Gımoşinhoa (Gımo Dağı Yeni Hikâyeleri)' adlı eserde ilk üç hikâyeye yansıyan Gim Şisıb'ın hayatı ve düşünce eğilimi
The life and intellectual history of Kim Si-Seup seen on three stories of his 'Keum-o-Sinhwa (New Stories of Geumo Mountain)'
- Tez No: 456646
- Danışmanlar: PROF. DR. KİCHANG KİM
- Tez Türü: Yüksek Lisans
- Konular: Doğu Dilleri ve Edebiyatı, Eastern Linguistics and Literature
- Anahtar Kelimeler: Gımoşinhoa, Gim Şisıb, Fantastik Hikâye, Dünya Görüşü, Keum-o-Sinhwa, Kim Si-Seup, Fantastic Fiction, World View
- Yıl: 2016
- Dil: Türkçe
- Üniversite: Erciyes Üniversitesi
- Enstitü: Sosyal Bilimler Enstitüsü
- Ana Bilim Dalı: Doğu Dilleri ve Edebiyatları Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Kore Dili ve Edebiyatı Bilim Dalı
- Sayfa Sayısı: 102
Özet
15.yüzyıl Kore düşüncesini temsil eden Mevoldanğ Gim Şisıb(1435-1493), Kore Edebiyat tarihinde önemli bir yere sahip olan Gımoşinhoa adlı ilk Sino-Korece klasik hikâyesi yazan kişi olmakla beraber Konfüçyanizm, Budizm ve Taoizm'i tek bir bedende yaşayan düşünür ve Kral Seco'nun zorbalıkla tahtı ele geçirmesini sinesine çekmek zorunda kalan bir garip âlimdir. İnsanlar onu Cosıon İmparatorluğu'nun ilk yıllarının gezgin ve zeki şairi, sadakatini koruyan Senğyugşin topluluğunun bir üyesi ve Konfüçyanizm âlimi olarak yetişmesine rağmen Budist rahibi olup memleketin dört bir yanını dolaşan seyyah olarak da tanımlanmaktadır. Böyle bir yazar tarafından kaleme alınan Gımoşinhoa eseri Kore'nin ilk hikâye derlemesi olması noktasında edebiyattaki önemi çok öncelerden biline gelmiştir. Gımoşinhoa'nın, yazar Gim Şisıb'ın Gımo Dağı'nda inzivada olduğu 30'lu yaşlarında yazıldığı bilinmektedir. Bu eserde Manbogsacıopogi, İsenğgyucanğcıon, Çüyububyıogcıonğgi, Namyıombucuci ve Yonğgunğbuyıonrog olmak üzere 5 hikâye yer almaktadır. Bu 5 hikâyede yazarın hayatından kesitler yer almakla birlikte her hikâyede ayrı ayrı Gim Şisıb'ın dünya görüşüne de rastlamak olasıdır. Hikâyelerin hepsinde erkek kahramanların öteki âlemden varlıklarla buluşması fantastik edebiyatın geleneksel yapısını yansıtmaktadır. Eserdeki tüm hikâyeler erkek kahramanların trajik sonuyla bitmektedir. Bu da gerçeklerin olduğu hayatta bütün ümitleri biten yazarın gerçek hakkındaki soğukkanlı bilincinden doğan bir sonuçtur. Yazar Gim Şisıb'ın Gımoşinhoa eserini yazarken ana tema olarak 'trajik buluşma'yı seçmesindeki sebep, her şeyden önce gerçekteki kendinden kaçma arzusudur. Kendi mutsuzluğundan kurtulma yöntemi olarak Goanin edebiyatı ve istekli değişim yoluyla yeni bir hikâye oluşturmuştur. Sadakati ve sıradışılığıyla bilinen Mevoldanğ, Gımoşinhoa sayesinde olumsuzluklarla dolu gerçek hayatın üstesinden gelip yeni bir dünya arayışına girerek onu etkisi altına almış tüm sorunlarından kurtulur. Gımoşinhoa'nın Kore Edebiyatı'nda önemli bir eser olması onun yapısal anlamı, yazarın yazma bilinci ve yazma tekniğiyle açıklanabilir. Öncelikle okurun hikâyenin tadını anlayabilmesi için tipik bir karşı cinsi kadın kahraman olarak seçmiş; biçem ve içeriği birbirine uydururken başlık ve konuyu birbirini tamamlayacak hale getirmiştir. Ayrıca gerçek zaman ve mekân kullanması, tarihten olaylara yer vermesi eserde gerçekçiliği yakalamasını sağlamıştır. Konuyla Konfüçyanizm, Budizm ve Taoizm üçlüsünü bağdaştırarak dönemin düşünce geleneğini yansıtmayı başarmıştır. Sonuç olarak, Gımoşinhoa eski edebiyat geleneğinin üzerinde elde edilecek tüm sanatsal başarıları toplayıp yeni bir geleneğin öncüsü olarak gelecek nesillere aktarılabilecek yegâne eser olması konusunda edebi değerini oldukça sağlam bir şekilde korumaktadır.
Özet (Çeviri)
Symbolizing the 15th century's Korean intellectual life, Mewoldang Kim Si-seup (1435-1493) is the writer of the first Sino-Korean classical work, titled Keum-o-Sinhwa, which has great historical significance in Korean literature. Besides, he is a philosopher with thoughts encompassing Confucianism, Buddhism and Taoism and a lonely scholar who had to swallow the things happened to himself after Prince Suyang took the throne by force. He is also defined as a wanderer and genius author of the early years of the Joseon Dynasty; a faithful member of Saeng-yuksin community and an traveler who roamed the four corners of the country after being a Buddhist priest even if he was grown up Confucian scholar. As the first work written in Korea and by such an author, the significance of Keum-o-Sinhwa in literature, is very well known. Keum-o-Sinhwa is known to be penned by Kim Si-seup in his 30s during his reclusion in the Geumo Mountain. It includes five stories titled Manboksa-jeopo-gi, Yisaenggyujangjeon, Chwiububyukjunggi, Namyumbujuji and Yonggung-Booyun-rok. The reader could find slices from the author's life in the stories as well as it is possible to encounter Keum-o-Sinhwa's world views. That the male heroes come in contact with creatures from the hereafter world in all of the stories represents the traditional structure of the fantastic literature. All the stories are finalized with a tragic ending of the male heroes. This is the result arising from the nerveless conscious of the author all whose hopes were desponded in real life. The reason why Kim Si-seup chose the“tragic meeting”as the main theme in his work is, before anything else, his desire to run away from himself in real life. As a way of escaping his unhappiness, he has created a new story through Goanin literature and eager change. Known for his loyalty and extraordinary character, Mewoldang, thanks to Keum-o-Sinhwa, overcomes his real life with full of problems and; through seeking a new world he gets rid of all his troubles having serious influence on him. The significance of Keum-o-Sinhwa in Korean literature could be explained by its structural meaning and the author's conscious and technique of writing. He chose a typical opposite sex as heroine so that the readers could get the enjoyment out of the work; and he made the title and topic complete each other while harmonizing the style and content. The fact that he used real time and place, gave place to the historical events provided him to seize the reality in the work. By adapting Confucianism, Buddhism and Taoism, he has achieved to represent the tradition of thought of his period. As a conclusion, Keum-o-Sinhwa, after gaining all the artistic achievements in the field of the tradition of ancient literature, unshakably keeps its literal value as a unique work which could be handed down the next generations as an initiator of a new tradition.