Kemoterapötik ekstravazasyonuna bağlı nekrozda vac tedavisinin etkinliğinin değerlendirilmesi: tavşanda deneysel çalışma
Investigation of the efficacy of vac therapy on chemotherapeutic extravasation necrosis: an experimental study on rabbits
- Tez No: 203145
- Danışmanlar: PROF.DR. ABDULLAH KEÇİK
- Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
- Konular: Plastik ve Rekonstrüktif Cerrahi, Plastic and Reconstructive Surgery
- Anahtar Kelimeler: vakum yardımlı kapama, doksorubisin, ekstravazasyon hasarı, yara iyilesmesi, pansuman, vacuum assisted closure, doxorubicin, extravasation injury, wound healing, dressing
- Yıl: 2007
- Dil: Türkçe
- Üniversite: Hacettepe Üniversitesi
- Enstitü: Tıp Fakültesi
- Ana Bilim Dalı: Plastik Rekonstrüktif ve Estetik Cerrahi Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
- Sayfa Sayısı: 91
Özet
Kanser kemoterapisinde kullanılan ajanların ekstravazasyonu nadir olmayan bir olgudur. Çogunlukla kalıcı hasar vermeden iyilesse de, sitotoksik etkilerin yüksek oldugu potent vezikan kemoterapötiklerin ekstravazasyonuna baglı cilt ve cilt altındaki dokuların nekrozu bazen karsılasılan bir durumdur. Çesitli antidotlar önerilmis olsa da, cilt nekrozu görülen vakalarda yara alanı zamanla genislemeye meyilli ve tedaviye dirençlidir. Bu çalısmada tavsanda ekstravazasyon nekrozu modeli olusturularak, günümüzde benzer kronik yaralarda sıklıkla kullanılan VAC tedavisinin etkinligi degerlendirilmistir. Çalısmada kullanılan tavsanlar; pansuman grubu ve VAC grubu olmak üzere iki gruba ayrılmıstır. Tavsanların sırtlarında intradermal doksorubisin enjeksiyonu ile ekstravazasyona baglı nekroz olusturulmus ve bu alanlar debride edildikten sonra bir gruba pansuman diger gruba da VAC tedavisi uygulanmıstır. Üçüncü, yedinci ve on dördüncü günlerde tavsanların yara boyutları ölçülmüs ve histolojik inceleme için biyopsiler alınmıstır. VAC grubundaki yaraların, pansuman grubuna oranla daha hızlı iyilestigi ve son yara boyutlarının daha küçük oldugu tespit edilmistir. Ancak histolojik olarak iki grup arasında epitelizasyon, granülasyon, yeni damar olusumu ve inflamatuar hücre miktarı açısından önemli bir farklılık bulunamamıstır. Sonuç olarak kemoterapötik ekstravazasyonuna baglı yaralarda VAC tedavisinin, pansumana bilinen üstünlügü kanıtlanamamıstır.
Özet (Çeviri)
The extravasation of the agents used for cancer chemotherapy is not an unusual phenomena. Although they heal without any permanent damage in most cases, necrosis of the skin and underlying structures have been reported in some cases, resulting from extravasation of potent vesicant chemotherapeutics which have high cytotoxicity. Despite the antidotes mentioned in the literature, the wounds stemming from the chemotherapeutic extravasation necrosis tend to enlarge with time and are likely to resist the treatment. The main objective of this study was to investigate the efficacy of VAC therapy, which is successfully applied to similar chronic wounds currently, by using a rabbit extravasation model. The rabbits were separated into two groups; conventional dressing group and VAC group. Extravasation necrosis were formed on the back of the rabbits by intradermal doxorubicin injection. Following the debridement of the necrotic areas, one group of animals was given the conventional dressing treatment and VAC therapy was applied to the other group. The wound areas were measured and biopsies were taken for histological study on the third, seventh and fourteenth days after the debridement. It was observed that the wounds were healing faster. The wound areas at the end of the treatment were smaller in the VAC group compared to the dressing group. However, there were no major histological differences in terms of granulation formation, neovascularisation, epithelialisation, and inflammatory cell count. These results suggest that, superiority of the VAC therapy over dressing cannot be proven in chemotherapeutic extravasation wounds.
Benzer Tezler
- Adriamisin uygulanan sıçanların böbrek dokularında speksin immünreaktivitesi üzerine N-asetilsistein'in etkisi
Effect of N-acetylcysteine on speksin immunoreactivity in kidney tissues of rats treated with adriamycin
TUBA YALÇIN
Doktora
İngilizce
2022
Histoloji ve EmbriyolojiFırat ÜniversitesiHistoloji ve Embriyoloji Ana Bilim Dalı
PROF. DR. İBRAHİM ENVER OZAN
DOÇ. DR. TUNCAY KULOĞLU
- Kemoterapötik ajanların bağırsak duvarı, florası ve bakteriyel translokasyon üzerine etkileri
Başlık çevirisi yok
İSMAİL ÖZEL
- Kemoterapötik ilaçlara bağlı gelişen pulmoner komplikasyonlar
Kemoterapötik ilaçlara bağlı gelişen pulmoner komplikasyonlar
RUHSEL CÖRÜT
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2014
Göğüs HastalıklarıBaşkent ÜniversitesiGöğüs Hastalıkları Ana Bilim Dalı
PROF. DR. AYŞEGÜL FÜSUN EYÜBOĞLU
- Akut lenfoblastik lösemili hastaların yoğun kemoterapi sonrası immünolojik durumu ve alerjik hastalık sıklığı
Immunologic status and allergic disease insidance in acute lymphoblastic leukemia patients after intensive chemotheraphy
KAMURAN ARIKBUKA
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2011
Çocuk Sağlığı ve HastalıklarıEskişehir Osmangazi ÜniversitesiÇocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı
PROF. DR. ÖZCAN BÖR
- Kemoterapötik ajan karboplatin'in zar lipitleri ile etkileşimi
Interaction of the chemotherapeutic agent carboplatin with membrane lipids
AYGÜL KINA
Yüksek Lisans
Türkçe
2018
BiyofizikKocaeli ÜniversitesiBiyoloji Ana Bilim Dalı
YRD. DOÇ. DR. SEVGİ TÜRKER KAYA