Diyabetik sıçanlarda kronik anjiyotensin (1-7) tedavisinin izole rezistans arterlerinin fonksiyonel yanıtları üzerine etkisi
The effect of chronic angiotensin (1-7) treatment on functional response of isolated resistance arteries in diabetic rats
- Tez No: 742931
- Danışmanlar: PROF. DR. PROF. DR. SADİ S. ÖZDEM
- Tez Türü: Doktora
- Konular: Eczacılık ve Farmakoloji, Pharmacy and Pharmacology
- Anahtar Kelimeler: Diabetes Mellitus, Renin-Anjiyotensin-Aldosteron Sistemi (RAAS), Anjiyotensin (1-7), tel myograf sistemi, izole rezistans arter, Diabetes Mellitus, Renin-Angiotensin-Aldosterone System (RAAS), Angiotensin (1-7), wire myograph system, isolated resistance artery
- Yıl: 2022
- Dil: Türkçe
- Üniversite: Akdeniz Üniversitesi
- Enstitü: Sağlık Bilimleri Enstitüsü
- Ana Bilim Dalı: Tıbbi Farmakoloji Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Farmakoloji Bilim Dalı
- Sayfa Sayısı: 166
Özet
Amaç: Diabetes Mellitus (DM) kardiyovasküler morbidite ve mortaliteye neden olan önemli bir hastalıktır. Ang (1-7), Ang II'nin çeşitli zararlı etkilerine karşı dengeleyici/koruyucu etkiler oluşturan endojen bir maddedir. Bu çalışmada, Ang (1-7) tedavisinin diyabetik sıçan izole rezistans arterlerinde, çeşitli endojen vazoaktif maddelere yanıtlar üzerindeki etkisi ve bu etkilerde rol oynayan mekanizmalar araştırılmıştır. Yöntem: Wistar sıçanlar Kontrol, Kontrol + Ang (1-7), DM ve DM + Ang (1-7) gruplarına ayrıldı. Ang (1-7) tedavisi 4 hafta 576 µg/kg/gün s.k. olarak uygulandı. Tel myografta, izole mezenterik arter halkalarının endojen vazokonstriktör ve vazodilatörlere yanıtları kaydedildi. Lokal (mezenterik arter) ve sistemik (serum) oksidan/antioksidan statü TOS ve TAS düzeyleri ile değerlendirildi. Bulgular: DM gruplarında izole rezistans arterlerinin vazokonstriktör ajanlara duyarlığının kontrole göre arttığı, endotel bağımlı vazodilatörlere yanıtların azaldığı tespit edildi. Ang (1-7) tedavisi DM gruplarında vasküler yanıtlardaki değişiklikleri kısmen geri döndürdü. L-NAME inkübasyonu Kontrol gruplarında, SOD inkübasyonu ise DM gruplarında asetilkoline gevşeme yanıtlarında sırasıyla anlamlı azalma ve artmalara neden oldu. İzole damarların apamin ve karibdotoksin ile inkübasyonu DM ve Kontrol gruplarında asetilkoline yanıtlarında benzer azalmalar oluşturdu, glibenklamid, 4-AP, indometazin veya katalaz inkübasyonu ise anlamlı değişiklikler oluşturmadı. Deney gruplarının lokal ve sistemik oksidan/antioksidan statü parametreleri arasında anlamlı bir farklılık bulunmadı. Sonuç: DM'de rezistans arterlerin fonksiyonel yanıtlarındaki değişikliklerde endotel fonksiyon bozukluğu ve/veya oksidatif streste artmaya bağlı nitrik oksit biyoyaralanımındaki azalmanın rol oynayabileceği, Ang (1-7) tedavisinin DM'de endotel fonksiyon bozukluğu için yeni bir terapötik yaklaşımı temsil edebileceği sonucuna varıldı.
Özet (Çeviri)
ABSTRACT Objective: Diabetes Mellitus (DM) is an important disease causing cardiovascular morbidity and mortality. Ang (1-7) is an endogenous substance producing stabilizing/protective effects against various harmful effects of Ang II. In this study, the effects of Ang (1-7) treatment on responses to various endogenous vasoactive substances and the mechanisms involved in these effects were investigated in diabetic rat isolated resistance arteries. Method: Wistar rats were seperated into Control, Control + Ang (1-7), DM and DM + Ang (1-7) groups. Ang (1-7) treatment was given 576 µg/kg/day s.c for 4 weeks. Responses of isolated mesenteric artery rings to endogenous vasoconstrictor and vasodilator agents were recorded in wire myograph. Local (mesenteric artery) and systemic (serum) oxidant/antioxidant status was evaluated with TOS and TAS levels. Results: Sensitivity to vasoconstrictor agents increased while responses to endothelium-dependent vasodilators decreased in DM compared to Control groups. Ang (1-7) treatment partially reversed the changes in vascular responses in DM groups. L-NAME incubation in Control groups and SOD incubation in DM groups caused significant decrements and increments, respectively, in vasorelaxant responses to acetylcholine. Incubation of isolated vessels with apamine or caribdotoxin caused similar reductions, whereas those with glibenclamide, 4-AP, indomethacine or catalase no significant changes in responses to acetylcholine in DM and Control groups. Local and systemic oxidant/antioxidant status parameters did not differ significantly between experimental groups. Conclusion: It was concluded that reduction in bioavailability of nitric oxide due to endothelial dysfunction and/or increase in oxidative stress may play a role in alterations in functional responses of resistance arteries in DM, and Ang (1-7) treatment may represent a new therapeutic approach for the endothelial dysfunction in DM.
Benzer Tezler
- Vascular function in chronic end-organ damage: pharmacological characterization of vasomotor function in systemic vasculature
Kronik uç-organ hasarında vasküler fonksiyon: Sistemik damarlarda vazomotor fonksiyonun farmakolojik karakterizasyonu
NADİR ULU
Doktora
İngilizce
2009
Eczacılık ve FarmakolojiUniversity of Groningen (Rijksuniversiteit Groningen)Tıbbi Farmakoloji Ana Bilim Dalı
PROF. DR. ROBERT HENK HENNING
- Diyabet oluşturulan sıçanlarda potentilla fulgens'in etkilerinin diğer antidiyabetiklerle karşılaştırılması
Comparision of the potentilla fulgens antidiabetics effects with other antidiabetics on diabetic rats
POLAT İPEK
- Deneysel diyabetik kardiyomiyopatide depo bağımlı kalsiyum kanallarının hücre içi kalsiyum düzenlenmesine etkisinin incelenmesi
Investigation of the effect of store-operated calcium channels on intercellular calcium regulation in experimental diabetic cardiomyopathy
YASİN GÖKÇE
- Enalapril'in hipertonik periton diyaliz sıvılarına bağlı gelişen peritoneal patolojiler üzerine etkisi
Başlık çevirisi yok
SONER DUMAN
- Valsartan/sakubitril kombinasyonu LCZ696'nın diabetik kardiyak disfonksiyon üzerine olası etkilerinin beta adrenerjik yanıtverirlik üzerinden değerlendirilmesi
The evaluation of possible effects of valsartan/sacubitril combination LCZ696 on diabetic cardiac dysfunction in terms of β-adrenergic responsiveness
BETÜL RABİA ERDOĞAN
Doktora
Türkçe
2020
Eczacılık ve FarmakolojiAnkara ÜniversitesiFarmakoloji Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. EBRU ARIOĞLU İNAN