Mimarlığın temsilinden temsilin mimarisine
From the representation of architecture towards the architecture of representation
- Tez No: 598760
- Danışmanlar: DOÇ. DR. MUZAFFER TOLGA AKBULUT
- Tez Türü: Yüksek Lisans
- Konular: Mimarlık, Architecture
- Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
- Yıl: 2019
- Dil: Türkçe
- Üniversite: Yıldız Teknik Üniversitesi
- Enstitü: Fen Bilimleri Enstitüsü
- Ana Bilim Dalı: Mimarlık Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Mimari Tasarım Bilim Dalı
- Sayfa Sayısı: 141
Özet
Kelime olarak bir şeyin benzeri ya da örneği ile görünür kılınması anlamına gelen 'temsil', mimarlık kelimesi ile birlikte kullanıldığında mimarların tasarım fikirlerini somutlaştırmalarını sağlayan görsel düşünme faaliyeti anlamını vermektedir. Mekân üretme sanatı olarak tanımlanabilecek mimarlık, diğer pek çok sanat dalında olduğu gibi kendini ifade edebilmek için temsil araçlarını kullanmaya ihtiyaç duymaktadır. Mimarlık temsili var olma, görünür olma ve iletişim araçları olarak kullanarak onunla ilişki içerisine girer. Tüm toplumsal ve kültürel yapılanmalar zaman içerisinde dönüşümlere ve kırılmalara uğrarlar. Dönemler boyunca yaşanan sosyal, politik, ekonomik, teknolojik gelişmeler ve olaylar mimarlıkta da diğer toplumsal yapılarda olduğu gibi dönüşümlere sebep olmuştur. Bu dönüşümler içerisinde meslek uygulayıcısı olarak var olan 'mimar' tanımı, toplum ve kültürle olan ilişkisi sebebiyle değişime uğrayarak dinamik bir yapı kazanır. Rönesansa kadar zanaatkâr veya yapı ustası konumundaki mimarın, yapının tasarımının yanında sahip olduğu sanatçı formasyonu ile temsilini de yapabilen meslek adamı durumuna geçişi mimarlığın tanımındaki önemli değişime işarettir. Yeni temsil yöntemlerinin geliştirilmesi mimarlara kişiselleştirilmiş anlatımlar yaratma imkânı vermiştir. Temsillerin iletişim kurma ve bilgi aktarma özelliklerinden yararlanan mimarlar çeşitli söylemler geliştirmiş, bu söylemler aracılığı ile kültürel ve sosyal alanlarda toplumları etkilemiştir. Bu çalışmada, temsil konulu mimarlık yazını Foucault'un yaptığı sosyokültürel çözümler bağlamında okunarak batı kültüründe ortaya çıkan epistemolojik yarılmaların mimar ve mimari tasarım üzerine etkileri temsil kullanımı üzerinden irdelenmiştir. Mimari tasarımın temsil ile ilişkisinin araştırılması, tarihsel koşulların ve mimari temsilin gelişiminde ana hatların belirlenmesini gerektirmektedir. Rönesans ile birlikte toplumsal ve kültürel değişimlere tepkisiz kalamayan mimarlık disiplini de dönüşüm sürecine girmiştir. Mimarlar tarafından iletişim ve ifade için 'araç' olarak kullanılmaya başlanan temsilin bu süreçler içerisinde bir 'araç' olmaktan çıkıp, ekonomik değere sahip bir ürün olan 'amaç' haline gelene kadar yaşanan dönüşümlerin gerekçeleri araştırılmıştır. Özellikle 20. yüzyılın ikinci yarısından Cook, Eisenmann, Tschumi, Woods, Koolhaas, Hadid gibi çeşitli mimarların çalışmalarından örnekler verilerek söylemlerini oluştururken bir yandan da temsillerin özerkleşmesinde etkili olan bu mimarların temsilin 'araç-amaç' ayrışmasında oynadıkları roller incelenmiştir. Temsilin tarihsel süreci, araç-amaç ayrışmasındaki kırılma noktalarının örnekler üzerinden incelenmesinin ardından çalışma, mimarlıkta temsil-anlam krizlerine güncel bir bakışla mimar Sergei Tchoban özelinde odaklanmıştır. Zaman ve yerden bağımsız bir mimarlık ortaya koyan Modernizm ve Postmodernizm'in söz konusu krizlere olan cevaplarının yetersiz olduğunu düşünen Tchoban, mimarlık anlayışının merkezine temsili almıştır. Mimarlıkta temsil kullanımına yeni bakış açıları geliştirmek için Sergei Tchoban'ın temsili tasarım sürecinde düşünceleri kâğıda aktarmak dışında hangi yollarla kullandığının tespiti için çeşitli çalışmaları incelenmiştir. Fiziksel olarak yapının kendisinin bilgi aktarım aracı olarak, kullanıcılarda çevre kültürü ve aidiyet yaratmak, görsel algı manipülasyonu yapmak ve Modernizm'e karşı söylem oluşturmak gibi çeşitli sebeplerle kullanılan“temsil”in geleneksel 'bilgi aktarım aracı' olarak kullanımından koparılması, seçilen yapılar aracılığıyla aktarılırken, mimarın araç-amaç ayrışması içerisindeki yerinin yeni tartışmalara açılması hedeflenmiştir.
Özet (Çeviri)
The word“representation”, which means that something is rendered visible or similar to its example, means the visual thinking activity that allows architects to embody the design ideas when used in conjunction with the word architectural. Architecture, which can be defined as the art of producing space, needs to use the means of representation to express itself as in many other art branches. The architecture relates with“representation”through using it as means of existance, visibility and communication. All social and cultural structures are transformed over time. Through periods, the social, political, economic, technological developments and events caused transformation in architecture as in other social structures. Before the renaissance, the architect, who is a craftsman, a building master, makes the design of the structure, and the transition to the status of the profession person who can perform his / her representation with the artist formation shows a significant change in the definition of architecture. The development of new methods of representation has provided architects to create personalized narratives. The architects, who benefited from the communication and information transfer characteristics of the representations, developed various discourses and influenced societies in cultural and social fields through these discourses. In this study, in the context of the sociocultural solutions of Foucault, the effects of the epistemological splits in the western culture on the architect and the architectural design were examined through representation usage. Investigation of the relationship between architectural design and representation requires the elaboration of historical conditions and the development of architectural representation. An important change in the definition of architecture is the transformation of the architects, who was thought to be a craftsman or a constructor until the Renaissance, into a professional person who can also represent the structure via artistic identity besides designing it. The motives of the transformations, which were used by the architects as a tool for communication and expression, were removed from being a“tool”in these processes and until they became an“purpose”which is an economic value product. After examining the historical process of representation, breakpoints in tool-purpose dissociation through examples, the study focused on architects Sergei Tchoban with a current look on the representation-meaning crises in architecture. Tchoban, who thinks that Modernism and Postmodernism, which presents an architecture that is independent of time and place, has insufficient answers to these crises, put the“representation”in the center of architectural approach. In order to develop new perspectives on the use of representation in architecture, Sergei Tchoban's various designs were examined in order to determine the ways in which he used the expressions in the design process except for transferring the thoughts to paper. As a means of transferring information physically,“tool-purpose”disintegration is used as a means of conveying environmental culture and belonging, as well as the manipulation of visual perception and the discourse of representation used for various reasons such as creating a discourse against modernism. It is aimed to determine Tchoban's location within“tool-purpose”disintegration.
Benzer Tezler
- Türkiye İş Bankası mimarlığı ve Çelik Alatur'un çalışmaları
Türkiye İş Bankası architecture and the architectural works of Çelik Alatur
TAYBUĞA AYBARS MAMALI
Yüksek Lisans
Türkçe
2019
Mimarlıkİstanbul Teknik ÜniversitesiMimarlık Ana Bilim Dalı
PROF. DR. MEHMET MURAT GÜL
- Action quality assessment with multivariate time series
Çok değişkenli zaman serileri ile eylem kalite değerlendirmesi
BURÇİN BUKET OĞUL
Doktora
İngilizce
2022
Bilgisayar Mühendisliği Bilimleri-Bilgisayar ve KontrolHacettepe ÜniversitesiBilgisayar Mühendisliği Ana Bilim Dalı
PROF. DR. SUAT ÖZDEMİR
- An inquiry on flow metaphor in the context of digital creativity
Dijital yaratıcılık bağlamında akış metaforu üzerine bir araştırma
ZEYNEP BUDAK
Yüksek Lisans
İngilizce
2018
Mimarlıkİstanbul Teknik ÜniversitesiBilişim Ana Bilim Dalı
DR. ÖĞR. ÜYESİ SEMA ALAÇAM
- Fake news classification using machine learning and deep learning approaches
Makine öğrenimi ve derin öğrenme yaklaşımlarını kullanarak sahte haber sınıflandırması
SAJA ABDULHALEEM MAHMOOD AL-OBAIDI
Yüksek Lisans
İngilizce
2023
Bilgisayar Mühendisliği Bilimleri-Bilgisayar ve KontrolGazi ÜniversitesiBilgisayar Mühendisliği Ana Bilim Dalı
DR. ÖĞR. ÜYESİ TUBA ÇAĞLIKANTAR
- Mimar/Arkitekt Dergisi metinlerinde melankoli: 1931-1941
Melancholy in the architectural texts Published in Mimar/Arkitekt: 1931-1941
NESLİHAN GLOSSET
Doktora
Türkçe
2019
Mimarlıkİstanbul Teknik ÜniversitesiMimarlık Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. VESİLE GÜL CEPHANECİGİL