Geri Dön

İnfantil spazmda prospektif ve retrospektif araştırma: Klinik, sağaltım ve prognoz ilişkileri

Başlık çevirisi mevcut değil.

  1. Tez No: 33168
  2. Yazar: NEDRET URAN
  3. Danışmanlar: PROF. DR. AYFER ÜLKÜ
  4. Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
  5. Konular: Nöroloji, Neurology
  6. Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
  7. Yıl: 1993
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: Ege Üniversitesi
  10. Enstitü: Tıp Fakültesi
  11. Ana Bilim Dalı: Nöroloji Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
  13. Sayfa Sayısı: 73

Özet

ÖZET Bu çalışma 87 (%54)'si erkek, 74 (%45.9)'ü kız olan 161 infantil spazm tanılı olgu üzerinde yapılmıştır. Olgularımızda infantil spazm başlangıç yaşları en erken 1 (%6.2) ay ve en geç 48 (%0.6) ay olmak üzere, ortalama 2.3 aydır. Olgular öykü, klinik bulgular, yardımcı incelemeler eşliğinde değerlendirilerek primer ve sekonder gruplara ayrılarak sınıflandırılmıştır. Primer grupta 21 (%13), sekonder grupta 140 (%87) olgumuz vardır. Olgularımızın %41'inde infantil spazm nöbetlerinin diğer nöbetler öncülük veya eşlik etmektedir. Olgularımızın ilk değerlendirilmelerinde 140 (%87) olguda nörolojik defisit saptanırken, 21 (%13) olguda nörolojik defisite rastlanmamıştır. Olgularımızın motor-mental gelişimleri klinik olarak değerlendirildiğinde %14.9 olguda normal veya ılımlı geri, %83.9 olguda ise orta, ciddi derecede veya gelişimin hiç olmaması şeklinde retardasyon bulunmuştur. ACTH sağaltımı 150 olguda uygulanmaıştır. ACTH sağaltımına yanıt infantil spazm nöbetleri sık olanlarda daha olumsuzdur. 161 olgu klinik gidişlerine bakarak değerlendirildiğinde; %41.7'sinde nöbet rekürrensi görülürken, %29.7'sinde nöbet rekürrensine rastlanmamıştır. %28.4'ünün ise klinik izlemleri yapılamamıştır. Nöbet rekürrensi ilk ataklarındaki sağaltıma yanıtı olumsuz olanlarda anlamlı olarak fazla bulunmuştur. 1-11 yıl arasında değişen sürelerde izlenen 95 olguda prognozu etkileyen en önemli faktörlerden birisi, olguların primer veya sekonder grupta olmasıyla yakından ilişkilidir. Spazmlardan önce gelişim yavaşlığı, başlangıçta nörolojik bulguların olması, başlangıçta ACTH sağaltımına yanıtın olumsuz olması, nöbet rekürrensinin olması prognozu olumsuz yönde etkileyen faktörler arasında bulunmuştur. Sonuç olarak psikomotor gelişim yönünden sıklıkla ciddi prognoz gösteren infantil spazmlı hastalarda kötü mental gelişim beklenenler; sekonder tip infantil spazmlar, ACTH'a yetersiz yanıt verenler, nöbet rekürrensi olanlar, nöbetler başlamadan önce yavaş gelişim gösterenler ve başlangıçta nörolojik defisiti olanlar olarak bulunmuştur. 55

Özet (Çeviri)

Özet çevirisi mevcut değil.

Benzer Tezler

  1. İnfantil spazmda prognostik faktörler

    Prognostic factors in infantile SPASM

    SANEM KESKİN YILMAZ

    Tıpta Yan Dal Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2011

    Çocuk Sağlığı ve HastalıklarıEge Üniversitesi

    Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. HASAN TEKGÜL

  2. İnfantil spazmda etioloji sağaltım ve prognaz ilişkileri

    Başlık çevirisi yok

    FİGEN GÖKÇAY

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    1990

    NörolojiEge Üniversitesi

    Nöroloji Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. AYFER ÜLKÜ

  3. İnfantil spazm olgularının değerlendirilmesi ve uzun süreli izlemi

    Analysis of cases with infantile spasms and long term follow up

    COŞKUN YARAR

    Tıpta Yan Dal Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2010

    NörolojiEskişehir Osmangazi Üniversitesi

    Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. AYTEN YAKUT

  4. İnfantil spazm olgularının retrospektif değerlendirilmesi

    Başlık çevirisi yok

    MUHAMMET AKGÜN

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2009

    Çocuk Sağlığı ve HastalıklarıOndokuz Mayıs Üniversitesi

    Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. HAYDAR ALİ TAŞDEMİR

  5. İnfantil spazm tanılı hastalarımızın klinik değerlendirilmesi

    Clinical evaluation of patients with infantile spasms

    EDA KAYHAN

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2018

    Çocuk Sağlığı ve Hastalıklarıİnönü Üniversitesi

    Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. SERDAL GÜNGÖR