Arpada çevre ve genotip interaksiyonu üzerine araştırmalar
Başlık çevirisi mevcut değil.
- Tez No: 50739
- Danışmanlar: PROF.DR. İBRAHİM DEMİR
- Tez Türü: Doktora
- Konular: Ziraat, Agriculture
- Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
- Yıl: 1996
- Dil: Türkçe
- Üniversite: Ege Üniversitesi
- Enstitü: Fen Bilimleri Enstitüsü
- Ana Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
- Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
- Sayfa Sayısı: 121
Özet
117 ÖZET Bu araştırma dokuz arpa genotipinde tohum verimi, 2 bin dane ağırlığı, m 'de başak sayısı, başakda dane sayı sı, başak boyu, bitki boyu, hektolitre ağırlığı ve başak lanma gün sayıları yönünden Genotip x Çevre interak- siyonlarını belirlemek, denemedeki genotiplerin stabilite- lerini araştırmak ve değişik çevrelere gösterdikleri adap tasyon yeteneklerini farklı stabilite yöntemleri [Wricke (1962), Finlay ve Wilkinson (1963), Eberhart ve Russell (1966), Perkins ve Jinks (1968), Baker (1969), Hanson (1970), Francis ve Kannenbert (1978) ve Shukla (1972)] ile ortaya koymak amacıyla yapılmıştır. Dokuz genotip (Yeşilköy, Yerçil, Gem, Kaya, Zafer, Lignee, Arupo“s”, M66 ve Legia), üç lokasyonda (Bornova- Menemen-Araştırma) iki yıl süre ile (1990-1991 ve 1991- 1992) tesadüf blokları deneme desenine göre üç tekrarlı olarak yetiştirilmiştir, tki yıl ve üç yerde kurulan dene meler bu özellikler açısından yer ve yıllar üzerinden birleştirilerek varyans analizi; Genotip x Çevre şeklinde oluşturulan iki yanlı tablodan farklı stabilite kriterleri hasaplanmıştır. Elde edilen sonuçlar şu şekilde özetlenmiştir; l.tncelenen genotiplerde Genotip x Yıl, Genotip x Yer ve Genotip x Yer x Yıl interaksiyonları istatistiki anlam da önemli bulunmuştur. 2. Denenen genotiplerin çevre koşullarına adaptasyon yetenekleri bütün özellikler açısından, büyük ölçüde her bir genotipin çevrelerle yarattıkları interaksiyon etkile rine bağlı olmuştur, Bu nedenle bu özelliklere ait dene meler farklı yıl ve yerlerde yapılması zorunluluğu ortaya çıkmaktadır. 3. Adaptasyon belirleme yöntemleri farklı sonuçlar vermiştir. Yerçil ve M66 dört yönteme göre tüm çevrelere göre iyi uyum gösterirken, Finlay ve Wilkinson (1963) 'e118 göre Lignee orta düzeyde adapte genotip olarak bulunmuş, diğer yöntemlere göre adaptasyonu çok iyi bir genotip bu lunamamıştır. 4.Regresyon katsayısı istatistiki olarak“1”den farksız genotipler, Yeşilköy (0.727), Zafer (0.121) Ve Lignee (0.866) 'dır. Arupo“s”'in regresyon katsayısı (0.785) l'in altında, diğer kalan beş genotipin (Yerçil (1.148), Kaya (1.168), Gem (1.186), M66 (1.332) ve Legia (1.666)) regresyon katsayıları l'in üzerindedir. 5.Finlay ve Wilkinson (1963) ve Eberhart ve Russell (1966) ile Perkins ve Jinks (1968) ve Baker (1969) tara fından hesaplanan regresyon katsayıları arasında matema tiksel bir ilişki vardır. Bu ilişki b^-l+Bi şeklindedir. 6.Finlay ve Wilkinson (1963) 'a göre regresyon tahmi ninin Perkins ve Jinks (1968) ve Baker (1969) dan daha kolay olduğu göz önüne alınırsa çok sayıda genotip denendiğinde Finlay ve Wilkinson (1963) 'un regresyon katsayısına regresyondan sapma kareler ortalamasıda kriter olarak eklenerek daha uygun bir stabilite yöntemi olarak önerilebilir. 7.Wricke (1962), Hanson (1970). Shukla (1972) ve Francis ve Kannenbert (1978) 'in stabilte kriterleri birbi rine benzemektedir. 8. Eberhart ve Russell (1966), Finlay ve Wilkinson (1963) 'un regresyon katsayısını kullanmıştır. önerilen yöntem Perkins ve Jinks (1968) ile Baker (1969) 'in öner diği yöntemin aynısıdır. Nitekim araştırmamızda bütün özellikler açısından Eberhart ve Russell (1966), Perkins ve Jinks (1968), Baker (1969) 'in regresyondan sapma kare ler ortalama değerleri eşdeğer bulunmuştur.
Özet (Çeviri)
119 SUMMARY The objectives of this study were to estimate the variences of Genotype x Environment interactions in nine barley genotypes and to investigate the stability and adaptability of the genotypes by using the Wricke (1962), Pinlay and Wilkinson (1963), Eberhart ve Russell (1966), Perkins ve Jinks (1968), Baker (1969), Hanson (1970), Francis ve Kannenbert (1978) and Shukla (1972) methods for grain yield, 1000 kernel Weight, grain number per ear, lenght of spike, lenght of plant, heading to days, spike 2 number per m, test weight in nine barley varieties. Nine genotypes (Yeşilköy. Yerçil, Gem, Kaya, Zafer, Lignee, Arupo“s”, M66, Legia) were grown at three loca tions (Bornova-Menemen-Araştırma) in two years (1990-1991 and 1991-1992). Each one of the experiment was in the randomized complete blocks desingn with for replications. In the experiments established in three locations in two years, these characteristies were combined with locations and years, then variance analysis table was prepared and the stability parameters were calculated from the 2-way table constructed by genotypes and environments. The results from this research and summarized as fal lowings: 1-Genotype x Year, Genotype x Location and Gentoype x Year x Locations interactions were found to be significant for the genotypes tested. 2-The abilities of adaptation of genotypes in accor dance with all characters were generally effected from each of the genotypes interacted with the environments. These findings suggest that for all 8 traits should be tested in different years and locations.120 3-Based on the nine stability methods which were used in this study showed different results. Yerçil and M66 cultivars showed good adaptation to all environment by grain yield for four stability methods. It was found Lignee cultivar which has showed awerage adaptation for the Finlay and Wilkinson (1963) stability method. For the rest of stability methods were not found a good adaptability cultivar. 4. The varieties with regression coefficients closest to 1.00 were found to be as Yeşilköy (0.727), Zafer (0.121), Lignee (0.866) for grain yield. Of the other varieties, Arupo“s”(0.785) gave value below 1.00 and Yerçil (1.148), Kaya (1.168), Gem (1.186), M66 (1.332) and Legia (1.666) gave values above 1.00. 5. There exists a mathematical relation between the regression cofficients evaluated by Finlay-Wilkinson (1963), Eberhart-Russel (1966) and Perkins- Jinks (1968), Baker (1969) which was bi-l+B^. 6. Since the Finlay and Wilkinson's (1963) regression coefficient is easier to estimate than these of Perkins and Jinks (1968) and Baker (1969). This type of regression coefficients could be proposed as a better stability parameters as compared to the others. The precision of the Finlay and Wilkinson (1963) as a stability criterium could be increased by considering the mean squares of deviation from the regressions simultaneously. 7. The stability parameters proposed of Wricke's (1962), Hanson's (1970), Shukla's (1972) and Francis- Kannenberi's (1978) were similar.121 a.Eherhart and Russell (1966) used the regression coefficent of Finlay and Wilkinson (1963). The proposed method was similar to the methods of Perkins and Jinks (1968) and Baker (1969) so that, in our research the values of means squares of deviations from the regressions of Eberhart and Russell (1966) and Perkins and Jinks (1968) and Baker (1969) were found to be the same.
Benzer Tezler
- Bazı arpa (Hordeum vulgare L.) çeşitlerinde genotip x çevre interaksiyonları ve çeşitlerin stabilitelerinin belirlenmesi üzerine bir araştırma
An investingation on determining genotype by environment interactions and stability of some barley cultuvars (Hordeum vulgare L.)
ABDULVELİ SİRAT
Doktora
Türkçe
2010
ZiraatOndokuz Mayıs ÜniversitesiTarla Bitkileri Ana Bilim Dalı
YRD. DOÇ. DR. İSMAİL SEZER
- Analysis of GSTMI, GSTPI, GSTTI and TP53 polymorphisms as genetic risk factors for bladder cancer in the Turkish population
GSTMI, GSTPI, GSTTI ve TP53 gen polimorfizmlerinin mesane kanseri için Türk toplumunda genetik risk faktörü olarak incelenmesi
GÖKÇE ALTAY TÖRÜNER
Doktora
İngilizce
2001
Biyolojiİhsan Doğramacı Bilkent ÜniversitesiBiyoloji Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. TAYFUN ÖZÇELİK
- Havadan gübre oluşturulması
The production of fertilizer from air
ADELEH RASHIDI
Doktora
Türkçe
2018
Çevre MühendisliğiHacettepe ÜniversitesiÇevre Mühendisliği Ana Bilim Dalı
PROF. DR. AHMET CEMAL SAYDAM
- Bazı buğday ve arpa çeşitlerinin sera ve tarla şartlarında kök ve toprak üstü gelişimlerinin araştırılması
Investigation of root and shoot developments of some wheat and barley cultivars in greenhouse and field conditions
HAYATİ AKMAN
- Arpada bazı bitki gelişimini teşvik edici bakteri uygulamalarının verim ve verim komponentleri üzerine etkilerinin belirlenmesi
Determination of effects of some plant growth promoting bacteria applications on yield and yield components in barley
SERTAN HEBUN KARADEMİR