Geri Dön

Betonarme kiriş-kolon birleşiminin sayısal benzetim ile incelenmesi

Investigation of reinforced concrete beam-column joint through numerical simulation

  1. Tez No: 618521
  2. Yazar: ALPEREN TAHA DEMİRBAĞ
  3. Danışmanlar: DOÇ. DR. SERKAN BEKİROĞLU
  4. Tez Türü: Yüksek Lisans
  5. Konular: İnşaat Mühendisliği, Civil Engineering
  6. Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
  7. Yıl: 2020
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: Yıldız Teknik Üniversitesi
  10. Enstitü: Fen Bilimleri Enstitüsü
  11. Ana Bilim Dalı: İnşaat Mühendisliği Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
  13. Sayfa Sayısı: 116

Özet

Betonarme yapıların genel davranışı üzerinde etki potansiyeli yüksek olan kiriş-kolon birleşim bölgelerinin yapısal tasarımda yeri oldukça önemlidir. Birleşim bölgelerindeki gerilme durumunun karmaşıklığı ve deneysel gözlemin zor olması sebebiyle performansa dayalı tasarımda, mafsallaşma oluşan kiriş-kolon birleşim bölgelerinin elastik eleman gibi davrandığını kabul edilmektedir. Bu tez kapsamında betonarme moment çerçevesinde kiriş-kolon birleşim bölgesinin tekil olarak ve portal çerçeve sistem içerisinde parametrik olarak sayısal analiz ile performansları değerlendirilmektedir. Bu anlamda literatürde deneysel çalışması yapılmış mevcut sistemlerin doğrusal olmayan malzeme ve geometri dikkate alınarak ANSYS Workbench programında sonlu elemanlar analizi yapılmıştır. Malzeme modeli olarak pekleşme ve yumuşama bölgelerini de içeren mikro düzlem tabanlı bir yaklaşım dikkate alınmaktadır. Sayısal modelde boyuna donatılar ve etriye donatıları eksenel eleman, beton ise hacimsel eleman ile ayrıklaştırılmış olup donatı ve betonun tam bağlı olduğu düşünülmüştür. Tsonos [21] çevrimsel yükleme altında gerçekleştirdiği dört farklı tekil kiriş-kolon birleşim düzeneklerinden biri olan E1 numunesinin analizi yapılmıştır. Elde edilen sonuçlar ile deney sonuçları karşılaştırıldığında gerçekçi bir yük-yerdeğiştirme davranışı sergilendiği ve plastik gerilme-hasar davranışının makul şekilde olduğu gözlemlenmiştir. Bu model üzerinden 9 farklı model üretilerek parametrik bir çalışma yapılmıştır. Ökten [40] yapmış olduğu dolgu duvar davranışları üzerindeki deneysel çalışmalarından dolgu duvarsız portal çerçeveye ait sistem seçilmiştir. Bu sistemin sayısal modeli kurularak yük-yerdeğiştirme davranışı, portal çerçeve sistem için de elde edilmiş ve doğruluğunun kabul edilebilir olduğu görülmüştür. Bu model üzerinden 22 farklı model üretilerek parametrik bir çalışma daha yapılmıştır. Yapılan analizler sonucunda dikkate alınan parametrik değişimlerin tümünde plastik mafsal oluşumları, kiriş-kolon bölgesi hasar oluşumu, süneklikleri, taşıma kapasitelerinde anlamlı olarak değişimler gözlemlenmiştir. Özellikle, kolondaki donatı oranının, kolon boyutunun veya donatı çapının değişiminden dolayı artması sistem sünekliğini azalttığı görülmüştür. Boyuna donatı oranlarının kesitte olması gerekenden fazla olması durumuna, kat döşemesi seviyesindeki kolonların boyuna donatı bindirme bölgelerinde rastlanmaktadır. TDBY-2018 bu bindirme bölgelerinin kolon ortasına taşınmış olması, sistemin sünekliğini doğrudan etkilediği bu çalışmada görülmüştür.

Özet (Çeviri)

The beam-column joint that is a high potential impact on the general behaviour of reinforced concrete structures is so crucial on the structural design. It is assumed that due to the complexity of the stress situation and difficulty of experimental observation beam-column connection elastically behaves in the analysis of performance-based design. Within the scope of this thesis, performances of the beam-column joints of reinforced concrete frame are evaluating parametric and numerically as an individual beam-column joint and inside of portal reinforced concrete frame systems. In this sense, finite element analysis of existing systems whose experimental work have been done considering the nonlinear material and geometry in ANSYS Workbench program. At this analyses, microplane based approach, including even hardening and softening zones, as a material model are taken into consideration. In the numerical model, longitudinal reinforcement and transverse reinforcements are discretized by axial element and concrete by solid element, and it is considered that the reinforcements are fully bonded to concrete. An analysis of a specimen called as“E1”of the four different individual singular beam-column specimens supposed to hysterical load, experimented by Tsonos [21], was performed. When the numerical results are compared with the experimental results, it observed that there are acceptable load-displacement behaviour and a reasonable the plastic stress-damage behaviour. A parametric study was performed by producing nine different models based on the numerical model mentioned above. A portal frame, which is not filled with masonry wall chosen from Okten's experimental studies [40] is intended. The load-displacement behaviour of the is obtained establishing a numerical model of the unfilled portal frame, and its accuracy is seemed as reasonable An even parametric study was conducted by producing 22 different models based on the model. As a result of these analyses, in all of the parametric variations; plastic hinge formations, damage formation in the joint region, ductility and ultimate strength were significantly changed. Specifically, as the ratio of reinforcement in the column increases due to the change in column size or reinforcement diameter; decrease in system ductility is observed. Longitudinal reinforcement ratio is higher than required in the cross-section if the longitudinal reinforcement of the columns is overlapped at the floor slab level. In the TDBY-2018, the fact that these reinforcement overlap zones were moved to the centre of the column was found that it directly affects the ductility of the system.

Benzer Tezler

  1. Yeni bir enerji sönümleyici eleman ve prefabrike yapı sistemlerindeki moment aktarmayan birleşimlere uygulanması

    A new energy dissipating device and its application to pinned connections in precast structural systems

    CİHAN SOYDAN

    Doktora

    Türkçe

    Türkçe

    2015

    Deprem Mühendisliğiİstanbul Teknik Üniversitesi

    İnşaat Mühendisliği Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. ERCAN YÜKSEL

    PROF. DR. ERDAL İRTEM

  2. Önüretimli betonarme yapılarda moment aktaran yeni bir kiriş kolon bağlantısı

    A new moment resisting beam to column connection for precast reinforced concrete structures

    ERKAN ŞENOL

    Doktora

    Türkçe

    Türkçe

    2023

    Deprem Mühendisliğiİstanbul Teknik Üniversitesi

    İnşaat Mühendisliği Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. ERCAN YÜKSEL

  3. Betonarme yapıların deprem davranışının iyileştirilmesinde çimento şerbeti emdirilmiş lifli beton (SIFCON) kullanımı

    Use of slurry infiltrated fiber concrete (SIFCON) in improving the seismic behaviour of reinforced concrete structures

    İBRAHİM SERKAN MISIR

    Doktora

    Türkçe

    Türkçe

    2011

    Deprem MühendisliğiDokuz Eylül Üniversitesi

    İnşaat Mühendisliği Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. SERAP KAHRAMAN

  4. Kolon-kiriş birleşimleri yetersiz detaylandırılmış betonarme binalarda şekil değiştirme esaslı performans limitlerinin araştırılması

    Investigation of strain-based performance limits in reinforced concrete buildings with inadequately detailed beam-column joints

    FARUK POLAT

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2021

    İnşaat MühendisliğiDokuz Eylül Üniversitesi

    İnşaat Mühendisliği Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. SADIK CAN GİRGİN

  5. Betonarme çerçevelerin farklı histeretik modeller kullanarak çözümlenmesi

    Analysis of reinforced concrete frames using different histeretic models

    MELİS TAŞKIN

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2013

    İnşaat MühendisliğiKocaeli Üniversitesi

    İnşaat Mühendisliği Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. FUAD OKAY