Geri Dön

Kronik alkol kullanımının gastrointestinal sistem üzerine etkileri

The effects of chronic alcohol consumption on the gastrointestinal tract

  1. Tez No: 794983
  2. Yazar: OSMAN SON
  3. Danışmanlar: DOÇ. DR. TÜLAY SARIÇAM
  4. Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
  5. Konular: İç Hastalıkları, Internal diseases
  6. Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
  7. Yıl: 1998
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: Eskişehir Osmangazi Üniversitesi
  10. Enstitü: Tıp Fakültesi
  11. Ana Bilim Dalı: İç Hastalıkları Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
  13. Sayfa Sayısı: 69

Özet

ÖZET Alkolizm; gelişimi ve belirtileri, genetik, psikososyal ve çevresel etmenler tarafından etkilenen kronik bir hastalıktır. Alkol alımı tüm gastrointestinal sistemde çeşitli motilite ve mukozal değişiklikler yapmaktadır. Yine H.Pilori, gastrik mukozada kronik inflamasyona sebep olan önemli bir patojendir. Noneroziv ve nonspesifik gastrit, duadenal ve gastrik ülser, bulbitis, nonülserdispepsi ve mide kanserinin patogenezinde önemli bir etyolojik faktör olabilmektedir. Çalışmamızda alkol'ün; üst GİS semptomlarına, endoskopik bulgulara, üst GİS motilitesine, serum vit-B12, folik asit üzerine etkisini; ayrıca uzun süre alkol kullananlarda H.Pilori infeksiyon prevalansını ve yukardaki parametrelerle ilişkisini incelemeyi amaçladık. Çalışmamıza 1 yıldan daha fazla süredir ve hala aktif alkol kullanımı olan 30 hasta ve kontrol grubu olarak da dispeptik yakınmaları olan, alkol kullanmayan 20 hasta alınmıştır. Semptomlar yönünden her iki grup karşılaştırıldığında alkoliklerde retrosternal yanma ve ishal yakınmasının anlamlı düzeyde fazla olduğu saptandı. Hasta grubunda kontrol grubuna göre istatistiksel olarak anlamlı düzeyde özofagus transit zamanındaki uzama olduğu saptandı. Bu bulgularımız alkol kullanan hasta grubunda semptomatik özofagus motor fonksiyon bozukluğu olduğunu desteklemektedir. Hasta ve kontrol grubu arasında özofagus varisi dışındaki endoskopik bulgular arasında istatistiksel olarak anlamlı farklılık saptanmadı. Hasta grubunda üst GİS motilitesinin üst GİS endoskopik bulgularına anlamlı düzeyde etkisinin olmadığını saptadık. Hasta grubunun %60'ında, kontrol grubunun ise %55'inde H. Pilori pozitif saptandı. Hasta ve kontrol grubu arasında H. Pilori prevalansı açısından anlamlı farklılık saptanmadı. Alkol alım süresinin, günlük alınan alkol miktarının ve alkol konsantrasyonunun H. Pilori prevalansını anlamlı düzeyde etkilemediğini saptadık. Hasta ve kontrol grubunun gastrik biopsi materyalleri karşılaştırıldığında gastritisin her iki grupta da aynı sıklıkta görüldüğünü saptadık. Kontrol grubunda H.Pilori yoğunluğu ile gastritis aktivitesi arasında istatistiksel olarak anlamlı ilişki saptarken; alkol kullanan grupta böyle bir ilişkinin olmadığı belirlendi. Bu bulgumuz alkolün mide üzerine direk toksik etkisi olduğunu da desteklemektedir. Çalışma kapsamına alınan tüm olgularda ve alkol kullanan grupta H.Pilori yoğunluğu ile özofagus ortalama transit zamanı ve mide boşalma yarılanma zamanı arasında istatistiksel olarak anlamlı ilişki saptadık. Sonuç olarak çalışmamızda kronik alkol kullanan kişilerde dispeptik yakınmalar, endoskopik ve histopatolojik bulgular, H.Pilori prevalansının kontrollerden farklı olmadığını; üst GİS motilitesinin yavaşlama eğilimi gösterdiğini ancak bu grupta H.Pilori infeksiyonunun varlığı halinde gastritis aktivasyonundan bağımsız olarak motilitede hızlanma olduğunu saptadık.

Özet (Çeviri)

ABSTRACT Alcoholism is a chronic disease whose development and symptoms are affected by genetic, psychosocial and environmental factors. Alcohol intake causes various motility and mucosal changes in the entire gastrointestinal tract. Also, H.Pylori is an important pathogen that causes chronic inflammation in the gastric mucosa. It can be an important etiological factor in the pathogenesis of non-erosive and nonspecific gastritis, duodenal and gastric ulcer, bulbitis, non-ulcer dyspepsia and gastric cancer. In our study, we aimed to examine the effects of alcohol consumption on upper GIS symptoms, endoscopic findings, upper GIS motility, serum vit-B12, folic acid, and also the prevalence of H.Pylori infection in individuals who have been consuming alcohol for a long term and its relationship with the above parameters. Thirty patients with active alcohol use for more than 1 year and 20 patients with dyspeptic complaints who were not alcohol consumers were included in our study as the control group. When the two groups were compared in terms of symptoms, the complaints of retrosternal burning and diarrhoea were found to be significantly higher in individuals consuming alcohol. A statistically significant prolongation of oesophagal transit time was found in the patient group compared to the control group. These findings support that there is a symptomatic oesophagal motor dysfunction in the group with alcohol consumers. There was no statistically significant difference between the groups in endoscopic findings, except for oesophagal varices. The upper GIS motility was determined not to have a significant effect on upper GIS endoscopic findings in the group with alcohol consumers. H.Pylori was positive in 60% of the group with alcohol consumers and 55% of the control group. There was no significant difference in terms of the prevalence of H.Pylori between the groups. The duration of alcohol consumption, daily alcohol consumption and alcohol concentration were determined not to significantly affect the prevalence of H.Pylori. When gastric biopsy parameters of the groups were compared, the gastritis was seen with the same frequency in both groups. While there was a statistically significant relationship between H.Pylori density and gastritis activity in the control group, no such relationship was found in the group with alcohol consumers. This finding also supports that alcohol has a direct toxic effect on the stomach. A statistically significant relationship was found between H.Pylori density, oesophagal mean transit time and gastric half-emptying time in all participants included in the study and the group with alcohol consumers. In conclusion, dyspeptic complaints, and endoscopic and histopathological findings in chronic alcohol consumers showed that the prevalence of H.Pylori was not different from the control group participants and there was a tendency of slowing down in the upper GI motility, however, acceleration in motility independent of gastritis activation in the presence of H.Pylori infection was observed in this group.

Benzer Tezler

  1. The role of oxidative stress factors in the pathophysiology of Ocular Rosacea, analysis of tears and other materials

    Oküler Rosacea patofizyolojisinde oksidatif stres faktörlerinin rolü, gözyaşı ve diğer materyallerin analizi

    NİLÜFER YEŞİLIRMAK

    Doktora

    İngilizce

    İngilizce

    2023

    BiyokimyaGazi Üniversitesi

    Tıbbi Biyokimya Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. NESLİHAN BUKAN

    PROF. DR. JEAN-LOUIS BOURGES

  2. Sağlıklı gönüllülerde oral yolla akut etanol alımının gastrik miyoelektrik aktivite üzerine etkisi

    Başlık çevirisi yok

    ARZU ÇELEBİ

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2000

    GastroenterolojiEge Üniversitesi

    İç Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    DOÇ.DR. SERHAT BOR

  3. Üst gastrointestinal sistem kanaması tanısıyla iç hastalıkları kliniğinde yatarak tedavi gören hastaların prognozunu etkileyen faktörlerin değerlendirilmesi

    The evaluation of factors affecting the prognosis of inpatients with a diagnosis of upper gastrointestinal system bleeding in the internal medicine clinic

    ERGÜN ENİS AYDOĞAN

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2024

    İç HastalıklarıSağlık Bilimleri Üniversitesi

    İç Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. HAYRİYE ESRA ATAOĞLU

    DR. ÖĞR. ÜYESİ EMRE HOCA

  4. Yatak başı akut pankreatit şiddet indeksinin (BISAP) revize atlanta sınıflamasına göre akut pankreatitin şiddetini öngörmedeki yeri

    Başlık çevirisi yok

    IŞIL ÇÖLÜOĞLU

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2020

    GastroenterolojiSağlık Bilimleri Üniversitesi

    İç Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. ÖMER BURÇAK BİNİCİER

    DOÇ. DR. CENGİZ CEYLAN

  5. Ankara Atatürk Eğitim ve Araştırma Hastanesi Aile Hekimliği semt polikliniklerine başvuran metformin kullanan hastalarda vitamin B12 eksikliği görülme sıklığı

    The incidence of vitamin B12 deficiency in the patients taking metformin who applied to Family Medicine clinics of Ankara Ataturk Education and Research Hospital

    PINAR İLHAN

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2016

    Aile HekimliğiSağlık Bakanlığı

    Aile Hekimliği Ana Bilim Dalı

    YRD. DOÇ. DR. AHMET KESKİN