Geri Dön

Extradition in the Ottoman international legal practice of the nineteenth century

19. yüzyıl Osmanlı uluslararası hukuk pratiğinde suçlu iadesi

  1. Tez No: 759630
  2. Yazar: BERNA KAMAY
  3. Danışmanlar: PROF. DR. EDHEM ELDEM
  4. Tez Türü: Doktora
  5. Konular: Tarih, History
  6. Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
  7. Yıl: 2022
  8. Dil: İngilizce
  9. Üniversite: Boğaziçi Üniversitesi
  10. Enstitü: Sosyal Bilimler Enstitüsü
  11. Ana Bilim Dalı: Tarih Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Tarih Bilim Dalı
  13. Sayfa Sayısı: 394

Özet

Bu tez çalışması, 19. yüzyıl Osmanlı uluslararası hukuk pratiğinde suçlu iadesini (iade-i mücrimin) incelemektedir. 19. yüzyılda suçlu iadesi vakaları ülkeler arası suç ve sınırlardaki suç mobilizasyonuna karşı alınan uluslararası güvenlik politikalarının belirlediği dönemin dünya politikasındaki diplomasi ilişkilerine ışık tutmaktadır. Suçlu iadesi Osmanlı hukuki işleyişini doğrudan etkileyen kapitülasyonlar, yargı dokunulmazlığı (haric-ez memleket), ve tabiiyet konularıyla doğrudan ilintilidir. Kapitülasyon ve konsolosluk sisteminin işleyişi suçlu iadesi pratiğini engelleyen asıl sebepleri oluşturmaktadır. Ne var ki, Osmanlı sınır bölgelerindeki artan hareketlilik suçluları teslim etmek için düzenli bir haberleşme ağı ve diplomasi kanalını gerekli kılmıştır. Bahsettiğimiz bu dünya yetenekli diplomatları, hukuk alanında yetkin devlet adamlarını ve de akıllı devlet politikalarını bir araya getirmiştir. Diğer taraftan ülkeler arası hareketlilikleri ve suçları uluslararası güvenlik politikalarını belirleyen silahlı isyancıların, politik sığınmacıların, kaçak suçluların ve profesyonel sahtekarların dünyasıdır. Bu figürlere karşı açılan mücadele ülke içinde yasa yapmayı ve uluslararası arenada önleyici ve cezalandırıcı önlemleri gerektirmiştir. Bu açıdan incelediğimizde, hukuki bir pratik olarak suçlu iadesi Osmanlı Devleti için gittikçe çok yönlü politik bir sorun halini almıştır. Bu durum suçlu iadesini daha kapsamlı bir Osmanlı tarihi içerisinde incelemeyi gerektirmektedir. Bu çalışma kapitülasyonların gölgesinde işleyen, yasama ve yargılama alanlarında zayıf bir Osmanlı hukuk sistemi portresine karşı çıkmaktadır. Hukuk sistemi ve pratikte hukukun nasıl işlediğini birbirleriyle ilişkisi içerisinde yakından inceleyen bu çalışma ağırlıklı olarak hukuk tarihi okuması yapmaktadır.

Özet (Çeviri)

This dissertation examines extradition (iade-i mücrimin), the rendition of criminals, in nineteenth century international legal practice of the Ottoman Empire. An examination of extradition cases in the nineteenth century shines a light on the diplomatic stage of world politics, which was characterized mainly by international security policies against transnational crime and crime mobility across the borders. Extradition directly pertained to the major questions hovering over the Ottoman legal operation: capitulations, extraterritoriality (haric-ez memleket), and subjecthood. It is mainly because the capitulatory system and the operation of the consular system hampered the practice of extradition in the Ottoman Empire. However, the increasing mobility at the Ottoman borders necessitated regular communication and diplomatic channels to surrender criminals. It was a world of skillful diplomats, of state officials with expertise in law, and of cunning state politics. It was also a world of professional impostors, fugitive criminals, political refugees, and armed rebels whose transnational mobility and offenses shaped international security policies. These entailed domestic legislative efforts as well as stricter preventive and punitive measures on the international stage. Extradition as a legal practice thus evolved into a protean political question and a diplomatic tool, necessitating its analysis within the broader context of Ottoman history. This study challenges the portrayal of an Ottoman judicial system as weak in legislative and jurisdictional power, which is regarded as operating at the behest of the capitulatory system.

Benzer Tezler

  1. Demokrat Parti Döneminde iktidar-sivil toplum kuruluşları ilişkileri: 1950-1960

    Relations with non-governmental organizations Period ruling Democratic Party: 1950-1960

    ALİ ŞAĞAN

    Doktora

    Türkçe

    Türkçe

    2013

    Siyasal BilimlerMarmara Üniversitesi

    Atatürk İlkeleri ve İnkılap Tarihi Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. CEMİL ÖZTÜRK

  2. Milli egemenlik ve tam bağımsızlık ilkeleri çerçevesinde Demokrat Parti dönemi yabancı sermayeyi teşvik ve petrol politikaları 1950– 1960

    Within the framework of principals of national sovereignty and full independence promoting foreign capital and petroleum policies during Democrat Party period (1950 – 1960)

    İMREN AYDIN GÖK

    Doktora

    Türkçe

    Türkçe

    2023

    EkonomiErciyes Üniversitesi

    Tarih Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. NESLİHAN ALTUNCUOĞLU

  3. Atatürk Dönemi Türk Amerikan ilişkileri (1923-1938)

    Turkish American relations in the Atatürk era (1923-1938)

    SEMİH BULUT

    Doktora

    Türkçe

    Türkçe

    2008

    TarihHacettepe Üniversitesi

    Atatürk İlkeleri ve İnkılap Tarihi Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. FATMA ACUN

  4. Irak petrolü (1888-1931) ve Türk petrol şirketinin stratejisi

    Iraqi oil (1888-1931) and the strategy of the Turkish petroleum company

    HAWAZEN SAAD IHSAN AL-DOORI

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2023

    TarihKütahya Dumlupınar Üniversitesi

    Tarih Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. ARİF KOLAY

  5. 19. yüzyıldan günümüze Musul meselesi

    The issue of Mosul from the 19th century to the present

    RAMAZAN NEREDE

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2019

    TarihHarran Üniversitesi

    Tarih Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. NURİ ÇEVİKEL