Deneysel diyabet modelinde l-deprenil tedavisinin doku nitrik oksit sentaz enzim ekspresyonları ve NO düzeylerine etkisi
Başlık çevirisi mevcut değil.
- Tez No: 171312
- Danışmanlar: DOÇ.DR. GÜLİNNAZ ALPER
- Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
- Konular: Biyokimya, Biochemistry
- Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
- Yıl: 2005
- Dil: Türkçe
- Üniversite: Ege Üniversitesi
- Enstitü: Tıp Fakültesi
- Ana Bilim Dalı: Biyokimya Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
- Sayfa Sayısı: 114
Özet
ÖZET Diabetes mellitus artan insidansı ve buna paralel olarak gittikçe artan sosyal ve ekonomik yükü nedeniyle güncel öneme sahip kronik metabolik bir hastalıktır. Diyabet ve yaşlanma patogenezlerinde ortak bazı mekanizmalar söz konusudur ve bunlar içerisinde en çok dikkati çeken oksidan stres ve antioksidan savunma arasındaki dengenin bozulmasıdır. Diyabetik hastalar ateroskleroz, endotel disfonksiyonu, mental ve bilişsel kusurlar ve impotans gibi yaşlılık hastalıklarına daha yatkındırlar. Bu nedenle hem yaşlanma hem de diyabetin eşzamanlı tedavi yaklaşımlarının aranması büyük önem taşımaktadır. Antioksidan, antiapopitotik ve nöron koruyucu etkileri olan deprenil Alzheimer ve Parkinson Hastalığı gibi özellikle yaşlılık döneminde görülen hastalıkların tedavisinde ve yaşlanmanın geciktirilmesinde kullanılmakta olan selektif irreversibl bir MAO-B inhibitörüdür ve MAO inhibisyonu yoluyla hem NH3, H2O2 ve toksik aldehidlerin oluşumuna engel olmakta hem de ROS oluşumunu azaltmaktadır. Diyabetin komplikasyonlarında rolü olabileceği düşünülen nitrik oksit de yaşlanma ile hasarlanan endotel fonksiyonu, bellek oluşumu ve böbrek fonksiyonlarının sağlanmasında önemli görevleri bulunan, ancak yüksek düzeylerde bulunduğunda hücrelere toksik etkili ürünlere dönüştürülebilen bir bileşiktir. Oksidan stresle artan ROS, NO ile etkileşime girerek biyolojik sistemlere zararlı peroksinitrit ve peroksinitröz asit gibi reaktif nitrojen türleri oluşturmakta, aynı zamanda fonksiyonel NO yetmezliğine de yol açmaktadır. Bu çalışmada, deneysel STZ diyabeti oluşturulmuş sıçanların karaciğer, kalp, beyin ve böbrek dokularında deprenil tedavisi ile MAO inhibisyonu yapılarak, bunun doku NO düzeyleri ve NOS ekspresyonuna etkileri araştırılmıştır. Çalışmada kullanılan Swiss albino sıçanlar (n=34) tedavisiz kontroller (n=8), tedavisiz diyabetikler (n=10), deprenil verilmiş kontroller (n=8) ve deprenil verilmiş diyabetikler (n=8) olmak üzere 4 gruba ayırılmıştır. Diyabet indüksiyonu 50 mg/kg 99STZ'nin IP enjeksiyonu ile oluşturulmuştur. Diyabet indüksiyonundan 8 hafta sonra 4 hafta süre ile 0.25 mg/kg/gün dozunda deprenil per oral olarak uygulanmıştır. 12. haftanın sonunda sakrifiye edilen sıçanların eksize edilen dokuları uygun koşullarda -80°C'de çalışma gününe dek saklanmıştır. Çalışmamızın sonuçları 12 hafta süreli STZ diyabetinin sıçan doku MAO enzim aktivitelerine, NOx düzeylerine ve iNOS, eNOS ve nNOS mRNA ekspresyonlarına belirgin bir etkisinin olmadığını ortaya koymuştur. Deprenil tedavisi tüm tedavi gruplarında beklenildiği gibi MAO aktivitelerini düşürmüştür. Ayrıca deprenil hem kontrol hem diyabetik sıçanların kalp dokusunda İNOS ve eNOS ekspresyonlarında, yalnızca kontrol sıçanlarının ise böbrek nNOS ve karaciğer eNOS ekspresyonlarında azalmaya neden olmuştur. Deprenilin MAO inhibisyonu yoluyla oksidan stresi azaltarak ROS oluşumuna ve dolayısıyla bunların NO ile etkileşime girerek toksik reaktif nitrojen türleri oluşturmasına engel olması olasıdır. Sonuç olarak dokudaki NOS ekspresyonlarını düşürücü etkisi ile deprenil organizmayı NO'nun toksik radikal etkilerinden korumada yararlı olabilir. 100
Özet (Çeviri)
SUMMARY Diabetes mellitus is a common chronic metabolic disorder with an increasing incidence and a growing social and economic importance for countries. Diabetes and aging share a common mechanism in their pathogenesis and the most attractive one is the imbalance between oxidant stress and antioxidant defense. Moreover diabetics are more prone to diseases of the elderly like atherosclerosis, endothelial dysfunction, mental and cognitive disorders and impotence. Therefore seeking for therapies to be proposed in the synchronized treatment of aging and diabetes would be of great interest. Deprenyl which has antioxidant, antiapoptotic and neuroprotective properties, is a selective irreversible MAO-B inhibitor which has a clinical usage especially in diseases of elderly like Alzheimer and Parkinson diseases and in the delaying of aging; and via the inhibition of MAO it prevents the formation of NH3, H2O2. and toxic aldehydes as well as reducing ROS formation. Nitric oxide which is reported to be implicated in the complications of diabetes and in endothelial function, memory formation and renal functions which could deteriorate during aging, in high concentrations may become cytotoxic. ROS that increase with oxidant stress react with NO and form reactive nitrogen species like peroxynitrite and peroxynitrous acid, which are harmful to the biological system and also cause functional NO deficiency. In the present study, we investigated the effects of MAO inhibition on nitric oxide levels and NOS expressions in liver, heart, brain and kidney tissues of experimentally STZ induced diabetic rats after deprenyl treatment. The animals used in the experiment (n=34) were divided into 4 groups as untreated control rats (n=8), untreated diabetic rats (n=10), deprenyl treated control rats (n=8) and deprenyl treated diabetic rats (n=8). Diabetes was induced via an IP injection of 50 mg/kg STZ. Deprenyl was administered orally to the rats for 4 weeks at a dosage of 0.25 mg/kg/day for 8 weeks after the induction of 101diabetes. At the end of the 12 weeks period rats were sacrified and the tissues were excised and saved until analysis under appropriate conditions. Our results demonstrated that STZ diabetes of 12 weeks duration had no significant contribution to the MAO enzyme activities, nitrite and nitrate levels and the expressions of iNOS, eNOS and nNOS mRNAs. Deprenyl treatment decreased the MAO activities of all treated groups as expected. Deprenyl treatment also caused a decrease of iNOS and eNOS expression in heart tissue of both controls and diabetics; a decrease of kidney nNOS expression and liver eNOS expression only in controls. It is possible for deprenyl to reduce ROS production via decreasing oxidant stress and consequently interfere with a reaction with NO to produce toxic nitrogen species. In conclusion deprenyl, causing a decrease in tissue NOS expressions, might be of benefit by protecting the organism from the toxic radical effects of NO. 102
Benzer Tezler
- Deneysel diyabet modelinde nefropatinin erken döneminde spesifik anjiotensin 2 reseptör antagonisti losartanın etkileri
Başlık çevirisi yok
HALİL ÖNDER ERSÖZ
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
1997
Endokrinoloji ve Metabolizma HastalıklarıMarmara ÜniversitesiEndokrinoloji Ana Bilim Dalı
- Streptozosin ile oluşturulmuş sıçan diyabet modelinde fenofibratin endotel disfonksiyonuna etkisi
Başlık çevirisi yok
MURAT OLUKMAN
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2005
Eczacılık ve FarmakolojiEge ÜniversitesiFarmakoloji Ana Bilim Dalı
DOÇ.DR. MEHTAP ÇINAR
- Diyabetik nefropati modelinde curcumin'in koruyucu ve tedavi edici etkilerinin incelenmesi
Investigation into the effects of curcumin on nephropathy diabetic treatment and care
ÇİĞDEM DİCLE ARICAN
Doktora
Türkçe
2020
Endokrinoloji ve Metabolizma HastalıklarıDicle ÜniversitesiTıbbi Fizyoloji Ana Bilim Dalı
PROF. DR. ABDURRAHMAN ŞERMET
- Deneysel diyabet oluşturulan ratlarda; asimetrik dimetilarginin, nitrik oksit ve total antioksidan kapasite düzeylerinin ölçülmesi.
Measurement of asymmetric dimethylarginine, nitric oxide levels, and total antioxidant capacity in experimental diabetic rats.
ERHAN SÜRMELİ
Yüksek Lisans
Türkçe
2013
BiyokimyaAdnan Menderes ÜniversitesiBiyokimya Ana Bilim Dalı
PROF. DR. FUNDA KIRAL
- Deneysel tip 2 diyabette gelişen vasküler hasar ve kardiyomiyopatide sglt2 inhibitörü ile tedavide sirtuinlerin rolü
The role of sirtuins in treatment with sglt2 inhibitor in experimental type 2 diabetes with vascular damage and cardiomyopathy
ÜMRAN KIZRAK
Doktora
Türkçe
2023
Eczacılık ve FarmakolojiEge ÜniversitesiFarmakoloji Ana Bilim Dalı
PROF. DR. ZELİHA KERRY
DOÇ. DR. GÖNEN ÖZŞARLAK SÖZER