Geri Dön

Prostat kanseri olgularında kanser dokusu paraben düzeylerinin belirlenmesi

Başlık çevirisi mevcut değil.

  1. Tez No: 894188
  2. Yazar: YUNUS YAZ
  3. Danışmanlar: DOÇ. DR. SİNAN ÇELEN
  4. Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
  5. Konular: Üroloji, Urology
  6. Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
  7. Yıl: 2024
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: Pamukkale Üniversitesi
  10. Enstitü: Tıp Fakültesi
  11. Ana Bilim Dalı: Üroloji Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
  13. Sayfa Sayısı: 86

Özet

ÖZET Prostat kanseri olan hastalar (Grup I) ile benign prostat hiperplazisi olan hastalar (Grup II) arasında demografik özellikler ve paraben maruziyeti açısından karşılaştırma yapılması amaçlanan çalışmamızda sonuç olarak: Hastaların yaş, boy, ağırlık ve VKİ'leri gruplara göre benzerdi. Grup I'deki hastaların VKİ'leri (28,29) Grup II'deki (25,73) hastalardan daha yüksek olsa da istatistiksel olarak anlamlı değildi. VKİ sınıflaması ve çocuk sahibi olma durumu açısından gruplar arasında anlamlı fark yoktu. Grup I'deki hastaların %80'inin Gleason skoru 7, %20'sinin ise 9'dur. Bu bulgular kanserin agresif olduğunu ve ilerlemesinin hızlı olduğunu göstermektedir. Grup I'deki hastaların %60'ı yüksek riskli, %35'i orta riskli bir mesleğe sahipti. Paraben içeren ürünlerden sabun, şampuan ve parfüme maruz kalma durumu ile gruplar arasında ilişki bulunmadı. Diyabet, hipertansiyon, hiperlipidemi ve diğer kanser türleri açısından da gruplar arasında anlamlı fark yoktur. Grup I hastalarının metilparaben, etilparaben ve propilparaben seviyelerinin Grup II'ye göre daha yüksek olduğu görüldü. Ancak isopropanol düzeyinin Grup I'de daha düşük olduğu belirlendi. Her iki grupta da 1-fenoksi-2-propanol, izobutilparaben ve benzilparaben tespit edilmedi. Propilparaben yalnızca Grup I'de bulundu. Bu çalışma, prostat kanseri olan hastalarda butilparaben ve metilparaben maruziyetinin daha yaygın olduğunu ve doku örneklerinde daha yüksek birikim seviyelerine sahip olduğunu göstermektedir. Sonuç olarak, prostat kanseri olan hastalar ile benign prostat hiperplazisi olan hastalar arasında demografik özellikler ve paraben maruziyeti açısından belirgin bir fark olmadığını göstermekle birlikte prostat adenokarsenomu olan hastaların metilparaben, etilparaben ve propilparaben seviyelerinin benign prostat hiperplazisi olan hastalara göre daha yüksek olduğu görülmüştür. Parabenlerin prostat kanseri riskini nasıl etkileyebileceğini daha iyi anlamak için daha fazla araştırmaya ihtiyaç vardır.

Özet (Çeviri)

SUMMARY As a result of our study, which aims to make a comparison between patients with prostate cancer (Group I) and patients with benign prostatic hyperplasia (Group II) in terms of demographic characteristics and paraben exposure: Age, height, weight and BMI of the patients were similar between groups. Although the BMI of the patients in Group I (28.29) was higher than that of the patients in Group II (25.73), it was not statistically significant. There was no significant difference between the groups in terms of BMI classification and childbearing status. 80% of the patients in Group I have a Gleason score of 7 and 20% have a Gleason score of 9. These findings show that the cancer is aggressive and progresses rapidly. 60% of the patients in Group I had a high-risk occupation and 35% had a medium-risk occupation. There was no relationship between the groups and exposure to paraben-containing products such as soap, shampoo and perfume. There is no significant difference between the groups in terms of diabetes, hypertension, hyperlipidemia and other types of cancer. It was observed that the methylparaben, ethylparaben and propylparaben levels of Group I patients were higher than those of Group II. However, isopropanol level was determined to be lower in Group I. 1-phenoxy-2-propanol, isobutylparaben and benzylparaben were not detected in both groups. Propylparaben was found only in Group I. This study shows that butylparaben and methylparaben exposure is more common in patients with prostate cancer and has higher accumulation levels in tissue samples. AS a result, it was observed that there was no significant difference between patients with prostate cancer and patients with benign prostatic hyperplasia in terms of demographic characteristics and paraben exposure, and that the levels of methylparaben, ethylparaben and propylparaben in patients with prostate adenocarcinoma were higher than in patients with benign prostatic hyperplasia. More research is needed to better understand how parabens may affect prostate cancer risk.

Benzer Tezler

  1. Mesane kanserinde parabenlerin rolü

    The role of parabens in bladder cancer

    DURAN DÜZGÜN

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2024

    ÜrolojiPamukkale Üniversitesi

    Üroloji Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. YUSUF ÖZLÜLERDEN

  2. Adenokarsinom ve benign prostat dokusu tanılı prostatik iğne biyopsi materyallerinde benign prostatik atrofinin değerlendirilmesi

    Evaluation of benign prostatic atrophy in adenocarcinoma and benign prostate tissue diagnosed prostate needle biopsy materials

    SÜMEYRA KARTAL

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2023

    PatolojiSivas Cumhuriyet Üniversitesi

    Tıbbi Patoloji Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. HATİCE REYHAN EĞİLMEZ

  3. Kolorektal karsinoma ve öncü lezyonlarında mikrosatellit instabilitesinin immünhistokimyasal olarak değerlendirilmesi

    Immunohistochemical evaluation of microsatellite instability in colorectal carcinoma and precursor lesions of colorectal carcinoma

    SEHER YÜKSEL

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2014

    PatolojiAnkara Üniversitesi

    Tıbbi Patoloji Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. BERNA SAVAŞ

  4. Prostat kanseri tanısında difüzyon ağırlıklı MR ve dinamik kontrastlı MR'ın yeri

    Importance of diffusion-weighted MRI and dynamic contrast-enhanced MRI in the diagnosis of prostate cancer

    MELTEM ESEN

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2010

    Radyoloji ve Nükleer TıpFırat Üniversitesi

    Radyoloji Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. ERCAN KOCAKOÇ

  5. Normal prostat, yüksek dereceli prostatik intraepitelyal neoplazi ve prostat adenokarsinomlarında BRCA1, BRCA2 ve RAD51 gen mutasyonlarının immunohistokimyasal değerlendirmesi

    Immunohistochemical evaluation of BRCA1, BRCA2 and RAD51 gene mutations in normal prostate tissue, high grade prostatic intraepithelial neoplasia and prostatic adenocarcinoma

    ERHAN İŞLER

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2014

    PatolojiTrakya Üniversitesi

    Tıbbi Patoloji Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. ALİ KEMAL KUTLU