Investigating the role of the Turkish straits system as a phylogeographical break in the mediterranean-black sea transition
Akdeniz-karadeniz geçişinde Türk boğazlar sistemi'nin filocoğrafik rolünün araştırılması
- Tez No: 360481
- Danışmanlar: DOÇ. DR. İBRAHİM RAŞİT BİLGİN, PROF. DR. FATMA MİRAY BEKBÖLET
- Tez Türü: Doktora
- Konular: Deniz Bilimleri, Marine Science
- Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
- Yıl: 2013
- Dil: İngilizce
- Üniversite: Boğaziçi Üniversitesi
- Enstitü: Çevre Bilimleri Enstitüsü
- Ana Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
- Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
- Sayfa Sayısı: 166
Özet
Pelajik larvaların yüksek dağılım potansiyellerinden dolayı, denizel ortamda allopatrik izolasyonu ve evrimsel süreçleri anlamak çok kolay değildir. Denizel türlerin popülasyonları arasında gen akışını şekillendirmede bariyerlerin rolü de karadaki kadar belirgin değildir. Boğazlar her iki taraflarında kalan popülasyonların birbirleriyle iletişimlerine engel olduklarından denizel ortamda gen akışı için potansiyel bariyerlerdir. İki boğazı (İstanbul ve Çanakkale Boğazları) ve Marmara Denizi'ni kapsayan Türk Boğazlar Sistemi, Karadeniz'in Akdeniz'le bağlantısını sağlayan tek su yoludur ve iki tabakalı akıntı sisteminden dolayı kendine has bir ekosistem oluşturur. Türk Boğazlar Sistemi'nin gen akışındaki bariyer ve/veya koridor olarak rolünden bugüne kadar bahsedilmiş ancak genetik yöntemler kullanılarak kapsamlı şekilde test edilmemiştir. Burada mitokondrial DNA'nın üç bölgesini (CO1, COIII ve 16S) ve beş mikrosatelit lokusunu kullanarak Türk Boğazlar Sistemi'nin kara midye, Mytilus galloprovincialis (Lamarck, 1819), teke karidesi, Palaemon elegans Rathke, 1837 ve mermer yengeci, Pachygrapsus marmoratus (Fabricius, 1787) türlerinin popülasyonları arasında gen akışını nasıl etkilediğini anlamaya çalıştım. Bu çalışma ile bu üç türe ait bireyler Karadeniz, Türk Boğazlar Sistemi ve Akdeniz'i kapsayan toplam 42 noktadan örneklendi. Mytilus galloprovincialis mtDNA analiz sonuçları, son buzul çağı süresince Karadeniz midye popülasyonunun Ege Denizi'ndekinden izole olduğunu ve daha sonrasında Türk Boğazlar Sistemi'nin üst akıntısı ile larvaların taşınmasıyla Marmara ve Ege Denizi'ni iki kere kolonize ettiklerini göstermiştir. Ancak Ege popülasyonundan bireyler sistemin alt akıntı rejiminden dolayı ters yönde Türk Boğazlar Sistemi ve Karadeniz'e geçiş yapamamışlardır. Mikrosatelit analiz sonuçları Karadeniz ve Ege midye popülasyonları arasında mtDNA'da gözlemlenen farkı desteklemeyerek, bu iki grubun iki farklı tür olmadıklarını göstermiştir. mtDNA analizleri sonucunda Palaemon elegans türünde daha önce literatürde tespit edilenin aksine daha az bir farkla birbirinden ayrılmış iki farklı haplogrup tespit edilmiştir. Pachygrapsus marmoratus türü içinse CO1 analiz sonuçları Akdeniz ve Karadeniz'deki iki popülasyon arasında gen akımında zayıf bir sınırlama olduğunu göstermiştir. Türk Boğazlar Sistemi üç tür için de gen akışı ve dağılım açısından yarı-geçirgen bir bariyer rolü oynamıştır. Türk Boğazlar Sistemi'nin gen akışı için hem bir bariyer hem de koridor olmasına neden olan yarı-geçirgen özelliği genetik metodlar kullanılarak bu çalışma ile ilk defa tespit edilmiştir.
Özet (Çeviri)
Understanding the allopatric isolation and evolutionary processes in the marine realm can be difficult due to high dispersal potential of pelagic larvae. In addition, the role of barriers in shaping gene flow patterns between the populations of marine species can be less pronounced than their terrestrial counterparts. Straits are such potential barriers to gene flow in the marine environment, resulting in the isolation of populations on either side. The Turkish Straits System, comprising two straits (the Dardanelles and the Bosphorus Strait) and the Sea of Marmara forms the only connection between the Black Sea and the Mediterranean, and is a unique ecosystem with a well-defined two-layered stratification and current regime. The role of Turkish Straits System on gene flow, as a barrier and/or corridor has been proposed, but not extensively tested using genetics. Here, using three regions of mitochondrial DNA (CO1, COIII and 16S) and five microsatellite markers I tried to understand the effect of the system on gene flow in populations of the Mediterranean Mussel, Mytilus galloprovincialis (Lamarck, 1819), the common European prawn, Palaemon elegans Rathke, 1837 and the marbled crab, Pachygrapsus marmoratus (Fabricius, 1787). With this study, individuals belonging to three species were collected from 42 sampling sites, encompassing the Black Sea, the Turkish Straits System and the Mediterranean Sea. The results of the mtDNA analyses of Mytilus galloprovincialis showed that the Black Sea populations were isolated and differentiated from those in the Aegean during the last ice age and subsequently were able to colonize the Sea of Marmara and Aegean twice, with larval transport via the surface currents of the Turkish Straits System. However, individuals from the Aegean population were not able to migrate into the Turkish Straits System and the Black Sea in the reverse direction due to the lower-layer currents of the system. Microsatellite analyses did not support the mtDNA differentiation observed among the Black Sea and the Aegean mussel populations, suggesting that they did not correspond to different species. Two different haplogroups were detected in Palaemon elegans as a result of the mtDNA analyses, though with a lower degree of differentiation than previously recorded in the literature. The results of CO1 analysis for Pachygrapsus marmoratus also indicated a weak restriction of gene flow from the Mediterranean to the Black Sea. For all three species, the Turkish Straits System played a semi-permeable barrier role to gene flow and dispersal. This semi-permeable characteristic of the Turkish Straits System, simultaneously acting as a barrier and corridor to gene flow is relatively uncommon, and has been documented in the Turkish Straits System for the first time, using genetics methods.
Benzer Tezler
- Vascular function in chronic end-organ damage: pharmacological characterization of vasomotor function in systemic vasculature
Kronik uç-organ hasarında vasküler fonksiyon: Sistemik damarlarda vazomotor fonksiyonun farmakolojik karakterizasyonu
NADİR ULU
Doktora
İngilizce
2009
Eczacılık ve FarmakolojiUniversity of Groningen (Rijksuniversiteit Groningen)Tıbbi Farmakoloji Ana Bilim Dalı
PROF. DR. ROBERT HENK HENNING
- Antimikrobiyal peptit ve silikat katkılı fleksible biyomalzemenin antibakteriyel etkinliğinin incelenmesi
Investigating the antibacterial activity of antimicrobial peptide and silicate integrated flexible biomaterial
İHSAN ÇOŞKUN
Yüksek Lisans
İngilizce
2022
Biyomühendislikİzmir Katip Çelebi ÜniversitesiBiyomedikal Mühendisliği Ana Bilim Dalı
DR. ÖĞR. ÜYESİ DİDEM ŞEN KARAMAN
DOÇ. DR. OZAN KARAMAN
- Ekstraintestinel enfeksiyonlardan izole edilen ve virulans faktörleri tanımlanan E.coli suşlarının filogenetik ilişkilerinin tespitinde rapd yönteminin önemi
Significance of rapd method for the detection of filogenetic relation between virulance factors identified E.coli strains isolated from extraintestinal infections
BAŞAK BEDİR
Yüksek Lisans
Türkçe
2016
Klinik Bakteriyoloji ve Enfeksiyon HastalıklarıÇukurova ÜniversitesiTıbbi Mikrobiyoloji Ana Bilim Dalı
PROF. DR. FATİH KÖKSAL
- Sivas Cumhuriyet Üniversitesi Hastanesi'nde yatan hastalardan izole edilen acinetobacter baumannii izolatlarının klonal ilişkilerinin değerlendirilmesi
Evaluation of clinical relationships of the acinetobacter baumanni isolates isolated from inpatiens in Sivas Cumhuriyet University Hospital
SEHER DURUKAN
Yüksek Lisans
Türkçe
2019
Klinik Bakteriyoloji ve Enfeksiyon HastalıklarıSivas Cumhuriyet ÜniversitesiMikrobiyoloji Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. CEM ÇELİK
- Karbapeneme duyarlı ve dirençli klebsiella pneumoniae suşlarındaki biyofilm üretiminin fenotipik ve genotipik olarak karşılaştırılması
Phenotypic and genotypic comparison of biofilm production in carbapenem susceptible and resistant klebsiella pneumoniae strains
MEHMET YAVUZEL
Yüksek Lisans
Türkçe
2022
MikrobiyolojiHatay Mustafa Kemal ÜniversitesiMikrobiyoloji Ana Bilim Dalı
PROF. DR. BURÇİN ÖZER