The nature of object marking in American sign language
Amerikan işaret dilinde nesne işaretlemenin doğası
- Tez No: 889776
- Danışmanlar: PROF. DR. RONNIE WILBUR
- Tez Türü: Doktora
- Konular: Dilbilim, Linguistics
- Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
- Yıl: 2013
- Dil: İngilizce
- Üniversite: Purdue University
- Enstitü: Yurtdışı Enstitü
- Ana Bilim Dalı: Dilbilim Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
- Sayfa Sayısı: 289
Özet
Bu tezde, Amerikan İşaret Dilinde (ASL) nesne işaretlemenin doğası incelenmektedir. Yönlülük (fiilin işaret alanında belirli bir yere doğru hareketi) ve sınıflandırıcı kullanma (fiile eşlik eden belirli el şekilleri) yoluyla nesne işaretleme araştırılmaktadır. ASL'de nesne işaretlemenin iki-yerli (kısıtlama-değişken) semantik işleyiciler tarafından lisanslandığı önerilmektedir. Yönlülük, bağlanacak anlamsal bir değişken sunar. Bu değişken, nesnenin bulunduğu yere göre bir kısıtlama oluşturarak bağlanır. Yönlülük değişkenini bağlayan işleyici Konum İşleyicisi olarak tanımlanmaktadır. Bir elle tutma sınıflandırıcı el şekli, bir el şekli değişkeni sunar. Bu değişken, nesnenin tanımlayıcı içeriğine dayalı bir kısıtlama oluşturularak bağlanır. Bu el şekli değişkenini bağlayan işleyici Boyut ve Şekil İşleyicisi olarak etiketlenmektedir. Anlamsal öneri dört deneyden elde edilen sonuçlarla desteklenmektedir: boşluk bırakma, soru sözcüğü türü, soru sözcüğü ayrık tümcesi ve soru sözcüğü bırakıp silme. Bu deneyler, bir değişken olduğunu ve silinemeyeceğini (boşluk bırakma), kısıtlayıcı bir nesnenin söylem-bağlantılı ve varsayımsal olması yönünde bir tercih olduğunu (soru sözcüğü türü) ve belirtililiğin lisanslamada bir rol oynamadığını göstermektedir (soru sözcüğü bırakıp silme). Bir sözcük dizilişi deneyinin sonuçlarına dayanarak, işleyicilerin Çekim Öbeği/Zaman Öbeği veya Tümleyici Öbek alanlarında bulunabileceği önerilmektedir. Çekim Öbeği/Zaman Öbeği alanında bulunduğunda, işleyicileri barındıran yansıtma bir Niceliksel/Önvarsayımsal Öbek olarak tanımlanmaktadır. Kısıtlayıcı nesne, Özne-Nesne-Eylem (ÖNE) sırasını vermek üzere açık olarak bu yansıtmanın belirleyici konumuna taşınabilir. Bir olumsuzlama deneyinin sonuçları, bu yansıtmanın yapıda tümcesel olumsuzlamadan daha yüksek olması gerektiğini, ancak sıra ÖNE olduğunda yine de Çekim Öbeği/Zaman Öbeği alanı içinde olması gerektiğini göstermektedir. Sözcük dizilişi sonuçları, nesne işaretli tümcelerde Doğrudan ve Dolaylı Nesnelerin temel ve türetilmiş sıraları için bir sıralama kısıtlaması olması gerektiğini de ortaya koymaktadır. Doğrudan Nesnenin temel konumda Dolaylı Nesneden daha yüksek olması gerekirken, taşıma olduğunda Dolaylı Nesnenin, Doğrudan Nesnenin taşındığı yansımadan daha yüksek bir yansımaya taşınması gerekir. Son olarak, ASL'de nesne işaretlemenin konuşma dillerindeki hem uyumdam hem de biçimce çiftlemeden nasıl farklı olduğu gösterilmektedir. ASL, uyum ve biçimce çiftleme arasında ayrım yapmak için sunulan yapısal bir teşhise karşı bağışık görünmektedir. ASL nesne işaretlemesinin uyumdan ve biçimce çiftlemeden nasıl farklı olduğuna dair kanıt, eylemdeki nesne işaretlemesi ile kısıtlayıcı nesne arasındaki ilişkiye, bir gömülü tümce veya bir koşul-cümlesi tarafından oluşturulan bir yan tümcesel sınır tarafından müdahale edilen yapısal ortamlardan gelmektedir. Bu çalışma, ASL'nin betimlemeli çalışmalarına ilişkin bilgimizi artırmanın yanı sıra, dil sistemi içindeki bir eylem üzerindeki temel üye işaretlemesinin nasıl açıklanabileceği konusundaki tartışmalara katkıda bulunmaktadır.
Özet (Çeviri)
In this dissertation, I examine the nature of object marking in American Sign Language (ASL). I investigate object marking by means of directionality (the movement of the verb towards a certain location in signing space) and by means of handling classifiers (certain handshapes accompanying the verb). I propose that object marking in ASL is licensed by two-place semantic operators. Directionality introduces a semantic variable to be bound. This variable is bound through forming a restriction based on where the object is located. I label the operator that binds the directionality variable as a Locative Operator (LocOP). A handling classifier handshape introduces a handshape variable. This variable is bound through forming a restriction based on the descriptive content of the object. I label the operator that binds the handshape variable as a Size and Shape Operator (SSOP). I support my semantic proposal by results from four experiments: gapping, wh-type, wh-clefts and sluices. These experiments show that there is really a variable and it cannot be deleted (gapping), that there is a preference for a restricting object to be d-linked and presuppositional (wh-type), and that specificity does not play a role in licensing object marking (sluicing). Based on results from a word order experiment, I propose that the operators may be located at the IP/TP or CP domains. When they are located at the IP/TP domain, the projection that hosts the operators is labeled a Quantificational/Presuppositional Phrase (Quant/PresupP). The restricting object may overtly move to the specifier position of this projection to yield the SOV order. Results of a negation experiment show that this projection needs to be higher than sentential negation but still within the IP/TP domain when the order is SOV. The word order results also reveal that there needs to be an ordering restriction for base-generated and derived orders of the Direct and Indirect Objects in object-marked sentences. The Direct Object needs to be higher than the Indirect Object in base- generated position whereas, when there is movement, the Indirect Object needs to move to a higher projection than the one that the Direct Object moves. Lastly, I show how object marking in ASL is different than both agreement and clitic-doubling in spoken languages. ASL seems to be immune to a structural diagnostic offered to differentiate between agreement and clitic-doubling. Evidence to how ASL object marking differs from agreement and clitic-doubling is offered from structural environments where the relation between object marking on the verb and the restricting object is intervened by a clausal boundary created by embedding or one created by an if-clause. This work contributes to discussions of how one can account for argument marking on a verb within the linguistic system as well as adding to our knowledge of the descriptive study of ASL.
Benzer Tezler
- Fotoğrafın icadından fotorealizm'e resim foroğraf ilişkisi
The Relation of painting and photography from the discovery of photography to photorealism
BEYZA ARAL
Yüksek Lisans
Türkçe
2002
Güzel SanatlarMimar Sinan Güzel Sanatlar ÜniversitesiSanat Tarihi Ana Bilim Dalı
YRD. DOÇ. DR. AYKUT GÜRÇAĞLAR
- At arm's length: Historical ethnography of proximity in harput
Aradaki mesafe: Harput'ta sosyal yakınlığın tarihsel etnografyası
ALİ SİPAHİ
- Le rapport des droits de l'homme au politique: Lefort et Rancière
İnsan haklarının politik-olan bağlantısı: Lefort ve Rancière
EYLEM YOLSAL MURTEZA
Doktora
Fransızca
2022
FelsefeGalatasaray ÜniversitesiFelsefe Ana Bilim Dalı
PROF. DR. ALİYE KARABÜK KOVANLIKAYA
