Bleomisin ile oluşturulmuş deneysel skleroderma modelinde oktreotid tedavisinin etkinliği
Efficacy of octreotide treatment on bleomycin induced experimental scleroderma model
- Tez No: 396247
- Danışmanlar: PROF. DR. SÜLEYMAN SERDAR KOCA
- Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
- Konular: Romatoloji, Rheumatology
- Anahtar Kelimeler: Deneysel skleroderma, İnsülin benzeri büyüme faktörü-I, Oktreotid, Experimantal scleroderma, Insulin like growth factor-1, Octreotide
- Yıl: 2015
- Dil: Türkçe
- Üniversite: Fırat Üniversitesi
- Enstitü: Tıp Fakültesi
- Ana Bilim Dalı: İç Hastalıkları Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
- Sayfa Sayısı: 56
Özet
Skleroderma (sistemik skleroz; SSc), deri ve çeşitli iç organların fibrozu ile karakterize kronik inflamatuar bir hastalıktır. Hastalığın patogenezi net olarak bilinmemekte, ancak kollajen ve diğer ekstraselüler matriks (ESM) moleküllerinin aşırı sentez ve depolanması ile fibroz oluşmaktadır. Oktreotid büyüme hormonunun sekresyonunu düzenleyen somatostatinin analoğudur. Büyüme hormonu karaciğerden İnsülin benzeri büyüme faktörü-I (IGF-I) üretimini artırmaktadır. Büyüme hormonunun birçok etkisi IGF-I aracılığı ile düzenlenmektedir. IGF-I güçlü bir büyüme ve differansiasyon faktörüdür. Pulmoner fibrozlu skleroderma hastaların bronkoalveolar sıvılarında IGF-I düzeyinin yükseldiği gösterilmiştir. Benzer şekilde, Morfea hastalarında doku ve serum IGF-I düzeyler yüksek bulunmuştur. Bleomisin (BLM) ile uyarılmış pulmoner fibroz modelinde ve idiopatik pulmoner fibrosis hastalarında oktreotidin anti-fibrotik etkinliği ortaya konulmuştur. Çalışmamızın amacı, BLM ile oluşturulmuş deneysel skleroderma modelinde oktreotid uygulamalarının profilaktik ve teröpatik etkinliklerinin belirlenmesidir. Çalışmaya 60 adet Balb/c dişi fare alındı. Erken evre grupları (grup I [kontrol grubu], II [sham-1 grubu], III [profilaktik oktreotid grubu]) ve geç evre grupları (grup IV [kontrol grubu], V [sham-2 grubu], VI [teröpatik oktreotid grubu]) olarak 6 grup oluşturuldu. BLM uygulanmayacak olan kontrol grubu farelere (grup I ve IV) tıraş edilmiş bölgeden her gün subkutan (sc) fosfat ile tamponlanmış salin (FTS) uygulandı. 1 mg BLM, 1 mL FTS içerisinde çözündürülerek II. ve III. gruplardaki farelere 3 hafta, V. ve VI. gruplardaki farelere 6 hafta boyunca 100 L (100 g) dozunda her gün sc uygulandı. BLM'e ek olarak, III. gruptaki (profilaktik oktreotid) farelere çalışmanın ilk gününden başlayarak, VI. gruptaki (teröpatik oktreotid) ise 21. günden başlayarak, çalışma sonuna kadar her gün sc oktreotid (100 μg/kg dozunda) enjekte edildi. İlk üç grup üç haftanın sonunda; kalan gruplar 6 haftanın sonunda sakrifiye edildi. Doku örnekleri histopatolojik inceleme ve real-time polymerase chain reaction (RT-PCR) analizleri için toplandı. Dermal doku TGF-β1, IGFBP-3 ve IGFBP-5 mRNA ekspresyonları RT-PCR ile belirlendi. Bleomisin uygulamaları artmış dermal inflamatuar hücre infiltrasyonuna, dermal fibroza ve dermal kalınlıkta artışa yol açtı. Benzer şekilde, kontrol grubu ile karşılaştırıldığında, BLM uygulanan plasebo gruplarında TGF-β1, IGFBP-3 ve IGFBP-5 mRNA ekspresyonları artmıştı. Plasebo grupları ile karşılaştırıldığında, TGF-β1 mRNA ekspresyonu hem profilaktik hem de teröpatik oktreotid gruplarında azalmıştı. Ancak, IGFBP-3 ve IGFBP-5 mRNA ekspresyonları sadece teröpatik okterotid grubunda belirgin azalmıştı. Diğer taraftan, oktreotid hem profilaksi hem de tedavi grubunda histopatolojik olarak dermal nekroinflamasyonu ve fibrozu azaltmıştır. Sonuç olarak, IGF-I'in dermal fibroza katkısının olduğu ve oktreotidin anti-fibrotik potansiyele sahip olduğu ifade edilebilir.
Özet (Çeviri)
Scleroderma is a chronic inflammatory disease characterized by skin and various internal organ fibrosis. The pathogenesis of the disease is not clearly understood but fibrosis is formed by excessive synthesis and deposition of collagen and extracellular matrix molecules. Octreotide is the analog of somatostatin which regulates growth hormone (GH) secretion. GH increases the production of insülin like growth factor-1 (IGF-1) from the liver. Various effects of GH is maintained by IGF-1. IGF-1 is a strong growth and a differantiation factor. IGF-1 levels in bronchoalveolar fluid is shown to be increased in scleroderma patients with pulmonary fibrosis. Similarly, tissue and serum IGF-1 levels are found to be high in morfea patients. The anti-fibrotic effect of octreotide is shown in patients with idiopathic pulmonary fibrosis and the model of bleomycin induced pulmonary fibrosis. The aim of this study is to determine the preventive and therapeutic effects of octreotide on bleomycin-induced experimental scleroderma model. 60 Balb/c female mice were included in this study. They were divided into 6 equal groups such as early phase groups (group I [control], II [sham-1], III [prophlactic octreotide]) and late phase groups (group IV [control], V [sham-2], VI [therapeutic octreotide]). To the control mice (group I and group IV), subcutaneous (sc) daily saline buffered with phosphate (PBS) was administered to the shaved area. 1 mg BLM dissolving in 1 mL PBS was administered daily for 3 weeks to the rats in groups II and III and for 6 weeks to mice in groups V and VI sc at a dose 100 μL (100 μg). In addition to the BLM, rats in Group III (prophylactic octreotide) starting from the first day of the study and group VI (therapeutic octreotide) from day 21, received sc octreotide at a dose of 100 μg/kg until the end of study. Mice in group I, II and III were sacrified on third week and those in group IV, Vand VI on sixth week and tissue samples were removed for analyzes. Tissue TGF-β1, IGFBP-3 and IGFBP-5 mRNA expressions were determined by RT-PCR method. Administrations of bleomycin caused an increase in dermal inflammatory cell infiltration, dermal fibrosis and dermal thickening. Similarly, mRNA expressions of TGF-β1, IGFBP-3 and IGFBP-5 are increased in BLM administered placebo group compared to control group. mRNA expression of TGF-β1 is decreased in both prophlactic and therapeutic octreotide group compared to placebo. However, mRNA expressions of IGFBP-3 and IGFBP-5 are markedly decreased only in therapeutic octreotide group. On the other hand, histopathologically dermal necroinflammation is decreased in both prophylactic and therapeutic groups by octreotide. In conclusion, it can be suggested that IGF-1 contributes to dermal fibrosis and octreotide has a potential anti-fibrotic effect.
Benzer Tezler
- Bleomisin ile oluşturulmuş deneysel skleroderma modelinde labatinib tedavisinin etkinliği
Effectiveness of lapatinib treatment on bleomycin induced experimental scleroderma model
BERÇEM AFŞAR KARATEPE
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2015
RomatolojiFırat Üniversitesiİç Hastalıkları Ana Bilim Dalı
PROF. DR. SÜLEYMAN SERDAR KOCA
- Bleomisin ile oluşturulmuş deneysel skleroderma modelinde parikalsitol tedavisinin etkinliği
The effectiveness of paricalcitol in bleomycin induced experimental scleroderma
FİKRET DURAN
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2015
RomatolojiFırat Üniversitesiİç Hastalıkları Ana Bilim Dalı
PROF. DR. SÜLEYMAN SERDAR KOCA
- Bleomisin ile oluşturulmuş deneysel skleroderma modelinde rituksimab tedavisinin etkinliği
Effectiveness of rituximab treatment in Bleomycin-induced experimental scleroderma
YAVUZ DİK
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2010
RomatolojiFırat Üniversitesiİç Hastalıkları Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. SÜLEYMAN SERDAR KOCA
- Bleomisin ile oluşturulmuş deneysel skleroderma modelinde ghrelin tedavisinin etkinliği
Effectiveness of ghrelin treatment in Bleomycin-induced experimental scleroderma
MURAT SARIKAYA
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2010
RomatolojiFırat Üniversitesiİç Hastalıkları Ana Bilim Dalı
PROF. DR. AHMET IŞIK
- Bleomisin ile oluşturulmuş deneysel skleroderma modelinde proteazom inhibisyonunun tedavi edici rolü
The therapeutic role of proteasome inhibition in bleomycin induced experimental scleroderma
SÜLEYMAN SERDAR KOCA
Tıpta Yan Dal Uzmanlık
Türkçe
2010
RomatolojiFırat Üniversitesiİç Hastalıkları Ana Bilim Dalı
PROF. DR. AHMET IŞIK