1980 den günümüze çağdaş sanat çalışmalarında değişen mekân algısı
The changing space perception in contemporary art works since 1980 until today
- Tez No: 347961
- Danışmanlar: YRD. DOÇ. DR. RAMAZAN BAYRAKOĞLU
- Tez Türü: Yüksek Lisans
- Konular: Güzel Sanatlar, Fine Arts
- Anahtar Kelimeler: Mekân, Space, Postmodernizm, Enstalâsyon, Çağdaş, Algı, Space, Postmodernism, Enstalâsyon, Contemporary, Perception
- Yıl: 2013
- Dil: Türkçe
- Üniversite: Dokuz Eylül Üniversitesi
- Enstitü: Güzel Sanatlar Enstitüsü
- Ana Bilim Dalı: Resim Ana Sanat Dalı
- Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
- Sayfa Sayısı: 120
Özet
1980 öncesi, Modernizmle birlikte resim sanatı daha önce bağlı olduğu dış nedenselliklerden uzaklaşarak kendi araçlarının doğası ve özniteliklerini yansıtacak yeni bir görsel estetik dil oluşturdu. Buna bağlı olarak resimde mekân kavramı da dış dünyaya ait bir yanılsama olmaktan çıkarak resim elemanları arasındaki ilişkiden kaynaklanan bir biçim/form ilişkisi ve derinlik etkisine dönüştü. Postmodernist sanat, sanat nesnesi ile izleyici arasındaki ilişkiyi yeniden anlamlandırmıştır. Yeni Dışavurumculuk; hem modernist sanatın hem kavramsalcı eğilimlerin dışladığı, gözden düşürdüğü birçok geleneksel unsuru bir dizi ?geri dönüş? mantığında yeniden sahiplenmiştir. Buna karşılık Yeni Gerçekçilik akımının ürünleri de genellikle, dönemin popüler kültürünün içinden seçilmiş nesne ve mekânları anlatan imgelerle ele alınmıştır. 1980 sonrası dönem, galeri mekânı içinde sınırlandırılmış ideal bir anlatım diline karşılık; farklı anlatım dilleri, katmanlar ve disiplinlerin bir arada kullanıldığı ve mekânın sınırlarını taşan, zorlayan çalışmaların yoğunluk kazanmaya başladığı dönemdir. Günümüz sanatında gerçek mekân sanatçının eylem alanı ve gerçek nesne onun aracı [amacı] olarak görülür. Yine bu bakış doğrultusunda kamusal mekânlarda sunulan sosyo-politik projeler ise izleyici etkileşimlidir. Hatta izleyici zaman zaman yapıtın merkezindedir. Üretimin temelinde, bilince etki edecek oluşumlar vasıtasıyla izleyicinin farkındalığını uyarmak vardır. Böylelikle gerçek mekân izleyiciler tarafından sorgulanırken, zaman zaman onlar tarafından oluşturulabilmesi de mümkün kılınır. Bu açık tavır, kitle iletişim araçlarıyla körleşen ve kendi güvenli alanına veya kimliğine hapsolan izleyiciyi bulunduğu mekânla ve diğer bedenlerle iletişime geçmeye iterek yeni bir estetik anlayışı da gündeme taşır. Sonuç olarak, modern anlayışla birlikte ortaya çıkan öznel estetik anlayışı yerini, sanat yapıtının mekânsallaşması ve izleyicinin de bir figür olarak görülebildiği dinamik bir yapıya bırakmaktadır. Türkçe
Özet (Çeviri)
Before 1980, the art of painting, along with Modernism, deviating from the external determinism previously it belonged to, formed a new visual aesthetical language reflecting nature of its own tools and self-characteristics. Based on this, the concept of space in the art of painting, free of being an illusion belonging to the external world, turned into a figure/form association between elements of art and the impression of depth. Postmodernist art re-explained the meaning of association between the art object and the audience. New Expressionism re-owned, in a series of ?return? logic, many traditional elements both the modernist art and the conceptual trends ignored and discredited. On the other hand, the products of Neorealism current were often examined through images depicting objects and spaces selected from within the popular culture of the time. Post 1980 is a period when, contrary to an ideal language of expression limited to a gallery, works with different expression languages, layers, and disciplines used together, off the gallery limits, began to multiply. In today?s art, real space is considered the artist?s space of action and real object is regarded the artist?s tool [objective]. Again in this perspective, socio-political projects presented at public spaces interact with the audience. Sometimes the audience is even in the center of the work. Raising audience?s awareness through developments influencing the consciousness is basis to production. Thus, real space is questioned by the audience and sometimes it becomes possible for the audience to form the spaces. This clear attitude, forcing the audience blinded by the mass media and contained his/her own comfort zone and identity, puts forward a new aesthetics perception. In conclusion, the subjective aesthetics perception coming in sight with modern understanding is replaced with a dynamic structure where the art work is localized and the audience can be visualized as a figure. İngilizce
Benzer Tezler
- 1980-1990 arası Türk resminde figüratif eğilimler
Figürative tendencies in Turkish painting between the years 1980-1990
SERTAÇ DİNÇER
Yüksek Lisans
Türkçe
2019
Güzel SanatlarMimar Sinan Güzel Sanatlar ÜniversitesiSanat Tarihi Ana Bilim Dalı
PROF. DR. BURCU PELVANOĞLU
- 1980 sonrası çağdaş Türk manzara resmi
After 1980 modern Turkish landspace art
SEDA ATALAY
Yüksek Lisans
Türkçe
2019
Güzel SanatlarTekirdağ Namık Kemal ÜniversitesiResim Ana Sanat Dalı
PROF. MELİHAT TÜZÜN
- 1980'den günümüze Türkiye'de kurgu fotoğraf
From 1980 to the present fiction photography in Turkey
BAHAR SUSUP
Yüksek Lisans
Türkçe
2016
Sahne ve Görüntü SanatlarıDokuz Eylül ÜniversitesiFotoğraf Ana Sanat Dalı
DOÇ. DR. IŞIK SEZER
- Türk resminde 'savaş' ve 'şiddet' teması: 1960'tan günümüze
On Turkish painting, from 1960's until now
ARZU TORAMAN
Yüksek Lisans
Türkçe
2004
Güzel SanatlarMimar Sinan Güzel Sanatlar ÜniversitesiSanat Tarihi Ana Bilim Dalı
YRD. DOÇ. DR. SİNAN GÜLER
- Türk baskıresminin gelişim sürecine katkısı olan kurum ve sanatçılar
The association and artists that contributed to the development progress of the Turkish printmaking
İRFAN DÖNMEZ
Yüksek Lisans
Türkçe
2008
Güzel SanatlarAnadolu ÜniversitesiBaskı Sanatları Ana Sanat Dalı
PROF. ATİLLA ATAR