Emberger biyoiklim sınıflandırmasına göre Türkiye'de Akdeniz biyoiklim katlarının ve alt tiplerinin dağılışı
Distribution of types and subtypes of the Mediterranean bioclimatic zones according to emberger bioclimatic classification in Turkey
- Tez No: 664917
- Danışmanlar: DOÇ. DR. BEYZA USTAOĞLU, DR. ÖĞR. ÜYESİ DEMET BİLTEKİN
- Tez Türü: Yüksek Lisans
- Konular: Coğrafya, Geography
- Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
- Yıl: 2021
- Dil: Türkçe
- Üniversite: Sakarya Üniversitesi
- Enstitü: Sosyal Bilimler Enstitüsü
- Ana Bilim Dalı: Coğrafya Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
- Sayfa Sayısı: 103
Özet
Bu çalışma, Emberger biyoiklim sınıflandırmasına göre Türkiye'de Akdeniz biyoiklim katlarının alt tiplerinin dağılışının zamansal ve mekânsal olarak belirlemek amacıyla yapılmıştır. Bu amaç doğrultusunda sıcaklık ve yağış katsayılarını dikkate alan Emberger'in biyoiklim sınıflandırmasına göre Türkiye'de yer alan 217 meteoroloji istasyonuna ait 1929-2018 dönemini kapsayan veriler Meteoroloji Genel Müdürlüğü'nden elde edilmiştir. Verilerin temel istatistiksel analizleri yapıldıktan sonra istasyonların Akdeniz biyoiklim koşullarına uygunluğunu sorgulamak için Akdeniz iklim sınırlarını belirleme (I), yaz kuraklığı (S) ve mevsimsel yağış analizleri yapılmıştır. Elde edilen sonuçlara göre ilk olarak; yıllık toplam yağış (mm) (P), en sıcak ayın maksimum sıcaklık ortalaması (°C) (M) ve en soğuk ayın minimum sıcaklık ortalaması (°C) (m) değerleri kullanılarak Akdeniz biyoiklim katları (Q) belirlenmiştir. İkinci olarak; en soğuk ayın minimum sıcaklık ortalaması (m) değerine göre istasyonların Akdeniz biyoiklim katlarının hangi alt tipe ait olduğu tespit edilmiştir. Türkiye'de yağış sıcaklık katsayısına (Q) göre Akdeniz biyoiklim katları 4 tipe ayrılmaktadır: (a) Kurak Akdeniz biyoiklim katı (b) Yarı kurak Akdeniz biyoiklim katı (c) Az yağışlı Akdeniz biyoiklim katı (d) Yağışlı Akdeniz biyoiklim katı. Akdeniz biyoiklim katının alt tipleri ise; kışı buzlu, kışı son derece soğuk, kışı çok soğuk, kışı soğuk, kışı serin, kışı ılıman, kışı yumuşak, kışı sıcak, kışı çok sıcak olarak dağılış göstermektedir. Tüm bu veriler ve eşitlikler sonucunda elde edilen veri tabanı bilgileri ArcGIS 10.5 yazılımında Kriging İnterpolasyon metodu ile haritalandırılmıştır. Küresel iklim değişikliği sonucunda özellikle son yıllarda Türkiye'de iklim koşulları uzun yıllar ortalamalarından daha sık sapma eğilimindedir. Bu durum ekstrem hava olaylarının daha sık yaşanacağı (şiddetli yağış, sel, fırtına, hortum olayı, sıcak hava dalgası, kuraklık vb.) hava koşullarının görülme olasılığı arttırmaktadır. Çalışma sonucunda, iklim koşullarındaki değişkenliğe bağlı olarak biyoiklim koşullarının da önemli değişimlere uğrayabileceği öngörülmektedir. Bu amaçla bu gibi sınıflandırmaların uzun yıllar periyodunda biyoiklim koşullarında dönemsel olarak karşılaştırma yapabilmek amacıyla da önemli olduğu düşünülmektedir.
Özet (Çeviri)
This study aims to determine the temporal and spatial range of the Mediterranean bioclimate zones and sub-types in Turkey according to the Emberger bioclimatic classification. Concerning Emberger's bioclimatic classification, which considers pluviothermic coefficients for this purpose, total annual precipitation and annual minimum, average, and maximum temperature data from 217 meteorological stations located in Turkey from 1929 to 2018 have been provided by the General Directorate of Meteorology. After performing the basic statistical analysis of the data, analyses have been performed on summer drought and seasonal precipitation to investigate the data set's suitability to Mediterranean bioclimate conditions. Mediterranean bioclimate zones have been determined first by using the values for P (annual total rainfall amount in mm), M (average maximum temperature of the hottest month in C°), and m (average minimum temperature of the coldest month in C°). Secondly, which Mediterranean bioclimate zone the stations belong to have been identified for the value of the minimum average temperature (m) of the coldest month. According to the findings obtained by calculating Q values, the Mediterranean bioclimate zones in Turkey have been separated into four types for the precipitation coefficient (Q): (a) Arid Mediterranean, (b) Semi-Arid Mediterranean, (c) the Sub-Humid Mediterranean, and (d) Humid Mediterranean climate zones. The sub-types show the distribution as frigid winters, extremely cold winters, very cold winters, cold winters, cool winters, temperate winters, mild winters, hot winters, and very hot winters. The database information obtained as a result of all these data and equations have been mapped using the Kriging Interpolation method with using ArcGIS 10.5.
Benzer Tezler
- Sahilçamının (Pinus pinaster Aiton) Türkiye'deki gelişimi üzerine biyoiklimsel değerlendirmeler
Bio-climatic evaluations on the growth of maritima pine (Pinus pinaster Aiton) in Turkey
SELDA AKGÜL
Doktora
Türkçe
2010
Ormancılık ve Orman Mühendisliğiİstanbul ÜniversitesiOrman Mühendisliği Ana Bilim Dalı
PROF. DR. HÜSEYİN DİRİK
- Farklı fıstıkçamı (Pinus pinea L.) orijinlerinin kuraklığa dayanıklılığı üzerine araştırmalar
Researches on drought resistance of different stone pine (Pinus pine L.) provenances
MEHMET ULAŞ YAĞMUR
Yüksek Lisans
Türkçe
2010
Ormancılık ve Orman Mühendisliğiİstanbul ÜniversitesiOrman Mühendisliği Ana Bilim Dalı
YRD. DOÇ. DR. AYTEKİN ERTAŞ
- Maltepe İlçesi'nin (İstanbul) biyotoplarının floristik ve ekolojik özellikleri
Floristic and ecological characteristics of biotopes in Maltepe district (İstanbul)
BÜŞRA ÜNAL
- Çatalca ilçesinin (İstanbul) biyotoplarının floristik ve ekolojik özellikleri
Floristic and ecological characteristics of biotopes in Catalca district (Istanbul)
ZEYNEP BAŞAR
- Kastamonu ili yaylalarında küresel iklim değişikliğine bağlı olarak meydana gelebilecek iklim tipi değişiklikleri
Climate type changes that may occur due to global climate change in the highlands of Kastamonu province
EZGİ GÜR
Doktora
Türkçe
2024
Ormancılık ve Orman MühendisliğiBartın ÜniversitesiOrman Mühendisliği Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. ŞAHİN PALTA