Geri Dön

Henry James ve Ahmet Hamdi Tanpınar'ın uzun hikâyelerinde anlatıbilimsel bir unsur olarak yüzleşme

Confrontation as an element of narratology in the long stories of Henry James and Ahmet Hamdi Tanpınar

  1. Tez No: 475597
  2. Yazar: MERVE YALÇIN
  3. Danışmanlar: PROF. DR. ŞABAN SAĞLIK
  4. Tez Türü: Yüksek Lisans
  5. Konular: Amerikan Kültürü ve Edebiyatı, Karşılaştırmalı Edebiyat, Türk Dili ve Edebiyatı, American Culture and Literature, Comparative Literature, Turkish Language and Literature
  6. Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
  7. Yıl: 2017
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: Ondokuz Mayıs Üniversitesi
  10. Enstitü: Sosyal Bilimler Enstitüsü
  11. Ana Bilim Dalı: Türk Dili ve Edebiyatı Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Yeni Türk Edebiyatı Bilim Dalı
  13. Sayfa Sayısı: 71

Özet

Hem hikâye hem de roman türünde usta birer yazar olan Henry James ve Ahmet Hamdi Tanpınar eserlerindeki yeniliklerle edebiyat dünyasına önemli katkılarda bulunmuşlardır. Roman ve hikâyelerini üçüncü kişi yazar-anlatıcıdan ziyade bakış açısı tekniğiyle yazan James anlatmaktan çok göstermeyi tercih ederek kurmaca anlatılarında söylemek istediklerini hikâye karakterlerinin bilinçlerinden aktarmıştır. Böylelikle karakterlerin iç dünyalarında olup bitenleri yansıtarak psikolojik bir gerçeklik sağlamıştır. Roman anlayışı ve kullandığı bakış açısı tekniği bakımından James ile benzerlik gösteren Tanpınar ise kurmaca anlatılarında ağırlıklı olarak bilinç akışı tekniği kullanmış ve karakterlerinin zihinlerine odaklanarak onları analiz etmeyi amaçlamıştır. Bu çalışmada her iki yazarın uzunlukça birbirine yakın olan dört hikâyesi anlatıbilimci Mieke Bal tarafından önerilmiş önemli bir unsur olan yüzleşme kavramı üzerinden mukayeseli olarak incelenmiştir. Ele alınan bu kurmaca metinler James'in Saklı Yaşam, Owen Wingrave, Dostlarımızın Dostları ve Northmoreların Alçalışı hikâyeleri ile Tanpınar'ın Abdullah Efendi'nin Rüyaları, Evin Sahibi, Yaz Yağmuru ve Emirgan'da Akşam Saati hikâyeleridir. Çalışmada her iki yazarın da yüzleşme unsurunu anlatılarına dâhil edip etmedikleri veya ne şekilde ettikleri araştırılmıştır. Yazarların bu unsuru kullanmaları kadar kullanmamaları da kurmacaya olan yaklaşımları ve kendi anlatılarını ne şekilde kurmayı tercih ettiklerine dair önemli tespitler yapılmasını sağlamıştır. İnceleme sonucunda her iki yazarın da yüzleşme unsurunu kullandığı; fakat kimi hikâyeleri yüzleşmenin varlığı, kimi hikâyeleri ise yüzleşmenin yokluğu üzerine kurduğu ve bu durumun hikâyelerin temasına da yansıdığı ortaya çıkmıştır.

Özet (Çeviri)

Henry James and Ahmet Hamdi Tanpınar, both of whom are master writers of not only story but also novel genre, made prominent contributions to the world of literature. James, who writes with point of view technique rather than third person narration, prefers showing instead of narrating in his narrative fictions, through which he can tell his story via the conscious of his fictional characters. Thus he can attain a psychological reality by reflecting the inner worlds of the characters. Tanpinar, who similarly uses the technique of point of view, also uses the technique of stream of consciousness to focus on the mind of his fictional characters and to analyze them. In this study, four long stories of each writer have been examined comparatively in terms of the element of confrontation, a term proposed by the narratologist Mieke Bal. The analyzed stories which are similar in length are as follows; The Private Life, Owen Wingrave, The Friends of the Friends, The Abasement of the Northmores by James; Abdullah Efendi'nin Rüyaları, Evin Sahibi, Yaz Yağmuru and Emirgan'da Akşam Saati by Tanpinar. The stories have been studied to find out whether they have the element of confrontation or not; or if they do, in which way the element is used in these narrative fictions. The way the writers use or do not use this element shows their approach to narrative fiction and allows us to make assumptions about how they prefer to build their narratives. As a conclusion, it has been deduced that both writers include the element of confrontation but in some cases the narrative is based on the lack or presence of confrontation and this state can also be seen as a reflection in the plot of the story.

Benzer Tezler

  1. Erken Hristiyan ve ilk Bizans resim ve kabartma sanatında kaynak ve okullar (2 cilt)

    Sources and school of painting and sculpture during the early Christian and first Byzantine period

    AHMET MEHMET KİPMEN

    Doktora

    Türkçe

    Türkçe

    1996

    Güzel SanatlarMimar Sinan Güzel Sanatlar Üniversitesi

    PROF.DR. SEMRA GERMANER

  2. King Crane ve General Harbord heyetlerinin faaliyetleri (The New York Times Gazetesi'ne göre)

    The activities of King-Crane and General Harbord missions (Based on the New York Times)

    AHMET CENK EKİM

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2010

    TarihAnkara Üniversitesi

    Tarih Bölümü

    PROF. DR. BİGE SÜKAN

  3. Complicated mood or psychology of American elite in Henry James and Edith Wharton

    Henry James ve Edith Wharton'da elit Amerikalının karmaşık psikolojisi

    DİLAN ÜNAL

    Yüksek Lisans

    İngilizce

    İngilizce

    2010

    İngiliz Dili ve EdebiyatıYüzüncü Yıl Üniversitesi

    İngiliz Dili ve Edebiyatı Ana Bilim Dalı

    YRD. DOÇ. DR. C. BÜLENT TANRITANIR

  4. Between tradition and liberalism: Identity crises in Henry James's 'the ambassadors' and Halide Edib Adivar's 'The Clown and His Daughter'

    Gelenek ve liberalizm arasında: Henry James'in 'The Ambassadors' ve Halide Edib Adıvar'ın 'The clown and His Daughter' eserlerinde kimlik krizi

    AYŞE ÖZCAN

    Yüksek Lisans

    İngilizce

    İngilizce

    2006

    İngiliz Dili ve EdebiyatıDoğuş Üniversitesi

    YRD. DOÇ. DR. CLARE BRANDABUR