Geri Dön

İnsan astrositi kaynaklı α-sinüklein artışının, trofik faktör salınımı üzerine etkisinin nöron-astrosit sinaptik bileşenleri ve nörodejenerasyon açısından incelenmesi

The effect of the human astrocyte-derived α-synuclein increase on trophic factor release in neuron-astrocyte synaptic components and neurodegeneration

PDF İndir

  1. Tez No: 789637
  2. Yazar: BÜŞRA ŞENGÜL YEDİEL
  3. Danışmanlar: PROF. DR. DUYGU GEZEN AK
  4. Tez Türü: Doktora
  5. Konular: Biyoloji, Tıbbi Biyoloji, Biology, Medical Biology
  6. Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
  7. Yıl: 2023
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: İstanbul Üniversitesi-Cerrahpaşa
  10. Enstitü: Lisansüstü Eğitim Enstitüsü
  11. Ana Bilim Dalı: Tıbbi Biyoloji Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
  13. Sayfa Sayısı: 142

Özet

Astrositler düzgün bir sinaps yapısının oluşturulması için gereklidir ve astrositlerde ortaya çıkan fonksiyon bozuklukları, sinaptik bağlantıların kaybına ve nörodejenerasyona neden olur. Astrositler trofik faktörlerin en önemli kaynağıdır. Trofik faktörler nöron sağkalımı ve sinaptik bağlantıların oluşumunda oldukça önemli rollere sahiptir. Yüksek lisans tezi kapsamında elde ettiğimiz bulgular ile insan astrositlerinde α-sinüklein aşırı ekspresyonunun trofik faktörlerin üretimi ve salınmasını değiştirdiği tarafımızdan rapor edilmiştir. Her ne kadar astrositlerin nöronlara α-sinüklein aktarımı yapabildiği gösterilmiş olsa da astrositlerin αsinükleini ilk olarak nöronlardan aldığı ve bu şekilde yaydığı ileriye sürülmüştür. Astrosit kökenli α-sinükleinin nöronlara olan olası etkilerine dair sınırlı sayıda çalışma bulunmaktadır. Sunulan doktora tezinde astrosit kökenli α-sinüklein artışının herhangi bir patolojiye sahip olmayan nöronları ne oranda etkilediği, nöron sağkalımı ve sinaps oluşumu için gerekli olan büyüme faktörü salınımını etkileyerek, sinaptik bağlantıların dejenerasyonunu tetikleme ve nörodejenerasyonu ilerletme potansiyeli araştırılmıştır. İnsan prekürsör nöral hücreler olan LUHMES hücreleri ile insan primer astrosit hücrelerini içeren bir ko-kültür sistemioluşturulmuştur. Bu sistemde insan SNCA genini taşıyan plazmid, sadece astrositlere aktarıldı, daha sonra SNCA'yı aşırı eksprese eden bu astrositler nöronlar ile biraraya getirildi ve astrositlerde artan α-sinükleinin nöronlara doğru hareket ettiği saptandı. Elde ettiğimiz veriler, astrosit kaynaklı α-sinükleinin LUHMES hücrelerine göç ettiği, α-sinüklein patolojisinin nöronal sitotoksisiteyi arttırdığını ve NGF ekspresyon seviyesini azalttığını gösterdi. Diğer taraftan sinaps oluşumunda rol alan thrombospondin, sinaptofisin ve PSD-95 protein seviyelerini arttırdığı belirlendi. α-sinüklein patolojisinin astrositlerde muhtemelen nörotrofik faktör salınımını gerçekleştirebilmek için sinaptik vezikül oluşumunu arttırdığı; sinaptik vezikül oluşumunda rol olan α-sinükleinin bu faktölerin salınımına eşlik ettiği ve bu yüzden de sinaps oluşumunda rol oynayan faktörlerin salınımını veya üretimini de arttırdığını düşünmemize neden olmaktadır.

Özet (Çeviri)

Astrocytes are necessary for the formation of a proper synapse structure, and dysfunctions that occur in astrocytes cause loss of synaptic connections and neurodegeneration. Astrocytes are the most important source of trophic factors. Trophic factors have very important roles in neuron survival and the formation of synaptic connections. As a result of the findings we obtained within the scope of the master's thesis, we reported that α-synuclein overexpression in human astrocytes alters the production and release of trophic factors. In the presented doctoral thesis, to what extent the increase in astrocyte-derived α-synuclein affects neurons that do not have any pathology, by affecting the release of growth factors required for neuron survival and synapse formation, the potential to trigger the degeneration of synaptic connections and promote neurodegeneration has been investigated. A co-culture system consisting of human precursor neural cells, LUHMES cells, and human primary astrocyte cells was established. In this system, the plasmid carrying the human SNCA gene was only spliced into astrocytes, and then these SNCA overexpressing astrocytes were brought together with neurons, and it wasdetermined that the increased α-synuclein in astrocytes moved towards neurons. Our data showed that astrocyte-derived α-synuclein migrated to LUHMES cells, α-synuclein pathology increased neuronal cytotoxicity and decreased NGF expression level. On the other hand, it was determined that it increased the levels of thrombospondin, synaptophysin, and PSD-95 protein, which are involved in synapse formation. α-synuclein pathology increases synaptic vesicle formation in the astrocyte, possibly to release neurotrophic factor; α-synuclein, which plays a role in synaptic vesicle formation, accompanies the release of these factors and therefore, it causes us to think that the factors that play a role in synapse formation also increase the release.

Benzer Tezler

  1. Tez No

    417146

    Sıçanda fokal serebral ı̇skemi reperfüzyon modeli ile oluşturulan ı̇nme sonrasında ı̇nsan kaynaklı nöral kök hücre, fare kaynaklı nöral kök hücre ve atorvastatin tedavilerinin ayrı ve kombine kullanımının sonuçlarının değerlendirilmesi

    Evaluation of the results of seperate and combined use of human neural stem cell, mouse neural stem cell and atorvastatin treatment after stroke induced by focal cerebral ischemia reperfusion model in rat

    ALİCAN TAHTA

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2015

    Nöroşirürjiİstanbul Üniversitesi

    Beyin ve Sinir Cerrahisi Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. ALİ NAİL İZGİ

  2. Tez No

    352641

    Anaplastik oligodendrogliomda kromozom 1P ve 19q'daki kombine delesyonun, IDH-1 gen mutasyonu ve p53 protein ekspresyonu ile korelasyonu ve klinikopatolojik parametrelerle ilişkisi

    The correlation between chromosome 1P/19q combined deletion, IHD1 gene mutation P53 protein overexpression and clinicopathologic parameters in anaplastic oligodendroglioma

    UĞURAY PAYAM AHMEDMAULID

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2013

    Moleküler Tıpİstanbul Üniversitesi

    Patoloji Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. BİLGE BİLGİÇ

  3. Tez No

    467262

    In vitro skeletal muscle model development through co-culture of cells

    İn vitro iskelet kas modelinin ortak-kültür aracılığıyla geliştirilmesi

    AYŞE BURCU ERTAN

    Doktora

    İngilizce

    İngilizce

    2017

    Biyolojiİstanbul Teknik Üniversitesi

    Moleküler Biyoloji-Genetik ve Biyoteknoloji Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. FATMA NEŞE KÖK

    PROF. DR. GAMZE KÖSE

  4. Tez No

    832870

    Farklı coğrafi bölgelerdeki bal arısı ırkı ve ekotiplerinden (Apis mellifera L.) elde edilen arı zehirlerinin kanser hücreleri üzerine etkisinin araştırılması

    Investigation of the effect honey bee venoms obtained from different geographical regions and bee races on cancer cells

    AYŞE DİLA ÇAĞLAR

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2023

    BiyomühendislikEge Üniversitesi

    Biyomühendislik Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. AYŞE NALBANTSOY

  5. Tez No

    898741

    Detection of peptides capable of crossing the blood-brain barrier (BBB) and being integrated into drug delivery systems using physiologically relevant human BBB models

    İnsan fizyolojisine uygun kan-beyin bariyeri (KBB) modelleri kullanılarak KBB'yi geçebilen ve ilaç taşınım sistemlerine entegre edilebilecek peptitlerin tespiti

    ZEYNEP DOĞAN

    Yüksek Lisans

    İngilizce

    İngilizce

    2024

    BiyomühendislikSabancı Üniversitesi

    Moleküler Biyoloji-Genetik ve Biyomühendislik Ana Bilim Dalı

    DR. NUR MUSTAFAOĞLU VAROL

    DR. SİBEL ÇETİNEL MEMİŞ

Geri Dön