandıktan sonra ise vakalarımızın % 71.4'ünde hiperf osf atemi, % 53.5'unda hipo kalsemi, % 42.8'inde hiponatremi, % 35.7'sinde hipermagneze- mi, % 25'inde hiperürisemi, % 21.4'ünde hipopotasemi, % 17.8- inde hipomagnezemi, % 14.2'sinde hiperpotasemi, % 7.1'inde hipof osf atemi bulunduğunu gördük. Kemoterapi uygulandıktan sonra, önceden hiperkalsemi bulunan hastamızda bu durumun düzeldiğini tespit ettik. Hem kemoterapiden önce, hem de kemo terapi uygulandıktan sonra hipernatremi gösteren vakamız o madı. Bu arada kemoterapi yapılması ile vakalarımızdan biri sinde tümör lizis sendromu gelişti. Kemoterapi yapılmadan önce ve sonra elde edilen oranları karşılaştırdığımızda hiper- fosfatemi, hipokalsemi, hipermagnezemi, hiponatreminin kemo terapi yapıldıktan sonra daha büyük bir oranda ortaya çıktığını, buna karşılık hiperüriseminin azaldığını saptadık. Lökoz ve lenfomalı hastalarda bu bioşimik değişikliklerin etyopatogenezinde birbirleri ile ilişkili olabilen çok- 77 çeşitli nedenlerin rol oynayabileceğini düşündük. Gözlemlerimiz bioşimik bozuklukların seyrek olmadığını lökoz ve lenfomalı hastalarda hayatı tehdit edebilecek ağır metabolik bozuklukların gelişebileceğini göstermiştir. Elde ettiğimiz sonuçlar bu hastaların kısmen nonspesifik semptom lara sahip olması nedeni ile tanının güçleşeceği, bu nedenle bioşimik bozuklukların gelişebileceğinin bilinmesi, ortaya çıkabilecek bioşimik bozuklukların uygun tedavi ile düzeltil mesinin yaşama süresinin uzatılmasına yardımcı olacağı şeklindeki düşünceleri desteklemektedir.

Özet (Çeviri)

Özet çevirisi mevcut değil.

Benzer Tezler

  1. Lösemi ve malign lenfomalarda LDH-CRP korelasyonu

    Başlık çevirisi yok

    ERSİN AYDIN

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    1979

    HematolojiAnkara Üniversitesi

    İç Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    DOÇ.DR. MÜNİR TELATAR

  2. Çocukluk çağı akut lösemi ve lenfomalarında serum laktik dehidrogenaz düzeyleri ve önemi

    Başlık çevirisi yok

    CANAN İNANOĞLU

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    1984

    Çocuk Sağlığı ve HastalıklarıAnkara Üniversitesi

    Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    PROF.DR. SEVGİ GÖZDAŞOĞLU

  3. Çocukluk çağı lösemi ve lenfomalarında geç endokrin yan etkilerden tiroid işlev bozuklukları

    Thyroid dysfunction: An endocrine late effect of childhood leukemia und lymphoma

    ESRA DEVECİOĞLU

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2010

    Endokrinoloji ve Metabolizma Hastalıklarıİstanbul Üniversitesi

    Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. H. NURÇİN SAKA

  4. Çocukluk çağı akut lösemi ve malign lenfomalarında anjiyogenezisin serumda ve dokuda araştırılması

    Serum amd tissue vascular endothelial growth factor (VEGF) levels in children with acute leukemia and malignant lymphoma

    HANDAN UĞUR

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2004

    OnkolojiAnkara Üniversitesi

    Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    PROF.DR. GÜLSAN YAVUZ