Geri Dön

Apophony in Turkish onomatopoeic reduplications

Türkçe yansıma ikilemelerdeki ses almaşması

  1. Tez No: 271147
  2. Yazar: SEMRA BATURAY
  3. Danışmanlar: YRD. DOÇ. DR. MARKUS PÖCHTRAGER
  4. Tez Türü: Yüksek Lisans
  5. Konular: Dilbilim, Linguistics
  6. Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
  7. Yıl: 2010
  8. Dil: İngilizce
  9. Üniversite: Boğaziçi Üniversitesi
  10. Enstitü: Sosyal Bilimler Enstitüsü
  11. Ana Bilim Dalı: Dilbilim Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
  13. Sayfa Sayısı: 193

Özet

Bu çalışma Türkçe yansıma ikilemelerdeki ses değişimleri konusunu araştırmakta ve ses almaşması üzerine bir çözümleme önermektedir. Çalışmada veri olarak ünlü ve ünsüz ses değişimleri esas alınmaktadır. Çalışma özellikle Türkçedeki yansıma ikilemelerde gözlemlenen ünlü / ünsüz değişimleriyle ilgili belirli bir sistemin var olup olmadığı sorusundan yola çıkmaktadır.Çalışmada Türkçe yansıma ikilemelerdeki ses değişimlerinin Almaşık Örgü'nün bir sonucu olduğu savunulmaktadır. Türkçe, Örgü'deki A?U ve U?U almaşmalarını ünlü değişimlerinde, A?U ve Ø?I almaşmalarını ise ünsüz değişimlerinin olduğu durumlarda kullanmaktadır. Çalışma almaşma işleminin yönü konusunda ise ikilemelerde ilk öğenin ses almaşmasının ve türetimin kaynağı olduğunu savunmaktadır.Çalışma ayrıca yansıma ikilemelerin biçimbilimsel açıdan bileşik olduğunu da savunmaktadır. İkilemenin her öğesinin ayrı etki alanı bulunmakta ve ünlü uyumu bu etki alanlarında oluşmaktadır. Çalışmada ses almaşmasının sesbilimsel bir işlem olan ünlü uyumu tarafından görülebilen biçimbilimsel bir işlem olduğu vurgulanmaktadır.

Özet (Çeviri)

The present work investigates the sound alternations in Turkish onomatopoeic reduplications and provides an analysis based on apophony. I focus on the vocalic and consonantal alternations as the core data and raise the question whether Turkish onomatopoeic reduplication displays any regularities with respect to the vocalic and consonantal changes observed in the forms.I basically claim that the sound alternations in Turkish onomatopoeic reduplications follow from the Apophonic Path. Turkish implements A?U and U?U alternations from the Path for vocalic alternations, and A?U and Ø?I for consonantal alternations. As for the directionality, the idea in the thesis is that it is the first member which is the source of derivation and apophony.The thesis also argues that onomatopoeic reduplications are compounds, the members of which have their own internal domains in which vowel harmony works. There is a relationship between vowel harmony and apophony in that latter is a morphological operation which is visible to the former which is a phonological operation.

Benzer Tezler

  1. Daçek dı zaravayê Kurmancî da

    Kurmanci lehçesinde edatlar

    BAHATTİN TAMAN

    Yüksek Lisans

    Kürtçe

    Kürtçe

    2018

    Doğu Dilleri ve EdebiyatıMardin Artuklu Üniversitesi

    Kürt Dili ve Kültürü Ana Bilim Dalı

    DR. ÖĞR. ÜYESİ MUSTAFA ASLAN