Geri Dön

Hiperinsülinemik-öglisemik klemp tekniği ile periferik insülin rezistansı saptanan esansiyel hipertansiflerde ACE inhibitörünün periferik rezistans üzerine etkileri

Başlık çevirisi mevcut değil.

  1. Tez No: 44388
  2. Yazar: MEHMET EMİN ERDEM
  3. Danışmanlar: DR. YAVUZ ERYILMAZ
  4. Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
  5. Konular: Endokrinoloji ve Metabolizma Hastalıkları, Endocrinology and Metabolic Diseases
  6. Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
  7. Yıl: 1995
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: Sağlık Bakanlığı
  10. Enstitü: SSK İstanbul Göztepe Eğitim Hastanesi
  11. Ana Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
  12. Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
  13. Sayfa Sayısı: 65

Özet

53 ÖZET Bu çalışmada, E.hipertansiyonun etyopatogenezinde insülin direncinin olası rolünü ve ACE İnhibitörlerinin insülin duyarlılığı da dahil olmak üzere glukoz ve lipid metabolizması ve potasyum üzerine etkilerini araştırdık. Bu amaçla 10 hipertansif, 6 normotansif tümü non obes, nondiabetik, OGTT ile normal glukoz toleranslı olduğu saptanan toplam 16 kişi çalışma kapsamına alındı. Hipertansif grupla, normotansif kontrol grubu arasında yaş, seks, Body Mass Index ortalamaları yönünden anlamlı bir fark yoktu. İki grubun periferik insülin duyarlılığını, diğer alternatif yöntemlere karşı tartışmasız üstünlüğü olduğu kabul edilen“Öglisemik - Hiperinsülinemik Klemp Tekniği”ile saptadık. İnsülin duyarlılığının direkt göstergesi kabul edilen, ortalama metabolize edilen glukoz miktarı (M), E.hipertansif grupta, normatansif kontrolgrubuna göre anlamlı derecede düşük bulundu. Yani E.hipertansif hastalar insüline rezistandı. Sadece E.hipertansif grupta 12 hafta süresince uzun etkili bir ACE inhibitörü uygulandı ve öglisemik - hiperinsülinemik klemp tekrarlandı. M değeri (M2), tedavi öncesi değere göre (M^ anlamlı derecede yüksek bulundu. E.hipertansif hasta grubunda sistolik kan basıncı ve diastolik kan basıncı ortalamalarında, tedavi sonrası anlamlı bir düşme sözkonusuydu. Tedavi sonrası ortalama potasyum değeri, tedavi öncesi potasyum ortalamasına göre anlamlı derecede yüksek bulundu. Kolesterol, trigliserid, LDL-Kolesterol ortalama değerleri, tedavi öncesi ve sonrası anlamlı bir fark göstermiyordu, buna karşın ortalama HDL-Kolesterol değeri, tedavi öncesine göre anlamlı derecede yüksek bulundu. Tüm bu bulgular ışığında, E. hipertansiyon etyopatogenezinde insülin direncinin rolü olabileceğini sonucuna vardık. Çalışmamız sonucunda vardığımız diğer bir sonuç, E.hipertansiyon-insülin direnci ilişkisinin obesite ve bozulmuş glukoz toleransından bağımsız olduğudur. İnsülin direnci - E. hipertansiyon ilişkisinin, kozal bir ilişki olması muhtemeldir. Bu çalışmadan vardığımız diğer önemli bir sonuç ise, ACE inhibitörlerinin insülin direncini54 azaltabileceği, insulin duyarlılığını düzeltebilecekleridir. Bu ilaçlar, aynı zamanda sistoiik ve diastolik kan basıncını efektif bir şekilde düşürmektedir. Çalışmamız sonucunda ACE İnhibitörlerinin lipid profili üzerine olumsuz etkilerinin olmadığı, etkilerinin nötr olduğu ve aynı zamanda HDL - Kolesterolü de olumlu yönde değiştirebilecekleri sonucuna vardık.

Özet (Çeviri)

Özet çevirisi mevcut değil.

Benzer Tezler

  1. Steatohepatitli hastalarda hiperinsulinemik oglisemik klemp tekniği ile insülin rezistansının araştırılması

    Başlık çevirisi yok

    RECAİ KILINÇ

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    1997

    GastroenterolojiGATA

    İç Hastalıkları Ana Bilim Dalı

  2. Kalp yetmezliğinde hiperinsülinemik öğlisemik klemp tekniği ile insülin rezistansının araştırılması

    Detection of insulin resistance in cardiac failure by using hyperinsulinemic, auglycemic glucose clamp technique

    RAMAZAN ARIKAN

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    1996

    Endokrinoloji ve Metabolizma HastalıklarıGATA

    PROF.DR. NURETTİN ÖZCAN

  3. Hipertansif hastalarda insülin rezistansının hiperinsülinemik öglisemik klemp tekniği kullanılarak araştırılması

    Detection of insulin resistance in hypertensive patients by using hyperinsulinemic, euglycemic glucose clamp technique

    CEM GÖNLÜŞEN

  4. Farklı hasta grupları (Tip 2 Diyabetes Mellitus, Obezite, Nonalkolik Yağlı Karaciğer Hastalığı, Kronik Hepatit C) ve sağlıklı gönüllülerde insülin direncinin belirlenmesinde HOMA ve QUICKI yöntemlerinin karşılaştırılması

    A comparision of HOMA and QUICKI methods for the determination of insulin resistance in different patients groups (Type 2 Diabetes Mellitus, Obesity, Nonalcoholic Fatty Liver Disease, Chronic Hepatitis C) and healthy volunteers

    HÜSEYİN YILMAZ

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2011

    Endokrinoloji ve Metabolizma HastalıklarıÇukurova Üniversitesi

    İç Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. MURAT SERT