Geri Dön

Orta Çağ İslam düşüncesinde siyaset sorunu açısından din-felsefe ilişkileri

Başlık çevirisi mevcut değil.

  1. Tez No: 42541
  2. Yazar: ZERRİN KURTOĞLU
  3. Danışmanlar: PROF.DR. AHMET ARSLAN
  4. Tez Türü: Doktora
  5. Konular: Din, Felsefe, Religion, Philosophy
  6. Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
  7. Yıl: 1995
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: Ege Üniversitesi
  10. Enstitü: Sosyal Bilimler Enstitüsü
  11. Ana Bilim Dalı: Felsefe Tarihi Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
  13. Sayfa Sayısı: 220

Özet

ÖZET“Ortaçağ İslam Düşüncesinde Siyaseet Sorunu Açısından Din-Felsefe Çatışması”başlıklı tezimizde, genel olarak din-siyaset-felsefe ilişkilerinin, Ortaçağ İslam dünyasındaki entellektüel tezahürlerini ele aldık İslam dünyasında dinin öncelikle ilahi Yasa olarak kavranılmasının, felsefenin İslam toplumundaki statüsünü tehdit etmesi, İslam filozofunu, kendi felsefe meşguliyetini, ilahi Yasanın mahkemesi önünde meşrulaştırma sorunuyla karşı karşıya getirmiştir. Dinin, bütünvarlık alanlarım kuşatan bir Şeriat olarak kendi egemenliğini ilan ettiği, din merkezli bir toplumda, filozofun kendisini koruyabilmesinin tek yolu, ekzoterik bir öğreti olarak, siyasal felsefeye yönelmek olmaktadır. Çünkü siyaset felsefesi, filozofun toplum karşısında giymek zorunda olduğu bir zırhtır. Ayrıca, zaten din ve felsefe arasındaki çatışmanın, İslam dünyasında daha şiddetli olmuş olmasının nedeni de din ve siyasetarasındakurulmuş olan sıkı bağdır. Filozof, işte bu nedenle, yani bir yandan kendi varlığım koruyabilmek, diğer yandan da din ve felsefe arasındaki uzlaşmazlığı telif etmek için, siyasal felsefeye yönelmiştir. Çözüm siyasal alanda aranınca, din-felsefe çatışması da, siyasal teoloji ve siyasal felsefe arasındaki çatışmaya indirgenmiş olmaktadır. Bu iki siyasal kavrayış tarzının temel çatışması, metafizik-teolojik ard-alanlar tarafından da desteklenen, ilahi Yasa ve insani bilgelik arasında gerçekleşmiştir, insani pratik yaşma yon verecek etkinliğin hangisi olacağına bağlı olarak, farklılaşan siyasal deneyimalanaklarına rağmen, hem siyasal teoloji, hem de siyasal felsefe, her ikisi de siyasal alana yaklaşım tarzları bakımından benzerlik göstermektedirler. Siyasetin otonom varlığım reddedenve onu ya metafizik ya da tanrısal bir hakikatin aracı kılan heriki kavrayış da, nihai olarak gayrı- siyasal olmaktan kurulamamaktadırlar. Elbette bu ortak noktaya rağmensiyasal teoloji ve siyasal felsefe arasındaki özsel farklılıklar, onların, siyasal potansiyellerinin de farklılaşmasına yol açacaktır. Sözgelimi, siyasal teologun kavrayışında insan, yalnızca Tanrı'nın kulu olmaklığı bakımından bir değere sahipken, siyasal filozof insanı akılsal doğası balonundan tanımlamakta ve siyasalolmasa da moral bir mükemmelliğin öznesi kılabilmektedir. Yine teolog veri olan mevcut bir rejimin temellendirmesine yönelirken,filozof bir ütopyanın peşinde görünmektedir. Bu farklılıklar, her ikisinin evren, insan ve Tanrı anlayışlarında anlamım bulmaktadır. Şimdi, siyaset, filozof tarafından kavrandığı şekliyle akıl ve vahiy arasında; teolog tarafından kavrandığı şekliyle de din ve dünya arasında aracı bir orta terimdir. Oysa siyasal bilimci için siyaset, nedensel bağlarla açıklanabilen insani deneyim alanına ait bir olgudur. Siyasetin bu üç farklı modelinin, siyasal yaşamla ilişkileri de farklı seyretmektedir. Siyasal teolog, siyasal yaşamı, Tanrı'nın mutlak iradesinin gerçekleştiği bir etkinlik alam olarak kavramakta, buna karşılık, siyasal filozof, aynı siyasal alam, inşam bilgelikten hareketle tanımlamakta, dolayısıyla, inşam, yine insana ait bir ilkeye teslim etmektedir. Siyasal bilime gelince, onun kavrayışı daha çok, insani yaşamın pozitif deneyimlerine yönelecektir. O halde kısaca diyebiliriz ki, din-siyaset-felsefe üçlüsünün ilişkileri, İslam Ortaçağında, bir karşılıklı kendini, kendi otoritesini dayatma ilişkisi şeklinde tezahür etmiştir. Böyle bir ilişkiden zararlı çıkan taraf, tarihsel olarak felsefe olmuşsa da, siyasal yaşamın otonomisini geri iade etme potansiyeli, yine de diğer ikisinden çok felsefenin kavrayışında bulunabilmektedir. Yine de itiraf etmek gerekir ki, dinin ve fesefenin siyasal görünümleri bile, gayrı-siyasal bir yaşam tarzım, siyasal bir yaşam tarzına tercih etmektedirler.

Özet (Çeviri)

Özet çevirisi mevcut değil.

Benzer Tezler

  1. Orta Çağ İslam düşüncesinde siyasal ahlâk

    Political morality in Medieval Islamic thought

    EROL ŞİMŞEK

    Doktora

    Türkçe

    Türkçe

    2021

    FelsefeKaradeniz Teknik Üniversitesi

    Kamu Yönetimi Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. M. ÇAĞATAY OKUTAN

  2. İbn Teymiyye ve Thomas Hobbes'un otorite anlayışlarının karşılaştırmalı analizi

    Comparative analysis of Ibn Taymiyyah and Thomas Hobbes' understandings of authority

    ÖZLEM KÖSE

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2020

    Siyasal BilimlerKocaeli Üniversitesi

    Siyaset Bilimi ve Kamu Yönetimi Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. ADEM ÇAYLAK

  3. Bilim, teknoloji ve insan

    Başlık çevirisi yok

    BEYHAN KAYA

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    1994

    Sosyolojiİstanbul Üniversitesi

    PROF.DR. SABAHADDİN ZAİM

  4. Ahlâk ve siyaset felsefesi açısından, sırru’l-esrar ile tedbîrât-ı ilâhiyyenin karşılaştırılması

    The comparison between sirr al-asrar and tadbirat al-ilahiyya, in ethical and political philosophy

    ZELİHA ÖTELEŞ

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2007

    DinMarmara Üniversitesi

    İlahiyat Ana Bilim Dalı

    Y.DOÇ.DR. BURHAN KÖROĞLU

  5. Çok-hukuklu sistem ve İslam Hukukundaki yeri

    Legal pluralism and its position in Islamic Law

    MEHMET SALİH KUMAŞ

    Doktora

    Türkçe

    Türkçe

    2007

    DinUludağ Üniversitesi

    Temel İslam Bilimleri Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. HAMDİ DÖNDÜREN