Geri Dön

Takayasu arteritinde dolaşımdaki vasküler endotelyal growth faktör düzeyi, dolaşan endotel ve endotel öncü hücre sayıları ve bu parametrelerin hastalık aktivitesi ile ilişkisinin değerlendirilmesi

Serum vascular endothelial growth factor levels, circulating endothelial progenitor and endothelial cell numbers and the relationship of these parameters with the disease activity in takayasu arteritis

  1. Tez No: 267024
  2. Yazar: NEDİM SERKAN DOĞAN
  3. Danışmanlar: PROF. DR. FATOŞ ÖNEN
  4. Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
  5. Konular: Romatoloji, Rheumatology
  6. Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
  7. Yıl: 2010
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: Dokuz Eylül Üniversitesi
  10. Enstitü: Tıp Fakültesi
  11. Ana Bilim Dalı: İç Hastalıkları Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Romatoloji Bilim Dalı
  13. Sayfa Sayısı: 65

Özet

Gerekçe ve Amaç: Etiyopatogenezi bilinmeyen Takayasu arteriti (TA)'nde, aktif dönemlerde yoğun tedavi gereksiniminin ortaya çıkması nedeniyle hastalık aktivitesinin izlemi büyük önem taşır. Günümüzdeki klinik ve laboratuvar aktivite kriterleri izlemde tek başına pek yeterli olmamaktadır. Bu çalışmada; TA'li hastalarda serum vasküler endotelyal growth faktör (VEGF) düzeyi, dolaşan endotel hücre (DEH) ve endotel öncü hücre (DEÖH) sayıları ve bu parametrelerin hastalık aktivitesi ile ilişkisinin araştırılması amaçlanmıştır.Gereç ve Yöntem: Çalışmaya Dokuz Eylül Üniversitesi İç Hastalıkları Anabilim Dalı Romatoloji Bilim Dalı'nda izlenen 32 TA'li, 25 sistemik lupus eritematozus (SLE)'lu hasta (hasta kontrol grubu) ve 30 sağlıklı kontrol alınmıştır. İlk basamakta tüm hastalara telefon ile ulaşılmış ve hastaneye davet edilmişlerdir. Hastaneye başvuran hastalardan bilgilendirilmiş onam alınmasını izleyerek ayrıntılı hastalık öyküsü elde edilmiş ve tam fizik muayeneleri yapılmıştır. Tüm hasta ve kontrollerden DEH, DEÖH ve VEGF için kan alınmıştır. TA'li hastalarda, hastalık aktivitesi; NIH aktivasyon kriterlerine, DEI-TAK skorlama sistemine ve DEI-TAK ?hekim global görüş?üne göre değerlendirilmiştir. Tüm hasta ve sağlıklı kontrollerde B-mod USG yöntemiyle karotis intima-media kalınlıkları (İMK) ölçülmüştür. TA'li hastaların doppler USG ve MR anjiografileri hastalık aktivasyonu açısından değerlendirilmiştir. Grupların karşılaştırılmasında Krusskall-Wallis analizi veya ki-kare testi kullanılmıştır. Gruplar arasında anlamlıl farklılık saptandığında, Mann-Whitney U testi ile gruplar ikişerli olarak karşılaştırılmıştır. Değişkenler arası ilişkilerin test edilmesinde Spearman's korelasyon analizi uygulanmıştır.Sonuçlar: TA'li 32 hastanın 29'u kadın, 3'ü erkek ve ortalama yaşları 43.5±11.3 idi. Ortalama hastalık süresi; 5.4 (0-17) yıl olarak bulundu. TA, SLE ve sağlıklı kontrol gruplarının yaş (p=0.423) ve cinsiyet (p=0.676) dağılımları benzerdi. TA'li 18 hastada (%57) tip 5 tutulum vardı. TA'li hastaların 21'i (% 68.7) kortikosteroid kullanmaktaydı.TA'li hastaların NİH aktivasyon kriterlerine göre %18.8'i; DEI-TAK ?hekim global görüş?üne göre %18.8'i aktif, %28.1'i düşük dereceli aktif, %53.1 inaktif; radyolojik bulgulara göre ise %31'i aktifti. NIH aktivasyon kriterleri ile DEI-TAK skorlama, DEI-TAK ?hekim global görüşü? ve radyolojik aktivite arasında anlamlı bir ilişki saptandı. Serum CRP düzeyleri TA'li (p=0.018) ve SLE'li (p=0.009) hastalarda sağlıklı kontrollere göre anlamlı olarak daha yüksekti. ESH, SLE'li hastalarda sağlıklı kontrollere göre daha yüksek bulundu (p

Özet (Çeviri)

Background and Objective: In Takayasu arteritis with unknown etiopathogenesis, it is very important to monitor the disease activity as necessity of intensive treatment arises during active periods. Today?s clinical and laboratory activity criteria alone are not very satisfactory for follow-up in TA. This study aims to investigate the level of vascular endothelial growth factor (VEGF) and the numbers of circulating endothelial (CEC) and endothelial precursor cells (CEPC) and the relation of these parameters with the disease activity in patients with TA.Patients and Methods: 32 patients with TA and 25 with systemic lupus erythematosus (SLE / patient control group) followed by Dokuz Eylül University, Department of Internal Medicine, Division of Rheumatology and 30 healthy subjects were included in this study. At the first step, all the patients were called by telephone and invited to the hospital. After taking informed consent, detailed medical history was obtained and full physical examination was done in all patients applying to the hospital. Blood was taken from all patients and control subjects for CEC, CEPC and VEGF evaluation. On all TA patients, disease activity was evaluated in according to the NIH activation criteria, to DEI-TAK scoring system and to DEI-TAK `?physician?s global opinion?. Carotid intima-media thickness (IMT) was measured by B-mode USG method in all patients and healthy controls. In patients with TA, doppler USG and MR angiography investigastions were evaluated in regards to the disease activation. For comparison of the groups, Krusskall-Wallis analysis or chi square tests were utilized. When significance were determined between the groups, they were recompared in pairs by way of Mann-Whitney U test. For the purpose of testing the correlations between the variables, Spearman?s correlation analysis was applied.Results: Of the 32 patients with TA, 29 were female, 3 were male and the mean age was 43.5±11.3 years. Mean disease duration was found to be 5.4 (0-17) years in TA patiens. The age (p=0.423) and sex (p=0.676) distribution of TA, SLE patients and healthy controls was similar. Eighteen patients with TA (57%) had type 5 involvement. 21 (68.7%) of patients with TA were using corticosteroid treatment.According to NIH activation criteria of patients with TA, 18.8% of all were active; according to DEI-TAK ?physician global opinion?, 18.8% were active, 28.1% were grumbling and 53.1% were inactive and; according to the radiological findings, 31% were active. A significant relation was determined among the NIH activation criteria, DEI-TAK scoring and ?physician?s global opinion?. Serum CRP levels in TA patients (p=0.018) and SLE patients (p=0.009) were significantly higher in comparison to healthy control group. ESH has been found to be higher in patients with SLE than healthy control group (p

Benzer Tezler

  1. Takayasu arteritinde serum kalprotektin düzeylerinin hastalık bulguları ve aktivasyonu ile ilişkisi

    The relationship of serum calprotectin levels with disease findings and activation in takayasu arteritis

    DERYA KILINÇ ÖZLÜ

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2021

    İç HastalıklarıKahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi

    İç Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    DR. ÖĞR. ÜYESİ FATİH YILDIZ

  2. Takayasu arteriti görüntülemesinde bilgisayarlı tomografi ve manyetik rezonans görüntüleme yöntemlerinde gözlemciler ve gözlemler arası uyumun değerlendirilmesi

    Interobserver and intraobserver variability of computered tomography and magnetic resonance images in takayasu arteritis patients

    BURAK DEMİRBAŞ

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2017

    Radyoloji ve Nükleer TıpHacettepe Üniversitesi

    Radyoloji Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. ORHAN MACİT ARIYÜREK

  3. Takayasu Arteritinde Anjiyografik Bulgular ve Perkütan Translüminal Endovasküler Tedavi

    Angiographic Findings and Percutaneous Transluminal Endovascular Treatment in Takayasu Arteritis

    AHMET MURAT DÖKDÖK

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    1999

    Radyoloji ve Nükleer TıpSağlık Bakanlığı

    Radyoloji Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. MURAT CANTAŞDEMİR

  4. Takayasu arteritinde klinik, anjiografik ve genetik değerlendirme

    Clinical, angiographic and genetical findings of takayasu arteritis

    MÜGE BIÇAKÇIGİL

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2002

    RomatolojiMarmara Üniversitesi

    İç Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    DOÇ.DR. GÜHER SARUHAN DİRESKENELİ

    DOÇ.DR. HANER DİRESKENELİ

  5. Takayasu arteritinde serum mannoz bağlayan lektin düzeyleri

    Başlık çevirisi yok

    MÜGE BIÇAKÇIGİL

    Tıpta Yan Dal Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2005

    RomatolojiMarmara Üniversitesi

    İç Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. HANER DİRESKENELİ