Geri Dön

Tavşanlarda farklı sulardaki göz ve kan bulgularının boğulma ve daldırma modellemesi ile değerlendirilmesi

Evaluation of eye and blood findings in di̇fferent waters in rabbits by drowning and immersion modeling

  1. Tez No: 722323
  2. Yazar: AZİZ YILMAZ
  3. Danışmanlar: DR. ÖĞR. ÜYESİ ERDEM HÖSÜKLER
  4. Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
  5. Konular: Adli Tıp, Forensic Medicine
  6. Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
  7. Yıl: 2022
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: Bolu Abant İzzet Baysal Üniversitesi
  10. Enstitü: Tıp Fakültesi
  11. Ana Bilim Dalı: Adli Tıp Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
  13. Sayfa Sayısı: 88

Özet

Sudan çıkarılan cesetlerde boğulma dışındaki ölüm nedenleri dışlandıktan sonra boğulma tanısı konabilir. Adli Tıp Uzmanı açısından, ölümün tanıksız olması, uzamış suda kalma süresi veya çürüme gibi faktörler, ölüm nedeninin belirlenmesini zorlaştırabilir. Postmortem değişiklikler, vücut bütünlüğünü bozabilir, ölüm nedeni ve zamanıyla ilgili görüşleri etkileyebilir. Bu nedenlerle, sudan çıkarılan cesetlerin ölüm orijinin tayini için farklı bakış açısıyla geliştirilmiş, ölüm orijinini objektif ve tekrarlanabilir olarak değerlendirebilecek yeni testlere ihtiyaç duyulmaktadır. Bu çalışmada, sudan çıkarılan cesetlerdeki göz ve kan bulgularının değerlendirilmesiyle, Adli Tıp pratiğinde karşılaşılan sudan çıkarılan cesetlerde ölüm orijinini belirlemedeki zorluklara yardımcı özelliklerin analizi ve bulguların literatür eşliğinde tartışılması amaçlanmıştır. Bu çalışmada gruplar, her bir grupta yedi tavşan olmak üzere, kontrol grubu, tuzlu suda boğulma, tuzlu suya daldırma, tatlı suda boğulma ve tatlı suya daldırma olmak üzere beş gruba ayrıldı. Her gruptan 0, 2 ve 4. saatin sonunda kan alınarak, magnezyum ölçümünde Otto Scientific OttoBC151 cihazıyla kolorimetrik yöntem, sodyum ve klor ölçümünde ise Siemens cihazıyla ISE yöntemi kullanılarak ölçüm yapıldı. Postmortem olarak 4. saatte enjektörle vitröz sıvı ve ön kamara sıvısı alındı, aynı zamanda deneklere 0, 2 ve 4. saatte pentacam ölçümü yapıldı. Elde edilen veriler SPSS yazılımı kullanılarak incelendi. Tanımlayıcı istatistikler ferakans, yüzde, ortalama, medyan ve standart sapmalar kullanılarak verildi. Normal dağılım gösterdiği belirlenen parametreler tek yönlü ANOVA testi kullanılarak karşılaştırıldı. Varyansların homojenliği Levene testi ile değerlendirildi. Gruplar arasında farklılık bulunduğu durumlarda post-hoc karşılaştırmalar, Tukey testi kullanılarak yapıldı. Normal dağılım göstermeyen parametreler Kruskal-Wallis kullanılarak karşılaştırıldı. İkişerli karşılaştırmalar Mann-Whitney U testi kullanılarak yapıldı ve Bonferroni düzeltmesi kullanılarak değerlendirildi. Bu çalışmada tuzlu suya daldırma grubu ile tuzlu suda boğulma grubunun 2. saatteki kan sodyum düzeyleri arasında anlamlı farklılık tespit edilmiştir. Sudan çıkan cesetlerde erken dönemde boğulma tanısında sodyum düzeylerinin değerli bilgiler sağlayabileceği düşünülmektedir. Çalışmada elde edilen veriler kan klor değerlerinin suda boğulma tanısında tek başına pek faydalı olmadığını göstermektedir. Kan klor ve magnezyum düzeyinin zamana göre değişimine bakıldığında gruplar arasında anlamlı farklılık tespit edilmiştir. Serum klor ve magnezyum değerlerinin cesedin tatlı suda veya tuzlu suda kalmasına bağlı değişim gösterdiği, cesedin tatlı sudan mı yoksa tuzlu sudan mı çıkartıldığını gösterebileceği düşünülmektedir. Çalışmada gruplar arası 4. saatte alınan vitröz sıvı magnezyum düzeyleri arasında istatistiki olarak anlamlı farklılık tespit edilmemiştir. Bu sonuç, postmortem vitröz magnezyumun, uzun süreli suda kalmalarda boğulm teşhisinde klor ve sodyum gibi uzun süreli suda kalmalarda boğulma teşhisinde tek başına kullanamayacağını desteklemektedir. Çalışmada elde edilen sonuçlar, literatürle uyumlu şekilde, vitröz sıvı elektrolitlerinin uzun dönem suda kalmalarda anlamsız olduğunu kanıtlar niteliktedir. Dördüncü saatte alınan ön kamara sıvısındaki sodyum, klor ve magnezyum düzeyleri yönünden, gruplar arasında istatistiki olarak anlamlı farklılıklar tespit edildi. Elde edilen veriler ön kamara sıvısı sodyum, klor ve magnezyum değerlerinin 4 saate kadar suda kalmış cesetlerde, suda boğulma tanısında faydalı olabileceğini göstermektedir. Özellikle tuzlu sudan çıkan cesetlerde ön kamara sodyum ve klor düzeylerinin, boğulma tanısında faydalı olabileceği düşünülmektedir. Çalışma grubumuzdaki tavşanların pentacam ile kornea kalınlığı, kornea hacmi, ön kamara hacmi ve ön kamara derinliği değerlendirilmiştir. Kornea kalınlığı ve kornea volümü 0. saatte gruplar arasında anlamlı farklılık gösterse de, 2. ve 4. saatlerde anlamlı farklılık tespit edilmemiştir. Bununla birlikte kornea kalınlığı ve kornea volümünün zamana bağlı değişimi değerlendirildiğinde gruplar arasında anlamlı farklılık olduğu tespit edilmiştir. Bu durumu kornea kalınlığı ve hacminin tuzlu suda bulunan vakalarda zamanla artarken, tatlı suda bulunanlarda zamanla azalmasından kaynaklanmaktadır. Kornea kalınlığının ve volümün boğulma tanısında tek başına kullanılamayacağı, ancak tatlı suda kalma, tuzlu suda kalma ayırımında faydalı bilgiler verebileceği düşünülmektedir. Ön kamara volümünde 0., 2. ve 4. saatlerde ve zamana göre değişiminde anlamlı farklılık bulunmamıştır. Ancak zamana göre değişimde tüm gruplar içinde zamanla belirli bir azalma olduğu belirlenmiştir. Ön kamara derinliğinde gruplar arasında 0. saatte anlamlı bir fark bulunmamakla beraber, 2. ve 4. saatte anlamlı fark bulunmuştur. Ön kamara derinliğinin zamana göre değişimine bakıldığında gruplar arasında anlamlı bir fark olmakla beraber, genel olarak tüm grupların zamanla azalma eğiliminde olduğu görülmüştür. Ön kamara hacmi ve ön kamara derinliğinin suda boğulma tanısında yararlı olmayacağını, ancak bu iki verinin tüm gruplarda zaman göre düzenli olarak azaldığı dikkate alındığında ölüm zamanı açısından bu iki parametrenin değerlendirilmesinin faydalı olabileceği düşünülmektedir. Çalışmada kornea kalınlığı, kornea hacmi, ön kamara hacmi ve ön kamara derinliğinin suda boğulmanın tanısında pek kullanışlı olmadığını, suda boğulmadan çok suyun tatlı veya tuzlu olma özelliğinden etkilendiğini bulundu. Elde edilen veriler ön kamara sıvısının suda kalan cesetlerde 4. saatte tatlı su, tuzlu su boğulmalarında değerli bilgiler sağlayabileceğini göstermektedir. Özellikle tuzlu sudan çıkartılan cesetlerde ön kamara sıvısı sodyum ve Cl düzeyleri, suda boğulmanın tanısında yardımcı olabilecek ve kolayca kullanılabilecek bir test olabilir. Ancak bunun için otopsi serilerinde daha kapsamlı çalışmaların yapılması gerekmektedir.

Özet (Çeviri)

In corpses removed from the water, a diagnosis of drowning can be made after excluding other causes of death apart from drowning. Several factors such as death without witnesses, prolonged immersion, or decay can make a forensic specialist have a difficulty in determining exact cause of death. Post-mortem changes may negatively affect decision process on potential cause and time of death, by impairing integrity of body. Therefore, further contemporary tests which can evaluate the origin of death of corpses removed from the water objectively and reproducibly, using different perspectives are needed. This experimental study aim to analyse the biochemical parameters that have a potential in determining the origin of death in the corpses removed from the water by collecting eye and blood samples from the corpses removed from the water. In this study, the groups were divided into five groups: control group, saltwater drowning, saltwater immersion, freshwater drowning, and freshwater immersion. Blood samples were collected from each group at the end of 0, 2, and 4 hours, and the colorimetric method was used for the Mg measurement with the Otto Scientific OttoBC151 device, and the ISE method was used for the Na and Cl measurement with the Siemens device. On post-mortem examination, vitreous and humour aqueous samples were taken using a injector at the fourth hour. Furthermore, Pentacam measurements were done to all subjects at 0, 2, and 4 hours. The obtained data were analysed using SPSS software. Descriptive statistics were presented with frequency, percentage, mean, median, and standard deviations. The parametric parameters were compared using the One-Way ANOVA test and post hoc comparisons were performed using the Tukey test. Homogeneity of variances was evaluated with Levene's test. Nonparametric parameters were compared using Kruskal-Wallis test. Pairwise comparisons were done using the Mann-Whitney U test. When it comes to the outcomes of this study, there was a significant difference between the 2nd-hour blood sodium levels of the saltwater immersion group and the saltwater drowning group. Na levels can be considered to provide valuable information in the diagnosis of early drowning in corpses coming out of the water. The data obtained from the study showed that stand-alone blood chlorine levels were unbeneficial in diagnosis of drowning. When comparing the changes in blood chlorine and magnesium levels over time, a significant difference was observed between the two groups. Serum chlorine and magnesium levels are considered to be indicator for revealing whether the corpse was removed from fresh or saltwater as they varied depending on the removal of corpse either from fresh or saltwater. Magnesium levels in vitreous samples taken at the 4th hour were found similar among the experimental groups. This supports that stand-alone post-mortem vitreous magnesium levels are unbeneficial in diagnosing drowning in prolonged immersion. The outcomes obtained in the study, similar to the data from literature, indicates that vitreous electrolytes are meaningless in long-term immersion in water. Statistically significant differences were found between the groups in aqueous sodium, chlorine and magnesium levels taken at the 4th hour, thus suggesting that aqueous Na, Cl, and Mg levels can be useful in diagnosing drowning of corpses staying in the water, especially in saltwater, for up to 4 hours. In all rabbits, corneal thickness, corneal volume, anterior chamber volume, and anterior chamber depth were evaluated with Pentacam Topography. Although corneal thickness and corneal volume differed significantly among the groups at baseline, no significant difference was observed at 2 and 4 hours. However, when evaluating the changes in corneal thickness and corneal volume over time, there was a significant difference among the groups. This can be explained by the fact that corneal thickness and volume increase over time in freshwater cases while they decrease in saltwater cases. Corneal thickness and volume cannot be considered to be used alone in diagnosing drowning; however, they can provide valuable information for differentiating drowning in fresh water from drowning in saltwater. There was no significant difference in anterior chamber volume at 0, 2, and 4 hours. However, we determined the decrease in the change over time within all groups. Although there was no significant difference between the groups in anterior chamber depth at baseline, a significant difference was found at the 2nd and 4th hours. When examining the change of anterior chamber depth over time, we observed a significant difference among the groups, which tended to decrease over time. Considering that anterior chamber volume and anterior chamber depth are unbeneficial in the diagnosis of drowning, but decrease gradually over time in all groups, these two parameters can be valuable in predicting death time. This experimental study demonstrated that corneal thickness, corneal volume, anterior chamber volume, and anterior chamber depth were useless in the differential diagnosis of drowning, and were affected by the fresh or salty nature of the water rather than drowning type. The findings showed that anterior chamber fluid could provide valuable information for differentiating freshwater drowning from saltwater drownings at 4 hours in corpses staying in the water. Aqueous Na and Cl levels, especially in corpses removed from saltwater, seem to be useful test that can easily differentiate the possible causes of drowning. Our results are encouraging; however, further large-scale studies with autopsy series are still needed.

Benzer Tezler

  1. Tavşanlarda farklı eimeria stiedai suşları ile oluşturulan deneysel karaciğer koksidiyozunda patolojik ve biyokimyasal bulguların karşılaştırılması

    Corparisons of pathological findings in experimental hepatic coccidiosis induced with different eimeria stidae strains in rabbits

    GÖKHAN SEYFİ

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2008

    PatolojiErciyes Üniversitesi

    Patoloji (Veterinerlik) Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. AYHAN ATASEVER

  2. Tavşanlarda farklı intrauterin bölgelerdeki feto-plasental dokuların ultrasonografik muayeneler ile değerlendirilmesi

    Ultrasonographic evaluation of feto-placental tissues at different intrauterine locations in rabbit

    TUĞRA AKKUŞ

    Doktora

    Türkçe

    Türkçe

    2018

    Veteriner HekimliğiAydın Adnan Menderes Üniversitesi

    Doğum ve Jinekoloji (Veterinerlik) Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. GÜNEŞ ERDOĞAN

  3. Tavşanlarda farklı dozlarda talk, +oksitetrasiklin ve talk,kombinasyonunun plörodezis etkisi

    Başlık çevirisi yok

    HASAN ÖZDEMİR

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    1998

    Göğüs Kalp ve Damar Cerrahisiİnönü Üniversitesi

    Göğüs Kalp ve Damar Cerrahisi Ana Bilim Dalı

    YRD. DOÇ. DR. ÖMER SOYSAL

  4. Tavşanlarda uzun süreli derin sedasyon için propofolün farklı sürelerde uygulanmasının fiziki ve biyokimyasal değerler üzerine etkilerinin karşılaştırılması

    Comparison of the effects of propofol application on different physical and biochemical values for LONG-TERM DEEP sedation in rabbits

    ELYESA MELİH UÇKAN

    Doktora

    Türkçe

    Türkçe

    2023

    Anestezi ve ReanimasyonBursa Uludağ Üniversitesi

    Veterinerlik Cerrahisi Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. AYŞE TOPAL

  5. Karaciğer yetmezlikli tavşanlarda farklı anestezi teknikleri için lidokain metabolizmasının karşılaştırılması

    Comparison of lidocaine metabolism for different anesthesia techniques in rabbits with liver disease

    NÜKHET ÇELEBİ

    Doktora

    Türkçe

    Türkçe

    2009

    Diş HekimliğiOndokuz Mayıs Üniversitesi

    Ağız, Diş, Çene Hastalıkları ve Cerrahisi Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. MEHTAP MUĞLALI