Geri Dön

Multiomics approaches to overcome drug resistance in cancer

Kanserde ilaç direncinin üstesinden gelmek için multi-omik yaklaşımlar

  1. Tez No: 691487
  2. Yazar: BARIŞ KÜÇÜKKARADUMAN
  3. Danışmanlar: PROF. DR. ALİ OSMAY GÜRE
  4. Tez Türü: Doktora
  5. Konular: Genetik, Moleküler Tıp, Tıbbi Biyoloji, Genetics, Molecular Medicine, Medical Biology
  6. Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
  7. Yıl: 2021
  8. Dil: İngilizce
  9. Üniversite: İhsan Doğramacı Bilkent Üniversitesi
  10. Enstitü: Mühendislik ve Fen Bilimleri Enstitüsü
  11. Ana Bilim Dalı: Moleküler Biyoloji ve Genetik Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
  13. Sayfa Sayısı: 221

Özet

Kanser tedavisinde karşılaşılan temel zorluklardan biri kemoterapiye oluşan dirençtir. Ilaç direnci üzerine yapılan çalışmalar genellikle kanser hücrelerinin genetik evrimi üzerine yoğunlaşmıştır, fakat epigenetik ve genetik olmayan mekanizmalar üzerine yapılan çalışmalar da ağırlık kazanmaya başlamıştır. Son bulgular ilaç direncinin tek bir mekanizmayla değil birden fazla direnç mekanizmasının bir araya gelmesiyle meydana geldiğini göstermektedir. Bu yüzden, oluşan ilaç direncini kırabilmek için kompleks biyolojik mekanizmaların daha iyi kavranması gerekmektedir. Bu çalışmada, omik verileri tek tek veya birleştirici algoritmalarla analiz ederek ilaç direnç mekanizmalarını karakterize etmeyi amaçladık. mRNA ve miRNA verisetleri yorumlamak için gen seti zenginleştirme ve bu verisetleriyle oluşturulmuş protein-protein etkileşim ağları ve miRNA-hedef etkileşim ağlarının fonksiyonel zenginleştirme analizlerini gerçekleştirdik. Kanser hücrelerini ilaç yanıt profillerine göre ayırt edebilen multi-omik moleküler profiller keşfetmeyi amaçladık. Yapılan analizler sonucunda epitelden mezenkimal'e geçiş (EMT) fenotipinin kolon kanserinde 5-FU ve irinotecan direnciyle ve pankreas kanserinde irinotecan ve gemcitabine direnciyle ilişkili olduğunu bulduk. Bu ilaçlara hassasiyet gösteren kanser hücrelerinin artan hücre çoğalması gösteren epitel fenotipe sahip olduğunu bulduk. Multi-omik entegrasyon analizimiz, EMT ilişkili TGM2 ve FOSL1 gibi genlerin ilaçlara oluşan yanıt farklılıklarıyla ilişkili olabileceğini gösterdi. Öte yandan, meme kanseri hücrelerinin doxorubicin ilacına gösterdiği yanıt tam aksi bir profil ortaya koydu. Bu hücrelerde mezenkimal fenotip ilaç hassasiyetiyle, epitel fenotip ilaç direnciyle ilişkili bulundu. vi Bulgular ışığında EMT kaynaklı ilaç direncini kırmak için bu fenotipi tersine döndürmeyi hedefledik. Bunu yapabilmek için daha önceki çalışmalarda EMT'yi tersine döndürebildiği gösterilmiş sekiz doğal bileşik ve klinikte farklı amaçlarla kullanımda olan iki ilaç belirledik. Altı hücre hattı ile yapılan çalışmada dört hücre hattında en az bir ilaç ile epitel fenotipe geçiş gözlendi. Seçilen doğal bileşik ve ilaçlardan hiçbirinin taranan tüm hücre hatlarında EMT'yi tersine çeviremediği gözlendi. Mezenkimalden epitel fenotipe geçiş belirli hücre hatlarında yada belirli bir kanser türünde gözlenirken genel bir indüksiyon görülmedi. Sonrasında kanser hücrelerinin doğal bileşikler ve klinikte kullanımda olan iki ilaçla muamelesi sonrası kemoterapötik ilaçlara hassiyet kazanıp kazanamadığını inceledik. Kombinasyonel terapinin nadiren sinerjistik veya additif etki oluşturduğunu fakat bu etkinin tamamen mezenkimalden epitele geçişin indüklenmesiyle ilişkili olmadığını gördük. Son olarak, yeni c-Src inhibitörü 10a'nın on beş melanoma hücre hattındaki sitotoksik etkilerini analiz ederek, 10a kemo-hassasiyetini tahmin edebilecek bir gen listesi belirledik. 10a ilacına hassasiyet ve direnç gösteren hücre hatlarını iki gruba ayırarak hassaiyet farklılıklarına sebep olan nedenleri araştırdık. Hassas olan grup proliferatif fenotip gösterirken dirençli hücre hatlarının mezenkimal fenotipe sahip olduklarını bulduk. Protein-kimyasal etkileşim ağ analizi sonucu üç histon deasetilaz inhibitörünün 10a ile sinerji gösterebileceği tahmininde bulunduk. Bir histon deasetilaz inhibitörü olan valproik asit'in sinerji profilini in vitro olarak doğruladık. Son olarak, 10a hassaiyetini tahmin edilecek minimum sayıda gen listesi oluşturduk ve bu genlerin ekspresyonunun 10a sensitivitesini başarıyla tahmin edebildiğini gösterdik.

Özet (Çeviri)

Chemotherapy resistance remains one of the major challenges in cancer treatment. Most of the studies on drug resistance have focused on genetic evolution of cancer cells; however, this focus has shifted to non-genetic and epigenetic mechanisms. There is accumulating evidence that mechanisms of drug resistance are not mutually exclusive but instead coexist within a given cancer to develop resistance and therapy failure. Hence, overcoming resistance requires the comprehension of these complex biological processes. Here, we aimed to characterize drug resistance mechanisms by performing both single omics interrogations and multi-omics integrative analysis. For this purpose, we conducted Gene Set Enrichment Analysis (GSEA), functional enrichment analysis on protein-protein interaction (PPI) networks and miRNA-target networks for interpreting gene and miRNA expression data. To gain further biological insights on resistance mechanisms, we focused on identifying a multi-omics molecular signature that discriminates cancer cells based on their drug response profiles. Collectively, these in silico analyses suggested the epithelial-to mesenchymal transition (EMT) as a mediator of 5-FU/irinotecan resistance in colon cancer and irinotecan/gemcitabine resistance in pancreatic cancer. Drug sensitive cancer cells exhibited a more epithelial phenotype with increased cell proliferation. Multi-omics integration analysis revealed some EMT-related genes such as TGM2 and FOSL1, to contribute differential drug response in cancer cells. On the other hand, response of breast cancer cells to doxorubicin exhibited an opposite profile in which mesenchymal phenotype is sensitive while resistant cells have epithelial phenotype. iv Secondly, we aimed to induce mesenchymal-to-epithelial transition to overcome EMT-mediated drug resistance. We selected eight natural compounds and two re-purposed agents that have been shown to reverse EMT in various studies. We noted transcriptional changes suggesting a shift towards a more epithelial phenotype in 4 out of the 6 cell lines upon treatment with at least one compound tested. None of the natural compounds or re-purposed agents triggered MET in all cancer cells screened. In addition, compounds with clear or slight MET induction did cause these effects in a specific cell line or only in specific cancer type. We investigated next whether the treatment with natural compounds would result in chemosensitization. MET induction by natural compounds is not uniformly related to increased sensitivity to chemotherapeutics but can result in occasional synergistic or additive effects. Lastly, based on cytotoxic activity of a novel c-Src inhibitor 10a in 15 melanoma cells, we report the identification of a new gene signature that can predict chemosensitivity to 10a. Two distinct phenotypes of cells, defined as sensitive and resistant, were further analyzed to reveal an underlying mechanism for this differential response to 10a. We found that proliferative or mesenchymal features of the cells are associated with distinct sensitivity of 10a. Through a protein−chemical interaction network analysis, we identified that three histone deacetylase inhibitors, valproic acid, entinostat, and trichostatin A, were predicted to synergize with 10a. The synergizing effect of valproic acid was validated in vitro. We also aimed to define a minimal number of genes that could be used as biomarkers of 10a sensitivity. We show that the expression level of four genes can be used to predict drug sensitivity against 10a.

Benzer Tezler

  1. Kanser hücre hatlarında multi-omik verilerin ağ tabanlı entegrasyonundan öğrenme yoluyla ilaç yanıtının tahmin edilmesi

    Predicting drug response through learning from network-based integration of multi-omics data in cancer cell lines

    SINA DADMAND

    Yüksek Lisans

    İngilizce

    İngilizce

    2023

    Mühendislik BilimleriKoç Üniversitesi

    Hesaplamalı Bilimler ve Mühendislik Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. NURCAN TUNÇBAĞ

  2. Uncovering hidden connections and functional modules via pyparagon: A hybrid approach for network contextualization

    Gizli etkileşimler ve fonksiyonel modüllerin hibrit bir ağ bağlamsallaştirma araci pyparagon ile açiğa çikarilmasi

    MÜSLÜM KAAN ARICI

    Doktora

    İngilizce

    İngilizce

    2024

    BiyoistatistikOrta Doğu Teknik Üniversitesi

    Tıp Bilişimi Ana Bilim Dalı

    YRD. DOÇ. DR. AYBAR CAN ACAR

    DOÇ. DR. NURCAN TUNÇBAĞ

  3. Metabolism-oriented multiomics data integration

    Farklı omı̇k verı̇lerı̇n metabolı̇zma odaklı entegrasyonu

    AYCAN ŞAHİN

    Yüksek Lisans

    İngilizce

    İngilizce

    2024

    Bilgisayar Mühendisliği Bilimleri-Bilgisayar ve Kontrolİstanbul Teknik Üniversitesi

    Bilgisayar Mühendisliği Ana Bilim Dalı

    DOÇ. ALİ ÇAKMAK

  4. Multiomic data analysis of schizophrenia and bipolar disorder

    Şizofreni ve bipolar bozukluğa dair çoklu omik verilerinin analizi

    BURAK ÇARDAK

    Yüksek Lisans

    İngilizce

    İngilizce

    2024

    Biyomühendislikİstanbul Medeniyet Üniversitesi

    Biyolojik Veri Bilimi Ana Bilim Dalı

    DR. ÖĞR. ÜYESİ MUHAMMED ERKAN KARABEKMEZ

  5. Machine learning approach to quantification of intra-tumour heterogeneity using genomic, epigenomic and proteomic data

    Genomik, epigenomik ve proteomik verileri kullanarak tümor içi heterojenite nicelleştirmesine makine öğrenmesi yaklaşımı

    ERSİN ONUR ERDOĞAN

    Yüksek Lisans

    İngilizce

    İngilizce

    2021

    Bilgisayar Mühendisliği Bilimleri-Bilgisayar ve Kontrolİstanbul Üniversitesi-Cerrahpaşa

    Bilgisayar Mühendisliği Ana Bilim Dalı

    DR. ÖĞR. ÜYESİ ÖZGÜR CAN TURNA