Geri Dön

Uptake, transport and seed deposition of zinc in wheat and maize under varied zinc and nitrogen supply

Farklı çinko ve azot uygulamaları altında yetişen buğday ve mısırda çinkonun alımı, taşınması ve tanede birikimi

  1. Tez No: 604744
  2. Yazar: RAHEELA REHMAN
  3. Danışmanlar: PROF. DR. LEVENT ÖZTÜRK
  4. Tez Türü: Doktora
  5. Konular: Biyoloji, Botanik, Ziraat, Biology, Botany, Agriculture
  6. Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
  7. Yıl: 2019
  8. Dil: İngilizce
  9. Üniversite: Sabancı Üniversitesi
  10. Enstitü: Mühendislik ve Fen Bilimleri Enstitüsü
  11. Ana Bilim Dalı: Moleküler Biyoloji-Genetik ve Biyomühendislik Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
  13. Sayfa Sayısı: 144

Özet

Kronik çinko (Zn) eksikliği iki milyardan fazla insanı etkileyen önemli bir sağlık sorunudur ve temelinde Zn bakımından fakir tahıllara (buğday, pirinç ve mısır) olan bağımlılık yatmaktadır. Bu proje, buğday ve mısırda genetik ve agronomik Zn biyofortifikasyonunun bireysel ve kombine etkilerini ortaya çıkarmak için yürütülmüştür. Birinci bölüm, buğday ve mısır türleri arasında yapraktan uygulanan Zn'nun alımı ve taşınmasındaki farklılıkta rol oynayan mekanizmaların anlaşılmasına odaklanmıştır. Yapraktan uygulanan Zn'nun alımı ve taşınması bakımından, buğdayın mısırdan üstün olduğu gösterilmiştir. İkinci bölümde farklı azot (N) uygulamalarının mısır ve buğdayın Zn alımı ve birikimine etkisi araştırılmıştır. Buğday ve mısıra uygulanan N arttıkça yeşil aksamda daha fazla Zn birikmiş ve yapraktan uygulanan Zn'nun alımı önemli oranda artmıştır. Üçüncü bölümde, genetik olarak biyofortifiye edilmiş HarvestPlus genotiplerinin büyüme, tane verimi ve besin alımını iyileştirmek üzere toprak, yaprak ve toprak + yaprak formunda uygulanan Zn gübrelemesinin etkinliği incelemiştir. Biyofortifiye edilmiş genotiplerinin konvansiyonel çeşitlere göre toprak ve/veya yaprağa uygulanan Zn'yu daha etkin bir şekilde alma, kullanma ve taşıma kapasitesine sahip olduğu gösterilmiştir. İnsanda Zn eksikliği ile başa çıkmak üzere kullanılabilecek en sürdürülebilir yöntemin tahılların tane Zn konsantrasyonunu arttırmak üzere genetik ve agronomik biyofortifikasyon stratejilerinin birleştirilmesi olduğu sonucuna varılmıştır.

Özet (Çeviri)

Chronic zinc (Zn) deficiency is a major health issue affecting over two billion people, caused by heavy reliance on staple crops (i.e. wheat, rice and maize) which are inherently low in Zn. This project was devoted to reveal the individual and combined effects of genetic and agronomic Zn biofortification in wheat and maize. The first part focused on understanding the mechanisms involved in differences in uptake and translocation of foliar-applied Zn among wheat and maize species. It was shown that wheat has a greater capacity of leaf uptake and translocation of foliar-applied Zn compared to maize. The second part investigated the effect of nitrogen (N) supply on uptake and accumulation of Zn in maize and wheat. Improving N supply significantly enhanced the shoot accumulation as well as leaf uptake of Zn from foliar Zn sprays in wheat and maize. The third part studied the effectiveness of Zn fertilizers in the form of soil, foliar and soil + foliar for improving growth, grain yield and nutrients uptake by genetically biofortified HarvestPlus wheat genotypes. It was demonstrated that the genetically biofortified genotypes have higher capacity to uptake, utilize and translocate Zn from soil and/or foliar applications as compared to conventional cultivars. These results conclude that the most sustainable way of tackling human Zn deficiency would be to improve grain Zn concentration of cereal crops by unifying genetic and agronomic biofortification strategies.

Benzer Tezler

  1. Characterization of zinc uptake, translocation and remobilization in hydroponically grown Triticum Turgidum L. subsp. Durum Desf. and Triticum Turgidum L. subsp. Dicoccoides genotypes

    Triticum Turgidum L. subsp. Durum Desf. ve Triticum Turgidum L. subsp. Dicoccoides genotipleri için çinko alınım, taşınım ve tekrar taşınımın belirlenmesi

    GAMZE ALTINTAŞ

    Yüksek Lisans

    İngilizce

    İngilizce

    2011

    BiyolojiSabancı Üniversitesi

    Biyoloji Bilimleri ve Biyomühendislik Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. İSMAİL ÇAKMAK

  2. Gidya uygulamasının ekmeklik ve makarnalık buğday bitkisinde kadmiyum alımı üzerine etkisi

    The effect of gyttja and cadmium applications on on dry matter yield and nutritional concentrations in wheat

    SUAT AKGÜL

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2022

    ZiraatOrdu Üniversitesi

    Toprak Bilimi ve Bitki Besleme Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. FARUK ÖZKUTLU

  3. Effects of metal and metal oxide nanoparticles on secondary metabolite synthesis, seed germination, biochemical and molecular characterization of Digitalis ferruginea subsp. ferruginea

    Metal ve metal oksit nanoparçacıkların Digitalis ferruginea subsp. ferruginea bitkisinde sekonder metabolit sentezi, tohum çimlenmesi, biyokimyasal ve moleküler karakterizasyonlar üzerindeki etkileri

    DIPUL KUMAR BISWAS

    Doktora

    İngilizce

    İngilizce

    2024

    BiyolojiBolu Abant İzzet Baysal Üniversitesi

    Biyoloji Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. SONGÜL GÜREL

  4. Effects of selenium on sulfate transporter genes in rice and the functional characterization of the OsSULTR1;1 gene in selenium homeostasis in arabidopsis

    Selenyumun çeltik bitkisinde sülfat taşıyıcı genler üzerine etkileri ve arabidopsis'te selenyum homeostazında OsSULTR1;1 geninin fonksiyonel karakterizasyonu

    NOREEN ASLAM

    Doktora

    İngilizce

    İngilizce

    2024

    BiyolojiBolu Abant İzzet Baysal Üniversitesi

    Biyoloji Ana Bilim Dalı

    Prof. Dr. EKREM GÜREL

  5. Mısır bitkisinde kullanılan bazı tohum ilaçlarının alınım taşınımı ve risklerinin belirlenmesi

    Determination of the uptake transportation and risk of some seed treatment pesticides used in corn plant

    GÜLTEN ÖZŞİRVAN

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2021

    ZiraatAydın Adnan Menderes Üniversitesi

    Bitki Koruma Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. CAFER TURGUT