Geri Dön

Majör depresif bozuklukta yüzeysel ve derin transkranial manyetik uyarım tedavilerinin semptom gelişimi ve kantitatif elektroensefalografi (QEEG) üzerindeki etkisi

The effect of conventional and deep transcranial magnetic stimulation intervention on clinical symptoms and quantitative electroencephalography (QEEG) in major depressive disorder

PDF İndir

  1. Tez No: 780255
  2. Yazar: REYHAN İLHAN
  3. Danışmanlar: PROF. DR. MEHMET KEMAL ARIKAN
  4. Tez Türü: Yüksek Lisans
  5. Konular: Psikiyatri, Psychiatry
  6. Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
  7. Yıl: 2023
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: Üsküdar Üniversitesi
  10. Enstitü: Sağlık Bilimleri Enstitüsü
  11. Ana Bilim Dalı: Nörobilim Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Nörobilim Bilim Dalı
  13. Sayfa Sayısı: 259

Özet

Majör Depresif Bozukluk (MDB), küresel çapta en çok yükü oluşturan ruhsal problemdir. MDB'den mustarip bireylerin çoğu birincil tedavi yöntemlerinden fayda görememektedir. İlaç ve terapi dışında etkisi onaylanmış nörouyarım ve nöromodülasyon tekniklerinden F-8 başlıklı tekrarlayan Transkranial Manyetik Uyarım (tTMU) ve H-1 başlıklı derin tekrarlayan Transkranial Manyetik Uyarım (dTMU) farklı tedavi protokolleri uygulayarak tedaviye dirençli depresyonu ve eşlik eden anksiyete belirtilerini azaltmakta etkilidir. Her iki TMU modalitesinin antidepresan ve anksiyolitik etkisi klinik olarak ölçülse de beyindeki etkisi üzerinden karşılaştırılmamıştır. Mevcut geriye dönük natüralistik çalışmada tTMU ve dTMU'nun klinik ve elektrofizyolojik etkisi üzerinden birbirleriyle karşılaştırılması amaçlanmıştır. Çalışmaya özel bir psikiyatri kliniğinde ayakta tedavi gören, 30 seans tTMU (n =30) ya da dTMU (n = 30) tedavilerinden birini alan toplam 60 MDB hastası dahil edilmiştir. Katılımcıların TMU tedavileri öncesi ve sonrası Hamilton Depresyon Değerlendirme Ölçeği (HAM-D), Hamilton Anksiyete Değerlendirme Ölçeği (HAM-A) ve QEEG verileri hem grup içinde hem de gruplar arasında karşılaştırılmıştır. Son olarak depresyon ve anksiyete şiddetindeki değişim ile QEEG değişimleri arasındaki ilişki test edilmiştir. Başlangıçta klinik ve elektrofizyolojik yönden farklılaşmayan MDB'li bireylerin hepsi TMU'dan fayda görmüştür. Klinik etki bakımından tTMU ve dTMU bakımından birbirinden üstün değildir. Bulgulara dayanarak speküle edilebilir ki elektrofizyolojik olarak incelendiğinde tTMU daha geniş ve yüzeysel alanı tanımlayan korteks orijinli beta aktivitesinde belirgin değişimler sağlarken dTMU tedavisi daha derinlerde bulunan bazal ganglia orijinli olduğu düşünülen alfa aktivitesini lokal olarak etkilemiştir. tTMU ile elektrofizyolojik değişim, klinik iyileşmeyle ilişkilendirilirken dTMU'da bu ilişi belirgin değildir. Mevcut bulgular TMU tedavisinin beyine etkisini görüntülemek için QEEG rutin kullanıma uygun ve geçerli bir yöntem olabileceği yönündedir.

Özet (Çeviri)

Major Depressive Disorder (MDD) is the first among mental problems causing global burden. Most individuals suffering from MDD do not benefit from first step treatment lines. Among neurostimulation and neuromodulation techniques, F-8-coil repetitive Transcranial Magnetic Stimulation (rTMS) and H-1-coil deep repetitive Transcraial Magnetic Stimulation (dTMS), have been cleared to be effective in the treatment of treatment resistant depression and accompanying anxiety symptoms by applying different treatment protocols. Although the antidepressant and anxiolytic effects of both TMS modalities have been measured clinically, their effects on the brain have not been thorughly studied. The aim of the present retrospective naturalistic study is to compare rTMS and dTMS with regards to their clinical and electrophysiological effects. A total of 60 MDD patients who received 30 sessions of tTMS (n = 30) or dTMS (n = 30) treatments in a private psychiatry clinic were included in the study. The Hamilton Depression Rating Scale (HDRS), Hamilton Anxiety Rating Scale (HARS) and resting QEEGs of the participants before and after TMS treatments were compared both within and between groups. Finally, the relationship between changes in depression and anxiety severity and QEEG changes was tested. All individuals with MDD who initially homogenous for clinical and electrophysiological measures benefited from TMS. tTMS and dTMS are not superior to each other in terms of clinical effect. Based on the findings, it can be speculated that, electrophysiologically, tTMS produced significant changes in wider and superficial area by decreasing the beta activity which has cortex origin, while dTMS treatment locally affected the alpha activity, which is thought to originate from the basal ganglia in deeper areas. While tTMS and electrophysiological change are associated with clinical improvement, this relationship is not evident in dTMS. Current findings suggest that QEEG may be a valid and suitable method for routine use to monitor the effects of TMS treatment on the brain.

Benzer Tezler

  1. Tez No

    230131

    Obsesif-kompulsif bozukluğu olan hastalarda motor kortekse eksitabilite ölçümleri ve ölçümlerin klinik seyir ile ilişkisini araştıran kontrollü bir çalışma

    The evaluation of motor cortex excitability measures and the association of these measures with the clinical course in patients with obsessive - compulsive disorder

    SELÇUK ŞİMŞEK

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2009

    PsikiyatriDokuz Eylül Üniversitesi

    Psikiyatri Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. TUNÇ ALKIN

  2. Tez No

    88966

    Majör depresif bozuklukta kan pıhtılaşma sistemi

    Blood coagulation in major depression

    HARUN TEZCAN

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    1999

    PsikiyatriCumhuriyet Üniversitesi

    Psikiyatri Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. ORHAN DOĞAN

  3. Tez No

    768788

    Majör depresif bozuklukta farmakoterapinin bilişsel işlevler üzerine etkilerinin araştırılması

    Study of the effects of pharmacotherapy on cognitive functions in major depressive disorder

    CANSU ÇOBAN

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2022

    PsikiyatriSağlık Bilimleri Üniversitesi

    Psikiyatri Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. SÜHEYLA DOĞAN BULUT

  4. Tez No

    352954

    Major depresif bozuklukta somatik ağrı belirtileri

    Painful Physical Symptoms in Major Depressive Disorder

    ÖZLEM ÇETİN EKER

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2014

    PsikiyatriUludağ Üniversitesi

    Ruh Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. SELÇUK KIRLI

  5. Tez No

    695717

    Effective connectivity model differences of emotion regulation in major depressive disorder: Dynamic causal modeling analysis

    Majör depresif bozuklukta duygu düzenleme farklarına yönelik etkili bağlantı modeli: Dinamik nedensel modelleme analizi

    MUSTAFA ÖZAYDIN

    Yüksek Lisans

    İngilizce

    İngilizce

    2021

    PsikolojiOrta Doğu Teknik Üniversitesi

    Bilişsel Bilim Ana Bilim Dalı

    DR. ÖĞR. ÜYESİ MURAT PERİT ÇAKIR

Geri Dön