Farelerde bleomisin ile oluşturulmuş skleroderma modelinde epigallokateşin 3 gallat'ın fibrozis üzerine olası koruyucu etkilerinin araştırılması
The of investigation possible protective effects of epigallocatechin-3-gallate on the bleomycin induced scleroderma model of fibrosis
- Tez No: 508323
- Danışmanlar: PROF. DR. GÜL AKDOĞAN
- Tez Türü: Doktora
- Konular: Moleküler Tıp, Romatoloji, Tıbbi Biyoloji, Molecular Medicine, Rheumatology, Medical Biology
- Anahtar Kelimeler: BLM ile oluşturulmuş skleroderma, EGCG, fibrozis, TGF-β, MMP'ler, BLM induced Scleroderma, EGCG, fibrosis, TGF-β, MMPs
- Yıl: 2018
- Dil: Türkçe
- Üniversite: Dokuz Eylül Üniversitesi
- Enstitü: Sağlık Bilimleri Enstitüsü
- Ana Bilim Dalı: Moleküler Tıp Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
- Sayfa Sayısı: 123
Özet
ÖZET FARELERDE BLEOMİSİN İLE OLUŞTURULMUŞ SKLERODERMA MODELİNDE EPİGALLOKATEŞİN 3 GALLAT'IN FİBROZİS ÜZERİNE OLASI KORUYUCU ETKİLERİNİN ARAŞTIRILMASI Ayşe Koçak Dokuz Eylül Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Moleküler Tıp Anabilim Dalı 35340, Balçova-İzmir [email protected] Amaç: Bu çalışmanın amacı, bleomisinle (BLM) oluşturulmuş skleroderma modelinde epigallokateşin-3-gallat'ın (EGCG) fibrozis üzerine olası koruyucu etkilerinin değerlendirilmesidir. Gereç ve Yöntem: Bu çalışmada; skleroderma deney hayvanı modelinde EGCG'nin fibrozise olası etkileri araştırıldı. Ortalama vücut ağırlığı 22 ± 5 g olan 32 adet sağlıklı dişi Balb-c fare kullanıldı. Fareler rastgele olarak; kontrol (n = 8), Bleomisin (n = 8), Bleomisin + EGCG (n = 8) ve EGCG (n = 8) olmak üzere dört gruba ayrıldı. p-SMAD 2/3, SMAD 2/3 ve matriks metalloproteinaz (MMP-1, MMP-8, MMP-13) proteinlerinin western blotting tayini için dermal doku örnekleri toplandı. TGF-β1 mRNA ekspresyonu qPCR ile belirlendi. Deri dokularında immünohistopatolojik ve histopatolojik incelemeler yapıldı. Bulgular: Masson Trikrom boyama sonuçlarına göre, EGCG uygulanan grupta fibrozisin azaldığı gözlendi. Hematoksilen-eozin boyama sonuçlarına göre, Bleomisin + EGCG grubu ile BLM grubu karşılaştırıldığında EGCG uygulanan grupta fibrozis anlamlı ölçüde azaldı. EGCG uygulanan grupta MMP-1, MMP-8 protein düzeylerinin arttığı ve p-SMAD 2/3 protein düzeyinin azaldığı western blot yöntemi ile belirlendi. BLM ve BLM + EGCG grupları karşılaştırıldığında TGF-β mRNA ekspresyonunun EGCG uygulanan grupta azaldığı RT-qPCR yöntemi ile gözlendi. Sonuç: Tüm bulgular birbirini destekleyici özellikte olup, araştırma koşullarında EGCG'nin sklerodermada fibrozis oluşumuna koruyucu etki gösterdiğine işaret etmektedir. Bu çalışmanın sonuçlarının sklerodermada fibrozis oluşumunun önlenmesinde kullanılabilecek yeni terapötik yaklaşımlara ışık tutabileceği düşünülmektedir.
Özet (Çeviri)
ABSTRACT THE OF INVESTIGATION POSSIBLE PROTECTIVE EFFECTS OF EPIGALLOCATECHIN-3-GALLATE ON THE BLEOMYCIN INDUCED SCLERODERMA MODEL OF FIBROSIS Ayşe Koçak Dokuz Eylül University, Institute of Health Sciences, Department of Molecular Medicine 35340, Balçova-İzmir [email protected] Objective: The aim of the present study was to evaluate the potential protective effects of epigallocatechin-3-gallate (EGCG) on fibrosis in bleomycin induced scleroderma model. Materials and Methods: Thirty-two healthy female Balb-c mice with the average body weight of 22±5 g were used in this study. The mice were randomly divided into four groups as control (n=8), Bleomycin (n=8), Bleomycin + EGCG (n=8) and EGCG (n=8). Skin tissue samples were collected to quantify matrix metalloproteinases (MMP-1, MMP-8, MMP-13), p-SMAD 2/3 and SMAD 2/3 in protein homogenates by western blotting. TGF-β1 expression was determined by real-time PCR. Immunohistopathological and histopathological examinations of skin tissues were also done. Results: EGCG treatment was found to decrease fibrosis in connective tissue compared to the BLM injected control, using measurements with Masson. Trichrome. Bleomycin + EGCG group showed a significant reduction in fibrosis at the dermal surface area, compared with the BLM Group, using hematoxylin measurement. MMP-1 and MMP-8 protein levels were increased and p-SMAD 2/3 protein level was decreased, using the western blotting method. The results of the qPCR method showed that TGF-β mRNA expression was decreased in the EGCG+BLM group compared with the BLM group. Conclusion: All findings agree that EGCG has a protective effect against fibrosis in scleroderma. This study is meant to reveal some novel therapeutic approaches for the cause of scleroderma and prevent of fibrosis.
Benzer Tezler
- Bleomisin ile oluşturulmuş deneysel skleroderma modelinde labatinib tedavisinin etkinliği
Effectiveness of lapatinib treatment on bleomycin induced experimental scleroderma model
BERÇEM AFŞAR KARATEPE
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2015
RomatolojiFırat Üniversitesiİç Hastalıkları Ana Bilim Dalı
PROF. DR. SÜLEYMAN SERDAR KOCA
- Bleomisin ile oluşturulmuş deneysel skleroderma modelinde parikalsitol tedavisinin etkinliği
The effectiveness of paricalcitol in bleomycin induced experimental scleroderma
FİKRET DURAN
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2015
RomatolojiFırat Üniversitesiİç Hastalıkları Ana Bilim Dalı
PROF. DR. SÜLEYMAN SERDAR KOCA
- Bleomisin ile oluşturulmuş deneysel skleroderma modelinde rituksimab tedavisinin etkinliği
Effectiveness of rituximab treatment in Bleomycin-induced experimental scleroderma
YAVUZ DİK
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2010
RomatolojiFırat Üniversitesiİç Hastalıkları Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. SÜLEYMAN SERDAR KOCA
- Bleomisin ile oluşturulmuş deneysel skleroderma modelinde ghrelin tedavisinin etkinliği
Effectiveness of ghrelin treatment in Bleomycin-induced experimental scleroderma
MURAT SARIKAYA
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2010
RomatolojiFırat Üniversitesiİç Hastalıkları Ana Bilim Dalı
PROF. DR. AHMET IŞIK
- Bleomisin ile oluşturulmuş deneysel skleroderma modelinde proteazom inhibisyonunun tedavi edici rolü
The therapeutic role of proteasome inhibition in bleomycin induced experimental scleroderma
SÜLEYMAN SERDAR KOCA
Tıpta Yan Dal Uzmanlık
Türkçe
2010
RomatolojiFırat Üniversitesiİç Hastalıkları Ana Bilim Dalı
PROF. DR. AHMET IŞIK