Tekyıllık yonca hatlarının adaptasyonu ile ot ve tohum verimleri üzerinde bir araştırma
Başlık çevirisi mevcut değil.
- Tez No: 17416
- Danışmanlar: PROF.DR. YUNUS SERİN
- Tez Türü: Yüksek Lisans
- Konular: Ziraat, Agriculture
- Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
- Yıl: 1991
- Dil: Türkçe
- Üniversite: Atatürk Üniversitesi
- Enstitü: Fen Bilimleri Enstitüsü
- Ana Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
- Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
- Sayfa Sayısı: 52
Özet
ÖZET Bu çalışmada, kurak ve yarı kurak alanlarda özellikle Avustralya'da geniş ölçüde ekilen tekyıllık yoncalar kullanılmıştır. Dünyada bu bitkinin kültüre alınması hususunda yapılan çalışmalara benzer olarak bölgemizde de adaptasyonu ile ot ve tohum verimi araştırılmıştır. Denemede ICARDA'dan sağlanan tekyıllık yoncanın 2 türüne ait 12 hat kullanılmıştır. Araştırma Doğu Anadolu Tarımsal Araştırma Enstitüsüne ait Pasinler'deki deneme arazisinde yürütülmüştür. Deneme Şansa Bağlı Tam Bloklar deneme planına göre 3 tekerrOrlü olarak kurulmuştur. Tohumlar 5 Mayıs 1989'da ekilmiş ve 3 Eylül 1989'da tohum hasadı yapılmıştır. Bu iki tarih arasında ot için 3 kez biçim yapılmıştır. Araştırma sonucunda elde edilen bulgular aşağıda özetlenmiştir. 1. Denemede kullanılan 2 türün hatları arasında kuru ot verimleri bakımından farklılıklar görülmüştür. Denemede kullanılan hatların kuru ot verimleri 107.5 - 358.4 kg/da arasında değişmiştir. Sert yonca (Medicaao riçidula) hatlarının ortalama dekara kuru ot verimleri 251.1 kg, narin yonca (Medicaçp nonea) hatlarınınki ise 174.6 kg/da olmuştur. M. rigidula'nın 2713 ve 811 nolu hatları sırasıyla 358.4 ve 321.0 kg/da.kuru ot verimleriyle ilk sıraları almıştır. 2. Adaptasyona alınan bu hatların ham protein oranları % 16.7 - 21.3 arasında değişmiştir. Sert yoncaya ait 2713 nolu hatta ham protein verimi en yüksek (71.5 kg/da), narin yoncanın 1938 nolu hattında ise en düşük (20.6 kg/da) olmuştur. En yüksek ham protein oranı (% 21.3) narin yoncanın 15485 nolu hattında belirlenmiştir. 3. Otun ihtiva ettiği ham kül oranı, hatlara göre % 19.9 - 31.7 arasında değişmiştir. En yüksek ham kül oranı (% 31.7) narin yoncanın 2124 nolu hattında olmuştur.4. Denemede kullanılan 12 hattan sert yoncaya alt 7 hat tohum bağlamış ve bunlardan dekara 42.7 ve 30.5 kg tohum verimi sağlayan 811 ve 2713 nolu hatlar ilk iki sırayı almışlardır. Tohum bağlayan hatlarda sap verimi 126.1 - 341.1 kg/da arasında değişmiştir. Sert yoncanın 1865 nolu hattı en yüksek sap verimi (341.1 kg/da) sağlamıştır. Narin yonca hatlarının hiçbirisi tohum bağlamamıştır. 5. Bitkide ortalama meyve sayısı 34-144 adet, meyvede tohum sayısı 5.33 - 6.55 adet, meyvede tohum ağırlığı 38.2 -51.2 mg, 1000 tane ağırlığı 6.53 - 8.40 gr, bitki boyu 13 - 47 cm ve sert tohum oranı % 78. 1 - 92.4 arasında değişmiştir. Bitkide meyve sayısı, meyvede tohum sayısı, bitki boyu ve gelişme bakımından sert yoncanın 2713 nolu hattı en yüksek değerlere sahip olmuştur. 6. Denemeye alınan tekyıllık yonca hatlarında çiçeklenme süresi 70-92 gün, tohum olgunlaştırma süresi ise 124-127 gün arasında değişmiştir. Birim alandaki bitki sayısı m2 de 31.1 - 69.3 adet olmuştur. 7. Denemede kullanılan hatların tamamı yatık büyüme habitusu göstermiştir. 8. Bir yıllık deneme sonuçlarına göre gerek ot ve gerekse tohum verimi bakımından sert yonca hatları narin yonca hatlarından daha ümitvar görülmüştür. Sert yoncanın, tohum verimi bakımından 811, 2713, 835 ve 1868 nolu hatları; ot verimi bakımından ise bütün hatları yüksek verim sağlamışlardır. Ancak hem ot hem tohum verimi ve her iki verimin yüksekliği göz önünde tutulduğunda sert yoncanın 2713 ve 811 nolu hatları ümitvar görülmektedir.
Özet (Çeviri)
İH SUMMARY This trial was conducted to test annual medics which are well adapted to arid and semiarid climate and widely sown in Australia. In the trial adaptation ability, seed and hay yield of annua! medics were tested. All together 12 tines of 2 medic species which are provided by İCARDA were tested in this study. This trial was designed in the Randomized Block Design with three replications in the experiment farm of Eastern Anatolia Agricultural Research Enstitute in Pasinler. Seeds were planted on the 5th May 1989 and harvested 3rd September 1989 for seed. Between this dates also plots were harvested for hay three times. The results obtained from this research are summarized as follows. 1. A great differences were found among 12 lines of 2 species in respect to hay yield. The average dry matter yield of the lines varied between 107.5 - 358.4 kg/da. The average hay yields of M. rigidula and M. noena lines 251.1 and 174.6 kg/da respectively. M-IİflİdUİa 2713 and M. rigidula 811 yielded the most herbage 358.4 and 321.0 kg/da respectively. 2. The crude protein content of medics were between % 1 6.7 - 21.3. Owing to it's high herbage yield M. rigidula 2713 gave the highest crude protein yield with 71.5 kg/da. 3. Crude ash contents of medics ranged % 19.9 - 31.7. M. noena 2124 had the highest crude ash content (% 31.7). 4. Only seven out M- rigidula lines of 12 medics sat seed. The highest seed yield was obtained from M. rigidula 811 (42.7 kg/da) and M. rigidula 2713 (30.5 kg) lines.iv 5. The main observations in the trial were found as follows. Pod number per plant varied from 34 to 144. Seed number per pod was 5.33-6.55. Seed weight per pod has been found between 38.2 - 51.2 mg. Kernel weight changed 6.53 - 8.40 gr and hard seededness was % 78.5 - 92.4. The longest branch changed 1 3-47 cm. M- ripidula 2713 had the longest branch, this lines also showed high vigour. 6. Among the lines flowering time varied from 70 to 92 days. Seed maturating period changed 124-127 days. Plant number per square meter was 31.1 - 69.3. 7. All of the lines used in this trial showed prostrate growth habitus. 8. According to one year trial results, in respect to seed and harbage yield, M- rigidula lines seemed more promising than M- noena lines. In regard to seed yield M- riaidula 811, 2713, 835 and 1868 lines gave the high yield and in regard to herbage yields all the M.- rigidula lines gave the highest yield in comparison to hL- noena lines. However when both seed and hay yield were taken into consideration M- rigidula 2713 and 811 were found promising.
Benzer Tezler
- Çukurova bölgesi doğal vejetasyonunda bulunan bazı tek yıllık yonca türlerinin (Medicago scutellata, Medicago orbicularis, Medicago polymorpha) sitolojik, morfolojik ve biyolojik özellikleri üzerine bir araştırma
Başlık çevirisi yok
YAŞAR KARADAĞ
Yüksek Lisans
Türkçe
1994
ZiraatÇukurova ÜniversitesiTarla Bitkileri Ana Bilim Dalı
PROF.DR. HASAN GÜLCAN
- Orta Karadeniz bölgesi doğal florasından toplanan bazı tek yıllık yonca türlerinin (medik) fenolojik, morfolojik ve tarımsal özelliklerinin belirlenmesi
Determination of phenological, morphological and agronomic characteristics of some annual medic species
SERDAL UĞUR
Yüksek Lisans
Türkçe
2009
ZiraatOndokuz Mayıs ÜniversitesiTarla Bitkileri Ana Bilim Dalı
PROF. DR. İBRAHİM AYDIN
- Antalya doğal florasından toplanan düğmeli yonca (medicago orbicularis l.)'nın morfolojik ve moleküler karakterizasyonu
Morphological and molecular characterization of button medic (medicago orbicularis l.) collected from Antalya natural flora
CENGİZ ERDURMUŞ
- Üç ayrı kökenli yıllık yonca madicago polymorpha L. var. polymorpha'nın bazı tarımsal karakterleri üzerinde araştırmalar
Başlık çevirisi yok
B.HAKAN HAKYEMEZ