Experiments, practices and positions in architectural design studio
Mimari tasarım stüdyosunda deneyler, pratikler ve pozisyonlar
- Tez No: 465456
- Danışmanlar: PROF. DR. ARZU ERDEM, PROF. DR. KRIS SCHEERLINCK
- Tez Türü: Doktora
- Konular: Mimarlık, Architecture
- Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
- Yıl: 2017
- Dil: İngilizce
- Üniversite: İstanbul Teknik Üniversitesi
- Enstitü: Fen Bilimleri Enstitüsü
- Ana Bilim Dalı: Mimarlık Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Mimari Tasarım Bilim Dalı
- Sayfa Sayısı: 348
Özet
Yeni tasarlama pratiklerine imkan sağlayan alternatif öğrenme ve öğretme yaklaşımlarını ve mimari tasarım stüdyosunu tartışmaya açmak, mimarlık eğitimi almış bir araştırmacı ve eğitimci olarak gerçekleştirdiğim çalışmalar için önemli bir gereksinim oluşturdu. Bu arayış beni geçmişteki tasarım stüdyosu deneylerini incelemeye, dahil olduğum stüdyolarda alternatif taktikler denemeye ve alternatif metodlar uygulayan diğer stüdyo yürütücülerinin görüşlerini almaya yönlendirdi. Öğrenci, araştırmacı ve yürütücü olarak dahil olduğum mimari tasarım stüdyolarındaki deneyimlerim, öğrencilerin özgün fikirler geliştirmesinde ve yeni ilişkiler kurmalarında, özellikle üç sürecin önemli rol oynadığını gözlemlememi sağladı. Bu üç süreçten ilki, bilinmeyenin keşfinde tasarım sürecinin başlatıcısı olarak kullanılan tetikleyici kavramlardı. İkincisi, temsiller aracılığıyla alternatif görme ve tasarlama biçimlerinin desteklenmesiydi. Üçüncüsü ise, öğrenci ve yürütücü rollerinin, stüdyo ortamını ve katılımcıların konumlarını tersine çevirecek uygulamalar aracılığıyla sorgulanmasıydı. Bunların yanında, mimari tasarım stüdyosu gibi çok yönlü bir konu üzerine çalışmak, çoklu araştırma yöntemleri aracılığıyla bir çerçeve oluşturarak farklı bilgi türleri arasında sürekli bir anlatı kurgulamayı gerektirdi. Tasarım stüdyosundaki uygulamalarda, yukarıdaki üç süreci içeren ve tekrarlayan bazı tematik örüntüler olduğunu keşfetme şansım oldu. Sistematiklik, lineerlik, eşzamanlılık, katılımcılık, sınırlılık ve karmaşıklık olarak sıralanan bu altı tema, tezin araştırma aşamalarını oluşturan literatür taramasında, stüdyo deneylerinde ve yapılandırılmış görüşmelerde ön plana çıkarak araştırmanın çerçevesini oluşturdu. Bu noktadan hareketle, bu çalışma, tetikleyici kavramlar, temsiller ve stüdyo ortamının yeniden organizasyonu olarak adlandırılan yukarıdaki üç tasarım süreci arasındaki ilişkileri, sistematiklik, lineerlik, eşzamanlılık, katılımcılık, sınırlılık ve karmaşıklık olarak belirlenen altı lens çerçevesinde mimari tasarım stüdyolarındaki deneyler, pratikler ve pozisyonlar aracılığıyla açığa çıkarmayı amaçlamaktadır. Esas araştırma sorusu,“Tetikleyici kavramlar, temsiller ve stüdyo ortamının yeniden organizasyonu arasında kurulan ilişkiler, mimari tasarım stüdyosunda özgün tasarlama ve öğrenme biçimlerine nasıl katkı sağlayabilir?”olan çalışma, tezin strüktürünü oluşturan aşağıdaki dört alt araştırma sorusuyla ilişkili olarak gerçekleştirilmiştir: - Tarih, teori ve pratikte bu üç süreç nasıl birlikte kullanıldı? - Bu üç süreç, tasarım stüdyosunda özgün öğrenme biçimlerine olanak sağlamak üzere nasıl birlikte kullanılabilir? - Bu üç süreç güncel mimari tasarım stüdyolarında nasıl birlikte uygulanıyor? - Bu üç sürecin tasarım stüdyolarında kullanılmasının çıkarımları neler olabilir? Bu araştırma sorularıyla ilgili veri toplama ve analiz süreçleri, literatür taraması, eylem araştırması, yapılandırılmış görüşme, ağ analizi ve tematik analiz yöntemlerini içeren karma yöntem yaklaşımıyla gerçekleştirilmiştir. Buna ek olarak, karma yöntem yaklaşımında, olası hataları önlemek ve anket, gözlem, röportaj, yayınlanmış ve beyan edilmiş değerlendirmeler gibi farklı veri setlerinden gelen bulguları karşılaştırmak için üçgenleme yöntemi benimsenmiştir. Tasarım stüdyolarının evrimi, 20. yüzyılın ikinci yarısındaki pedagojik deneyler, üç tasarım süreciyle ilgili teorik yaklaşımlar ve deneylerden elde edilen ampirik bulgular üzerine yapılan kapsamlı literatür taraması, mimari tasarım stüdyosunda tetikleyici kavramların, temsillerin ve stüdyonun yeniden organize edilmesinin önemini vurgulamaktadır. Bu araştırmanın bulguları, mimari tasarım stüdyosunda, tarih, teori ve pratikteki öncüller tarafından uygulanmış öne çıkan temaları ortaya koymaktadır. Bu temalar, işbirliği, yaparak öğrenme, deney yapma, örneklerle öğrenme, tasarımı sosyal eleştiri üzerinden tartışma, mimarlık eğitiminin değişen rolünü sorgulama, öğrencilerden öğrenme, yeni medyalarla öğrenme ve stüdyo yapısını yeniden kurgulama olarak sıralanmaktadır. İTÜ ve KU Leuven'deki mimari tasarım stüdyolarında, üç tasarım süreci arasındaki ilişkileri keşfetmek için Katılımcı Eylem Araştırması yöntemi uygulanmıştır. Birbirini izleyen üç eylem döngüsü, literatür taramasındaki bulguları sınamak, araştırmaya öğrenci bakış açısını dahil etmek ve tasarım sürecini yerinde keşfetmek amacıyla gerçekleştirilmiştir. Araştırma verileri, öğrencilerin kendi beyan ettikleri bilgiler, röportajlar, anketler ve kişisel gözlemlerin üçgenlemesi yöntemiyle elde edilmiştir. İlk eylem döngüsü, 2013 yılında İTÜ birinci sınıf mimari tasarım stüdyo öğrencileriyle dört proje konusu üzerinden gerçekleştirilmiştir. İkinci ve üçüncü eylem döngüleri, 2015 yılında, KU Leuven'de kentsel ve mimari tasarım yüksek lisans stüdyosu birinci sınıf öğrencileriyle gerçekleştirilmiştir. İkinci döngü tetikleyici kavramlara, üçüncü döngü temsil ve stüdyonun yeniden organizasyonuna odaklanmaktadır. Mimari tasarım stüdyolarıyla ilgili güncel görüş ve düşünceleri ortaya koymak için farklı ülkelerdeki mimarlık okullarından yirmi stüdyo yürütücüsü ile yapılandırılmış görüşmeler gerçekleştirilmiştir. Bu okullar Barselona, Berlin, Brüksel, Cuenca, Gent, Glasgow, Göteborg, İstanbul, Kudüs, Londra, Meksiko, Roma, Santiago, Stockholm ve Talca'da konumlanmaktadır. Görüşmeler, stüdyo yürütücülerinin üç tasarım süreciyle ilgili deneyim ve görüşlerine odaklanmaktadır. Görüşmelerin yanı sıra, konuyla ilgili stüdyo yürütücülerinin yayınları ve araştırma sonuçları ile ilgili değerlendirmeleri de üçgenlemeye dahil edilmiştir. Sonuç olarak, bu çalışma, stüdyo pratikleri ve mimarlık mesleğinin geleceği ile ilgili bir tartışma ortaya koyma amacıyla güncel mimari tasarım stüdyolarında öne çıkan temaları, röportajların tematik analiziyle ortaya koymaktadır. Temalar, işbirliğiyle öğrenme, keşfederek öğrenme, yetki alarak öğrenme, gelişmeye açık araçlarla öğrenme, paylaşma, lineer olmayan stüdyo organizasyonları ve müfredata karşı tepki olarak sıralanmaktadır. Araştırma çerçevesini oluşturan altı lens ve pozisyonlar, literatür taraması, katılımcı eylem araştırması ve röportajların tematik analiz sonuçları aracılığıyla tartışılmaktadır. Bu sonuçlar, üç tasarım sürecinin uygulamasının çıkarımlarını, mimari tasarım stüdyolarında öne çıkan temaların zaman içindeki değişimini ve bu çıkarımların müfredatın potansiyel değişimindeki etkilerini ortaya koymaktadır. Sonuç olarak, bu tez, pedagojik deneyler, tasarım stüdyosu pratikleri ve tasarım eğitimiyle ilgili pozisyonlara dair tartışmaları, tasarım eğitiminin gidişatını keşfetme amacıyla ve değerlendirmeler, eylemler ve görüşmeler aracılığıyla ortaya koymaktadır. Araştırma sonuçları, altı lensin kendi aralarında farklı oranlarda öne çıktıklarını ve güncel yaklaşımların işbirliği, deney, yeni üretim teknikleri, öğrencileri yetkilendirme, yeni yapma biçimleri, birlikte tasarım ve doğaçlama aracılığıyla geleceği şekillendireceğini ortaya koymaktadır.
Özet (Çeviri)
Based on my experiences in architectural design studios in which I participated as a student, a researcher and a tutor, I observed that three processes are deemed essential in stimulating the students to develop novel ideas and make new associations to recognise architectural qualities. First, triggering concepts were used as a starting point for the design process in unpredicted ways. Second, alternative ways of seeing and designing were promoted through representations in a specific manner. Third, the role of the tutor and the student were questioned through practices that reverse the studio setting as well as the positions of the participants. Furthermore, I observed that there are repetitive thematic patterns within design studio practices involving these processes. From this point, this dissertation aims to illuminate the relationship between these three specific design processes, namely, triggering concepts, representations and reorganisations of the studio setting by examining experiments, practices and positions in architectural design studios within the framework of six lenses: systematicity, linearity, simultaneity, participation, limitation and complexity. The overarching research question of the study is“How can the relations among triggering concepts, representations and reorganisation of the studio setting contribute to novel forms of designing and learning in an architectural design studio?”; and it is then operationalised in relation to four sub-questions which also forms the chapter structure: - How did the historical, theoretical and practical precedents include the combination of these three processes? - How can the combination of these three processes be employed for facilitating novel forms of learning in the design studio? - How is the combination of these three processes being practised in contemporary architectural design studios? - What are the implications of employing the combination of these three processes in design studio? In order to address these questions, the enquiry assumed a mixed-method approach in data gathering and analyses, which involves a literature review, action research, structured interviews, network analysis and thematic analysis. Furthermore, the mixed-method approach relied upon methodological triangulation as a means to avoid pitfalls and to cross-check evidence from a range of data sets including self-reported logs, online questionnaires, direct observations, interview transcriptions, the reference published data and feedback sessions. A comprehensive literature review on the evolution of design studios, pedagogical experiments from the second half of the twentieth century, theoretical approaches and empirical findings from the studies about the three initial processes of the research clarified and emphasised the significance of trigger concepts, representations and reorganisation of the setting in architectural design studios. The findings revealed the featured themes that have been employed in architectural design studios by historical, theoretical and practical precedents. Featured themes can be listed as collaboration, learning by building, experimenting, learning from cases, discussing design through social critique, questioning the changing roles in architectural education, learning from students, learning with new media, and reorganising the studio structure. Participatory Action Research (PAR) method is employed for experiments in architectural design studios at ITU and KU Leuven for exploring the relationship among the three design processes. Three successive action cycles are conducted to test the empirical findings of the precedents, to include students' voice in the enquiry, and to discover the design studio practices in situ. Data is gathered through methodological triangulation of self-reported logs of students, interviews and questionnaires, and personal observations. First action cycle is employed in a first-year architectural design studio setting at ITU in 2013 to discover the three processes through four studio assignments. Second action cycle is employed in a second-semester urban architectural design master studio setting with international students at KU Leuven in Spring 2015, and it specifically focused on trigger concepts. Third action cycle is employed in a first-semester urban architectural design master studio setting with international students at KU Leuven in Fall 2015, and it focused on representations and reorganisation of the studio setting. Structured interviews are conducted with twenty studio tutors from architecture schools around the world to reveal the current opinions and positions in architectural design studios. These schools are located in Barcelona, Berlin, Brussels, Cuenca, Ghent, Glasgow, Gothenburg, Istanbul, Jerusalem, London, Mexico City, Rome, Santiago de Chile, Stockholm and Talca. Conversations focus on interviewees' experiences and insights as per the three aspects in their studios. A feedback session and published materials relevant to the subject are also included. As a result, this study revealed featured themes in contemporary architectural design studios through a thematic analysis of interviews to propound a discussion on studio practice and the future of the profession. Themes can be listed as learning with collaboration, learning by discovery, reacting to curricular limitations, learning by empowering, by augmenting tools, by sharing and non-linear organisation of the studio setting. The relationship with six lenses and the positions are then discussed through the findings from the literature review, participatory action research and thematic analysis of interviews. Discussions propounded the implications of employing the initial three design processes, the evolution of featured themes in design studios and the future potentials of these implications for architectural curriculum. Finally, this dissertation provided discussions on pedagogical experiments, design studio practices and curricular positions through reviews, actions and interviews to explore the trajectory of educational advance in architecture. Findings from the research revealed that the six lenses had different weights among precedent and current approaches which can prognosticate a potential change in future through collaboration, experimenting, new production techniques, empowering students, making processes, collective design, and improvisation.
Benzer Tezler
- Mimarlıkta görsel düşünme aracı olarak düşünceli fotoğraf
Cogitative photograph as a visual thinking tool in architecture
AYŞENUR İBRİKÇİ
Yüksek Lisans
Türkçe
2019
Mimarlıkİstanbul Teknik ÜniversitesiMimarlık Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. PELİN DURSUN ÇEBİ
- Mimarlıkta yapı ve yapım teknolojileri (MYYT) eğitimine yönelik bir yaklaşım ve eğitim materyali önerisi: Detayın üretici dönüşümsel dilbilgisi
Proposal for an approach and instructional material for the education of construction technologies in architecture (CTA): Transformational generative grammar of detail
HÜLYA NUR KIZILYAPRAK
Doktora
Türkçe
2020
Mimarlıkİstanbul Teknik ÜniversitesiMimarlık Ana Bilim Dalı
DR. ÖĞR. ÜYESİ MEHMET CEM ALTUN
- Mimarlıkta bilimin yeri: Dekonstrüktif mimarlığa bir bakış
The Position of science in architecture: A View to deconstructive architecture
MERAL EKİNCİOĞLU
Yüksek Lisans
Türkçe
1997
Mimarlıkİstanbul Teknik ÜniversitesiMimarlık Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. AYŞE ŞENTÜRER
- Toplu konut yerleşimlerindeki açık alanlarda rüzgarın kullanıcı konforuna etkisinin analizi ve değerlendirilmesi
Analysis and evaluation of the wind effect on user comfort in mass housing open areasanalysis and evaluation of the wind effect on user comfort in mass housing open areas
ÖZGE ŞABANOĞLU
Yüksek Lisans
Türkçe
2018
Mimarlıkİstanbul Teknik ÜniversitesiBilişim Ana Bilim Dalı
PROF. DR. GÜLEN ÇAĞDAŞ
- Mimarlık eğitiminde formel-enformel ilişkisi: enstitülerin mimarlık eğitimine etkisi
Formal-informal relationship in architecture education: the effect of institutes on architecture education
GÖKSU SARMAN
Yüksek Lisans
Türkçe
2021
MimarlıkMimar Sinan Güzel Sanatlar ÜniversitesiMimarlık Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. GÜLDEHAN FATMA ATAY