Erzincan Ovasındaki yetiştirilen bazı erik çeşitleri üzerinde fenolojik, biyolojik ve pomolojik araştırmalar
Başlık çevirisi mevcut değil.
- Tez No: 58516
- Danışmanlar: DOÇ. DR. İBRAHİM BOLAT
- Tez Türü: Yüksek Lisans
- Konular: Ziraat, Agriculture
- Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
- Yıl: 1997
- Dil: Türkçe
- Üniversite: Atatürk Üniversitesi
- Enstitü: Fen Bilimleri Enstitüsü
- Ana Bilim Dalı: Bahçe Bitkileri Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
- Sayfa Sayısı: 90
Özet
ÖZET Erzincan Ovası'nda 1995 ve 1997 yıllarında yapılan bu araştırmada, ovada yetiştirilen Tüylü Tamas, Sarı aluça, Santaroza, Dumanlı, Cizvit ve Can erik çeşitlerinin bazı fenolojik, biyolojik ve pomolojik özellikleri incelenmiştir. Erik çeşitilerinin tam çiçeklenme devresinin 1995 yılında 2 Mayıs (Tüylü Tamas)- 15 Mayıs (Can), 1997 yılında 28 Nisan (Tüylü Tamas)- 11 Mayıs (Can) tarihleri arasında, meyve olgunlaşma tarihlerinin 1995 yılında 8 Ağustos (Tüylü Tamas)-17 Ağustos (Can) ve 1997 yılında ise 6 Ağustos (Tüylü Tamas)-17 Ağustos (Can) tarihleri arasında olduğu belirlenmiştir. Çeşitlerin polen çimlenme oranları asılı damla metoduyla belirlenmiş olup, en yüksek polen çimlenmesinin 1995 yılında %20 ve %25'lik sakkaroz konsantrasyonlarında ortalama %46. 97-42.38, 1997 yılında ise %46.57-47.69 oranlarında gerçekleştiği saptanmıştır. Erik çeşitlerinde yaptığımız kendileme çalışması sonucunda bütün çeşitlerin kendine verimsiz olduğu ortaya çıkmıştır. Serbest tozlama çalışmasında 1995 yılında %6.59(Dumanlı)-%10.92 (Sarı aluça), 1997 yılında ise %5.44(Dumanlı)- %9.53 (Sarı aluça) oranlannda meyve tutumu elde edilmiştir. Çeşitler arasında yapılan karşılıklı melezleme çalışması sonucunda ise Sarı aluça çeşidindeki baba çeşit uygulaması meyve tutumu üzerine daha olumlu sonuç vermiştir. Nitekim bu çeşit üzerinde Can (%25.44) i çeşidi en fazla meyve tutumunu sağlamışken, bunu %21.59'luk oranla Santaroza, Cizvit (%10.22), Dumanlı (%8.29) ve Tüylü (%6.51) çeşidi izlemiştir. Erik çeşitlerinin ortalama meyve ağırlıkları 1995 yılında 9.7g (Sarı aluça)-67.9 g (Santaroza), 1997 yılında 9.2 g (Sarı aluça)-67.2 g (Santaroza) değerleri arasında değişmiştir. Çeşitlerin SÇKM miktarları ise çalışmanın ilk yılında %11.6 (Cizvit)-%16.3 (Dumanlı), ikinci yılında ise %10.3 (Cizvit)-%16.2 (Dumanlı) değerleri arasında bulunmuştur.
Özet (Çeviri)
ÖZET Erzincan Ovası'nda 1995 ve 1997 yıllarında yapılan bu araştırmada, ovada yetiştirilen Tüylü Tamas, Sarı aluça, Santaroza, Dumanlı, Cizvit ve Can erik çeşitlerinin bazı fenolojik, biyolojik ve pomolojik özellikleri incelenmiştir. Erik çeşitilerinin tam çiçeklenme devresinin 1995 yılında 2 Mayıs (Tüylü Tamas)- 15 Mayıs (Can), 1997 yılında 28 Nisan (Tüylü Tamas)- 11 Mayıs (Can) tarihleri arasında, meyve olgunlaşma tarihlerinin 1995 yılında 8 Ağustos (Tüylü Tamas)-17 Ağustos (Can) ve 1997 yılında ise 6 Ağustos (Tüylü Tamas)-17 Ağustos (Can) tarihleri arasında olduğu belirlenmiştir. Çeşitlerin polen çimlenme oranları asılı damla metoduyla belirlenmiş olup, en yüksek polen çimlenmesinin 1995 yılında %20 ve %25'lik sakkaroz konsantrasyonlarında ortalama %46. 97-42.38, 1997 yılında ise %46.57-47.69 oranlarında gerçekleştiği saptanmıştır. Erik çeşitlerinde yaptığımız kendileme çalışması sonucunda bütün çeşitlerin kendine verimsiz olduğu ortaya çıkmıştır. Serbest tozlama çalışmasında 1995 yılında %6.59(Dumanlı)-%10.92 (Sarı aluça), 1997 yılında ise %5.44(Dumanlı)- %9.53 (Sarı aluça) oranlannda meyve tutumu elde edilmiştir. Çeşitler arasında yapılan karşılıklı melezleme çalışması sonucunda ise Sarı aluça çeşidindeki baba çeşit uygulaması meyve tutumu üzerine daha olumlu sonuç vermiştir. Nitekim bu çeşit üzerinde Can (%25.44) i çeşidi en fazla meyve tutumunu sağlamışken, bunu %21.59'luk oranla Santaroza, Cizvit (%10.22), Dumanlı (%8.29) ve Tüylü (%6.51) çeşidi izlemiştir. Erik çeşitlerinin ortalama meyve ağırlıkları 1995 yılında 9.7g (Sarı aluça)-67.9 g (Santaroza), 1997 yılında 9.2 g (Sarı aluça)-67.2 g (Santaroza) değerleri arasında değişmiştir. Çeşitlerin SÇKM miktarları ise çalışmanın ilk yılında %11.6 (Cizvit)-%16.3 (Dumanlı), ikinci yılında ise %10.3 (Cizvit)-%16.2 (Dumanlı) değerleri arasında bulunmuştur.
Benzer Tezler
- Erzincan Ovasında seçilen ve yetiştirilen bazı kayısı çeşitleri ve zerdali tiplerinin dona dayanımları üzerine bir araştırma
Başlık çevirisi yok
HALİS DEMİREL
Doktora
Türkçe
1997
ZiraatAtatürk ÜniversitesiBahçe Bitkileri Ana Bilim Dalı
PROF. DR. MUHARREM GÜLERYÜZ
- Erzincan şartlarında yetiştirilen bazı badem (Amygdalus communis L.) çeşit/klon ve tiplerinin vejetatif ve genetatif gelişme ile çiçek tomurcuklarının dona dayanım derecelerinin belirlenmesi
Determination of cold hardness degree of flower buds with generative and vegetative groving of some almond (Amygdalus communis L.) cultivars/clones and types in Erzincan conditions
RAFET ASLANTAŞ
Doktora
Türkçe
1999
ZiraatAtatürk ÜniversitesiBahçe Bitkileri Ana Bilim Dalı
PROF. DR. MUHARREM GÜLERYÜZ
- Erzincan ovasında yetiştirilen Çermail armut çeşidinde üstün vasıflı tiplerin seçimi
Selection of superior types among Çermail pear cultivar in Erzincan plain
LOKMAN GÜLTEKİN
Yüksek Lisans
Türkçe
2015
ZiraatAtatürk ÜniversitesiBahçe Bitkileri Ana Bilim Dalı
PROF. DR. SEZAİ ERCİŞLİ
- Erzincan Ovası'nda armutlarda sorun olan ateş yanıklığı hastalığı (erwinia amylovora (burill) winslow et al. )'na dayanıklı genotiplerin belirlenmesi
Research on determining pear genotypes resistant to fire blight (erwinia amylovora (burill) winslow et al. ) in Erzincan Province
KORAY ÖZRENK
Doktora
Türkçe
2002
ZiraatYüzüncü Yıl ÜniversitesiBahçe Bitkileri Ana Bilim Dalı
PROF.DR. SEYİT MEHMET ŞEN
- Erzincan ovasında yetişen armut (Pyrus spp.) çeşitleri arasındaki genetik ilişkinin RAPD yöntemi ile belirlenmesi
Determination of genetic relationships between pear varieties (Pyrus spp.) growing in erzincan plain by rapd method
TEVHİT GEÇİM
Yüksek Lisans
Türkçe
2013
BiyolojiAtatürk ÜniversitesiTarımsal Biyoteknoloji Ana Bilim Dalı
YRD. DOÇ. DR. EMİNE ORHAN