CHP'nin dış politika tutumu [1950-1960]
Foreign policy stance of RPP [1950–1960]
- Tez No: 397532
- Danışmanlar: PROF. DR. GENCER ÖZCAN
- Tez Türü: Doktora
- Konular: Siyasal Bilimler, Uluslararası İlişkiler, Political Science, International Relations
- Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
- Yıl: 2015
- Dil: Türkçe
- Üniversite: Yıldız Teknik Üniversitesi
- Enstitü: Sosyal Bilimler Enstitüsü
- Ana Bilim Dalı: Atatürk İlkeleri ve İnkılap Tarihi Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
- Sayfa Sayısı: 246
Özet
Bu çalışma, Cumhuriyet Halk Partisi'nin [CHP] 1950–1960 yılları arası dönemde dış politika tutumunu incelemektedir. Çalışmanın çıkış noktası, bir dönemin dış politikasını sadece iktidar partisinin tutumuyla açıklamanın sınırlılıklarının olacağı varsayımıdır. Çalışmada, dış politika kararlarının hükümetlerin yanı sıra diğer siyasi aktörlerinde içerisinde yer aldığı daha geniş bir düzlemde belirlendiği savunulmaktadır. Dolayısıyla bir ülkenin dış politikasının,“kara-kutu”(black box) veya“bilardo topu”(billard ball) modelleri çerçevesinde, çözümlenemeyeceği belirtilmektedir. Karar alma sürecinde yer alan tüm aktörlerin, dış politika gelişmelerini kendi siyasi gereksinimleri doğrultusunda değerlendirdikleri ve iç siyasete içkin iktidar mücadelesinde araçsallaştırdıkları öne sürülmektedir. Bu bağlamda, iç politika ile dış politika arasında çizilen sınırın geçişkenliğine dikkat çekilmektedir. Dolayısıyla“dış politika”nın sadece devletlerin sınırları dışına yönelik faaliyetlerinden ibaret olmadığı, aynı zamanda içerideki iktidar ilişkilerini düzenleyen bir işlev üstlendiği savunulmaktadır. Bu saptama çerçevesinde, CHP'nin 1950–1960 arası dönemde,“Dış politika”pratiklerini, içeriye içkin iktidar mücadelesinde nasıl araçsallaştırdığı irdelenmektedir. Çalışmada, CHP'nin dış politikada izlediği muhalefet stratejisinin,“meclissiz karar almamak”,“maceradan uzak durmak”,“milli dış politika”ilkesine uygun davranmak gibi temalar üzerine inşa edildiği vurgulanmaktadır. İzlenen muhalefet stratejisinin özü itibariyle,“devlet aklı”adına konuşma yetkisine ortak olma amacı taşıdığı belirtilmektedir. Ancak CHP kadrolarının“devlet aklı”adına“konuşma”isteğinin muhalefet etme göreviyle çatıştığının altı çizilmektedir.“Hikmet-i hükümet”anlayışıyla koşullanan CHP kadrolarının, dış politikada alternatif bir söylem geliştirmekte zorlandıklarına dikkat çekilmektedir. CHP sözcülerinin içine düştükleri bu çıkmazı,“meclis devre dışı bırakılıyor”veya“habersiz bırakılıyoruz”türünden şikayetlerle aşmaya çalıştıkları belirtilmektedir.
Özet (Çeviri)
This study aims to examine Republican People's Party's [RPP] approach toward the foreign policy in the 1950–1960 period. The starting point of the study is the assumption that explaining the foreign policy of a period only through the ruling party's attitude will have some limitations. In the study, it is argued that foreign policy decisions are made on a wider plane including other political actors other than governments. For this reason, it is stated that the foreign policy of a country can be analyzed within the framework of such models as“black-box”or“billiard ball”. It is asserted that all actors taking place in the decision-making process evaluate foreign policy developments in line with their own political needs and instrumentalize it in power struggle implicit in domestic policy. In this context, attention is drawn to the transitivity of the border drawn between domestic policy and foreign policy. Hence, it is asserted that foreign policy is not only composed of governments' overseas activities, but it also undertakes the function of arranging power relations inside. Within the framework of this determination, the present study aims to examine RPP's“Foreign Policy”practices in the 1950–1960 period and how it instrumentalized it in power struggle implicit in domestic policy. In the study, it is emphasized that the opposition strategy which RPP followed in foreign policy was constructed on such themes as“not making decisions by excluding the national assembly”,“staying away from adventure”, and behaving in accordance with the principle of“national foreign policy”. It is stated that the followed opposition strategy essentially aimed to share the authorization to speak in the name of“reason of state”. However, the fact that the desire of the RPP cadres to“speak”in the name of“reason of state”conflicted with the mission of opposition is underlined. It can be stated that the RPP cadres having become conditioned with the understanding of“Reason of State”had difficulty developing an alternative discourse in foreign policy. It is observed that the RPP spokesmen tried to overcome this tight corner which they got into by complaining that“the assembly is being by-passed”or“we are kept unaware”
Benzer Tezler
- Ellili yıllarda CHP ve Türkiye'nin Ortadoğu politikası
CHP in 1950's and Turkish Middle East policy
CANAN DEMİR
Yüksek Lisans
Türkçe
2009
Siyasal BilimlerYıldız Teknik ÜniversitesiUluslararası İlişkiler Bölümü
PROF. DR. GENCER ÖZCAN
- Türk siyasi tarihinde Demokrat Parti farklılığı ve dış politikaya yansıması
Democrat Party difference on Turkish political history and its reflection to foreign policy
TİBET İNAL
- Türkiye Cumhuriyeti'nde müzik kurumlaşması ve kültürel kimlik değişimi
Musical institutionalization and cultural identity change in Turkish Republic
GÜRSEL YURTSEVEN
Doktora
Türkçe
2018
MüzikYıldız Teknik ÜniversitesiSanat ve Tasarım Ana Bilim Dalı
PROF. DR. TURAN SAĞER
- Türkiye'de dış politika uygulamalarında iktidar ve ana muhalefet partilerinin etkileşimi (2002-2020)
The interaction of the government and the main opposition party in the foreign policy implementations in Turkey (2002-2020)
MEHMET TACİR
Yüksek Lisans
Türkçe
2022
Siyasal BilimlerÇanakkale Onsekiz Mart ÜniversitesiUluslararası İlişkiler Ana Bilim Dalı
DR. ÖĞR. ÜYESİ RUHİ GÜLER
- Türkiye'nin ekonomisi ve dış politikadaki yeri
Başlık çevirisi yok
GHAZİ İBRAHİM
Yüksek Lisans
Türkçe
1990
Uluslararası İlişkilerİstanbul ÜniversitesiKamu ve Yerel Yönetim Anabilim Dalı
DOÇ. DR. ÖMER BABAOĞLU