Goya ve Los Caprichos
Goya and Los Caprichos
- Tez No: 97099
- Danışmanlar: YRD. DOÇ. DR. DEVABİL KARA
- Tez Türü: Yüksek Lisans
- Konular: Güzel Sanatlar, Fine Arts
- Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
- Yıl: 2000
- Dil: Türkçe
- Üniversite: Marmara Üniversitesi
- Enstitü: Sosyal Bilimler Enstitüsü
- Ana Bilim Dalı: Resim Ana Sanat Dalı
- Bilim Dalı: Resim Bilim Dalı
- Sayfa Sayısı: 132
Özet
Los Caprichos'un ilk basım tarihi olan 1790'lı yıllar, Goya'nın ciddi olarak hastalandığı ve hastalığının sonucunda hayatının sonuna dek sağır kaldığı dönemdir. Sağırlığı, o güne dek ürettiği resimlerden farklı olarak, özgürce çalışmasına sebep olacak, bu çalışmalarında devlete karşı bir sorumluluk taşımaması, dışavurumcu tavrını rahatça ortaya koyabilmesini sağlayacaktı. Los Caprichos serisi iki önemli albümün ardından ortaya çıkıyordu: Goya'nın Alba Düşesi ile birlikte Sanlucar Barrameda'da geçirdiği yılları kapsayan“Sanlucar Albümü”veya diğer adıyla“Albüm A”ve“Madrid Albümü”ya da diğer adıyla“Albüm B”. Bu albümlerde Goya desenleri gerçekleştirdikten sonra plakaya uygulayacağı hallerine mürekkep ve su ile eklemeler yapmış, değiştirilmiş hallerini metal plakaya geçirmişti. Albümler dışında 113 desenin daha bu albümlerle ilintili oldukları ve Los Caprichos'a temel oluşturdukları sanılmaktadır. 1799 yılında 80 adet baskı gerçekleştirilmiş ve 6 Şubat tarihli“Gazeta de Madrid”isimli İspanyol gazetesinde“fantaziler baskı koleksiyonu; tasarım ve gravür baskıları, don Francisco de Goya”başlığı adı altında satışa sunulduğu alıcılara duyurulmuştu. Çalışmalarıyla ilgili olarak kaleme aldığı uzunca bir giriş yazısında Goya,“resimlerinde irdelediği 'insanın hata ve ahlaksızlıklarına' karşı uygulanan sansürün, aslında yaşadığı dönemin şiir sanatıyla paralellik gösterdiğini”belirtmekteydi. Ayrıca“sanatçının yaratıcı gücünün”savunmasını yaparken de sanatçının“köle bir kopyacı”olmadığını vurgulamaktaydı. Yazısının sonunda ise“Desengano salonu, no. 1, likör ve parfüm dükkanı, 80 adet baskının satış fiyatı: 320 reales”açıklaması yer almaktaydı. ivLos Caprichos'un satışa sunulması ve baskılarla ilgili olarak birçok eleştirinin yazılmasının ardından seri Engizisyon'un dikkatini çekerek alarma geçmesine neden oldu. Goya bu gelişmeler üzerine ani bir kararla seriyi kısa bir süre sonra satıştan kaldırdı. 1803 yılında kaleme alınmış saray envanterlerinden öğrenildiği üzere Goya, 80 adet baskı plakasını ve satılmamış tüm baskıları krala sunmuştu. Goya baskılarını“gülünç bir dil kullanarak önyargıyı, ikiyüzlülüğü ve dönemin diğer kötülüklerini yargılayan değişken meseleler”olarak tanımlamaktaydı. Serinin ilk 36 baskısında sevgiyi, fahişeliği, çocukların kötü biçimli hallerini, yanlış evlilikleri, açgözlülüğü, din adamlarının işledikleri günahları ve kaçakçılık gibi konuları görmekteyiz. 37 ve 42. sayfalar arasındaki baskılar aptallık temasını işliyor, 43. sayfadan sonra ise cadılar, şeytanlar, keşişler, cinler karşımıza çıkmakta. Bu baskılarla ilgili ikisi Goya'nın elyazması olmak üzere toplam üç açıklama bulunmaktadır. Bu açıklamalar Museo del Prado, Biblioteca National ve Ayala koleksiyonunda bulunmaktadır. Bu açıklamaların her birinde Goya'nın mesajlara açıklama getirmek amacıyla dipnotlar eklediği görülür. Seri oldukça çabuk bir biçimde önce İspanya sınırları içinde ardından da İspanya dışında bilinir hale gelmiştir. Goyatesk tarzın sembolü ve gerçeğin resmedilmesinin yeni bir şekli olarak anılmaya başlayan seri, dışavurumcu ve taze bir yol olarak XIX. Yy. sanatçıları arasında da yankı uyandırmıştır.
Özet (Çeviri)
The first group, The Caprichos, published in 1799, coincided with the grave illness that he contracted towards the end of the 1790s. A desease which left its mark in the form of complete deafness for the rest of his life. It was the first series in which the artist was allowed to work in complete freedom, without the servitude of commissionned work, and in which his imagination was given free rein. He used etching, aquatint and burin. The series took the form of two albums. The Sanlucar Album or Album A (1796-1797) was completed during his stay at the Dushess of Alba's estate in Sanlucar de Barrameda. The second is known as the Madrid Album or Album B. In these he produced drawing and made notes in ink and wash, which were later passed onto metal sheet. 113 preparatorydrawing have also been preserved, which clearly show their relationship with the albums. 80 prints were produced in 1799 and were advertised for sale in the Gaceta de Madrid on 6th Ferbuary as“a collection of prints of capricious matters, created and printed in the form of etching by don Francisco de Goya”. In a long introductory text author justified his work by affirming that painting could also be a vehicle for the censure of 'human errors and vices' in the same way as poetry is. He also defended the creative capasity of the artist as an opponent of 'servile copiers'. At the end of the text appears ' For sale in the calle del Desengano, no.1, the shop of liqueurs and perfumes, price for 80 prints: 320 reales'. The highly critical nature of the Caprichos alerted the Inquisition, and for fear of possible consequences Goya immediately withdrew them from sale. Goya offrered the 80 plates and the unsold prints to the King, which VIappear in the royal inventory in 1803. Goya called his prints“caprichious affairs whichattemped to ridicule, to upbraid prejudice, imposture and hypocrisy and other evils which have been hallowed by time”. The first thirty six prints are represantations of love and prostitution, along with the bad manners of children, marriages of convenience, maternal cruelty, avarice, the greed of friars, smuggling, etc. The prints from 37 to 42 revolve around the theme of stupidity. From the 43rd print onwards there is an abundance of witches, goblins, friars and devils. There are three commenteries, two of them in Goya's handwriting that are kept in the Museo del Prado, in the Biblioteca Nacional and in the Coleccion Ayala. in eachone tehere is a clarification of the message that Goya chose to represent in the form of footnotes. The Caprichos spread quickly and were soon known of outside Spain. They became the symbol of the Goyaesque style, and demonstrated a new way of representing reality. A way that is more expressive, fresher. A way that was to find its echo amongst the artists of the 19th century.
Benzer Tezler
- Francisco Goya'nın 'Kaprisler' baskı serisi ile Ingmar Bergman'ın 'Yedinci Mühür' filmi arasındaki eleştirel ve estetik kesişim noktalarının incelenmesi
Examination of the critical and aesthetic intersections between Francisco Goya's 'Los Caprichos' engravings and Ingmar Bergman's 'The Seventh Seal' movie
MEDİHA DİDEM TÜREMEN
Yüksek Lisans
Türkçe
2019
Güzel SanatlarMimar Sinan Güzel Sanatlar ÜniversitesiTemel Sanat Eğitimi Ana Sanat Dalı
DR. ÖĞR. ÜYESİ EMRE ZEYTİNOĞLU
- Tarihsel açıdan 19. yy. Avrupa baskı grafiği
The European graphic design of the 19. th. cc with historical referances
KUBİLAY DAĞBATIRAN
Yüksek Lisans
Türkçe
1998
Güzel SanatlarMimar Sinan Güzel Sanatlar ÜniversitesiGrafik Ana Sanat Dalı
DOÇ. T. MELİH GÖRGÜN
- Sanat yapıtında imge kullanımı ve imge-izleyici diyalektiği bağlamında Francisco Goya'nın sanatına bir bakış
The usage of image and image-spectator dialectics in relation with Francisco Goya's art
DİLEK AYDIN
Yüksek Lisans
Türkçe
2006
Güzel SanatlarMimar Sinan Güzel Sanatlar ÜniversitesiResim Ana Sanat Dalı
Y.DOÇ. İRFAN OKAN
- Gericoult, Goya ve Delacroix' nın resimlerindeki romantik yaklaşımın irdelenmesi
Study of the romantic approach in the paintings of Gericoult, Goya and Delacroix
HAKAN CİNGÖZ
Yüksek Lisans
Türkçe
2008
Güzel SanatlarMimar Sinan Güzel Sanatlar ÜniversitesiResim Ana Bilim Dalı
YRD. DOÇ. İRFAN OKAN
- Resimde mizah ve W. Hogarth
Humour in the art of paintig and W. Hogarth
DEVRİM DEMİRAL
Yüksek Lisans
Türkçe
2023
Güzel SanatlarMimar Sinan Güzel Sanatlar ÜniversitesiResim Ana Sanat Dalı
DR. ÖĞR. ÜYESİ MURAT METE AĞYAR