Tip 1 diyabeti olup nefropatisi olan ve olmayan hastalarda iskemi modifiye albumin ve arteriyel sertliğin değerlendirilmesi
Evaluation of ischemia modified albumin and arterial stiffness in patients with type 1 diabetes and with and without nephropathy
- Tez No: 628778
- Danışmanlar: DOÇ. DR. SİBEL ERSAN, PROF. DR. HARUN AKAR
- Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
- Konular: İç Hastalıkları, Internal diseases
- Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
- Yıl: 2020
- Dil: Türkçe
- Üniversite: Sağlık Bilimleri Üniversitesi
- Enstitü: İzmir Tepecik Eğt. ve Arş. Hast.
- Ana Bilim Dalı: İç Hastalıkları Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: İç Hastalıkları Bilim Dalı
- Sayfa Sayısı: 90
Özet
Giriş: Tüm dünyada sıklığı giderek artan, mikrovasküler ve makrovasküler komplikasyonları ile hayat kalitesini olumsuz etkileyen, kronik bir hastalık olan Diyabetes Mellitus (DM), önemli sağlık problemlerinden biridir. DM'nin mikrovasküler komplikasyonu olan diyabetik nefropati (DN) son dönem böbrek yetmezliği nedenlerinde başı çekmektedir. Diyabetli hastaların % 20-40'ında diyabetik böbrek hastalığı (DBH) gelişmektedir. DBH Tip 1 diyabette yaklaşık 10 yıllık diyabet süresinden sonra gelişirken, Tip 2 diyabette tanı anında bulunabilir. Albuminüri hem böbrek hastalığının progresyonu hem de kardiyovasküler prognozla ilişkili en önemli belirteçtir. Renal hemodinamik değişiklikler, oksidatif stres, inflamasyon, hipoksi ve aşırı aktif renin-anjiyotensin-aldosteron sistemi (RAAS) DBH patogenezi ile ilişkilidir ve sonuçta gelişen renal fibrozis anahtar rol oynamaktadır. İskemik Modifiye Albumin (İMA) kanda ölçülebilen bir iskemi belirtecidir. Yapılan çalışmalarda diyabetik nefropati patogenezinde rol oynayan, vasküler hasarı gösteren oksidatif stres belirteci olduğu saptanmıştır. Arteriyel Sertlik parametreleri ise arterlerin elastik özelliklerinin belirlenmesinde en etkili yöntemlerden biridir ve DN ile ilişkili olduğu saptanmıştır. Amaç: Bu çalışmada Tip 1 diyabette İMA ve arteriyel sertlik parametrelerinin DN ile ilişkisinin olup olmadığı ve DN'nin daha erken dönemde saptanabilmesi açısından faydalı belirteçler olup olmadığını araştırmayı amaçladık. Materyal ve Yöntem: Araştırmaya Tip 1 diyabet tanısı olup nefropatisi olan 30 olgu, nefropatisi olmayan 40 olgu ve 37 kişilik sağlıklı kontrol grubu dahil edildi. Çalışmaya katılan hastaların yaş, cinsiyet, boy, kilo, vücut kitle indeksi, komorbid hastalıklar (hipertansiyon, serebrovasküler hastalık, kardiyovasküler hastalık), sigara ve alkol kullanımı, Tip 1 diyabet süresi, ACE-İ kullanımı, diyabetik retinopati, diyabetik ayak ve diyabetik nöropati öyküsü sorgulanarak kaydedildi. Çalışma grupları; Tip 1 diyabet tanısı olup Nefropatisi olmayan, nefropatisi olan ve sağlıklı kontrol grubu olacak şekilde üç gruba ayrıldı. Grup 1 ; Tip 1 diyabet tanısı olup, GFR> 60 ml/dk, spot idarda albümin/kreatinin oranı < 30 mg/g olan, normoalbuminürik hastalar, Grup 2; GFR> 60 ml/dk olup spot idrarda albümin/kreatinin oranı< 30-300 mg/g olan mikroalbuminürik (orta derecede artmış albuminüri) ve albümin/kreatinin oranı>300 mg/g olan makroalbuminürik (ciddi derecede artmış albuminüri) hastalar ve KBH'ı olan (renal replasman tedavisi almayan, transplant olmayan) hastalar, Grup 3; herhangi bir kronik hastalığı olmayan sağlıklı erişkinler olarak belirlendi. Tip 1 diyabetli hastalarda hastalığın rutin takibi sırasında alınan, kontrol grubunda da başka nedenlerle alınan laboratuar tetkikleri kaydedildi. IMA testi spektrofotometrik yönteme göre yapıldı. Albuminin İMA'ya etkisini ortadan kaldırmak için albuminin düzeltilmiş İMA indeksi hesaplandı ve İMA'nın karşılaştırıldığı parametreler ile karşılaştırıldı. Hastaların nabız dalga hızı (NDH), augmentasyon indeksi (Alx) ve arteriyel kan basıncı parametreleri, ''Mobil-O-Graph® ARCsolver algorithm'' cihazı ile ölçüldü. Araştırmada elde edilen veriler, SPSS ile oluşturulan veri tabanına girildi ve istatistiksel analizler IBM SPSS® sürüm 25.0 (SPSS Statistics for Windows, Version 25.0. Armonk, NY: IBM Corp.) programı kullanılarak yapıldı. Analizlerde p0,05). Sonuç: İMA ve İMA İndeksi, nefropatisi olan ve olmayan hastalarda kontrol grubuna göre anlamlı yüksek saptanırken nefropatisi olan ve olmayan hasta grupları arasında anlamlı fark saptanmadı. Diyabetik nefropati, albüminüri ve eGFR taraması ile klinik olarak en erken mikroalbüminüri evresinde yani Evre 3'te tanınabilmektedir. İMA düzeyinin normoalbüminürik hastalarda da yüksek çıkmasının, DN'nin daha erken evreleri ile yani Evre1 ve Evre 2 ile ilişkili olabileceği düşünüldü. Bu nedenle de DN ile İMA arasındaki ilişkinin anlaşılabilmesi için albüminüri düzeyindeki değişim ile İMA düzeyindeki değişim arasında analizler yapılarak daha doğru sonuçlar elde edilebileceği ve daha yüksek katılımlı çalışmalara ihtiyaç duyulduğu sonucuna ulaşıldı. Çalışmamızda Diyabetik nefropati ile arteriyel sertlik parametreleri arasında anlamlı ilişki saptanmamış olup kontrol grubunda NDH, nefropatisi olmayan gruba göre anlamlı yüksek saptandı. Yaş, VKİ ve sigara içme oranının yine kontrol grubunda yüksek olduğu görüldü. Kontrol grubunda NDH'nın yüksek saptanmasının Arteriyel sertliği etkileyen değişkenlerden olan yaş, VKİ ve sigara içimi ile ilişkili olabileceği düşünüldü. Bu sonuçlara dayanarak, DN'nin ilk aşamalarında İMA ve arteriyel sertliğin prediktif değerlerini belirlemek için daha büyük çalışmalara ihtiyaç vardır.
Özet (Çeviri)
Introduction: Diabetes Mellitus (DM), which is a chronic disease, is one of the important health problems that have an increasing frequency in the world and negatively affects the quality of life with its microvascular and macrovascular complications. Diabetic nephropathy (DN) is an important microvascular complication of DM that progresses to the development of end-stage renal failure (ESRD) in an increasing number of patients. Diabetic Kidney Disease (DKD) develops in 20-40% of patients with diabetes. DKD typically develops after diabetes duration of approximately 10 years in type 1 diabetes but may be present at diagnosis of type 2 diabetes. The most characteristic marker of DKD is albuminuria, which is associated with progression of kidney disease and cardiovascular events. Renal hemodynamic changes, oxidative stress, inflammation, hypoxia and overactive renin-angiotensin-aldosterone system (RAAS) are associated with DKD pathogenesis and renal fibrosis plays a key role. Ischemic modified albumin (IMA) is an ischemic marker that can be measured from the blood. Several studies have shown that it is a marker of oxidative stress, which plays a role in the pathogenesis of diabetic nephropathy and shows vascular damage. Arterial Stiffness parameters are one of the most effective methods for determining the elastic properties of the arteries and have been found to be associated with DN. Aim: In this study, we aimed to investigate whether IMA and Arterial stiffness parameters are associated with DN in Type1 Diabetes and whether there are useful markers for detecting DN earlier. Materials and Methods: The study included 30 patients with nephropathy with Type 1 Diabetes, 40 patient without nephropathy and 37 healthy controls. Age, gender, height, weight, body mass index, comorbid diseases (hypertension, cerebrovascular disease, cardiovascular disease), smoking and alcohol use, Type 1 DM duration, ACE-I use, the history of retinopathy, diabetic foot and diabetic neuropathy were questioned and recorded. The study groups were divided into three groups as a type 1 diabetes patients with nephropathy, type 1 diabetes patients without nephropathy and a healthy control group. Group 1 included normoalbuminuric patients (GFR>60 ml/min with spot urine albumin/creatinine ratio 300 mg /g, GFR>60 ml/min) and patients with CKD (not receiving renal replacement therapy, not transplanted) and Group 3; healthy adult patients without any chronic disease. Laboratory tests, which were taken during routine follow-up of the disease in patients with Type 1 Diabetes and for other reasons in the control group, were recorded. The IMA test was performed according to the spectrophotometric method. To eliminate the effect of albumin on IMA, the corrected IMA index of albumin was calculated and also compared with the parameters on which IMA was compared. Pulse wave velocity (NDH), augmentation index (Alx) and arterial blood pressure parameters of the patients were measured with the“Mobil-O-Graph® ARCsolver algorithm”device. The data obtained in the research were entered into the database created with SPSS and statistical analyzes were made using the IBM SPSS® version 25.0 (SPSS Statistics for Windows, Version 25.0. Armonk, NY: IBM Corp.) program. In the analysis, P-value less than 0,05 was considered as statistically significant. Results: When the groups were evaluated in terms of IMA and IMA index, there was a statistically significant difference between the groups (respectively p
Benzer Tezler
- Tip 2 diyabetik hastalarda düzeltilmiş qt intervalinin kardiak sonlanımla ilişkisi
Relationship of corrected qt interval with cardiac outcomein type 2 diabetic patients
REMZİ YILDIZ
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2011
İç HastalıklarıSağlık BakanlığıDahiliye Ana Bilim Dalı
DR. ÖĞR. ÜYESİ MUSTAFA TEMİZEL
- Basınç ülserlerine akıllı çözümler; akıllı ayak izi & akıllı çarşaf
Smart solutions for pressure ulcers; smart pad & smart sheet
REŞİT BURAK KAYAN
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2016
Plastik ve Rekonstrüktif CerrahiBezm-i Alem Vakıf ÜniversitesiPlastik ve Rekonstrüktif Cerrahi Ana Bilim Dalı
PROF. DR. SELMA ERGÜN
- Diyabetik hastalarda diyabetik nefropati, diyabetik retinopati ve serum magnezyum düzeyleri arasındaki ilişki
The relationship between diabetic nephropathy, diabetic retinopathy and serum magnesium levels in diabetic patients
TÜLAY EREN
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2009
Endokrinoloji ve Metabolizma HastalıklarıSağlık Bakanlığıİç Hastalıkları Ana Bilim Dalı
DR. HASAN TUNCA
- Diyabetik nefropatisi olan hastalarda kılavuzlarda önerilennefroprotektif ajanların gerçek yaşamda kullanım durumu
Real life usage of nephroprotective agents recommended inthe guidelines in patients with diabetic nephroparthy
BANU YILMAZ
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2023
İç Hastalıklarıİstanbul Medeniyet Üniversitesiİç Hastalıkları Ana Bilim Dalı
PROF. DR. AYTEKİN OĞUZ
DOÇ. DR. MİRAÇ VURAL KESKİNLER
- Nefropatisi olan ve olmayan tip 2 diyabetik hastalarda Homosistein, hs-CRP, Osteoprotegerin ve Fetuin-A'nın karotis intima media kalınlığı ile ilişkisi
Relation between Homocysteine, hs-CRP, Osteoprotegerin, Fetuin-A and thickness of carotis intima media in type 2 diabetic patients with or without nephropathy
BAŞAK ÜNVER KOLUMAN
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2010
NefrolojiGazi Üniversitesiİç Hastalıkları Ana Bilim Dalı
PROF. DR. ŞÜKRÜ SİNDEL