Geri Dön

Ebû Hayyân et-Tevhîdî'nin kelamcılara yönelttiği eleştiriler

Abu Hayyan al-Tawhidi's criticisim of kalamists

  1. Tez No: 515647
  2. Yazar: HALİME DELEN
  3. Danışmanlar: PROF. DR. ÖMER AYDIN
  4. Tez Türü: Yüksek Lisans
  5. Konular: Din, Religion
  6. Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
  7. Yıl: 2018
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: İstanbul Üniversitesi
  10. Enstitü: Sosyal Bilimler Enstitüsü
  11. Ana Bilim Dalı: Temel İslam Bilimleri Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
  13. Sayfa Sayısı: 168

Özet

Bu çalışmada h. IV. yüzyılda yaşamış Ebû Hayyân et-Tevhîdî'nin kelamcılara yönelik eleştirileri ele alınmaktadır. Edip, filozof, mütekellim ve mutasavvıf gibi birbirine muhalif olarak görülen alanlarda mütefennin olarak addedilen Tevhîdî, çok yönlü ilmi bir kişiliğe sahiptir. Bununla birlikte onun felsefecilere ve mutasavvıflara olan tutumuyla kelamcılara olan tutumu farklı olmaktadır. Kelamın muhakkiki ve döneminin Câhız'ı olarak tavsif edilen Tevhîdî, kelamcıları genellikle yöntembilimsel olarak eleştirmektedir. Dolayısıyla bu çalışmada Tevhîdî'nin kelamî görüşlerinden ziyade onun kelamcılara yönelik epistemolojik ve metodolojik olarak eleştirileri konu edilmektedir. Tevhîdî, bu eleştirilerini kelam ilminin hem muhteva hem de yöntem olarak bir değişim süreci içerisine girdiği bir dönemde dile getirmiş, bu noktada onun kelamın müteahhirun dönemine katkısı ortaya konulmaya çalışılmıştır. Bu bağlamda Tevhîdî'nin eleştirileri aklın bilgi elde etmedeki gücü, hadislerin delil olarak kullanılması, cedel, kıyasu'l-gaib ale'ş-şahid ve tekâfü-ü edille başlıkları altında tahlil edilmeye çalışılmıştır. Bu eleştirilerin bir kısmı Tevhîdî'nin bazı kelamcılara yönelik kişisel husumetinden kaynaklı olduğu görülmektedir. Ancak cedel yönteminin bir çekişme ve didişme yöntemi olarak kullanılması noktasındaki eleştirileri ya da getirilen delillerin mantık ilkelerinden uzak, sübjektif ve dayanaksız olması gibi nedenlerle delillerin eşit olduğu ve yakini delilin ortaya konamayacağı gibi agnostik düşüncelere kapılan kelamcılar hakkındaki eleştirileri haklılık yanı olan eleştiriler olmaktadır.

Özet (Çeviri)

This study has aimed to discuss Abu Hayyan At-Tawhidi's criticism of the scholars of kalam. Al Tawhidi who is considered as“Mutafannin (well-knowledged) in many fields like Kalam and Tasawwuf which is seen as opposing each other. Besides his posture towards Philosophers and Mutasawwufs (Sufis) differ from each other. Tawhidi who were seen as the Cahiz of his own period of time criticizes Kalamists (Islamic philosophers) by method and rationality. Therefor this study discusses Tawhidi's epistemological and methodological criticism of Kalamists rather than his personal opinions on Kalam. Tawhidi expressed these criticisms in a time where the school of Kalam had already started going through a period of change by it's content and methods. At this point this study underlines the importance of Tawhidi's contributions to the Mutaahhirun Period of Kalam. In this regard Tawhidi's criticisms has been analyzed under the titles of the power of mind to achieve true information, using hadiths as evidence, Jadal (debating), Kiyas-ul Gaib Al-ash-Shahid (Comparison of the Unknown with the Known) and Tekafu'u Adille (Agnosticism). Also some of Tawhidi's criticism can be attributed to his personal disputes with some Kalamists. However his criticism on the method of Jadal (Debating) being used as a way of arguing and rivaling or Kalamists going after the agnostic ideas such as ”all evidences are equal and no evidence can be superior to another one for the all submitted evidences are subjective, baseless and far away from being logical in one way or another" can be considered as one of his fair criticisms.

Benzer Tezler

  1. Ebu Hayyân et-Tevhîdî ve el-İmtâ' ve'l-Muânese adlı eseri

    Abu Hayyan al-Tawhidi and el-Imtâ ve'l-Muânese

    SÜMEYYE İSLAMOĞLU

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2019

    DilbilimSakarya Üniversitesi

    Temel İslam Bilimleri Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. HAMZA ERMİŞ

  2. Bir mizah kaynağı olarak Ebû Hayyân et-Tevhîdî'nin Besâirü'l-Hükemâ ve Zehâirü'l-Kudemâ (el-Besâir ve'z-Zehâir) adlı eseri

    As a source of humor, Abu Hayyan al-Tawhidi's work titled Basairu'l-Hukama wa Dhakhair al-Kudama(al-Basair wa al-Dhakhair)

    TUNCAY TAN

    Doktora

    Türkçe

    Türkçe

    2022

    DilbilimBursa Uludağ Üniversitesi

    Temel İslam Bilimleri Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. ŞENER ŞAHİN

  3. Ebu Süleyman es-sicistani el-Mantıki'nin nefs ile ilgili görüşleri

    Ebu Süleyman es-sicistani el-Mantiki related to nafs

    FATMA ZEHRA ÖRS

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2023

    DinIğdır Üniversitesi

    Felsefe ve Din Bilimleri Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. EMEL SÜNTER

  4. Fârâbî, İbn Sînâ ve Gazzâlî mantığında dilbilim kavramları

    Linguistic terms in Al-Farabi, İbn Sina and Al-Ghazali's logic

    ALİYE GÜLER

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2015

    DilbilimMarmara Üniversitesi

    Felsefe ve Din Bilimleri Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. ALİ DURUSOY

  5. Ebu hayyân et-tevhîdî ve felsefî kişiliği

    Abu hayyân al-tawhidi and his philosophical personality

    İBRAHİM HALİL ÜÇER

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2007

    DinMarmara Üniversitesi

    Felsefe ve Din Bilimleri Ana Bilim Dalı

    PROF.DR. KASIM TURHAN