Osmanlı Devleti'nde at yetiştiriciliği (1842-1918)
Horse breeding in Ottoman State
- Tez No: 407427
- Danışmanlar: PROF. DR. İSRAFİL KURTCEPHE
- Tez Türü: Doktora
- Konular: Tarih, History
- Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
- Yıl: 2015
- Dil: Türkçe
- Üniversite: Akdeniz Üniversitesi
- Enstitü: Sosyal Bilimler Enstitüsü
- Ana Bilim Dalı: Tarih Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
- Sayfa Sayısı: 376
Özet
Osmanlı Devletin'de at yetiştiriciliği konusundaki gelişmelerin çok önemli bir kısmı, devletin aynı zamanda büyük bir çözülme süreci yaşadığı XIX-XX. yüzyıllar arasında meydana gelmiştir. Atçılığın yeniden canlandırılmasına çalışıldığı bu süreci bir 'yeniden toparlanma' veya 'nekahet dönemi' olarak nitelemek mümkündür. Zira eskiden büyük bir üretim mecrası olan Osmanlı coğrafyasının yetiştiricilikteki önemi, XIX. yüzyıl başlarından itibaren hızla azalmıştır. 1850'li yıllara gelindiğinde ise Osmanlı atlarının gerek nitelik yönünden gerekse sayı bakımından ciddi bir gerilemeye maruz kaldığı görülmektedir. Özellikle 1853-1856 Kırım Savaşı sonrasında takip edilen ıslah ve üretim politikalarının neden olduğu bu gerileme, 93 Harbi olarak da adlandırılan 1877-1878 Osmanlı-Rus Savaşı'na kadar sürmüştür. 93 Harbi sonrasında ise savaşın neden olduğu kayıplarla birlikte azami boyuta ulaşmıştır. Böylece“cephedeki askere savaşacak at tedarik etme sorunu”devletin XX. yüzyıla kadarki temel askerî problemi haline gelmiştir. Osmanlı yönetici eliti, atın ordunun bel kemiğini oluşturması nedeniyle, 1860'lardan itibaren artan düzeyde hissedilen ve 1877-1878 Savaşı'nda doruk noktasına ulaşan bu soruna çözüm yolları aramıştır. Yapılan düzenlemelerle birlikte orduya hayvan tedarik edecek güvenilir ve daimi kaynaklar üretilmeye çalışılmıştır. Bu nedenle XIX. yüzyıl ortalarından I. Dünya Savaşı sonlarına kadar uzanan süreci, aynı zamanda yetiştiricilik faaliyetlerinin hükümet nezdinde büyük bir öneme sahip olduğu ve canlandırılmasına gayret gösterildiği özel bir süreç olarak değerlendirmek mümkündür.“Osmanlı Devleti'nde At Yetiştiriciliği (1842-1918)”başlıklı söz konusu çalışmada, Osmanlı Devleti'nin XIX-XX. yüzyıllarda at yetiştiriciliğinin geliştirilmesi amacıyla aldığı tedbirlerle bu amaca hizmetle açtığı kurumların gün yüzüne çıkarılması hedeflenmektedir. Konu geniş bir perspektifte ele alınarak bir yandan başlıca üretim merkezleriyle bunların yetiştiricilik potansiyelleri ortaya çıkarılmaya çalışılmış, diğer yandan yetiştiriciliğin gelişimi amacıyla yapılan yasal düzenlemeler, açılan yetiştiricilik kurumları, takip edilen ıslah ve üretim yöntemleri, uygulanan teşvik tedbirleri ve at ihracatı gibi konunun diğer önemli başlıkları hakkındaki gelişmeler incelenmiştir. Araştırmaya yön veren ana kaynağı, Osmanlı arşiv kayıtları oluşturmuştur. Yapılan çalışmanın, Türkiye Cumhuriyeti'nin Osmanlı Devleti'nden devraldığı at varlığının niteliği ve niceliği konusundaki araştırmalara yön vereceği ümit edilmektedir.
Özet (Çeviri)
A significant part of the developments in the field of horse breeding in the Ottoman State occurred between XIX and XX centuries when the state also experienced a great dissolution. It is possible to regard the process, when horse breeding had been tried to revitalize, as“recuperation”or“time of recovery”. Because the importance of Ottoman geography in horse raising, which was once a large production channel, had left a rapid decline since the 1850s. That regression resulted from the policy of reclamation and production, followed after the Crimean War of 1853-1856, lasted until the Ottoman-Russian War of 1877-1878 which also refers to the '93 War. After the '93 War, it reached the maximum size with losses caused by the war. Thus, 'the matter of supply horse for troops in battlefront for fighting“ was a basic military problem for the State until XX century. Ottoman ruling elite, since horses formed the backbone of the army, searched for a solution for that problem which had been felt with an increasing level since the 1860s and reached its climax at the War of 1877-1878. With those regulations, it was tried to manufacture reliable and permanent sources which would supply animals for the army. Therefore, it is possible to regard the period, started in the middle of 19 century and lasted after the First World War, as specific continuum when the aquaculture activities had a great importance at the government and attempts were made to revive them. In this study, titled ”Horse Breeding in the Ottoman Empire (1842-1918)", it is aimed to bring to light the measures taken in order to improve horse breeding in the XIX-XX centuries and the institutions opened for this purpose by Ottoman State. By handling the topic through a broad perspective, it was on the one hand aimed to reveal the main production centers and their aquaculture potential, on the other hand improvements on the other important subjects of the topic, such as legal reforms made on the purpose of development of breeding, institutions established for breeding, breeding and production methods followed, incentives applied and horse export, were examined. Ottoman Archives records formed the main source that leads the research. It is hoped that this study will dominate the researches on the area of quality and quantity of horse reserve which The Republic of Turkey inherited from Ottoman State.
Benzer Tezler
- Samsun at yarışlarının tarihsel gelişimi üzerine bir araştırma
A research on the historical development of Samsun horse race
DUHAN DORU
Yüksek Lisans
Türkçe
2019
Veteriner HekimliğiOndokuz Mayıs ÜniversitesiVeteriner Hekimliği Tarihi ve Deontoloji Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. BERFİN MELİKOĞLU GÖLCÜ
- Mihaliç Çiftlikât-ı Hümâyûnu ve idaresi
Çi̇ftli̇kat-i Hümayun of the Mi̇hali̇ç and its administration
NECMİ ODABAŞI
- 17. yüzyılda Osmanlı Devletinde Istabl-ı Amire (has ahûr) teşkilâtı
The royal stables (has ahûr) organization in the Ottoman State in the senveteenth century
FATİH ÖZDEMİR
- Kuyud-ı Kadime Arşivi 10 numaralı Mufassal Şahinciyan Defteri örneğinde Osmanlı Devleti'nde taşra avcı kuşu yetiştiriciliği
Birds of prey breeding in Ottoman Empire in the example of detailed Sahinciyan Tax book number 10
FATMA ERDEM
Yüksek Lisans
Türkçe
2019
TarihKırıkkale ÜniversitesiTarih Ana Bilim Dalı
DR. ÖĞR. ÜYESİ MEHMET ESAT SARICAOĞLU