Hadis-icmâ ilişkisi ve icmâa aykırı görülen hadisler
The relationship between hadith-ijmā and hadiths considered contrary ijmā
- Tez No: 842539
- Danışmanlar: PROF. DR. YAVUZ KÖKTAŞ
- Tez Türü: Doktora
- Konular: Din, Religion
- Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
- Yıl: 2023
- Dil: Türkçe
- Üniversite: Recep Tayyip Erdoğan Üniversitesi
- Enstitü: Lisansüstü Eğitim Enstitüsü
- Ana Bilim Dalı: Temel İslam Bilimleri Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
- Sayfa Sayısı: 265
Özet
Şer'î deliller sıralamasında Kur'ân ve sünnetten sonra gelen icmâ, otoritesini İslâm ümmetinin dalâlet üzerinde birleşmeyeceği prensibinden almaktadır. Kur'ân'ın Mushaf haline getirilmesinde ve ashâbın sünnetten olan herhangi bir şeyi zâyi etmemesinde güçlü bir otoritesi bulunmaktadır. Bu tez icmâın, tarihsel süreçteki değişimini ve gelişimini göz önünde bulundurarak, sünnetin bir kısmını oluşturan hadisler üzerindeki etkisini ve fonksiyonunu tespit etmeyi amaçlamaktadır. Bu amaca matuf olarak çalışmanın konusu, İcmâın tarihsel sürecini, hadis-icma ilişkisini ve icmâa muhalif olduğu iddia edilen rivâyetleri ihtivâ etmektedir. Hemen hemen bütün İslâmî ilimler, icmâın güçlü otoritesinden yararlanmıştır. Klasik hadis usûlü ilminde icmâ müstakil olarak yer almamaktadır. Bununla birlikte hadis ilminin şerh, nâsih ve mensûh, ilel, cerh-ta'dîl ve mevzu hadis gibi pek çok alt dalında icmâa baş vurulmuştur. İcmâ, Hz. Peygamber'in (s.a.s.) vefatından sonra ilk asırlardan itibaren kimi zaman amel kavramıyla kesişerek hadislerin kabul ve reddinde etkili olmuştur. İcmâın bu etkisinin hadis ilminin gelişen sürecinde ne kadar devam ettiği; muhaddislerin ve fakîhlerin icmâın bu fonksiyonlarından ne ölçüde yararlandığı bu araştırmanın cevaplamaya çalıştığı sorulardır. Araştırmanın diğer bir sorusu, âlimlerin bir hadisi hangi koşullarda icmâa muhalif olarak değerlendirdikleri ve bunun neticesinde nasıl bir metod uyguladıklarını tespit etmektir. Ağırlıklı olarak hadisçi ve fakîhlerin yöntemleri yer almakla birlikte değerlendirilen icmâa muhalif hadis örneklerinden dolayı müfessirlerin ve kelâmcıların görüşlerine de yer verilmiştir. Araştırmanın ve soruların neticesinde, icmâın teoride ve pratikte farklı değerlendirildiği ortaya çıkmış; klasik hadis usûlünde yeri bulunmamakla birlikte kimi hadisçilerin uygulamalarında yer aldığı görülmüştür.
Özet (Çeviri)
The concept of ijmā, following the Qur'ān and sunnah in the hierarchy of Sharī'ah evidence, derives its authority from the principle that the ummah will not unite on misguidance. Ijmā holds significant influence in the transcription of the Qur'ān into the Mushaf and the preservation of the sunnah by the companions. This thesis aims to determine the effect and function of ijmā on hadiths, which constitute a part of the sunnah, by considering its change and development in the historical process. This thesis aims to investigate the impact and role of ijmā on hadiths, integral components of the sunnah, by examining its evolution throughout history. The study encompasses the historical development of ijmā, the relationship between hadith and ijmā, and narratives alleged to contradict ijmā. Virtually all Islamic sciences have drawn upon the robust authority of ijmā. While classical hadith methodology does not explicitly include ijmā, it is employed in various sub-branches such as commentary, nāsih and mensūh, ilal, jarh-ta'dīl, and hadith legislation. Since the first centuries after the Prophet's (p.b.u.h.) death, ijmā has been effective in the acceptance and rejection of hadiths, sometimes intersecting with the concept of deeds. This study explores the continuity of ijmā's influence during the development of hadith science and how muhaddiths and faqīhs leveraged this function of ijmā. Additionally, it examines the criteria scholars use to assess a hadīth as contrary to ijmā and the methodologies applied in such evaluations. While predominantly focusing on the methods of muhaddiths and faqīhs, the study also considers the perspectives of commentators and theologians, given instances of hadiths conflicting with ijmā. As a result of the research and questions, it has been revealed that ijmā is evaluated differently in theory and practice; although it has no place in the classical hadith methodology, it has been seen that it is included in the practices of some hadith scholars.
Benzer Tezler
- Rivayetlerin Hz. Peygamber'e aidiyetini tespitte amel olgusu
Amal phenomenon in establishing the authenticity of narrations to the Prophet (Pbuh)
BEKİR ÖZÜDOĞRU
Doktora
Türkçe
2018
DinOndokuz Mayıs ÜniversitesiTemel İslam Bilimleri Ana Bilim Dalı
PROF. DR. YAVUZ ÜNAL
- İslam Hukukunda fiilî sünnetin vahiy ile ilişkisi
The relationship between actual revelation sunna in Islamic Law
RUSTEM AZAMATOV
Yüksek Lisans
Türkçe
2012
DinAnkara ÜniversitesiTemel İslam Bilimleri Ana Bilim Dalı
PROF. DR. ŞAMİL DAĞCI
- Din-Ekonomi ilişkisi:İslam'ın sosyo-ekonomik yapısı içerisinde infak kurumunun oluşum sürecinin incelenmesi
Religion-Economy relationship: a study of formation process of infak institution in Islam?s socio-economic structure
İSMAİL EREN
- İmam İbnü'l-Münzir ve fıkıh düşüncesi
Imam İbnu'l-Mundir and his notion of fikh
İBRAHİM HALİL ŞİMŞEK
Doktora
Türkçe
2020
DinDicle ÜniversitesiTemel İslam Bilimleri Ana Bilim Dalı
DR. ÖĞR. ÜYESİ ORHAN CANPOLAT