Geri Dön

Sıçanlarda doksorubisin ile oluşturulan böbrek toksisitesi üzerine bromelainin etkisinin değerlendirilmesi

Evaluation of the effect of bromelain on renal toxicity induced by doxorubicin in rats

  1. Tez No: 866828
  2. Yazar: İBRAHİM GÜRBÜZ
  3. Danışmanlar: DOÇ. DR. MEHMET BERKÖZ, DR. ÖĞR. ÜYESİ GÜNEŞ AÇIKGÖZ
  4. Tez Türü: Yüksek Lisans
  5. Konular: Biyokimya, Eczacılık ve Farmakoloji, Biochemistry, Pharmacy and Pharmacology
  6. Anahtar Kelimeler: Doksorubisin, Nefrotoksisite, Antioksidan, Oksidatif stres, Bromelain, Doxorubicin, Nephrotoxicity, Antioxidant, Oxidative stress, Bromelain
  7. Yıl: 2024
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: Van Yüzüncü Yıl Üniversitesi
  10. Enstitü: Sağlık Bilimleri Enstitüsü
  11. Ana Bilim Dalı: Temel Eczacılık Bilimleri Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Eczacılık Bilim Dalı
  13. Sayfa Sayısı: 74

Özet

Bromelain (BRM), doğal bir antioksidan, serbest radikal süpürücü ve antienflamatuvar ajan olmasına rağmen doksorubisinin (DOX) oluşturduğu hücre hasarına karşı koruyucu rolü çok fazla araştırılmamıştır. Yapılan bu çalışmada deneysel olarak doksorubisinle oluşturulan nefrotoksisiteye karşı, bromelain uygulamasının ne derece etkili olduğu araştırıldı. Çalışmada 42 adet erkek sıçan kullanıldı. Sıçanlar rastgele seçilerek 6 gruba ayrıldı. Bu gruplar sırasıyla; kontrol, DOX, BRM20 (20 mg/kg/gün BRM, p.o.), BRM40 (40 mg/kg/gün BRM, p.o.), DOX+BRM20 (20 mg/kg/gün BRM, p.o.) ve DOX+BRM40 (40 mg/kg/gün BRM, p.o.) gruplarıydı. Çalışma toplam 7 gün sürdü. Kontrol grubuna herhangi bir uygulama yapılmadı ve çalışma sonunda sakrifiye edildi. DOX, DOX+BRM20 ve DOX+BRM40 gruplarına çalışmanın 5. günü 15 mg/kg/i.p. tek doz DOX uygulandı ve çalışma sonunda sakrifiye edildi. Ayrıca kontrol ve DOX grupları haricindeki tüm gruplara çalışma boyunca her gün (7 gün boyunca) belirtilen konsantrasyonlarda BRM oral yolla uygulandı ve çalışma sonunda sakrifiye edildi. Çalışma sonunda anestezi altında sıçanların kardiak punction ile kanları alınarak, böbrek dokuları izole edildi. Serum örneklerinde üre, kreatinin ve kan üre azotu miktarları otoanalizörde ticari kit kullanılarak bakıldı. Böbrek dokularında ise lipid peroksidasyonunu belirlemek için malondialdehit (MDA) düzeyi, protein oksidasyonunu belirlemek için protein karbonil düzeyleri, DNA oksidasyonunu belirlemek için 8-hidroksi deoksi guanozin (8-OH dG) düzeyi, antioksidan durumu belirlemek için süperoksit dismutaz (SOD), katalaz, glutatyon peroksidaz (GSH-Px) ve glutatyon redüktaz (GSH-Rx) aktiviteleri ile redükte glutatyon (GSH) düzeyi, enflamatuvar yanıtın gözlenmesi için ise nitrik oksit (NOx) ve prostaglandin E2 (PGE2) düzeyleri ölçüldü. Elde edilen veriler ortalama±standart sapma şeklinde ifade edildi ve p değeri 0.05 ve daha küçük olan veriler istatistiksel olarak anlamlı kabul edildi. Biyokimyasal parametrelerin değerlendirilmesinde tek yönlü varyans analizi (ANOVA) ve Tukey testi kullanıldı. DOX uygulamasının böbrek fonksiyon testlerini bozduğu, böbrek dokusundaki lipid peroksidasyonunu, protein ve DNA oksidasyonunu ve enflamatuvar yanıtı arttırdığı, antioksidan savunma sistemini ise zayıflattığı görüldü. Bromelain uygulamasının böbrek dokusundaki oksidatif stresi ve enflamasyonu önlediği gözlendi. Sonuç olarak DOX tedavisinin böbrek dokusunda hasara yol açtığı, bromelain uygulamasının ise oluşan nefrotoksisitenin önüne geçebileceği görüldü.

Özet (Çeviri)

Although bromelain (BRM) is a natural antioxidant, free radical scavenger and anti-inflammatory agent, its protective role against cell damage caused by doxorubicin (DOX) has not been investigated much. In this study, the effectiveness of bromelain administration against doxorubicin-induced nephrotoxicity was investigated. In the study, 42 male rats were used. The rats were randomly selected and divided into 6 groups. These groups were control, DOX, BRM20 (20 mg/kg/day BRM, p.o.), BRM40 (40 mg/kg/day BRM, p.o.), DOX+BRM20 (20 mg/kg/day BRM, p.o.) and DOX+BRM40 (40 mg/kg/day BRM, p.o.) groups, respectively. The study lasted for a total of 7 days. The control group was not treated and sacrificed at the end of the study. DOX, DOX+BRM20 and DOX+BRM40 groups were administered 15 mg/kg/i.p. single dose of DOX on the 5th day of the study and sacrificed at the end of the study. In addition, all groups except the control and DOX groups were administered BRM orally at the indicated concentrations every day (for 7 days) throughout the study and sacrificed at the end of the study. At the end of the study, rats were anaesthetised and their blood was collected by cardiac punction and kidney tissues were isolated. In serum samples, urea, creatinine and blood urea nitrogen were analysed using a commercial kit in an autoanalyzer. In kidney tissues, malondialdehyde (MDA) level to determine lipid peroxidation, protein carbonyl levels to determine protein oxidation, 8-hydroxy deoxy guanosine (8-OH dG) level to determine DNA oxidation, Superoxide dismutase (SOD), catalase, glutathione peroxidase (GSH-Px) and glutathione reductase (GSH-Rx) activities and reduced glutathione (GSH) levels were measured to determine the antioxidant status and nitric oxide (NOx) and prostaglandin E2 (PGE2) levels were measured to observe the inflammatory response. The data obtained were expressed as mean±standard deviation and the data with a p value of 0.05 or less were considered statistically significant. One-way analysis of variance (ANOVA) and Tukey test were used for the evaluation of biochemical parameters. DOX administration impaired renal function tests, increased lipid peroxidation, protein and DNA oxidation and inflammatory response in renal tissue, and weakened the antioxidant defence system. Bromelain administration prevented oxidative stress and inflammation in renal tissue. In conclusion, it was observed that DOX treatment caused damage in the kidney tissue and bromelain administration could prevent the nephrotoxicity.

Benzer Tezler

  1. Doxorubicin ile oluşturulan nefrotoksisite üzerine difenhidraminin koruyucu etkisinin değerlendirilmesi

    Evaluation of the protective effect of diphenhydramine on doxorubicin-induced nephrotoxicity

    BUSE NUR ÇETİNKAYA

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2024

    Histoloji ve EmbriyolojiPamukkale Üniversitesi

    Fizik Tedavi ve Rehabilitasyon Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. SAİM ÖZDAMAR

  2. Doksorubisin ile oluşturulan deneysel iskelet kası atrofisi modelinde mitokondri transplantasyonu ve egzersizin etkileri

    Effects of mitochondria transplantation and exercise in an experimental model of skeletal muscle atrophy induced by doxorubicin

    GÖKHAN BURÇİN KUBAT

    Doktora

    Türkçe

    Türkçe

    2023

    FizyolojiHacettepe Üniversitesi

    Spor Bilimleri ve Teknolojisi Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. MELTEM TUNCER

  3. Sıçanlarda doksorubisin kaynaklı nefrotoksisite karşısında tannik asit'in koruyucu potansiyelinin değerlendirilmesi

    Evaluation of the protective potential of tannic acid against doxorubicin-induced nephrotoxicity in rats

    ESRA NUR YEŞİLKENT

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2022

    BiyokimyaAtatürk Üniversitesi

    Moleküler Biyoloji ve Genetik Ana Bilim Dalı

    DR. ÖĞR. ÜYESİ HAMİD CEYLAN

  4. Elabela hormonunun sıçan böbrek hasarındaki rolünün araştırılması

    Investigation of the role of elabela hormone in rat kidney injury

    SEZGİN ÇETİN

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2019

    Tıbbi BiyolojiFırat Üniversitesi

    Tıbbi Biyoloji Ana Bilim Dalı

    DR. ÖĞR. ÜYESİ AŞKIN ŞEN

  5. Dapagliflozin ve trimetazidin'in tip 1 diyabetli sıçanlarda doksorubusine bağlı kardiyak disfonksyon üzerine endoplazmik retikulum stresi yoluyla kardiyoprotektif etkileri

    Cardioprotective effects of dapagliflozin and trimetazidine on doxorubusin-induced cardiac dysfunction in rats with type 1 diabetes through endoplasmic reticulum stress

    MUHAMMED MÜRSEL ÖĞÜTVEREN

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2024

    KardiyolojiSağlık Bakanlığı

    Kardiyoloji Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. ÖMER ŞATIROĞLU