The prismatic reflection of human condition and irrationality of reality and existence in Memet Baydur's yalnızlığın oyuncakları and Samuel Beckett's endgame
Memet Baydur'un yalnızlığın oyuncakları ve Samuel Beckett'in Endgame eserlerinde insanlık durumunun prizmatik yansıması ile gerçeklik ve varoluşun usdışılığı
- Tez No: 448216
- Danışmanlar: PROF. DR. NEVİN KOYUNCU
- Tez Türü: Yüksek Lisans
- Konular: Sahne ve Görüntü Sanatları, İngiliz Dili ve Edebiyatı, Performing and Visual Arts, English Linguistics and Literature
- Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
- Yıl: 2016
- Dil: İngilizce
- Üniversite: Ege Üniversitesi
- Enstitü: Sosyal Bilimler Enstitüsü
- Ana Bilim Dalı: İngiliz Dili ve Edebiyatı Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
- Sayfa Sayısı: 158
Özet
Uyumsuzluk Tiyatrosu ya da bilinen diğer adıyla Absürd Tiyatro, İkinci Dünya Savaşı sonrasında ortaya çıkan bir tiyatro akımıdır. İki savaş birden atlatmış bir dünyanın insanların zihinleri anlayamadıkları savaş düşüncesi ve yaşadıkları travma dolayısıyla adeta tutulmaya uğramış ve insanın evrendeki yerini, hayatın anlamını sorgulamaya başlamışlardır. O zamana dek Avrupa'da etkin olan, hümanizm ve rasyonalizm gibi düşüncelerin yerini varoluşçu düşünce almıştır. Bu dönemde ortaya çıkan, Jean-Paul Sartre ve Albert Camus gibi düşünürlerin öncüsü oldukları varoluşçuluk kavramı da bu sorgulamalardan doğmuştur. Sanatın bir çok dalı; edebiyat alanında ise özellikle tiyatro bu düşüncelerin yoğun bir etkisi altında kalmıştır. Eugene Ionesco, Samuel Beckett, Jean Genet, Harold Pinter, and Arthur Adamov gibi yazarlar, insanın evrendeki yeri, doğanın yok oluşu, evrenin insana kayıtsızlığı, insanlar arası iletişimsizlik, yabancılaşma, dilin iletişimdeki yetersizliği, insanın harekete geçmedeki yeteneksizliği gibi kavramları eserlerinde işlemişler; ancak gerçeği ve insanın durumunu işlerken gerçeğe ayna değil prizma tutmayı yeğlemişlerdir, çünkü onlara göre insanın durumu akıl, mantık ve rasyonelle açıklanamamaktadır ve tüm elde edebileceğimiz; bölünmüş, kırılmış ve parçalanmış gerçekliktir. Dolayısıyla da insanı ve gerçeği ayna gibi bire bir yansıtmak imkânsızdır. Samuel Beckett'in Endgame ve Memet Baydur'un Yalnızlığın Oyuncakları eserleri, uyumsuzluk tiyatrosunun belirgin özelliklerini taşırlar. İki oyun da bir odada sıkışmış, kendi kurtuluşlarına ulaşmak için hareket kabiliyetinden yoksun yaşlı insanların yabancılaşmalarını, evrenin onlara ve onların da birbirlerine olan kayıtsızlığını işler. Bu tezin amacı; uyumsuzluk tiyatrosunun özelliklerini, üzerine temellendiği varoluşçuluk gibi düşünceleri, ortaya çıktığı dönemin özelliklerini analiz etmek, Yalnızlığın Oyuncakları ve Endgame oyunlarını kıyaslamalı bir biçimde uyumsuzluk tiyatrosunun özelliklerini takip ederek incelemek ve iki eserin de temelini oluşturan gerçeğin prizmatik olarak yansıtılması ile gerçeklik ve varoluş kavramlarının us dışılığını işlemektir.
Özet (Çeviri)
The Theatre of the Absurd is a genre that emerged in the aftermath of the Second World War. Having experienced two world wars, the Holocaust, millions of death, and genocides, people started questioning the existence and meaning of the humankind in the universe. Many thought systems, ideals, and philosophies, such as humanism and rationalism were shattered and new philosophies, such as Existentialism replaced them. In this period, Existentialist thinkers Jean-Paul Sartre and Albert Camus were the most prominent figures, whose works influenced many different areas. Many art forms were deeply affected by all these changes and new philosophies. In literature, theatre was the genre that was influenced most. Absurdist playwrights, such as Eugene Ionesco, Samuel Beckett, Jean Genet, Harold Pinter, and Arthur Adamov treated such notions as the place of man in the universe, the indifference of the universe towards humankind, bitter human condition, alienation, lack of communication, and inertia in their plays. However, in order to reflect reality and human condition they chose to use ‗prism' instead of ‗mirror' since, according to them, condition of the humankind cannot be explained through reason and rationality and all we can get is a broken, fragmented, and distorted reality. Hence, it is impossible to reflect the humankind and the reality through mirroring them and on a one-to-one basis. Samuel Beckett's Endgame and Memet Baydur's Yalnızlığın Oyuncakları both are based on the situation of old people who are entrapped in a room, which serves as a shelter for them, their inability to take any action that will ‗save' them, and their indifference to each other. This thesis aims to explore the characteristics of the Theatre of the Absurd, Existentialist philosophy that affected the Absurd theatre deeply, and the socio-political and cultural context of the period in which the Theatre of the absurd generated along with exploring the bitter human condition, agony of existence, and distorted and fragmented reflection of reality that underpins and sets the basis of Endgame and Yalnızlığın Oyuncakları.
Benzer Tezler
- La psychanalyse de la connaissance chez Gaston Bachelard
Gaston Bachelard'da bilginin psikanalizi
TALHA SUNA
Yüksek Lisans
Fransızca
2020
FelsefeGalatasaray ÜniversitesiFelsefe Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. S. ATAKAN ALTINÖRS
- Aptitudes and attitudes: Human-centred pedagogies in foundation design studios
Yetenekler ve tutumlar: Temel tasarım stüdyosunda, insan-merkezli eğitim
DESANTILA HYSA
Doktora
İngilizce
2021
Mimarlıkİstanbul Teknik ÜniversitesiMimarlık Ana Bilim Dalı
PROF. DR. MİNE ÖZKAR KABAKÇIOĞLU
- Sanal mimarlığın gerçeği
Başlık çevirisi yok
CEM YARDIMCI
Yüksek Lisans
Türkçe
1998
Mimarlıkİstanbul Teknik ÜniversitesiMimarlık Ana Bilim Dalı
PROF. DR. HÜLYA YÜREKLİ
- Ralph Waldo Emerson ve Edgar Allan Poe'nun eserlerinde XIX.yüzyıl yazın eleştirisi
Başlık çevirisi yok
ATİLLA SİLKÜ
Doktora
Türkçe
1991
Amerikan Kültürü ve EdebiyatıEge ÜniversitesiBatı Dilleri ve Edebiyatları Ana Bilim Dalı
PROF.DR. SEÇKİN ERGİN