Geri Dön

What makes individuals happy in daily life? From personal to relational well-being

Kişilerin günlük hayattaki mutluluğunu ne belirler? Kişisel esenlikten ilişkisel esenliğe

  1. Tez No: 709315
  2. Yazar: DENİZ BAYRAKTAROĞLU
  3. Danışmanlar: DR. ÖĞR. ÜYESİ MİRİ BESKEN, DOÇ. DR. GÜL GÜNAYDIN
  4. Tez Türü: Doktora
  5. Konular: Psikoloji, Psychology
  6. Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
  7. Yıl: 2021
  8. Dil: İngilizce
  9. Üniversite: İhsan Doğramacı Bilkent Üniversitesi
  10. Enstitü: Ekonomi ve Sosyal Bilimler Enstitüsü
  11. Ana Bilim Dalı: Psikoloji Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Psikoloji Bilim Dalı
  13. Sayfa Sayısı: 140

Özet

Partnerimizle anlamlı bir etkileşim yaşamamıza olanak sağlayan olumlu olayların ya da bu olayları hatırlamanın esenliğe katkı sağlaması, buna karşın tek başına gerçekleştirilen ve romantik partneri içermeyen aktivitelerinse esenlik üzerinde olumsuz bir etki yapması beklenebilir. Mevcut tez, ilişkiye dair olumlu deneyimlerin (ve bu deneyimlerin yoksunluğunun) esenlik üzerindeki rolünü irdelemek için üç farklı ancak birbiriyle ilişkili soruya odaklanmıştır. İlk deneysel bölümde, ortalama duyarlılık ve duyarlılık değişkenliğinin kişisel esenlik ve ilişkisel esenliğin istikrarlı bir yordayıcısı olan bağlanma boyutlarıyla olan ilişkisi incelenmiştir. Üç ayrı çalışmada, düşük ortalama duyarlılığın hem partnere kaçınan bağlanmanın hem de yakın ilişkilerdeki kaçınan bağlanmanın istikrarlı bir yordayıcısı olduğu ortaya çıkmış, duyarlılık değişkenliği ise özellikle kontrol değişkenlerinin eklenmesinin ardından partnere kaygılı bağlanmayı ve yakın ilişkilerdeki kaygılı bağlanmayı yordamamıştır. Tezin ikinci deneysel bölümünde, laboratuvarda gerçekleştirilen bir çalışmada partnerle yüz yüze gerçekleştirilen olumlu bir etkileşimin ardından açığa çıkan olumlu duyguların partnere kaçınan bağlanmadaki düşüşü yordadığı tespit edilmiştir. Günlük ve boylamsal ölçümler içeren iki çalışmadaysa, ilişkiye dair günlük olumlu olayların partnere kaçınan bağlanmadaki düşüşü anlamlı bir şekilde yordadığı, günlük olumlu duygularınsa bu ilişkide aracı rol oynadığı gösterilmiştir. Tezin son deneysel bölümünde, genellikle yalnız başına gerçekleştirilen ve bu yüzden diğer ilişkisel aktivitelere ayrılacak zamanı işgal edebileceği düşünülen bir aktivite olan TV izleme ve olumlu duygular arasındaki ilişkinin yönü incelenmiş, TV izleme süresinin olumlu duyguları azaltmadığı, aksine azalan olumlu duyguların TV izleme süresini arttırdığı ortaya konulmuştur. Bir bütün olarak ele alındığında, mevcut çalışma, ilişkiye dair ve tek başına gerçekleştirilen deneyimlerin kişisel ve ilişkisel esenliğe olan katkıları üzerine daha derin bir kavrayışa sahip olmamıza katkıda bulunmuştur.

Özet (Çeviri)

Positive relationship events that allow meaningful interactions with the romantic partner or reminding oneself of these events are expected to improve well-being, while engaging in solitary activities without the involvement of romantic partner might have an adverse effect on well-being. To address the role of positive relational experiences (and lack thereof) on well-being, the current dissertation investigated three diverse but interrelated questions. The first empirical chapter focused on how average responsiveness and responsiveness variability are linked with personal well-being and attachment orientations, as a consistent predictor of relational well-being. Across three studies, we showed low average responsiveness as a consistent predictor of increases in both partner-specific and global attachment avoidance, while responsiveness variability did not predict partner-specific or global attachment anxiety, especially after controlling for covariates. In the second empirical chapter, results of one laboratory study and two studies involving daily diary and longitudinal assessments demonstrated that both positive affect following a positive face-to-face interaction with one's romantic partner, and daily positive relationship events—and daily positive affect as the mediator were linked to decreases in partner-specific attachment avoidance. In the last empirical chapter, we focused on the direction of the link between watching TV—a solitary daily activity that might steal time from relational activities—and positive affect. We showed that duration of watching TV did not predict lower positive affect, but lower positive affect predicted longer duration of watching TV. Overall, this research enhances our understanding of how relational and solitary experiences contribute to personal and relational well-being.

Benzer Tezler

  1. Le bonheur le travail et les choix dans l'ethique

    Etikte mutluluk iş ve seçimler

    YILDIZ GÜL HACIEVLİYAGİL CÜCELOĞLU

    Yüksek Lisans

    Fransızca

    Fransızca

    2016

    FelsefeGalatasaray Üniversitesi

    Felsefe Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. ÖMER AYGÜN

  2. Esenlik ve mekan ilişkisi: İstanbul Teknik Üniversitesi Ayazağa Kampüsü örneği

    Relationship between well-being and space: A case study in Istanbul Technical University Ayazaga Campus

    MERT GÖKTUĞ DEDEOĞLU

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2015

    Mimarlıkİstanbul Teknik Üniversitesi

    Mimarlık Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. GÖKSENİN İNALHAN

  3. Ücretli çalışan mimarların işyeri mutluluğu ve farklı kariyer evrelerinde iş tatminini etkileyen faktörler

    Workplace happiness of wage worker architects and the determinants of job satisfaction at different career stages

    SEZER SAVAŞ

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2017

    Mimarlıkİstanbul Teknik Üniversitesi

    Mimarlık Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. EMRAH ACAR

  4. Türk sigorta sektöründe reasürans uygulamaları, karşılaşılan sorunlar ve çözüm yolları

    Reinsurance practice in Turkish insurance sectör, main problems and solutions

    ARZU TEMİMHAN (BAYER)

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    1994

    SigortacılıkMarmara Üniversitesi

    ŞAHAMET BÜLBÜL

  5. Çorlu'daki rekreasyon alanlarının değerlendirilmesi

    Evaluation of recreation areas of Çorlu

    ŞEBNEM KÜÇÜK

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    1995

    Şehircilik ve Bölge Planlamaİstanbul Teknik Üniversitesi

    PROF.DR. AYTEN ÇETİNER