Labor resistance against neoliberal challenges to the traditional trade unionism in Turkey: 1986-1991
Türkiye'deki geleneksel sendikacılığa neoliberal meydan okumaya karşı emek direnişi: 1986-1991
- Tez No: 271158
- Danışmanlar: YRD. DOÇ. DR. AYŞEN CANDAŞ
- Tez Türü: Doktora
- Konular: Siyasal Bilimler, Çalışma Ekonomisi ve Endüstri İlişkileri, Political Science, Labour Economics and Industrial Relations
- Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
- Yıl: 2010
- Dil: İngilizce
- Üniversite: Boğaziçi Üniversitesi
- Enstitü: Sosyal Bilimler Enstitüsü
- Ana Bilim Dalı: Siyaset Bilimi Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
- Sayfa Sayısı: 385
Özet
1980 sonrası Türkiye'de genellikle işçi hareketinin gerilediği bir devre olarak betimlenir. Bu yaklaşıma göre 1961 anayasasının ardından oluşan siyasi ve sosyal atmosferde gelişen sendikal hareket 1980 darbesi ve sonrasında oluşan yasal kurumsal çerçeve içinde sürekli küçülmüştür. Oysa ki özellikle seksenlerin ikinci yarısı Türkiye sendikal hareketinin en etkili iki eylemlilik sürecine tanık olmuştur. Büyük Madenci Yürüyüşü ve 89 Bahar Eylemleri bu çerçevede reel ücretleri düşen işçilerin otomatik bir tepkisi gibi anlatılır.Bu tez seksenlerin ikinci yarısının başını sendikal hareketin çektiği bir protesto döngüsüne tanık olduğunu, bu protesto döngüsünün toplumsal hareketler literatürünün siyasal süreçler analiziyle açıklanabileceğini ve bu döngüyü yaratan işçi mobilizasyonunu tetikleyen ana etmenin Özal hükümetinin sendikalara ve kamu sektörüne yönelik siyasetinin sendikalı işçilerin ahlak ekonomilerine yönelik bir saldırı olması olduğunu iddia etmektedir. Özal hükümeti uluslararası finans kurumlarının önerileri doğrultusunda yürüttüğü neoliberal dönüşüm siyasetinin köşe taşlarından biri olarak devlet, sendikalar ve siyasi partiler arasındaki çalışma ilişkileri düzenine dair varolan yerleşik norm ve uygulamaları hem fiilen, hem de söylem düzeyinde yıkmaya çalışmıştır.Özal hükümetinin hedef aldığı ahlak ekonomisi cumhuriyet tarihinin üç önemli evresinin dolayımında oluşmuştur. Bunlar sırasıyla otuzlardaki devlet eliyle sanayileşme dönemi, kırkların sonundaki çok partili hayata geçiş dönemi ve 60 sonrasındaki ithal ikameci dönemdir. Hem sendikal hareket, hem de onun ahlak ekonomisi tarihsel olarak bu dönemlerde işçiler, sendikalar, siyasi partiler ve hükümetler arasındaki ilişkilerin sonucunda biçimlenmiştir. 1980 sonrasındaki siyasi ve ekonomik gelişmelerin bu ahlak ekonomisini tehdit etmesi sonucunda sendikal hareket tarihinin en etkin kitlesel protestolarına imza atmış ve Özal döneminin sona ermesinde belli bir rol oynamıştır.
Özet (Çeviri)
It is a well established tendency to depict the aftermath of the military intervention of 1980 as an era devoid of any significant labor mobilization. This study aims to shed light on the last important cycle of protest led by the organized labor movement spanning from the mid eighties to the beginning of the nineties. This last process of mobilization contains two of the most noteworthy episodes of labor protest, spring actions and the great march of miners to be exact. These two instances from that overlooked era were usually accounted as spontaneous reactions to the deteriorating living conditions of the workers.This study claims that the second part of the eighties witnessed a protest cycle led by the unionized workers and the dynamics of the mobilization can be understood using the political process model of the social movements? literature. It also argues that the main factor instigating the workers to act was a perceived assault on the moral economy of the industrial relations? regime of Turkey, existing mostly in the public sector.This moral economy is constructed historically and in a mutual interaction between the state, workers and related political developments in three subsequent periods of the Turkish Republic. Firstly, the late thirties set the pattern of the state led industrialization and the ideological mainframe of the industrial relations; secondly the transition to multi-party politics also determined the circumstances of acceptable union activities and appropriate government responses and finally the introduction of import substitution enlarged the place of the organized labor within the political system. The neoliberal transformation implemented under the Özal administration targeted this moral economy among other things and trade unions mobilized in these circumstances creating one of the most illustrious moments of the Turkish labor history.
Benzer Tezler
- Kent hakkı ve kentsel katılım bağlamında kendin yap pratikler
Do-it-yourself practices in the context of right to the city and uurban participation
GÖKÇE ÖCAL
Doktora
Türkçe
2019
Şehircilik ve Bölge Planlamaİstanbul Teknik ÜniversitesiŞehir Planlama Ana Bilim Dalı
PROF. DR. GÜLDEN ERKUT
- L'articulation des stratégies de résistance et des processus de consentement chez les cols blancs
Beyaz yakalılarda direniş stratejileri ve rıza süreçlerinin eklemlenmesi
AYÇA YILMAZ
Yüksek Lisans
Fransızca
2012
SosyolojiGalatasaray ÜniversitesiSosyoloji Ana Bilim Dalı
PROF. DR. ALİ ERGUR
- Neoliberal çağda işçi sınıfının konumu ve sınıf hareketi: 4/C ve TEKEL direnişi örneği
The status of the working class and the class movement in the neoliberal age: The case of 4/C and TEKEL resistance
SERAY KUMLU
Yüksek Lisans
Türkçe
2012
Siyasal BilimlerAnkara ÜniversitesiSiyaset Bilimi ve Kamu Yönetimi Ana Bilim Dalı
PROF. DR. ÖMER AYKUT ÇELEBİ
- Kent mekanında ortak alan mücadelesi: Haydarpaşa Garı örneği
Common space struggle in the urban space: The example of Haydarpaşa Train Station
AYÇA YÜKSEL
Yüksek Lisans
Türkçe
2019
Kamu YönetimiMimar Sinan Güzel Sanatlar ÜniversitesiSosyoloji Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. DERYA FIRAT
- China's development model as internalcolonialism: The case of The Uyghurs
Başlık çevirisi yok
MURAT YİLMAZ
