Geri Dön

Ratlarda deneysel olarak oluşturulan yanıklar üzerine Ficus carica L. ve Hippophae rhamnoides L. karışımının in vitro ve in vivo etkisinin araştırılması

Investigation of the in vitro and in-vivo effect of a mixture of Ficus carica L. and Hippophae rhamnoides L. on experimental burns in rats

  1. Tez No: 889876
  2. Yazar: HANDAN UĞUZ
  3. Danışmanlar: PROF. DR. HAKAN AŞKIN, PROF. DR. MURAT ÇELİK
  4. Tez Türü: Doktora
  5. Konular: Eczacılık ve Farmakoloji, Genetik, Moleküler Tıp, Pharmacy and Pharmacology, Genetics, Molecular Medicine
  6. Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
  7. Yıl: 2024
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: Atatürk Üniversitesi
  10. Enstitü: Fen Bilimleri Enstitüsü
  11. Ana Bilim Dalı: Moleküler Biyoloji ve Genetik Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Genetik Bilim Dalı
  13. Sayfa Sayısı: 191

Özet

AAmaç: Sunulan çalışmada ilaç olma potansiyeli taşıyan incir (Ficus carica (=FC)) meyvesi, meyve kabuğu ve yaprakları ile yalancı iğde (Hippophae rhamnoides (=HR)) meyvesi ve yapraklarından hazırlanan ekstre karışımın (FCHR) krem formülasyonunun yara iyileşmesi üzerindeki etkisi in vitro ve in vivo olarak araştırıldı. Yöntem: Bitki bileşenlerinin karakterizasyonu Gaz Kromatografisi-Kütle Spektrometre (GC-MS) kullanılarak belirlendi. In vitro çalışmalarda Human Dermal Fibroblast (HDF) hücre hattı kullanılarak 1:1 oranında hazırlanan FCHR'nin farklı konsantrasyonları için hücre canlılık testi (WST-8) ile yara kapanma hızı deneyi (scratch assay) gerçekleştirildi. Bu çalışmalardan elde edilen veriler in vivo çalışmalar da kullanıldı. Deney hayvanları 6 gruba ayrıldı: sağlıklı kontrol, yanık kontrol, G. sülfadiazin, boş krem, düşük ve yüksek FCHR konsantrasyon grupları. Tüm grupların 3., 7., 14. ve 21. günlerinde, fotografik değerlendirme, kan ve deri dokuları alındı. Alınan kan serum örneklerinde oksidatif stres belirteçleri (MDA ve SOD) analiz edildi. Yukarıda belirtilen günlere ait deri doku örneklerinde histopatolojik incelemeler yapıldı. Ayrıca Mmp-2, Il-6, Tgf β-1, Tnf-α, ve Vegf-α genlerinin ekspresyon seviyeleri q-RT PCR tekniği kullanılarak belirlendi. Bulgular: GC-MS analizinde FCHR ekstresinde en çok bulunan majör bileşikler izosorbit dinitrat, α-tokoferol, β-sitosterol, etil hekzopiranoit ve 3-o- metil hekzos olarak tespit edildi. WST-8 analizinde hücre proliferasyonun en yüksek olduğu, FCHR konsantrasyonlarının 15,625 µg/ml ve 125 µg/ml olarak belirlendi. Yara kapanma hızı ve hücre migrasyonu en fazla 15,625 µg/ml FCHR uygulanan grupta gözlendi. Fotoğrafik değerlendirme sonuçlarına göre yanık kontrol ile kıyaslandığında sırasıyla % 4.5 FCHR, % 1.5 FCHR ve G. sülfadiazin grupları olarak görüldü. Serum MDA ve SOD seviyeleri incelendiğinde, yanık kontrol grubunda MDA seviyeleri artarken SOD seviyeleri azaldı. % 1.5 FCHR grubunda MDA seviyesi en çok azalırken % 4.5 FCHR SOD seviyeleri en fazla artış sergiledi. Histopatolojik analizler, FCHR uygulanan grupların diğer gruplarla karşılaştırıldığında daha güçlü tedavi yanıtı oluşturduğunu gösterdi. Son olarak inflamatuar hastalıkların patogenezinde ve sitokinlerin salınımında rol oynayan Mmp-2, Il-6, ve Tnf-α gen ekspresyon seviyelerinin, yanık kontrol grubundaki artışların aksine, tedavi gruplarında düşüş eğiliminde olduğu belirlendi. Cilt rejenerasyonu, anjiyogenez ve granülasyon ile yakından ilişkili büyüme faktörlerinden Tgf β-1 ve Vegf-α genlerinin ekspresyon seviyeleri yanık kontrol grubunda daha yüksek iken tedavi gruplarında bu iki genin ekspresyon seviyeleri özellikle 21. gün sonunda azaldığı belirlendi. Sonuç: Çalışmamız, gelecek çalışmalarda yara iyileşme sürecini etkileyen histopatolojik, biyokimyasal ve metabolik yolların ayrıntılı incelenmesine ışık tutacağına inanmaktayız.

Özet (Çeviri)

Purpose: In the present study, the effect of a cream formulation containing an extract mixture (FCHR) prepared from the fruit, peel and leaves of fig (Ficus carica, FC) and the fruit and leaves of buckthorn (Hippophae rhamnoides, HR), both of which have medicinal potential, on wound healing was investigated in vitro and in vivo. Method: The characterization of plant components was determined using Gas Chromatography-Mass Spectrometry (GC-MS). In vitro studies were performed using Human Dermal Fibroblast (HDF) cell line for different concentrations of FCHR prepared at a ratio of 1:1, cell viability test (WST-8) and wound closure rate assay (scratch assay). The data obtained from these studies were also used in in vivo studies. Experimental animals were divided into 6 groups: healthy control, burn control, G. sulfadiazine, blank cream, low and high FCHR concentration groups. Photographic evaluation, blood and skin tissues were taken on the 3rd, 7th, 14th and 21st days of all groups. Oxidative stress markers (MDA and SOD) were analyzed in the blood serum samples. Histopathological examinations were performed on the skin tissue samples of the above-mentioned days. Additionally, expression levels of Mmp-2, Il-6, Tgf β-1, Tnf-α, and Vegf-α genes were determined using the q-RT PCR technique.. Findings: In GC-MS analysis, the most abundant major compounds in FCHR extract were determined as isosorbide dinitrate, α-tocopherol, β-sitosterol, ethyl hexopyranoid and 3-o-methyl hexos. In WST-8 analysis, cell proliferation was highest at FCHR concentrations of 15.625 µg/ml and 125 µg/ml. Wound closure rate and cell migration were observed highest in the group applied with 15,625 µg/ml FCHR. According to photographic evaluation results, when compared with burn control, it was seen as 4.5% FCHR, 1.5% FCHR and G. sulfadiazine groups, respectively. When serum MDA and SOD levels were examined, MDA levels increased in the burn control group while SOD levels decreased. While MDA levels decreased the most in the 1.5% FCHR group, SOD levels increased the most in 4.5% FCHR. Histopathological analyses showed that the FCHR-applied groups had a stronger treatment response compared to the other groups. Finally, it was determined that the expression levels of Mmp-2, Il-6, and Tnf-α genes, which play a role in the pathogenesis of inflammatory diseases and the release of cytokines, tended to decrease in the treatment groups, in contrast to the increases in the burn control group. The expression levels of the Tgf β-1 and Vegf-α genes, which are growth factors closely related to skin regeneration, angiogenesis, and granulation, were higher in the burn control group, while the expression levels of these two genes decreased in the treatment groups, especially at the end of the 21st day. Results: We believe that our study will shed light on the detailed examination of histological, biochemical and metabolic pathways affecting the wound healing process in future studies.

Benzer Tezler

  1. Tez No

    508320

    Ratlarda deneysel olarak oluşturulan kornea alkali yanıklarının tedavisinde amniyon sıvısının etkinliğinin araştırılması

    Investigatıon of the efficacy of amniotic fluid in the treatment of experimental alkaline burns generated experimentally in rats

    KEMAL KARABULUT

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2018

    Veteriner HekimliğiFırat Üniversitesi

    Cerrahi (Veterinerlik) Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. CİHAN GÜNAY

  2. Tez No

    861377

    Rat siyatik sinirinde oluşturulan ezilme tarzı yaralanma sonrası ven ve yağ grefti uygulamalarının sinir iyileşmesi ve adezyon azaltıcı etkilerinin karşılaştırılması

    Comparison of nerve healing and adhesion-reducing effects of vein and fat graft applications after crush injury in rat sciatic nerve

    MEHMET BAYRAM

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2024

    Plastik ve Rekonstrüktif CerrahiDicle Üniversitesi

    Plastik ve Rekonstrüktif Cerrahi Ana Bilim Dalı

    DR. ÖĞR. ÜYESİ MEHMET FATİH AKKOÇ

  3. Tez No

    192508

    Deneysel olarak ratlarda oluşturulan ağız mukozası displazisinde fotodinamik tedavinin etkisinin incelenmesi

    Evulation effects of photodynamic therapy on experimantally induced oral mucosal dysplasia in rats

    MEHMET CİHAN BEREKET

    Doktora

    Türkçe

    Türkçe

    2006

    Diş HekimliğiOndokuz Mayıs Üniversitesi

    Ağız, Diş, Çene Hastalıkları ve Cerrahisi Ana Bilim Dalı

    PROF.DR. MELAHAT TOLLER

  4. Tez No

    99422

    Koroziv özofagus yanıklarında Caffeic Acid Phenethyl Esther ve Epidermal Growth Factor'ün darlık oluşumu üzerine etkilerinin deneysel olarak araştırılması

    Başlık çevirisi yok

    H. MURAT MUTUŞ

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2000

    Genel Cerrahiİnönü Üniversitesi

    Çocuk Cerrahisi Ana Bilim Dalı

    YRD. DOÇ. DR. UĞUR KOLTUKSUZ

  5. Tez No

    503037

    Ratlarda deneysel korozif özefagus yanığı modelinde etil pirüvat ve N-asetil sistein uygulamasının yanığa ikincil meydana gelen hasar üzerine olan koruyucu etkisinin incelenmesi

    Investigation of the protective effect of N-acetylcysteine and ethyl pyruvate on secondary damage occured from corrosive esophageal burns in experimental corrosive esophageal burn model

    SİNAN PASLI

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2018

    İlk ve Acil YardımKaradeniz Teknik Üniversitesi

    Acil Tıp Ana Bilim Dalı

    YRD. DOÇ. DR. ÖZGÜR TATLI

Geri Dön