Geri Dön

Akromegali hastalarında tiyol disülfid dengesi

Thiol disulfide balance in acromegaly patients

  1. Tez No: 670065
  2. Yazar: NAZLIGÜL KARAÜZÜM YALÇIN
  3. Danışmanlar: PROF. DR. AYŞE ÇARLIOĞLU, DR. HAVVA TUĞBA KİPER YILMAZ
  4. Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
  5. Konular: Endokrinoloji ve Metabolizma Hastalıkları, Endocrinology and Metabolic Diseases
  6. Anahtar Kelimeler: akromegali, tiyol/disülfid dengesi, oksidatif stres, acromegaly, thiol / disulfide balance, oxidative stress
  7. Yıl: 2021
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: Sağlık Bilimleri Üniversitesi
  10. Enstitü: Erzurum Bölge Eğt. ve Arş. Hast.
  11. Ana Bilim Dalı: İç Hastalıkları Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: İç Hastalıkları Bilim Dalı
  13. Sayfa Sayısı: 91

Özet

AKROMEGALİ HASTALARINDA TİYOL DİSÜLFİD DENGESİ Giriş ve Amaç: Akromegalide aşırı GH ve insülin benzeri büyüme faktörü 1 (IGF-1) seviyeleri, yüksek oranda diyabet, hipertansiyon, ateroskleroz ve kalp yetmezliği ile ilişkilidir. Tedavi edilmeyen akromegali hastalarında mortalite ve morbidite artmıştır. Aşırı oksidatif stresin diyabet, hipertansiyon, ateroskleroz ve kalp yetmezliği gibi çeşitli hastalıkların rol oynadığı bilinmektedir. Ancak akromegalideki artmış mortalite ve morbiditenin oksidatif stres ile ilişkili olup olmadığı tam olarak netleşmemiştir. Biz çalışmamızda akromegali hastalarında oksidatif stresin belirleyicilerinden biri olan tiyol disülfid ölçümlerini kullanarak; akromegali ve oksidatif stres arasındaki ilişkiyi araştırmayı planladık. Gereç ve Yöntem: Çalışmamıza akromegali tanılı 45 hasta ve benzer yaş, cinsiyet ve vücut kitle indeksine sahip 47 gönüllü, sağlıklı kişi dâhil edildi. Hastalardan sekiz saat açlık sonrası ön hipofiz hormonları, tiroid hormonları, glukoz, hba1c, karaciğer ve böbrek fonksiyon testleri, tam kan tetkikleri alındı. Bu tetkikler sırasında hastalardan ayrıca EDTA'lı tüpe yaklaşık 4 cc kan alındı. Alınan numuneler vakit kaybetmeden +4 °C'de 1500 devirde 10 dakika santrifüj edildikten sonra ependorf tüpüne alınarak tiyol/disülfid tetkiklerinin çalışılmasına kadar -80 °C'de saklandı. Çalışma tamamlandıktan sonra numuneler uygun koşullar altında Ankara Yıldırım Beyazıt Üniversitesi Tıbbi Biyokimya Laboratuvarı'na gönderildi. Erel ve Neşelioğlu tarafından geliştirilen metodla tiyol disülfid parametreleri ölçüldü. Bulgular: Çalışma sonundaakromegali tanılı hasta grubunda native tiyol (p=0,019) ve total tiyol (p=0,020)seviyeleri kontrol grubuna göre anlamlı olarak daha düşük tespit edildi. Native tiyol sevyesi kontrol grubunda 440,83±53,12 μmol/L saptanırken vaka grubunda ise 404,46± 87,66 μmol/L olarak ölçüldü. Total tiyol seviyesi kontrol grubunda 487,95±55,78μmol/L saptanırken, vaka grubunda ise448,28 ± 97,29 μmol/L olarak ölçüldü. Gruplar arasında disülfid (p=0,326), disülfid/native tiyol (p=0,996), disülfid/total tiyol (p=0,951) ve native tiyol/total tiyol (p=0,952) seviyeleri açısından anlamlı fark gözlenmedi. Sonuç:Çalışmamızda akromegali hastalarında native tiyol ve total tiyolün azaldığını dolayısıyla oksidatif stresin arttığını gözlemledik. Artan oksidatif stres akromegalide komplikasyonlarda ve erken ölümde önemli rol oynayabilir. Bu nedenle akromegali ile tiyol/disülfid dengesi arasında daha çok çalışma yapılması gerektiği görüşündeyiz.

Özet (Çeviri)

ABSTRACT THIOL DISULFIDE BALANCE IN ACROMEGALY PATIENTS Introduction and Aim: Excessive levels of GH and insulin-like growth factor 1 (IGF-1) in acromegaly are associated with high levels of diabetes, hypertension, atherosclerosis, and heart failure. Mortality and morbidity have increased in patients with untreated acromegaly. It is known that excessive oxidative stress plays a role in various diseases such as diabetes, hypertension, atherosclerosis and heart failure. However, it is not clear whether the increased mortality and morbidity in acromegaly are related to oxidative stress. In our study, we planned to investigate the relationship between acromegaly and oxidative stress by using thiol disulfide measurements, which are one of the determinants of oxidative stress in patients with acromegaly. Material and methods: 45 patients diagnosed with acromegaly and 47 healthy volunteers with similar age, gender and body mass index were included in our study. Pre-pituitary hormones, thyroid hormones, glucose, hba1c, liver and kidney function tests and whole blood tests were taken from the patients after eight hours of fasting. During these examinations, about 4 cc of blood was taken from the patients into the EDTA tube. Samples taken were centrifuged at +4 °C for 10 minutes at 1500 rpm and then taken into ependorf tube and stored at -80 °C until the study of thiol/disulfide examinations. After the study was completed, the samples were sent to Ankara Yıldırım Beyazıt University Medical Biochemistry Laboratory under favorable conditions. Thiol disulfide parameters were measured using the method developed by Erel and Neşelioğlu. Results: At the end of the study, native thiol (p=0.019) and total thiol (p=0.020) levels were significantly lower in the group of patients diagnosed with acromegaly than in the control group. Native thiol levels were 440.83±53.12 µmol/L in the control group and 404.46± 87.66 µmol/L in the case group. Total thiol level was 487.95±55.78 µmol/L in the control group and 448,28 ± 97.29 µmol/L in the case group. No significant difference was observed between the groups in terms of disulfide (p = 0.326), disulfide / native thiol (p = 0.996), disulfide / total thiol (p = 0.951) and native thiol / total thiol (p = 0.952) levels. Conclusion: In our study, we observed that native thiol and total thiol decreased in acromegaly patients, thus increasing oxidative stress. Increased oxidative stress may play an important role in complications and premature death in acromegaly. Therefore, we think that more studies should be done between acromegaly and thiol / disulfide balance.

Benzer Tezler

  1. Hipotalamo-hipofizer sistem hastalıklarında hipofiz fonksiyonlarının değerlendirilmesi

    Başlık çevirisi yok

    UFUK ÖZIŞIK

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    1992

    Endokrinoloji ve Metabolizma Hastalıklarıİstanbul Üniversitesi

    İç Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. SENAY MOLVALILAR

  2. Akromegali hastalarında tedaviye direnç ve PD-1/PD-L1 ekspresyonu ilişkisi

    The relationship between resistance to treatment and PD-1/PD-L1 expression in acromegaly patients

    ZERRİN DÜZGÖREN

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2022

    Endokrinoloji ve Metabolizma HastalıklarıKocaeli Üniversitesi

    İç Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. ZEYNEP CANTÜRK

  3. Akromegali hastalarında oksidatif stres ve kardiyovasküler risk belirteçlerinin ilişkisinin değerlendirilmesi

    Investigation of the relationship between oxidative stress parameters and cardiovascular risk factors in patients with acromegaly

    ÇİĞDEM ÖZKAN

    Tıpta Yan Dal Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2014

    Endokrinoloji ve Metabolizma HastalıklarıGazi Üniversitesi

    İç Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. ALEV EROĞLU ALTINOVA

  4. Akromegali hastalarında ambulatuar arter sertliği indeksinin klinik ve laboratuar parametrelerle ilişkisi

    Association of clinical and laboratory parameters with ambulatory arterial stiffness index in patients acromegaly

    FARUK KILINÇ

    Tıpta Yan Dal Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2013

    Endokrinoloji ve Metabolizma HastalıklarıDicle Üniversitesi

    İç Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. ALPASLAN TUZCU

  5. Akromegali hastalarında aritmik olayların ve öngördürücülerinin belirlenmesi

    Evaluation of arrhythmic events and its predictors in patients with acromegaly

    MUHAMMET DURAL

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2014

    KardiyolojiHacettepe Üniversitesi

    Dahili Tıp Bilimleri Bölümü

    PROF. DR. MEVLANA GİRAY KABAKCI