İnsan böbrek tümörlerinde endoglin (cd105) ekspresyonu ve klinik etkisi
Expression and clinical value of endoglin (cd105) in renal cell carcinoma
- Tez No: 611567
- Danışmanlar: YRD. DOÇ. DR. RAHİM HORUZ
- Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
- Konular: Üroloji, Urology
- Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
- Yıl: 2011
- Dil: Türkçe
- Üniversite: Sağlık Bakanlığı
- Enstitü: Dr. Lütfi Kırdar Kartal Eğitim ve Araştırma Hastanesi
- Ana Bilim Dalı: Üroloji Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
- Sayfa Sayısı: 58
Özet
İnsan Böbrek Tümörlerinde Endoglin (CD105) Ekspresyonu ve Klinik Etkisi Giriş: Anjiogenez, tümörün büyümesi ve metastaz için önemli bir süreçtir. Farklı endotel belirteçleri ile hesaplanan mikrodamar yoğunluğunun (MVD) bazı tümörlerde kötü prognoz ve ileri evre ile ilişkili olduğu gösterilmiştir ve buradan hareketle MVD'nin metastazı öngörebileceği ileri sürülmüştür. Tümör endoglin (CD105) ekspresyonu MVD ile korelasyon gösterir. Bu çalışmada endoglin (CD105) ekpresyonun insan böbrek tümörlerinde ekspresyonunu ve bunun klinik etkisi araştırıldı. Hastalar ve Yöntem: Renal hücreli karsinom tanısıyla opere edilen 103 hastanın patoloji numuneleri endoglin (CD105) ile boyandı ve tümör dokusunun endoglin (CD105) ekspresyonunun tümörün histolojik altyapısı, tümör grade'i, metastaz durumu ve hastalıksız sağkalım ile olan ilişkisi araştırıldı. Bulgular: Çalışma kapsamında ortanca yaşı 58 (aralık, 32-84) olan 103 (27 kadın,76 erkek) hastanın verileri değerlendirildi. Ortanca takip süresi 27 (aralık, 3-74) ay idi. 103 hastanın 90'nında berrak hücreli RHK, 11 hastada papiller RHK, 2 hastada kromofob RHK histopatoloji alt grubu vardı. Hastaların 15'inde başvuru esnasında metastaz varken, 11 hastada takip eden süre içerisinde metastaz gelişti. Takip süresi içinde 11 hasta tümör metastazına bağlı hayatını kaybederken, 2 hasta başka sebeplerden dolayı hayatını kaybetti. Patoloji spesmenlerinin 37'si endoglin (CD 105) ile az, 41'i orta ve 25'i yoğun olarak boyandı. Endoglin boyanma derecesi ile metastaz arasında istatistiksel bir ilişki bulunamadı (p= 0,469). Fuhrman grade ile endoglin boyanma yoğunluğu arasında anlamlı bir ilişkiye rastlanmadı ( p=0.419) . Tümör evresi ile Endoglin boyanma arasında istatistiksel bir ilişki saptanmadı (p=0.063). Papiller RHK'un endoglin ile berrak hücreli RHK göre anlamlı bir şekilde az boyandığı görüldü. Tüm takipli hastalarda, hasta sayısının yetersiz olmasından dolayı median sağ kalıma ulaşılamadı. Endoglin ile boyanma yoğunluğu ile toplam sağkalım arasında bir fark yoktu (p:0.194). Sonuç: Anjiogenez ile ilişkili belirteçlerin RHK'daki önemlerinin anlaşılması yüksek riskli hastaların daha önceden belirlenmesine yardımcı olabilir. Her ne kadar CD105'in vücudun başka yerlerindeki tümörlerde prognoz ve tümörün biyolojik davranışını öngörmede yardımcı bir belirteç olduğu gösterilmiş olsa da; biz çalışmamızda bu belirteç ile RHK'nin prognozu ve evresi arasında istatistiksel açıdan anlamlı bir ilişkiyi işaret edecek sonuçlara ulaşamadık. Ancak papiller RHK'ın endoglin (CD105)'i az ekprese etmesi, papiller RHK'da hedefe yönelik tedavilerde yanıtı etkileyen bir faktör olabilir. Papiller RHK'da endoglin (CD105) ekspresyonunun hedefe yönelik tedavide yansımasını, RHK'da anjiogenez belirteçlerinin klinik rolünün daha iyi anlaşılması ve klinik pratikte kullanıma geçmesi için daha büyük ölçekli, prospektif ve randomize çalışmalara ihtiyaç vardır.
Özet (Çeviri)
Expression and Clinical Value of Endoglin (CD105) in Renal Cell Carcinoma Background: Expression of endoglin relates to clinical, metastatic,and histopathological features of tumor, as well as to prognosis. The aim of the present study was to investigate the expression and clinical significance of endoglin in renal cell carcinoma (RCC). Methods: A total of 103 (27 women, 76 men) RCC samples were obtained from patients who had undergone radical or partial nephrectomy in the clinic between the years of 2005 and 2011. Samples were assessed with tissue microarray technique using immunohistochemical endoglin staining. Results: No significant correlation was observed between intensity of endoglin expression in RCC and metastasis (p=0.469), Fuhrman grade, or tumor staging (p=0.419 and p=0.063, respectively). Neither was a correlation observed between the survival and expression of endoglin (p=0.194). However, it was determined that papillary RCC expressed significantly lower endoglin intensity than clear-cell RCC (mean: 1.09). Conclusion: Endoglin expression did not correlate with clinical stage or metastatic potential of RCC. However, low expression of endoglin in papillary RCC may have implications regarding the efficacy of targeted therapy in metastatic cases of this histological subtype.
Benzer Tezler
- MRP1 (Multidrug Resistance-associated Protein 1) ile transfekte edilen 293 insan embriyonik böbrek hücre dizisinde MRP1 protein ekspresyonunun varlığının western blot ve flow sitometri ile gösterilmesi
Demonsration of MRP1 (Multidrug Resistance-associated Protein 1) protein expression by western blotting and flow cytometry in 293 human embryonic kidney cell line
İLHAN AKAN
- Böbreğin epitelyal tümörlerinde kök hücre belirleyicilerinin ekspresyonu
Expression of stem cell markers in renal epithelial tumors
ERTUĞRUL ÇELİK
- Pan-aurora kinaz inhibitörü danusertib'in pankreatik karsinoma hücrelerinde kromozomal geçiş kompleks genlerinin mrna ifade düzeylerine etkilerinin araştırılması
The investigation of the effects of pan-aurora kinase inhibitor danuserti̇b on the mrna expression levels of chromosomatransition complex genes in pancreatic carcinoma cells
CENGİZ ÇOLAK
- Ceşitli tipte insan tümör dokularındaki nonhiston proteinlerin poliakrilamit gel elektroforezi ile incelenmesi
Başlık çevirisi yok
LALE AFRASYAP
- İn vitro ortamda insülin reseptör substrat 1 (IRS1) bağımlı sinyal iletim ağının glioblastoma multiforme gelişimindeki rolünün belirlenmesi
Understanding the role of insulin receptor substrate 1 (IRS1) dependent signal transduction network in development of glioblastoma multiforme in in vitro.
ZAFER YAREN
Yüksek Lisans
Türkçe
2019
Tıbbi BiyolojiVan Yüzüncü Yıl ÜniversitesiTıbbi Biyoloji Ana Bilim Dalı
DR. ÖĞR. ÜYESİ GÖKHAN GÖRGİŞEN